Niby to już tom czwarty, a spadku jakości nadal nie widać.

Czwarty tom SAO: Progressive skupia się na podbojach piątego piętra o dość ponurej tematyce ruin i nieumarłych. Główna para sporą część powieści spędzi pod ziemią, przemierzając katakumby, w których czaić się będą duchy i umarlaki. Ponadto antagoniści zaczynają coraz śmielej sobie poczynać, i już wkrótce całkowicie wyjdą z cienia.

Pierwsza część historii trwająca niemal połowę objętości książki dzieje się z perspektywy Asuny, i to ta część jest zdecydowanie „lepszą połową”. Dzięki wglądowi w umysł bohaterki poznamy tak naprawdę tę postać na nowo, gdyż jej chłodne zachowanie jest jedynie zasłoną dymną przed oceanem emocji ukrytym pod lodową maską.

Kirito również ma swoje momenty i w końcu widzimy jego mocne strony skonfrontowane ze słabościami. Okazuje się, że chłopak, choć nadal archetypowy bohater bez skazy, nie jest alfą i omegą i obierane przez niego decyzje nie zawsze mają pozytywny skutek.

Postacie poboczne nareszcie wychodzą z cienia i po trzech tomach dostajemy ważny wątek dwójki nowych bohaterów. Oboje bardzo mi przypadli do gustu, a już szczególnie to, że ich relacja pozostawia sporo domysłów i niedopowiedzeń. Cała reszta nie dostała zbyt wiele czasu i służą jedynie, jako pionki w bitwie.

Ten tom skupia się również na dwóch, rywalizujących ze sobą gildiach, których mediatorem postanawia zostać (nie kto inny, a) Kirito. Autor ciekawie zarysował konflikt obu stron i złapałam się na tym, że sama zastanawiałam się jak postąpić w opisanej sytuacji.

Relacja Kirito i Asuna nabiera rozpędu i w zasadzie nie wiem, czy się z tego cieszyć czy płakać. Z jednej strony lubię wątki romantyczne w każdym gatunku książek, z drugiej znam oryginalną serię i wiem do czego to zmierza... Nie wiadomo dokąd autor pociągnie ten cykl, mam jednak nadzieję, iż przerobi związek tych dwojga, aby nie był tak drętwy i nieprzekonujący jak w głównej serii.

Fabuła, choć przewidywalna, miała kilka ciekawych i kreatywnych rozwiązań, które zdecydowanie mi się spodobały. Wgląd w myśli innej postaci wyszedł zacnie, zatem mam nadzieję na powtórkę w kolejnym tomie. Zastanawia mnie również, jaki motyw przewodni obierze autor w przyszłym tomie, chociaż znając pokaźne zasoby pomysłów pana Kawahary, będzie to i tak coś, czego się nie spodziewamy.

Niby to już tom czwarty, a spadku jakości nadal nie widać.

Czwarty tom SAO: Progressive skupia się na podbojach piątego piętra o dość ponurej tematyce ruin i nieumarłych. Główna para sporą część powieści spędzi pod ziemią, przemierzając katakumby, w których czaić się będą duchy i umarlaki. Ponadto antagoniści zaczynają coraz śmielej sobie poczynać, i już wkrótce całkowicie...