rozwińzwiń

Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką

Okładka książki Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką Anatole France
Okładka książki Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką
Anatole France Wydawnictwo: Zielona Sowa Seria: Arcydzieła Literatury Światowej [Zielona Sowa] literatura piękna
176 str. 2 godz. 56 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Arcydzieła Literatury Światowej [Zielona Sowa]
Tytuł oryginału:
La Rôtisserie de la Reine Pedauque
Wydawnictwo:
Zielona Sowa
Data wydania:
2006-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1950-01-01
Liczba stron:
176
Czas czytania
2 godz. 56 min.
Język:
polski
ISBN:
9788374352000
Tłumacz:
Ludwik Bruner
Tagi:
Jakub Rożenek powiastka filozoficzna
Średnia ocen

7,1 7,1 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Opowieści niesamowite. Literatura francuska Guillaume Apollinaire, Honoré de Balzac, Jacques Cazotte, Anatole France, Théophile Gautier, Prosper Mérimée, Charles Nodier, Jules Barbey d'Aurevilly, Guy de Maupassant, Gérard de Nerval, Auguste de Villiers de L'Isle-Adam
Ocena 7,0
Opowieści nies... Guillaume Apollinai...
Okładka książki Bezprawna fantastyka. Antologia fantastycznych opowiadań klasyków literatury Guillaume Apollinaire, Anton Czechow, Arthur Conan Doyle, Anatole France, John Galsworthy, Jerome K. Jerome, Mór Jókai, Rudyard Kipling, Ignacy Krasicki, Jack London, Prosper Mérimée, Gustav Meyrink, Adam Mickiewicz, Bolesław Prus, Władysław Stanisław Reymont, Joseph Henri Rosny, Henryk Sienkiewicz, Lew Tołstoj, Mark Twain, Oscar Wilde, Konrad Zieliński
Ocena 7,0
Bezprawna fant... Guillaume Apollinai...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,1 / 10
77 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
113
113

Na półkach: ,

Kabalistyczna układanka Anatola France może się podobać.

W zasadzie bardziej chodzi tu o dowcip i swawolę niż o jakość samej prozy.

"Gospoda..." to taki prototyp "Mistrza i Małgorzaty", którego wartość uznał nieomylny - i zawsze godny rekomendacji - Index Librorum Prohibitorum.

Kabalistyczna układanka Anatola France może się podobać.

W zasadzie bardziej chodzi tu o dowcip i swawolę niż o jakość samej prozy.

"Gospoda..." to taki prototyp "Mistrza i Małgorzaty", którego wartość uznał nieomylny - i zawsze godny rekomendacji - Index Librorum Prohibitorum.

Pokaż mimo to

avatar
1022
128

Na półkach:

Miła bajeczka to mocna trójeczka :)

Miła bajeczka to mocna trójeczka :)

Pokaż mimo to

avatar
118
44

Na półkach:

Delicje!

Delicje!

Pokaż mimo to

avatar
1031
983

Na półkach: , , , , ,

Tak się jakoś przyjęło, że w powieściach osadzonych w epoce baroku zawsze pojawia się alchemia bądź ezoteryka lub obie razem, niecodzienne wynalazki i motyw drogi (np. w „Baltazarze i Blimundzie” czy „Podróży ludzi księgi”). Nie inaczej jest w tym dziele francuskiego noblisty, rozgrywającym się pod koniec XVII wieku. Dodatkowo mamy upadek obyczajów (niesporny u literatów czy historyków piszących o tym okresie) oraz wątek przygodowy.
Natomiast jedna rzecz różni powieść France’a od przytoczonych na wstępie dzieł innych noblistów. Jest nią humor. Pozwala nam spojrzeć oczyma prostego człowieka na „nowe szaty” może nie króla, ale na pewno ludzi z wyższych sfer bądź to szlacheckich (d'Astarac i d'Anquetil) bądź finansowych (de la Guéritaude). Z kolei postać księdza Hieronima Coignard w dużym stopniu przypomina imć Onufrego Zagłobę. Alchemia i ezoteryka zostają zdemaskowane zaś uczoność i elokwencja księdza pozwala mu przede wszystkim usprawiedliwiać swoje postępowanie, delikatnie mówiąc niezbyt uczciwie. Zresztą on sam zanegował swoje życie blisko końca powieści. Także wątek przygodowy został odarty z aury towarzyszącym dziełom z czasów „płaszcza i szpady”. Przyczyna ucieczki bohaterów jest powszednia i banalna, a ich wyczyny i broń budzą śmiech i drwiny. Dostało się także i heroinom, jak się okazuje niezbyt romantycznym. Gdyby Kasia i Jahela znalazły się jako główne postacie żeńskie na kartach Trylogii Sienkiewicza, autorowi trudno byłoby znaleźć wydawcę i czytelników. Biedni rzemieślnicy, rodzice Jakuba, nie są także „zdrowym korzeniem” społeczeństwa, podobnie jak kler, od prawie niepiśmiennego jak brat Anioł, aż do opisywanych przez Coignarda biskupów.
A wszystko razem podlane jest lekkim francuskim sosem, z nutą sarkazmu i ironii, co powoduje, że mimo upływu lat powieść czyta się świetnie i lekko.

