Ciekawa kontynuacja rozwijajaca dobrze setting. Widac, ze szykuje sie tu cos epickiego. Jednakze mnogosc bohaterow i miejsc sprawia, ze mozna sie w tym czasami pogubic :)

Ciekawa kontynuacja rozwijajaca dobrze setting. Widac, ze szykuje sie tu cos epickiego. Jednakze mnogosc bohaterow i miejsc sprawia, ze mozna sie w tym czasami pogubic :)

Za dużo imion i za dużo postaci, a bez zbędnych opisów związanych z bitwami i taktyką (choć wiem, że autor się tym jara) książka mogłaby być o połowę krótsza.

Za dużo imion i za dużo postaci, a bez zbędnych opisów związanych z bitwami i taktyką (choć wiem, że autor się tym jara) książka mogłaby być o połowę krótsza.

Gorsza od poprzedniej, ale nadal trzyma poziom. Za dużo było w tej książce polityki, a nade wszystko podrozdziałów związanych z księżniczkami i królewnami, ponadto za mało było tutaj Dziczy, która tak mnie oczarowała w poprzednim tomie, jednakże! Nadal mamy zajebiste potyczki, batalie, świetnych bohaterów, różne plemiona i nowych ludzi, którzy, jak się spodziewam, w następnym tomie okażą się zmorą dla Czerwonego Rycerza. Dodatkowo cała magia zawarta w serii jest świetnie poprowadzona, majstersztyk.

Gorsza od poprzedniej, ale nadal trzyma poziom. Za dużo było w tej książce polityki, a nade wszystko podrozdziałów związanych z księżniczkami i królewnami, ponadto za mało było tutaj Dziczy, która tak mnie oczarowała w poprzednim tomie, jednakże! Nadal mamy zajebiste potyczki, batalie, świetnych bohaterów, różne plemiona i nowych ludzi, którzy, jak się spodziewam, w...

Strasznie ciężko mi ocenić tę kontynuację, ponieważ jest pod bardzo wieloma względami nieregularna.
Ponownie mamy tu okropnie rozwleczone zawiązywanie akcji, na początku książki mamy krótkie wprowadzenie Czerwonego rycerza i jego kompani do Morei i nowego zlecenia i w sumie się na tym kończy na prawie 200 stron. Przez cały ten początek, czyli ~1/3 książki, są wprowadzane nowe wątki, nowi bohaterowie + kontynuacja tych z poprzedniej książki i okazjonalnie mamy tutaj opisy poczynań głównego bohatera. Niektóre są ciekawe, a inne się wloką niemiłosiernie i dopiero gdzieś dużo później rusza historia z opisu książki, czyli ratowania cesarza itd.
W pierwszym tomie było to dużo lepiej wyważone, a tutaj autor postanowił upchnąć wątki poboczne na samym początku i od czasu do czasu tylko krótko i pobieżenie opisywać wątek kompanii. W efekcie cała historia w Morei wypadła dość średnio, ta z pierwszego tomu była wg. mnie ciekawsza, wiele wątków mogło zostać lepiej przedstawionych i bardziej szczegółowo opisanych, a nawet zakończenie nie wyjaśnia, jak ostatecznie wszystko się w cesarstwie potoczyło po ostatecznej bitwie.
Podobnie jak w poprzedniej części sporo dialogów jest strasznie niezrozumiałych i nie wiem, czy to wina autora czy tłumaczenia, niektórych dialogów po prostu nie sposób zrozumieć o co, komu w danym momencie chodzi. Nie ma ich wielu.
W dalszym ciągu jednak jest to solidna pozycja, i poza niektórymi nudnymi wątkami, całą resztę czyta się dobrze i całość zaczyna toczyć się w bardzo ciekawym kierunku.

