Ta książka już od tak dawna czekała na moim czytniku, aż ją przeczytam, że zapomniałam zupełnie, że to biografia i myślałam, że zaczynam czytać powieść historyczną... Jest to jednak książka opisująca fakty z życia lzabeli Kastylijskiej, czyli hiszpańskiej królowej rządzącej w czasach początku renesansu, odkryć geograficznych, ale też działalności inkwizycji.

Jednak choć to literatura faktu, czyta się ją jak powieść. W życiu głównej bohaterki nie brak było niespodziewanych zwrotów akcji, intrygujących postaci i niesamowitych wydarzeń. Przeżyła walkę o koronę i zakazany romans. Zdecydowała się zaryzykować i wysłać Kolumba w podróż przez ocean. Broniła kontynentu europejskiego przed muzułmanami. Gorliwie religijna weszła w spór z samym papieżem, uważając, że zachowuje się on niegodnie swojego stanowiska.

Fascynująca postać, więc i ciekawa książka. Jednak i najciekawszą osobę można słabo opisać, na szczęście tu autorka zadbała o równowagę pomiędzy wartką akcją i szczegółami historycznymi.

Co mnie dosyć zaskoczyło i nieco zaniepokoiło, to liczne przypisy tłumacza, Piotra Tarczyńskiego, który nie raz... wytykał autorce nieścisłości i drobne błędy. Wydaje mi się jednak, że to dosyć drobne sprawy, a biografia została dobrze opracowana (ponad 800 przypisów bibliograficznych).

Generalnie polecam książkę, warto poznać tę niezwykłą królową.

Ta książka już od tak dawna czekała na moim czytniku, aż ją przeczytam, że zapomniałam zupełnie, że to biografia i myślałam, że zaczynam czytać powieść historyczną... Jest to jednak książka opisująca fakty z życia lzabeli Kastylijskiej, czyli hiszpańskiej królowej rządzącej w czasach początku renesansu, odkryć geograficznych, ale też działalności inkwizycji.

Jednak choć to...

Izabela Kastylijska (1451-1504) znana również jako Izabela Katolicka uchodzi za jedną z najbardziej wpływowych władczyń z historii Hiszpanii oraz Europy. Była ona królową pełną sprzeczności i kontrastów. Z jednej strony troszczyła się o swoje dzieci, walczyła o interesy dynastii, a także starała się uchodzić za osobę pobożną, z drugiej zaś doprowadziła do wygnania muzułmanów i Żydów z kraju, a także powołała do życia Inkwizycję, która była wymierzona nie tylko w nawróconych innowierców, lecz z czasem także, w samych katolików i ludzi uznawanych za zagrożenie dla władców. Z jej inicjatywy została sfinansowana wyprawa morska podczas której Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę. Starała się również bronić Indian i dążyła do tego by nie byli oni niewolnikami należącymi do konkwistadorów. Niestety po jej śmierci historia potoczyła się inaczej.

W swojej książce Kirstin Downey ukazuje nam obraz królowej Izabeli, jako kobiety odważnej, niezależnej, walczącej o siebie oraz swoich bliskich, potrafiącej podejmować trudne decyzje, wytrwale realizującej założone cele, ale niekiedy także władczyni bezwzględnej, okrutnej i nie idącej na jakiekolwiek kompromisy. Jest to bardzo ciekawa książka historyczna, którą warto przeczytać.

Izabela Kastylijska (1451-1504) znana również jako Izabela Katolicka uchodzi za jedną z najbardziej wpływowych władczyń z historii Hiszpanii oraz Europy. Była ona królową pełną sprzeczności i kontrastów. Z jednej strony troszczyła się o swoje dzieci, walczyła o interesy dynastii, a także starała się uchodzić za osobę pobożną, z drugiej zaś doprowadziła do wygnania...

Rewelacyjna opowieść o niesamowitej kobiecie.

Rewelacyjna opowieść o niesamowitej kobiecie.

