❗TW: tortury, morderstwo, przemoc, syndrom Sztokholmski, wypadek, strata ciąży

Szukałam jakichś interesujących książek z nieznanych mi jeszcze wydawnictw i tak trafiłam na tę. Opis mi się spodobał i tak też było z fabułą. Nie czytałam jeszcze książki, w której morderstwa byłyby dokonywane poprzez narzędzia tortur ze średniowiecza (albo innych epok, nie znam się na epokach). Śnienie o osobach, które wkrótce po tym zostają znalezione martwe - też na plus.

Słuchając byłam naprawdę zaintrygowana, co miejscami zaburzane było niepotrzebnymi wstawkami o atrakcjach/zabytkach turystycznych (niektórzy w recenzjach pisali, że te opisy zajmowały stronę). Ogólnie widziałam sporo negatywnych recenzji (nierealistyczne dialogi, przewidywalność, długo się czytało),więc możliwe, że gdyby nie audiobook nie skończyłabym jej. Ale tego nie wiem, dlatego mogę cieszyć się, że mnie się podobała.

Idąc dalej, nie domyśliłam się, kto był mordercą, ale też się na tym specjalnie nie skupiłam. Za to bardzo przewidywalny był wątek romantyczny. I tu trochę mi się to gryzie, że osoba, która pół życia unikała ludzi nagle zaczyna związek z jakąś losową osobą (czytaj: główną bohaterką),bo ta - z tego co pamiętam - nalegała na kontakt z nim, żeby mogła prowadzić sprawdzę? Trochę nierealistyczne.

I na koniec: nie polecam audiobooka, głos lektorki (Anna Ryźlak) zupełnie nie pasuje.

❗TW: tortury, morderstwo, przemoc, syndrom Sztokholmski, wypadek, strata ciąży

Szukałam jakichś interesujących książek z nieznanych mi jeszcze wydawnictw i tak trafiłam na tę. Opis mi się spodobał i tak też było z fabułą. Nie czytałam jeszcze książki, w której morderstwa byłyby dokonywane poprzez narzędzia tortur ze średniowiecza (albo innych epok, nie znam się na...

Trzeba autorce wybaczyć wszelkie niedociągnięcia wszak to debiut i tak naprawdę wynikający z sytuacji życiowej.!Brawo za chęci i odwagę 2 powieść będzie lepsza:)A ta książke czyta się szybko i jest godna polecenia

Trzeba autorce wybaczyć wszelkie niedociągnięcia wszak to debiut i tak naprawdę wynikający z sytuacji życiowej.!Brawo za chęci i odwagę 2 powieść będzie lepsza:)A ta książke czyta się szybko i jest godna polecenia

Słabiutka książka - na pograniczu grafomanii i celowej prostoty (skłaniam się co prawda ku temu pierwszemu bardziej). Drażniące wtręty żywcem przeniesione z portali informacji turystycznej (nie wnoszące absolutnie nic do fabuły, rozrysu postaci albo urealnieniu świata przedstawionego),płaskodenne przemyślenia o migracji, pędzie życia, że kiedyś to było inaczej... i te pe. Jakoś przetrwałam nawet uproszczenia w opisie Aspergera i sztampowe rozrysowanie równie sztampowych objawów... Wymiękłam tak naprawdę pod koniec - gdy zwieńczeniem romantycznej chwili miało być czerwone wino rozlane do kieliszków - wino marki Carlo Rossi. Jeżu w agreście - jak mnie to kolnęło. Już nawet machnęłam ręką na torturę ze szczurami i prześmieszną sylwetkę Doktora-Samo-Zło (tak, tak - kto morduje dowiedzieć się można niemal na początku książki). No ale... przeczytałam. Nie wiem czy świadczy to o książce... bo pewnie bardziej o mnie ;)

Słabiutka książka - na pograniczu grafomanii i celowej prostoty (skłaniam się co prawda ku temu pierwszemu bardziej). Drażniące wtręty żywcem przeniesione z portali informacji turystycznej (nie wnoszące absolutnie nic do fabuły, rozrysu postaci albo urealnieniu świata przedstawionego),płaskodenne przemyślenia o migracji, pędzie życia, że kiedyś to było inaczej... i te pe....

Miałka i raczej nijaka opowieść o tym jak kobietę po wypadku nawiedzają sny o przestępstwach popełnianych w Zakopanym. Zbyt szybko można domyśleć się kto zabija, i jaki będzie finał. Próba podkręcenia treści komisarzem chorujących na Asprergera jest nieudolna. Szczególnie jeśli wcześniej oglądaliście serial z takim wątkiem :/
Na plus możliwość szybkiego przeczytania.

Miałka i raczej nijaka opowieść o tym jak kobietę po wypadku nawiedzają sny o przestępstwach popełnianych w Zakopanym. Zbyt szybko można domyśleć się kto zabija, i jaki będzie finał. Próba podkręcenia treści komisarzem chorujących na Asprergera jest nieudolna. Szczególnie jeśli wcześniej oglądaliście serial z takim wątkiem :/
Na plus możliwość szybkiego przeczytania.

Prosta historia, prosta fabuła, proste rozwiązanie zagadki.

Prosta historia, prosta fabuła, proste rozwiązanie zagadki.

