Twórczość LaVyrle Spencer to obok książek Colleen Mccullough kolejne moje "odkrycie" 🤗
Jak na razie obie książki ("Słodkie wspomnienia" i "Smak marzeń") autorstwa Spencer, które przeczytałam bardzo trafiły do mojego serca.
Są to książki jak plasterek, idealne na bardziej stresujący czas czy jakiś zastój czytelniczy.
W tych książkach odnalazłam spokój, wyciszenie i choć na chwilę "wolną od stresu" głowę.
Wiem, że książki Spencer, które dotychczas przeczytałam nie są jakąś mega ambitną literaturą, są przewidywalne, ale mimo to dobrze spędziłam z nimi czas.
Wracając, jednak do przedmiotu tej recenzji
..
"Smak marzeń" to książka w której młoda dziewczyna wyjeżdża z rodzinnego domu w mieście, by uczyć w wiejskiej szkole w Alamo- małej rolniczej osadzie w Północnej Dakocie.
Zamieszkuje w domu trzyosobowej rodziny i bardzo szybko staje się członkinią tamtejszej społeczności.
Nie jest to książka dla każdego. Jest bardzo spokojna, wręcz monotonna. Mnóstwo miejsca zajmują opisy zwykłego, codziennego życia zarówno głównej bohaterki pracującej w szkole jak i rolników zamieszkujących Alamo.
🌹 Wątek romantyczny rozwija się bardzo powoli, uważam też, że nie każdy będzie nim zachwycony;
w błąd wprowadza to "wrogie nastawienie gospodarza do kobiet" znajdujące się w opisie książki, moim zdaniem największą rolę w tym wątku odgrywa różnica wieku...
Bohaterowie są bliscy sercu dzięki swojej "zwyczajności", a Linnea - główna bohaterka wzbudzała sympatię w swojej determinacji, by radzić sobie w dorosłym życiu z dala od rodziny i zdobyć wymarzonego mężczyznę.

Twórczość LaVyrle Spencer to obok książek Colleen Mccullough kolejne moje "odkrycie" 🤗
Jak na razie obie książki ("Słodkie wspomnienia" i "Smak marzeń") autorstwa Spencer, które przeczytałam bardzo trafiły do mojego serca.
Są to książki jak plasterek, idealne na bardziej stresujący czas czy jakiś zastój czytelniczy.
W tych książkach odnalazłam spokój, wyciszenie i choć na...

Ciepła, wzruszająca i momentami zabawna rodzinna historia. Powieść wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie mogłam się od niej oderwać.
Nie znałam wcześniej twórczości autorki, ale od razu polubiłam jej styl pisania. Jest lekki, plastyczny i niezwykłe barwny. Pomimo wielu dość długich i dokładnych opisów nie jest nużący.
Bohaterowie są bardzo realistycznie wykreowani, nawet postacie drugoplanowe. Nie są jednowymiarowi. Mają wady i zalety. Ich życie jest pełne trudu i ciężkiej pracy, która daje im ogromną satysfakcję.
To również opowieść o uczuciowych rozterkach i trudnych decyzjach. Ale przede wszystkim jest to historia o wielkiej sile, jaką jest rodzina.

Ciepła, wzruszająca i momentami zabawna rodzinna historia. Powieść wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie mogłam się od niej oderwać.
Nie znałam wcześniej twórczości autorki, ale od razu polubiłam jej styl pisania. Jest lekki, plastyczny i niezwykłe barwny. Pomimo wielu dość długich i dokładnych opisów nie jest nużący.
Bohaterowie są bardzo realistycznie wykreowani,...

Pełna uroku. Nie mogłam się oderwać.

Pełna uroku. Nie mogłam się oderwać.

