Przepłakałam tę powieść.
Dawno nie czytałam książek Lurlene McDaniel i nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo mi ich brakowało. Nie wiem jak autorka to robi, że nie napisała jeszcze takiej książki, którą czytając nie uroniłabym choćby jednej łzy. Potrafi ona pisać przepiękne i wzruszające historie.
Dar Serca opowiada o dwóch dziewczynach. Jedna ginie tragicznie, druga dostaje jej serce. Czytałam ze ściśniętym gardłem i nie mogłam oderwać się od ich historii dopóki nie przewróciłam ostatniej kartki.
Jeśli nie znacie tej autorki to bardzo proszę zatrzymajcie się przy niej na chwilę i skuście się na jedną z jej cieniutkich aczkolwiek fascynujących powieści, bo po prostu warto. Aż żal, że kobieta pisząca takie cudowności jest tak mało znana. Warto, warto i jeszcze raz warto! Polecam!

Przepłakałam tę powieść.
Dawno nie czytałam książek Lurlene McDaniel i nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo mi ich brakowało. Nie wiem jak autorka to robi, że nie napisała jeszcze takiej książki, którą czytając nie uroniłabym choćby jednej łzy. Potrafi ona pisać przepiękne i wzruszające historie.
Dar Serca opowiada o dwóch dziewczynach. Jedna ginie tragicznie, druga...

Kilka lat temu przeczytałam książkę Lurlene McDaniel ,,Cena miłości”, którą uważam za bardzo dobrą. Autorka poruszyła w niej trudny i kontrowersyjny temat związku ucznia z nauczycielką i zrobiła to w sposób nietypowy dla młodzieżówek – nie napisała książki o miłości, ale o toksycznych relacjach i wpływie dzieciństwa na całe późniejsze życie. Gdy zobaczyłam w bibliotece inną książkę McDaniel ,,Dar serca” stwierdziłam, że muszę ją przeczytać.

Kassey i Elowyn są najlepszymi przyjaciółkami. Razem należą do drużyny siatkówki, dzielą się miłosnymi przeżyciami i kłopotami domowymi. Wydaje się, że ich przyjaźń będzie trwała wiecznie. Jednak pewnego dnia Elowyn ginie w wypadku samochodowym. Jej serce zostaje przeszczepione nieco młodszej Arabeth. Gdy dziewczyna powraca do zdrowia, bliscy Elowyn pragną się z nią spotkać. Ponieważ ostatnie kilka lat życia Arabeth opierało się jedynie na wizytach w szpitalu, nastolatka z radością przyjmuje troskę i ciepło rodziców Elowyn, jej chłopaka czy Kassey. Jednak w głębi duszy wie, że tak naprawdę jest dla nich tylko łącznikiem między nimi a Elowyn.

Początek książki nie porwał mnie. Była to typowa historia dojrzewania nastolatków. Jednak akcja nabiera tempa, gdy Elowyn ginie. Znów odnalazłam tą wrażliwość i przenikliwość, które urzekły mnie w ,,Cenie miłości”. McDaniel pisze o tematach typowych dla powieści młodzieżowych takich jak pierwsze uczucie czy relacje z rodzicami i te fragmenty powieści nie powalają(chociaż wątek relacji Kassey z ojcem pod koniec mnie wzruszył),ale wynagradza to motyw przeszczepu. Bardzo polubiłam Arabeth i współczułam jej choroby i samotności na którą była skazana oraz tego, że wciąż porównywano ją do Elowyn. Z drugiej strony, czy można dziwić się bliskim El, że pragnęli mieć choć jej namiastkę? Książka zmusza nas do zastanowienia się nad związkami międzyludzkimi, ich trwałością i motywacjami. McDaniel w piękny sposób opowiada o stracie i naszych reakcjach na nią. Jednak nie jest to powieść idealna – chwilami była zbyt schematyczna i przewidywalna, a niektóre zachowania bohaterów działały mi na nerwy.

,,Dar serca” nie jest powieścią tak oryginalną i poruszającą jak ,,Cena miłości”, ale z pewnością skłania do myślenia. Myślę, że książka McDaniel świetnie wpisuje się w schemat współczesnego Young Adoult i przypadnie do gustu fanom takich powieści jak ,,Gwiazd naszych wina” czy ,,Ponad wszystko”.

,, Nie doceniasz tego, co masz, dopóki tego nie stracisz – albo(…) prawie nie stracisz.”

Kilka lat temu przeczytałam książkę Lurlene McDaniel ,,Cena miłości”, którą uważam za bardzo dobrą. Autorka poruszyła w niej trudny i kontrowersyjny temat związku ucznia z nauczycielką i zrobiła to w sposób nietypowy dla młodzieżówek – nie napisała książki o miłości, ale o toksycznych relacjach i wpływie dzieciństwa na całe późniejsze życie. Gdy zobaczyłam w bibliotece inną...

Przyjemna, zgrabnie napisana historia. Opis z tyłu nieco dezorientuje - osobiście uważam, że warto do tej opowieści podejść bez czytania jakiegokolwiek streszczenia. Bohaterowie zostali wykreowani realistycznie, zakończenie jest otwarte, a sama historia niezwykle głęboka oraz w pewien sposób inspirująca. Zdecydowanie polecam fanom Johna Greena i nie tylko!

Przyjemna, zgrabnie napisana historia. Opis z tyłu nieco dezorientuje - osobiście uważam, że warto do tej opowieści podejść bez czytania jakiegokolwiek streszczenia. Bohaterowie zostali wykreowani realistycznie, zakończenie jest otwarte, a sama historia niezwykle głęboka oraz w pewien sposób inspirująca. Zdecydowanie polecam fanom Johna Greena i nie tylko!