Książka "Izabela. Wojownicza królowa" Kirstin Downey to pierwsza książka po jaką sięgnęłam w ramach kwietniowego wyzwania czytelniczego.
Fascynująca biografia Izabeli Kastylijskiej, królowej Kastylii i Leónu, a także królowej Aragonii jako żony Ferdynanda Aragońskiego.
Historia całego życia, trudnych wyborów, małżeństwie i wielu innych. Do najważniejszych wydarzeń związanych z życiem i panowaniem Izabeli Kastylijskiej należą: małżeństwo z Ferdynandem Aragońskim i unia personalna Kastylii z Aragonią, ustanowienie w Kastylii inkwizycji, zdobycie Grenady i zakończenie wielowiekowej rekonkwisty, oraz wsparcie wypraw Krzysztofa Kolumba przez Atlantyk, które doprowadziły do odkrycia Nowego Świata i uczyniły Hiszpanię jednym z największych imperiów kolonialnych w historii.
Bardzo chciałam poznać bliżej życie kobiety, która widziała bardzo dużo przemian, a posiadała silną i otwartą osobowość.

Książka "Izabela. Wojownicza królowa" Kirstin Downey to pierwsza książka po jaką sięgnęłam w ramach kwietniowego wyzwania czytelniczego.
Fascynująca biografia Izabeli Kastylijskiej, królowej Kastylii i Leónu, a także królowej Aragonii jako żony Ferdynanda Aragońskiego.
Historia całego życia, trudnych wyborów, małżeństwie i wielu innych. Do najważniejszych wydarzeń...

Wspaniała biografia Królowej Izabeli Kastylijskiej, czyta się jednym tchem. Fascynujące czasy ale zarazem bardzo trudne. Od dzieciństwa poprzez małżeństwo z Ferdynandem Aragońskim. Życie w cieniu intryg, walki o władzę, o zabezpieczenie przyszłości swoich dzieci, czasy inkwizycji, podboju Imperium Osmańskiego wreszcie odkryć geograficznych Krzysztofa Kolumba i nie tylko. Autorka poświęciła mnóstwo czasu aby zajrzeć do źródeł, przemierzyć Hiszpanię śladami Wielkiej Królowej. Powstała fascynująca książka o jednej z najpotężniejszych kobiet. Jej dziedzictwo jest obecne po dziś dzień.

Wspaniała biografia Królowej Izabeli Kastylijskiej, czyta się jednym tchem. Fascynujące czasy ale zarazem bardzo trudne. Od dzieciństwa poprzez małżeństwo z Ferdynandem Aragońskim. Życie w cieniu intryg, walki o władzę, o zabezpieczenie przyszłości swoich dzieci, czasy inkwizycji, podboju Imperium Osmańskiego wreszcie odkryć geograficznych Krzysztofa Kolumba i nie tylko....

Znakomita biografia Izabeli Kastylijskiej, żony Ferdynanda Aragońskiego. Książka żywa, barwna, obszerna i rzetelna. To nie tylko biografia tej wojowniczej i arcychrześcijańskiej królowej, to jest także barwny obraz epoki i świata. Rekonkwista, Kolumb, polityka dynastyczna, Borgia czy Turcy osmańscy to tylko nieliczne wątki czy zagadnienia poruszone w tej książce. Portret królowej i ówczesnego świata przedstawionego w tej pozycji czytelniczej jest tym ciekawszy, gdyż autorka skorzystała ze źródeł chrześcijańskich, żydowskich i islamskich. Polecam!

Znakomita biografia Izabeli Kastylijskiej, żony Ferdynanda Aragońskiego. Książka żywa, barwna, obszerna i rzetelna. To nie tylko biografia tej wojowniczej i arcychrześcijańskiej królowej, to jest także barwny obraz epoki i świata. Rekonkwista, Kolumb, polityka dynastyczna, Borgia czy Turcy osmańscy to tylko nieliczne wątki czy zagadnienia poruszone w tej książce. Portret...

Napisana z pasją biografia słynnej królowej. Autorka książki jest dziennikarką zafascynowaną historią i czuć to od pierwszych stron. Być może dlatego tak wiele miejsca zajmuje tu szeroki opis historycznego tła, od podboju arabskiego, do podbojów Mehmeda Zdobywcy. Mi osobiście rozdział o upadku Konstantynopola wydał się zupełnie zbędny. Z drugiej strony dzięki tym fragmentom po książkę może sięgnąć nawet zupełny laik.