Tak się jakoś przyjęło, że w powieściach osadzonych w epoce baroku zawsze pojawia się alchemia bądź ezoteryka lub obie razem, niecodzienne wynalazki i motyw drogi (np. w „Baltazarze i Blimundzie” czy „Podróży ludzi księgi”). Nie inaczej jest w tym dziele francuskiego noblisty, rozgrywającym się pod koniec XVII wieku. Dodatkowo mamy upadek obyczajów (niesporny u literatów...

więcej Pokaż mimo to

avatar
137
134

Na półkach:

Rzecz świetna, satyra pisana niesłychanie lekko, z wdziękiem. Jednak nie jest powiastką banalną, raczej poważnym przypomnieniem jak być człowiekiem miłym światu i innym ludziom, że grzech i grzeszek jest rzeczą ludzką a potępianie ludzką rzeczą zdecydowanie nie jest.
Momentami prorocza :),arystokrata-filozof to dzisiejszy wyznawca teorii spiskowych :)

Rzecz świetna, satyra pisana niesłychanie lekko, z wdziękiem. Jednak nie jest powiastką banalną, raczej poważnym przypomnieniem jak być człowiekiem miłym światu i innym ludziom, że grzech i grzeszek jest rzeczą ludzką a potępianie ludzką rzeczą zdecydowanie nie jest.
Momentami prorocza :),arystokrata-filozof to dzisiejszy wyznawca teorii spiskowych :)

Pokaż mimo to

avatar
520
346

Na półkach:

Czytałam w wydaniu sprzed stu lat, chyba już na stałe lekko pachnącym kurzem, gdzie Jakub jest Jakóbem, gdzie allegorye, policye, bestye i dyalektyki i taka troszkę zawijana czcionka. I muszę przyznać miało to swój urok. Księdza Coignard pokochać łatwo ("umysł najmilszy jaki kiedykolwiek zakwitł był na ziemi"),ale chyba ważniejsze, że każdy protagonista ma tu swoją rację (racyę),a złe są nie poglądy lecz ich zbytnia stałość.

Rozbroił mnie i pies kręcący rożen, i kawaler d"Anquetil do którego bez żadnego powodu strzelano pod Parmą (ojciec chrzestny Johna Yossariana) więc dlaczegóż on by nie miał służby bić (biję ich i nie płacę, ale nie wiem czy są mi wierni!). Olśniewająca jest dialektyka chyba wszystkich postaci.

Sos, sos, sos! (taki od mięsa)

Czytałam w wydaniu sprzed stu lat, chyba już na stałe lekko pachnącym kurzem, gdzie Jakub jest Jakóbem, gdzie allegorye, policye, bestye i dyalektyki i taka troszkę zawijana czcionka. I muszę przyznać miało to swój urok. Księdza Coignard pokochać łatwo ("umysł najmilszy jaki kiedykolwiek zakwitł był na ziemi"),ale chyba ważniejsze, że każdy protagonista ma tu swoją rację...

