Opowieść o dwóch miastach

Nie ukrywam, że trochę mi zajęło przebrnięcie przez tę powieść, ale jak często bywa w przypadku klasyków, odczułam naprawdę głęboką satysfakcję po jej skończeniu.

"Opowieść o dwóch miastach" to historia rozgrywająca się w dwóch europejskich stolicach: Londynie i Paryżu, w 2 połowie XVIII wieku. Dickens opisuje więc wydarzenia o niemal 100 lat poprzedzające jego czasy.

Istotnych bohaterów i wątków jest tyle, że naprawdę niełatwo w kilku zdaniach opisać tę książkę. Kimś, kto spaja zarówno francuskie, jak i angielskie wątki wydaje się być Lucy, Francuzka wychowana w Londynie, piękna dziewczyna, która jest przekonana, że jej ojciec zmarł, gdy była ona dzieckiem. Z błędu wyprowadza ją szanowany pracownik banku Tellsonów, Jarvis Lorry. Razem wyruszają więc w podróż do Paryża, by córka mogła odzyskać utraconego ojca.

Powieść jest miejscami niestety powolna, jednak warto było czytać kolejne strony wypełnione, wydawało się w tamtym momencie, nic nieznaczącymi i niewnoszącymi wiele do akcji szczegółami, by pod koniec zobaczyć jak wszystko się ze sobą łączy.

Historia Dickensa to nie tylko wzruszająca opowieść, lecz również obiektywnie narysowany obraz społeczeństwa, zarówno angielskiego, jak i francuskiego. Znajdziemy tam wyjątkowy humor i sarkazm, spojrzenie na arystokrację, ich błędy, ale także spojrzenie na Rewolucję Francuską, dla jednych szlachetny okres w historii Francji, dla innych niepotrzebne, tragiczne wydarzenia.

Myślę, że ta książka spodoba się fanom historii, lecz także osobom, które lubią wnikać w ludzkie charaktery, ich moralność, także moralność całych społeczeństw.

Nie ukrywam, że trochę mi zajęło przebrnięcie przez tę powieść, ale jak często bywa w przypadku klasyków, odczułam naprawdę głęboką satysfakcję po jej skończeniu.

"Opowieść o dwóch miastach" to historia rozgrywająca się w dwóch europejskich stolicach: Londynie i Paryżu, w 2 połowie XVIII wieku. Dickens opisuje więc wydarzenia o niemal 100 lat poprzedzające jego...

Czytana przez miesiąc, w oryginale i przy w wspomaganiu audiobooka. Mam satysfakcję z przebrnięcia przez wersję angielską ale myślę, że też przez nią wiele treści przepadło w moim nieodpowiednim zrozumieniu. Daję 7, chociaż wspomnienie bólu brnięcia krzyczy w mojej głowie - "nie więcej niż 6!". Ale cóż. Klasyk z listy "przeczytaj zanim umrzesz" odhaczony.

Czytana przez miesiąc, w oryginale i przy w wspomaganiu audiobooka. Mam satysfakcję z przebrnięcia przez wersję angielską ale myślę, że też przez nią wiele treści przepadło w moim nieodpowiednim zrozumieniu. Daję 7, chociaż wspomnienie bólu brnięcia krzyczy w mojej głowie - "nie więcej niż 6!". Ale cóż. Klasyk z listy "przeczytaj zanim umrzesz" odhaczony.

Przepiękna książka. Zakończenie wyciska łzy.

Przepiękna książka. Zakończenie wyciska łzy.

Mistrz jest tylko jeden, tak pisze książki tylko Charles Dickens, gorąco polecam.

Mistrz jest tylko jeden, tak pisze książki tylko Charles Dickens, gorąco polecam.

Ale to było piękne ❤ Ta misternie skonstruowana historia na tle rewolucji francuskiej, rozgrywająca się w dwóch państwach, Anglii i Francji, pochłonęła mnie bez reszty i zauroczyła.

Samo słowo "opowieść" idealnie opisuje to, co możemy znaleźć w tej książce. Niespieszne dygresje, nawiązania do historii czy wplecione między strony rozważania Autora nadają akcji spokojnego, chociaż niepozbawionego także zwrotów akcji tempa. Kiedy udało mi się do niego dopasować, miałam wrażenia słuchania tej opowieści z ust samego Autora.

Niesamowity sposób opisu, tak charakterystyczny dla Dickensa, z jednej strony z pozycji wszechwiedzącego narratora, z drugiej osoby tuż obok rozgrywających się wydarzeń, tworzy pełen obraz sytuacji niepozbawiony uczuć. Czułam się, jakbym towarzyszyła bohaterom i ich oczami widziała deszczowy Londyn czy pochłonięty szałem rewolucji Paryż. Emocje udzielające się czytelnikowi, nasilają się stopniowo i konsekwentnie prowadzą do pięknego zakończenia. Dopełnia ono akcję tak idealnie, tak doskonale, jest przejmujące i zapierające dech w piersiach.

Ale to było piękne ❤ Ta misternie skonstruowana historia na tle rewolucji francuskiej, rozgrywająca się w dwóch państwach, Anglii i Francji, pochłonęła mnie bez reszty i zauroczyła.

Samo słowo "opowieść" idealnie opisuje to, co możemy znaleźć w tej książce. Niespieszne dygresje, nawiązania do historii czy wplecione między strony rozważania Autora nadają akcji spokojnego,...

Ze wszystkich książek Dickensa ta podobała mi tie zdecydowanie najmniej. Ciekawe jest jedynie tło historyczne. Francja w trakcie i po rewolucji.