Zdecydowanie najciekawsza jest pierwsza część biografii, do podboju Grenady w 1492. Niełatwą drogę Izabeli do tronu śledziłem z zachwytem. Spodobała mi się perspektywa autorki, łącząca życie prywatne Izabeli i jej rodziny z wielką polityką. Umiejętnie pokazała wpływ losów jednostki na podejmowane decyzje, a historyczne postacie i realia ożyły pod jej piórem.

Niestety przy opisie późniejszych lat autorka zaczęła się gubić w gąszczu sprzeczności, jakimi cechowała się ówczesna polityka. Najgorszy jest rozdział o początkach wojen włoskich, noszący tytuł... "Turcy u bram". No właśnie. Gdyby to było moje pierwsze spotkanie z tematem, nie zrozumiałbym za wiele.

Są też momenty pisane pod rynek amerykański. Mamy długie rozwodzenie się nad niewolnictwem u Osmanów i jednocześnie zdawkowe pominięcie tej kwestii w rozdziale o kolonizacji Hispanioli. Jest kilka dziwnych ugólnień, jak np. wzmianka o złocie płynącym z Portobelo, gdy port powstał niemal 100 lat po śmierci Izabeli.

Mimo tych uwag uważam, że warto poświęcić tej pozycji czas. Zwłaszcza pierwsza połowa książki jest naprawdę udana.

6.5/10

Napisana z pasją biografia słynnej królowej. Autorka książki jest dziennikarką zafascynowaną historią i czuć to od pierwszych stron. Być może dlatego tak wiele miejsca zajmuje tu szeroki opis historycznego tła, od podboju arabskiego, do podbojów Mehmeda Zdobywcy. Mi osobiście rozdział o upadku Konstantynopola wydał się zupełnie zbędny. Z drugiej strony dzięki tym fragmentom...

Pisałam już kilka razy, że jestem zaintrygowana postacią królowej Izabeli Kastylijskiej. Mimo różnych kontrowersji wokół tej postaci lubię i cenię ją za to, że osiągnęła sukces życiowy za sprawą własnej inteligencji i starań, a nie małżeństwa czy romansu z wpływowym mężczyzną, a także ponieważ łączyła rolę zaangażowanej w politykę i wojskowość królowej z byciem kochającą żoną i matką. Jednak do tej pory nie czytałam ani jednej jej pełnej biografii. Zmieniło się to za sprawą książki Kirstin Downey ,,Izabela. Wojownicza Królowa”.

,,Wojownicza Królowa”, jak pisało już kilka osób, nie jest biografią tylko Izabeli, ale w pewnym sensie całej jej epoki. Downey zaczyna swoją opowieść sięgając do początków małżeństwa rodziców przyszłej królowej, a kończąc na opisaniu świata po śmierci Izabeli, dalszych losów jej męża, poddanych i dzieci. Nie zaniedbuje nakreślenia życia i charakter samej królowej, ale dużo miejsca poświęca też innym postaciom z tamtej epoki, niejednokrotnie rzucając na nie nowe światło. Opowiada o Imperium Osmańskim, Krzysztofie Kolumbie czy rodzie Borgiów. Nie mam niestety aż takiej wiedzy, by ustosunkować się do prawdziwości obrazu Downey, jednak na pewno jej interpretacja zasługuje na uwagę. Do tej pory byłam przekonana, że Krzysztof Kolumb to postać pozytywna, trochę nieszczęśliwa, który przyczynił się do okrucieństw kolonizacji nieświadomie. Natomiast Downey snuje spekulacje według których odkrywca miał nie dotrzymać słowa danego Izabeli, że będzie łagodnie traktował Indian i dlatego został odsunięty od wpływów, autorka przywołała też historię w której Kolumb pozwala na brutalne zgwałcenie i katowanie Indianki. Z kolei Rodrigo Borgia, papież Aleksander VI, mimo podkreślenia jego mało pobożnego trybu życia, jest przedstawiony po prostu jako człowiek, który jak każdy z nas był zdolny do złego i dobrego, a że częściej wybierał zło to już inna sprawa. Przy książce ,,Poślubiona Borgii”, która jest fabularyzowaną historią Sanchy Aragońskiej(zresztą, dalekiej krewnej Izabeli),pisałam, że brakuje mi takiego spojrzenia na Borgiów.