Strasznie ciężko mi ocenić tę kontynuację, ponieważ jest pod bardzo wieloma względami nieregularna.
Ponownie mamy tu okropnie rozwleczone zawiązywanie akcji, na początku książki mamy krótkie wprowadzenie Czerwonego rycerza i jego kompani do Morei i nowego zlecenia i w sumie się na tym kończy na prawie 200 stron. Przez cały ten początek, czyli ~1/3 książki, są wprowadzane...

Zawiązała się wielka intryga, życie cesarza jest zagrożone! Intryga jest tak wielka i rozwlekła że w połowie książki straciłem rachubę co się dzieje, kto jest kim i co zrobił i w sumie przestało mnie to obchodzić. Momenty były, ale ogólnie to się nie jaram.

Zawiązała się wielka intryga, życie cesarza jest zagrożone! Intryga jest tak wielka i rozwlekła że w połowie książki straciłem rachubę co się dzieje, kto jest kim i co zrobił i w sumie przestało mnie to obchodzić. Momenty były, ale ogólnie to się nie jaram.

Wielowątkowość i nazewnictwo bohaterów mocno utrudniają czytanie tej książki. Całość historii wciągająca, chociaż są momenty w mojej ocenie za mocno rozbudowane.

Wielowątkowość i nazewnictwo bohaterów mocno utrudniają czytanie tej książki. Całość historii wciągająca, chociaż są momenty w mojej ocenie za mocno rozbudowane.

Bardzo dobra kontynuacja. Ciekawa historia i wiele nowych wątków.

Bardzo dobra kontynuacja. Ciekawa historia i wiele nowych wątków.

Dość długo książka wydawała mi się słabsza od pierwszego tomu, mniej klimatyczna i mniej magiczna. Jednak później mnie wciągnęła, czyta się przyjemnie, dowiadujemy się nieco więcej o głównym bohaterze i jego rodzinie, rozdziały o postaciach drugoplanowych są z reguły bardzo ciekawe (zwłaszcza Baśniowy Rycerz oraz opis obchodów Bożego Narodzenia). Polecam!

Dość długo książka wydawała mi się słabsza od pierwszego tomu, mniej klimatyczna i mniej magiczna. Jednak później mnie wciągnęła, czyta się przyjemnie, dowiadujemy się nieco więcej o głównym bohaterze i jego rodzinie, rozdziały o postaciach drugoplanowych są z reguły bardzo ciekawe (zwłaszcza Baśniowy Rycerz oraz opis obchodów Bożego Narodzenia). Polecam!

No, do wybitnych to ta książka nie należy, ale miło się ja czyta. Poziom głupoty królów jest wręcz karykaturalny, a wszystkie wątki , które miały być zaskoczeniem dało się przewidzieć na początku, a nie które jeszcze w poprzedniej części

No, do wybitnych to ta książka nie należy, ale miło się ja czyta. Poziom głupoty królów jest wręcz karykaturalny, a wszystkie wątki , które miały być zaskoczeniem dało się przewidzieć na początku, a nie które jeszcze w poprzedniej części

Momentami nudna. Książka rozpoczyna się kontynuacją 1 tomu, później tempo akcji spada. Narasta powoli kiedy wszystkie strony konfliktu szykują się do wojny. To jej pierwszy minus. Drugi to sposób pisania o bohaterach. Autor używa minimum czterech nazw/pseudonimów/imion na określenie Czerwonyego Rycerza i minimum dwoch na innych bohaterów przez co czasem ciężko się zorientować kto z kim prowadzi dialog. Pomimo tych minusów historia na tyle mnie wciągnęła żeby sięgnąć po kolejny tom

Momentami nudna. Książka rozpoczyna się kontynuacją 1 tomu, później tempo akcji spada. Narasta powoli kiedy wszystkie strony konfliktu szykują się do wojny. To jej pierwszy minus. Drugi to sposób pisania o bohaterach. Autor używa minimum czterech nazw/pseudonimów/imion na określenie Czerwonyego Rycerza i minimum dwoch na innych bohaterów przez co czasem ciężko się...