więcej Pokaż mimo to

avatar
3336
743

Na półkach: , ,

http://www.youtube.com/watch?v=hgIjjpkOP0A
http://www.youtube.com/watch?v=AJxtD55GrZY
http://www.youtube.com/watch?v=FL8og22ttwM

słuchowisko

http://www.youtube.com/watch?v=hgIjjpkOP0A
http://www.youtube.com/watch?v=AJxtD55GrZY
http://www.youtube.com/watch?v=FL8og22ttwM

słuchowisko

Pokaż mimo to

avatar
625
624

Na półkach:

TO TU TO TAM
DIABEŁ Z ANIOŁEM IDĄ W TAN
REALIZUJĄ CHORY PLAN
I CZUJĄ SIĘ Z TYM DOBRZE

Ktoś kiedyś powiedział czy napisał ,że w życiu człowieka liczy się tylko młodość..rok, dwa, które nas kształtują,umiejscowiają nas przestrzeni,dają i zabierają szanse...reszta to wspomnienia,pogoń za uciekającym czasem,chęć powrotu...Taki rok miał główny bohater tej opowieści spotykając na swej drodze nie zawsze mądrych ale zawsze oryginalnych osobników.
Zabawna satyra na duchowieństwo,szlachtę,mieszczaństwo,średniowiecznych Danikenów i tłumaczyceli wszechświata.Komiczne dialogi i wartka akcja dopełnia reszty.Na poprawę nastroju...

TO TU TO TAM
DIABEŁ Z ANIOŁEM IDĄ W TAN
REALIZUJĄ CHORY PLAN
I CZUJĄ SIĘ Z TYM DOBRZE

Ktoś kiedyś powiedział czy napisał ,że w życiu człowieka liczy się tylko młodość..rok, dwa, które nas kształtują,umiejscowiają nas przestrzeni,dają i zabierają szanse...reszta to wspomnienia,pogoń za uciekającym czasem,chęć powrotu...Taki rok miał główny bohater tej opowieści...

więcej Pokaż mimo to

avatar
343
242

Na półkach: , ,

Właściwie można by przyjąć za dobrą monetę treść blurba i czytać "Gospodę" jako powiastkę oświeceniową, gdzie za światopogląd A podstawiamy C, B czytamy zaś jako D i wszystko jest jasne. Jasne, tyle że ciemne. France jest bowiem przewrotny, a w przewrotności tej niezwykle subtelny, dzięki czemu czytelnik zamiast mieć do czynienia z czterema literami (dwuznaczność niezamierzona),zmaga się z całym alfabetem, którym autor dowolnie sobie żongluje, zmieniając nawet kąt nachylenia poszczególnych kresek, a więc i znaczenia.

Kluczowym terminem dla odczytania "Gospody" jest zatem niejednoznaczność. France wypowiada się tą znakomitą powieścią przeciw doktrynie, dowodzi, że nie warto zamykać się w ciasnych ramach zestawu nieodłącznie ze sobą powiązanych przekonań. Rozprawia się z czarno-białą wizją świata, ograniczeniem umysłowym, zamiłowaniem do skrajnych poglądów i pokazuje, iż rzeczywistość - zarówno fizyczna, jak i duchowa, bo o obu "Gospoda" traktuje - jest dalece bardziej złożona i przede wszystkim dynamiczna. To ważny głos za pluralizmem, za owocną koegzystencją ludzi o odmiennych poglądach, którzy mogą się wzajemnie uczyć od siebie i uzupełniać.

Należy także podkreślić, że szkielet fabularny nie jest tu tylko pozorny - mamy romans, śmierć w walce na szpady i kilka podobnych elementów, które przedzielają stanowiące podstawową materię powieści wywody i dają chwilę wytchnienia czytelnikom bardziej żądnym zdarzeń niż myśli. Ogromnym atutem "Gospody" jest też najwyższej próby humor France'a, swą subtelną ironią przywodzący na myśl Dickensa, ale całkowicie pozbawiony cechującej niekiedy angielskiego pisarza naiwności.