Jeśli chodzi o samą Izabelę, to zauważyłam, że kontrowersje wzbudza nie tylko jej postać, ale również przedstawienie jej przez Downey. I nie da się ukryć, że pisarka może być nieco stronnicza, sama zresztą pisze w posłowiu, że jej stosunek do Izabeli i jej działań po części wynika z jej własnego pochodzenia – urodziła się w Ameryce Łacińskiej, jej matka jest potomkinią pierwszych kolonialistów w Ameryce, natomiast ojciec ma indiańskie pochodzenie. Downey zdecydowanie lubi Izabelę, podkreśla jej dobre cechy i próbuje obciążyć winą za różne zbrodnie tamtej epoki inne postacie, chociażby wspomnianych już Krzysztofa Kolumba i Rodriga Borgię. Z drugiej strony, Downey absolutnie nie ukrywa, że niektóre działania Izabeli były okrutne i że królowa sama zdawała sobie z tego sprawę, w biografii pojawia się wiele opisów prześladowań Żydów czy muzułmanów. Jednocześnie Downey zwróciła uwagę na to, że Izabela w swojej nietolerancji nie była wyjątkiem, że prawdopodobnie szczerze wierzyła, że zapewnia poddanym zbawienie, a w dodatku część jej zachowań wynikała z autentycznej troski o odrodzenie Kościoła. Izabela min. starała się pozbywać księży i zakonników prowadzących zbyt wystawny żywot oraz tych, których wiara wynikała raczej z chęci sukcesu społecznego(co miało być jednym z powodów powołania Inkwizycji). Downey zwróciła uwagę na to, że postacie historyczne trzeba oceniać na tle epoki, nie próbowała na siłę uwspółcześniać Izabeli i to bardzo mi się podobało.

Nie można również zapomnieć o innych postaciach związanych z Izabelą, przede wszystkim o jej rodzinie. Downey nakreśliła portrety tak naprawdę wszystkich dzieci królowej, chociaż miałam wrażenie, że najwięcej miejsca poświęciła Joannie Szalonej. Dzięki temu przypomniała mi dlaczego warto czytać biografie non-fiction. Kilka miesięcy temu, czytając ,,Ostatnią królową” Gortnera zdziwiłam się teorii autora, że Joanna nie była tak naprawdę szalona. Downey aż tak odważnych tez nie stawia, ale zwraca uwagę na to, że wiele zachowań kobiety mogło zostać źle odczytane przez jej współczesnych. Warto też zwrócić uwagę na postać Ferdynanda Aragońskiego. Wiedziałam o jego zdradach małżeńskich i że wiele razy zawiódł swoje dzieci, ale wychodziłam z założenia, że skoro Izabela go kochała, musiał być jej wart. Natomiast Downey wspomina o ich licznych kryzysach małżeńskich, zazdrości Ferdynanda o żonę i innych działaniach, które sprawiają, że czytelnik może dojść do wniosku, że Aragoński nie zasługiwał na taką kobietę jak Izabela.

,,Izabela. Wojownicza Królowa” to zdecydowanie biografia warta polecenia. Rzuca ciekawe światło na postacie historyczne, w interesujący sposób przedstawia epokę, a do tego dobrze i szybko się ją czyta, niczym powieść.

,, Większość ludzi woli się nie wyróżniać, tylko przynależeć do głównego nurtu swojej kultury(…)”

Pisałam już kilka razy, że jestem zaintrygowana postacią królowej Izabeli Kastylijskiej. Mimo różnych kontrowersji wokół tej postaci lubię i cenię ją za to, że osiągnęła sukces życiowy za sprawą własnej inteligencji i starań, a nie małżeństwa czy romansu z wpływowym mężczyzną, a także ponieważ łączyła rolę zaangażowanej w politykę i wojskowość królowej z byciem kochającą...