Debiutująca autorka zdecydowanie ma spory potencjał, ale wiele pracy przed sobą. Potępiony umysł nie jest bowiem książką do końca spójną i kompletną. Powieść czyta się niezwykle szybko dzięki bardzo prostemu, nieprzeintelektualizowanemu sposobowi narracji i wartkiej fabule. Akcja nawet na chwilę nie przestaje pędzić. Bohaterowie, przedstawieni głównie poprzez ich słabości nie pozostają czytelnikowi obojętni. Kto ma wzbudzać sympatię wzbudza ją, kto ma budzić niechęć budzi, postacie odrażające są doprawdy wstrętne. A to już wiele, jak na książkę debiutantki. Myślę, że jest w stanie dostarczyć dobrej rozrywki mniej wymagającym czytelnikom. Powieść ma jednak wiele wad. Jako, że opisanie ich zawiera spoilery, zapraszam na stronę http://magazyn-opinii.blogspot.com/

Debiutująca autorka zdecydowanie ma spory potencjał, ale wiele pracy przed sobą. Potępiony umysł nie jest bowiem książką do końca spójną i kompletną. Powieść czyta się niezwykle szybko dzięki bardzo prostemu, nieprzeintelektualizowanemu sposobowi narracji i wartkiej fabule. Akcja nawet na chwilę nie przestaje pędzić. Bohaterowie, przedstawieni głównie poprzez ich słabości...

Prosta historia, prosto napisana, nie znajdziemy tu nic więcej - tyle wystarczy żeby czytało się przyjemnie.
Jeśli wymagamy czegoś od lektury tej pozycji to trzeba się przygotować na małe rozczarowanie. Autorka kreśli fabułę bardzo przewidywalnie, nie ma zaskoczeń ani adrenaliny wynikającej z dalszych poczynań bohaterów. Czarny charakter do rozszyfrowania po paru rozdziałach. Nie kupuję też postaci Moniki, Tomasza i całej reszty. Papierowi, nierealni i momentami śmieszni. Znam Toruń, znam Zakopane - tutaj te miasta są ledwo cieniem na drugim planie, a szkoda bo to wspaniałe miejsca.
Pani Autorko, postaraj się Pani bardziej przy kolejnej książce.

Prosta historia, prosto napisana, nie znajdziemy tu nic więcej - tyle wystarczy żeby czytało się przyjemnie.
Jeśli wymagamy czegoś od lektury tej pozycji to trzeba się przygotować na małe rozczarowanie. Autorka kreśli fabułę bardzo przewidywalnie, nie ma zaskoczeń ani adrenaliny wynikającej z dalszych poczynań bohaterów. Czarny charakter do rozszyfrowania po paru...

miałam nadzieję na coś lepszego...plus za ciekawe cytaty przed każdym rozdziałem, plus za prosty język i łatwość czytania...minusy za skojarzenia z kilkoma książkami, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że "już gdzieś to czytałam" (ten nieszczęsny Pan i władca, wymierzanie kar...),za zbyt szybką akcję, zwłaszcza pod koniec, wszystko dzieje się tak szybko jakby sama autorka miała już dość i chciała szybko skończyć...minus za banalną historię, mam na myśli wątek relacji z Tomaszem - facet 20 lat starszy, zatwardziały glina, dziwak, odludek, cierpi na zespół Aspergera, ma problemy z nawiązywaniem relacji, w zasadzie wcale ich nie nawiązuje a tu przyjeżdża Monia, rach ciach i w tydzień Tomek się przed nią otwiera, wpada do hotelu, ona od razu daje mu prezent i od razu robi sie cudnie, itd. - jak dla mnie banał i jakoś tak za szybko, nie trzyma się to wszystko...denerwowały mnie też opisy miejsc i zabytków...jak na debiut nie jest źle :-)

miałam nadzieję na coś lepszego...plus za ciekawe cytaty przed każdym rozdziałem, plus za prosty język i łatwość czytania...minusy za skojarzenia z kilkoma książkami, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że "już gdzieś to czytałam" (ten nieszczęsny Pan i władca, wymierzanie kar...),za zbyt szybką akcję, zwłaszcza pod koniec, wszystko dzieje się tak szybko jakby sama autorka...

Dzięki Tobie Sandra Mój dzień był pełen refleksji. Książkę przeczytałam w kilka godzin a wydawało mi się że mineło 5 minut :) Jestem bardzo czuła i wrażliwa ale żeby Książka przyprawiła mnie o takie. dreszcze.. Wielkie gratulacje! Zazdroszczę wyobraźni <3

Dzięki Tobie Sandra Mój dzień był pełen refleksji. Książkę przeczytałam w kilka godzin a wydawało mi się że mineło 5 minut :) Jestem bardzo czuła i wrażliwa ale żeby Książka przyprawiła mnie o takie. dreszcze.. Wielkie gratulacje! Zazdroszczę wyobraźni <3

Książke czyta sie jednym tchem.Po prostu jest wspaniała.Na początku popłynęły mi łzy,a później cała akcja książki tak na mnie wpłyneła że czytałam ją przez cała noc.Dawno nie czytałam czegoś tak fajnie napisanego.Nikt nigdy nie wierzy w "prorocze sny"a ta książka udowodniła mi że jednak takie rzeczy sie dzieją.Gorąco polecam😊

Książke czyta sie jednym tchem.Po prostu jest wspaniała.Na początku popłynęły mi łzy,a później cała akcja książki tak na mnie wpłyneła że czytałam ją przez cała noc.Dawno nie czytałam czegoś tak fajnie napisanego.Nikt nigdy nie wierzy w "prorocze sny"a ta książka udowodniła mi że jednak takie rzeczy sie dzieją.Gorąco polecam😊