Ksiądz Hieronim Coignard musi być jedną z najsympatyczniejszych postaci w historii literatury, a jego filozofia okazuje się w swej istocie bardzo zbliżona do filozofii innego pomnika literatury francuskiej, Colasa Breugnon, choć wyrażona jest przy pomocy dalece bardziej zaawansowanej terminologii. Jest on niedoścignionym mistrzem elokwencji i potrafi każdy postępek ludzki, w szczególności własny, wyśmienicie wytłumaczyć oraz umieścić w kontekście etyki chrześcijańskiej, wspierając się odpowiednim cytatem lub w razie wyższej konieczności wymyślając go na poczekaniu. Dopiero pod koniec dzieła porzuca urzędowy optymizm i ujawnia swe rzeczywiste, krytyczne zapatrywanie na człowieka, które w pełni rozwinięte zostanie w kolejnej powieści-traktacie France'a, "Poglądach księdza Hieronima Coignard".

Właściwie można by przyjąć za dobrą monetę treść blurba i czytać "Gospodę" jako powiastkę oświeceniową, gdzie za światopogląd A podstawiamy C, B czytamy zaś jako D i wszystko jest jasne. Jasne, tyle że ciemne. France jest bowiem przewrotny, a w przewrotności tej niezwykle subtelny, dzięki czemu czytelnik zamiast mieć do czynienia z czterema literami (dwuznaczność...

więcej Pokaż mimo to

avatar
268
44

Na półkach:

Piękna książka, pełna magii. Osadzona w czasach, kiedy Francja nie była jeszcze laicka. Łotrzykowska powieść pokazująca jak kraj i społeczeństwo zmienia się pod wpływem czasu. Jak w kraju, w którym popularne są jeszcze powszechne, ale już starzejące się obyczaje kiełkują nowi ludzie, którzy myślą już w zupełnie inny sposób. Na podstawie kontrastu między filozofią a religią. Między ludźmi wyznającymi wierzącymi a niewierzącymi. Między mitologią a rzeczywistością.

Książka ta niesie ze sobą wiele prawd. Jedną z nich jest wiara w to, że to co ludzie robią jest ludzkie. Że nie można powiedzieć, że ten kto zachowuje się inaczej jest gorszy niż ten, kto postępuje zgodnie z przyjętymi zwyczajami, jak w zdaniu: „Czy dostatecznie znamy wszechogarniającą Izydę, by rozsądzać, co jest według niej, a co przeciw niej”.

Anatol France przekazuje nam także, że prawa ustanowione przez kościół, czy państwo są przejściowe. Według pisarza, a w zasadzie księdza Coignarda najważniejsze to kierować się prawami boskimi, ale nie w znaczeniu Dekalogu, tylko postępowania dobrze, dążąc do zgodności z Bogiem a nie z ludźmi. Jest to tylko jednak przykład, gdyż najważniejsze to postępować po prostu dobrze. A co więcej najważniejsze nie są słowa, ale czyny i cnota.

W książce odbywa się symboliczna walka o młody ludzki umysł – religii i filozofii. Nie ważne kto wygra, czy będzie to religia, filozofia, komunizm, faszyzm, kapitalizm, konsumpcjonizm. Ważne, że ten przejmie władzę nad światem.

Jednak to co najważniejsze w tej książce, to próba przekazania nam, że nie powinno się osądzać innych ludzi. Nawet swoją miarą. Nie istnieje coś takiego jak jednoznaczny osąd. Lepiej osądzać samego siebie. Najlepiej surową miarą.

I zawsze trzeba pamiętać, że nawet kiedy dzieją się rzeczy „ważne”, to zwykłe życie toczy się dalej. I tylko nim żyjemy i tylko ono nam pozostaje. Dlatego tak ważny jest zbiór winogron.

Piękna książka, pełna magii. Osadzona w czasach, kiedy Francja nie była jeszcze laicka. Łotrzykowska powieść pokazująca jak kraj i społeczeństwo zmienia się pod wpływem czasu. Jak w kraju, w którym popularne są jeszcze powszechne, ale już starzejące się obyczaje kiełkują nowi ludzie, którzy myślą już w zupełnie inny sposób. Na podstawie kontrastu między filozofią a religią....

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    174
  • Przeczytane
    110
  • Posiadam
    41
  • Literatura francuska
    8
  • Ulubione
    5
  • Nobliści
    5
  • Klasyka
    2
  • Chcę w prezencie
    2
  • Arcydzieła Literatury Światowej
    2
  • 2006
    2

Cytaty

Więcej
Anatole France Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką Zobacz więcej
Anatole France Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także