Cieszę się, że opublikowano tak obszerną monografię na temat królowej Izabeli. Jest to de facto książka o świecie czasów Izabeli niż o samej królowej, bo dużo miejsca zajmuje chociażby temat wielkich odkryć geograficznych, walki z Turkami, etc. Imponuje ogromna bibliografia, dokładnie opisana i porządnie wykorzystana.

Odniosłam wrażenie, że autorka chciała za wszelką cenę stworzyć porywającą powieść, nie monografię historyczną. Często ponosi ją wyobraźnia, nie wiem czy zdaje sobie z tego sprawę (może i tak, skoro pisze kilkakrotnie, że coś miało miejsce „niemal na pewno”). Wielokrotnie poprawia ją tłumacz, korygując fakty, daty i inne rzeczy przerobione tak, żeby pasowały do książki. Z jednej strony dzięki temu publikacja jest łatwiejsza w odbiorze i bardziej „pikantna”, z drugiej – niestety, nie można jej traktować jako obiektywnego źródła, bardziej jako rozrywkę.

Autorka zdaje się być rozdarta między tym, co poprawne politycznie, a tym, co znalazła w źródłach. W nieustannym lęku przed oskarżeniem o jakieś uprzedzenia trzysta razy tłumaczy się z każdej kontrowersyjnej tezy. Jednocześnie stara się też zawsze zwracać uwagę na to, iż rzeczy dla nas wręcz odrażające kiedyś mogły być postrzegane zupełnie inaczej i że nie zawsze jest sens przykładać współczesną moralność do zachowań postaci historycznych.

Bardzo żywo przedstawiono inwazję Imperium Osmańskiego na Europę, na pewno nie są to obrazy dla wrażliwych oczu. To, co wyprawiał Mehmet i jego koledzy, nie nadaje się na lekturę do obiadu. Sporo uwagi autorka poświęca odkrywaniu Nowego Świata i zachowaniu Europejczyków wobec Indian.

Irytują braki merytoryczne w kwestiach religijnych, co przy pisaniu o królowej tak bardzo zaangażowanej w życie Kościoła jest bardzo istotne. Jezus nie był prorokiem, w chrześcijaństwie nie mogła „zaniknąć” poligamia, bo jej nie było, a celibat nie miał „świadczyć o pogardzie dla ziemskich przyjemności”. Nie ma też czegoś takiego, jak „ostatnie namaszczenie”, jest namaszczenie chorych i nie dotyczy wcale umierających. W kwestii islamu też zresztą nie jest lepiej, hidżab to nie strój tylko nakrycie głowy. No i skąd im się wzięła ta pani na okładce? Izabela była blada i miała jasne włosy....

Cieszę się, że opublikowano tak obszerną monografię na temat królowej Izabeli. Jest to de facto książka o świecie czasów Izabeli niż o samej królowej, bo dużo miejsca zajmuje chociażby temat wielkich odkryć geograficznych, walki z Turkami, etc. Imponuje ogromna bibliografia, dokładnie opisana i porządnie wykorzystana.

Odniosłam wrażenie, że autorka chciała za wszelką cenę...

Jestem po lekturze tej pozycji i bardzo przypadła mi do gustu. Zacznę od tego, że nie jest to typowa biografia Izabeli ale raczej biografia epoki w której żyła, a czasem autorka znacznie szerzej opisuje tło dziejących się wydarzeń. Dla mnie osobiście jest to wielkim plusem, bo czułem się, podczas lektury, uczestnikiem wydarzeń. Mnogość osób i pobocznych wątków czasem męczyła, ale nieznacznie i nieczęsto. Styl autorki był na tyle plastyczny, że potrafiłem sobie wyobrazić naszą bohaterkę. Książkę bardzo polecam!

Jestem po lekturze tej pozycji i bardzo przypadła mi do gustu. Zacznę od tego, że nie jest to typowa biografia Izabeli ale raczej biografia epoki w której żyła, a czasem autorka znacznie szerzej opisuje tło dziejących się wydarzeń. Dla mnie osobiście jest to wielkim plusem, bo czułem się, podczas lektury, uczestnikiem wydarzeń. Mnogość osób i pobocznych wątków czasem...