Ze wszystkich książek Dickensa ta podobała mi tie zdecydowanie najmniej. Ciekawe jest jedynie tło historyczne. Francja w trakcie i po rewolucji.

Skończyłam lekturę Dickensa, więc spróbuję opisać swoje przemyślenia na ten temat.
Powieść została osadzona w latach związanych z Rewolucją Francuską. Paryż jest obrazem zła, terroru, strachu i obaw o własne życie i przede wszystkim- głowę. Gilotynują bowiem każdego, który jest choć trochę podejrzany o sprzyjanie dawnym podziałom społeczeństwa na arystokrację i biedotę.
W Paryżu właśnie w Bastylii spędza 18 lat swojego życia doktor Manette. Nie wie za co jest oskarżony, czemu skazano go na taki los i co się dzieje z jego rodziną przez ten cały czas. Pobyt w więzieniu powoduje zmiany w psychice i obłęd.
Doktora wypuszczają po latach z więzienia, o czym zostaje powiadomiona jego dorosła już córka, przebywająca w Anglii. Londyn w tym samym czasie jest miastem spokoju i bezpieczeństwa. To tu zostaje przewieziony nasz bohater, gdzie powoli odzyskuje spokój, pamięć i zdrowie.
W międzyczasie na scenie pojawia się Karol Darney, który także jest Francuzem mieszkającym w Londynie. Jego prawdziwe nazwisko i pochodzenie jest owiane tajemnicą. Dla rodziny Manette staje się on kimś ważnym, ale odgrywa i pozytywną i negatywną rolę. Wiąże się z jego osobą tajemnica, która zostanie rozwiązana po kilku latach, oczywiście znowu w Paryżu.
Oprócz doktora i jego córki, bohaterami książki jest świat bankierów, prawników i sądów.
Dwa miasta, dwie skrajności są tylko tłem do historii drugoplanowej. Ta bowiem, ukazuje nam ogrom biedy i głodu w społeczeństwie. Karol Dickens był bardzo wrażliwy na ludzką krzywdę, opisywał w przejmujący sposób niedolę ludzką, los dzieci, brud, głód i biedę społeczeństwa XVIII i XIX wieku. Tak jest też i tej powieści.

Cała historia jest wzruszająca i mimo optymistycznego zakończenia, kręci się łezka w oku. W Paryżu, mieście terroru i lęku o każdy kolejny dzień, nie ma nic za darmo. Życie za życie. Oko za oko. Ząb za ząb.

Książka nie do końca mi się podobała. Po początkowym zachwycie, nastąpił kryzys i ledwo ją dokończyłam. Nawet rozwiązanie tajemnicy rodzinnej nie zachwyciło mnie i nie zrekompensowało mi niesmaku tych rozdziałów, które opisywały działalność rewolucyjną we Francji. Według mnie książka jest przydługa, napisana sztampowo, białe jest białe, czarne – czarne. Paryż jest miastem grozy, Londyn- spokoju. Nawet opisy bohaterów od początku klasyfikują ich na dobrych i złych. Wyjątkiem jest chyba tylko Sydney Carton, ale ten z kolei pojawia się rzadko i nie poświęcił mu Autor wystarczającej uwagi.

Z pewnością ta książka nie trafi do moich ulubionych lektur. Ani szlachetność bohaterów ani happy end tego nie zmienią.

Skończyłam lekturę Dickensa, więc spróbuję opisać swoje przemyślenia na ten temat.
Powieść została osadzona w latach związanych z Rewolucją Francuską. Paryż jest obrazem zła, terroru, strachu i obaw o własne życie i przede wszystkim- głowę. Gilotynują bowiem każdego, który jest choć trochę podejrzany o sprzyjanie dawnym podziałom społeczeństwa na arystokrację i biedotę.
W...

Niezwykle dramatyczna i przejmująca historia o oddaniu, miłości i lojalności. Rewolucja francuska kończąc epokę monarszego wyzysku i ucisku biednych przeistoczyła się w krwawą rewolucję i bestialstwo, jak nadal brzmi hymn Francji pochodzący z tego okresu: Marchons ! Marchons ! Qu'un sang impur Abreuve nos sillons- Maszerujmy, maszerujmy, aż nieczysta krew (wroga) wchłonie w nasze pola. Z każdym kolejnym wiekiem świat coraz więcej ma w sobie etyki i zasad moralnych a wszystkie przyświecające nam teraz idee są lekcją wyciągniętą z okrutnych dziejów zniewalania i bezprawia. Dickens przypomina nam, że nie chodzi u o poglądy polityczne, narodowość lub status społeczny- kręgosłup moralny, odwaga by przeciwstawić się niesprawiedliwości oraz szlachetność są cechami, które uniwersalnie określają człowieka godnego.

Niezwykle dramatyczna i przejmująca historia o oddaniu, miłości i lojalności. Rewolucja francuska kończąc epokę monarszego wyzysku i ucisku biednych przeistoczyła się w krwawą rewolucję i bestialstwo, jak nadal brzmi hymn Francji pochodzący z tego okresu: Marchons ! Marchons ! Qu'un sang impur Abreuve nos sillons- Maszerujmy, maszerujmy, aż nieczysta krew (wroga) wchłonie w...

Cudowne metafory, historia zapierająca dech w piersiach. To moja pierwsza przygoda z Dickensem, ale na pewno nie ostatnia.

Cudowne metafory, historia zapierająca dech w piersiach. To moja pierwsza przygoda z Dickensem, ale na pewno nie ostatnia.

Cudo! Grudniowy ideał beletrystyczny.

Cudo! Grudniowy ideał beletrystyczny.