Ciepła , mądra oraz optymistyczna książka o marzeniach jak i o spełnianiu marzeń. Dla mnie czas spędzony z książką to była dla mnie przyjemność. Jestem zadowolony. Piękna powieść.
Polecam

Ciepła , mądra oraz optymistyczna książka o marzeniach jak i o spełnianiu marzeń. Dla mnie czas spędzony z książką to była dla mnie przyjemność. Jestem zadowolony. Piękna powieść.
Polecam

Czy ciężka praca w polu, surowa zima, gdzie niska temperatura jest zabójcza i monotonny krajobraz, może być źródłem szczęścia? A jednak ...
Czytając poczujesz zapach dojrzałego zboża, słoneczników, zachwycisz się ostem, poczujesz powiew ciepłego wiatru na twarzy,a w pewnym momencie,nawet zimno w kościach.
Cały wachlarz uczuć i emocji,które nikomu nie są obce.
Nieskomplikowana historia, trudy codziennego życia, bez dobrodziejstw cywilizacji, a nade wszystko miłość i rodzina.

Czy ciężka praca w polu, surowa zima, gdzie niska temperatura jest zabójcza i monotonny krajobraz, może być źródłem szczęścia? A jednak ...
Czytając poczujesz zapach dojrzałego zboża, słoneczników, zachwycisz się ostem, poczujesz powiew ciepłego wiatru na twarzy,a w pewnym momencie,nawet zimno w kościach.
Cały wachlarz uczuć i emocji,które nikomu nie są...

Nawet nie spodziewałam się, że ta książka okaże się taka przyjemna! Nie było w niej tylko romansu między głównymi bohaterami, ale również problemy, z którymi musieli się borykać: główna bohaterka musiała walczyć nie tylko z niechęcią swojego gospodarza, ale również pragnęła, by wszystkie dzieci mogły uczyć się od jesieni do lata, a nie było to możliwe, bo starsi chłopcy musieli pomagać przy pracy w polu i ich okres nauczania był zdecydowanie krótszy. I wszyscy mieli wady, byli tacy ludzcy, kiedy zmagali się nie tylko ze swymi słabościami, ale również trudami życia na farmie w Dakocie Północnej.
Myślę, że chętnie wezmę się za tę autorkę, bo widzę, jak bardzo skupia się nie tylko na budowaniu relacji między postaciami, ale również na otoczeniu historycznym, a to mi się bardzo podoba!

Nawet nie spodziewałam się, że ta książka okaże się taka przyjemna! Nie było w niej tylko romansu między głównymi bohaterami, ale również problemy, z którymi musieli się borykać: główna bohaterka musiała walczyć nie tylko z niechęcią swojego gospodarza, ale również pragnęła, by wszystkie dzieci mogły uczyć się od jesieni do lata, a nie było to możliwe, bo starsi chłopcy...

Smak marzeń brałam do ręki z głębokim przekonaniem, że to ta cycata skrzypaczka, a padło na nastoletnie dziewczę szukające szczęścia, uparte i konsekwentne, zbratane z przyrodą, z silną wolą i twardym karkiem. I szesnaście lat starszego faceta, który równie surowy jak otaczająca przyroda wysuszy słońcem i zasypie śniegiem. A wszystko to jakoś ze sobą współgra, że pewne rzeczy nie rażą, wręcz przeciwnie. Wpisane są w otoczenie i jak mogłoby być inaczej bez nich :)
Bardzo lubię.
I bardzo polecam.

Smak marzeń brałam do ręki z głębokim przekonaniem, że to ta cycata skrzypaczka, a padło na nastoletnie dziewczę szukające szczęścia, uparte i konsekwentne, zbratane z przyrodą, z silną wolą i twardym karkiem. I szesnaście lat starszego faceta, który równie surowy jak otaczająca przyroda wysuszy słońcem i zasypie śniegiem. A wszystko to jakoś ze sobą współgra, że pewne...

Pokochałam tę książkę już za pierwszym razem. Mimo, że trudno ją zauważyć i zdobyć w księgarniach to warto trochę pogrzebać i w końcu ją przeczytać 😊 Nie wiem czy to niewinna, początkowo niedojrzała i być może niedoskonała miłość młodej Linnei do starszego farmera czy też strach Teodora przed powierzeniem swojego serca młodej, ledwo pełnoletniej pannie z wyższych sfer, ale jest w tej historii coś, co sprawia, że aż się robi cieplej na sercu. Przez całą książkę miałam wrażenie jakbym była członkiem rodziny i przeżywała wszystkie smutki i radości razem z nimi 😊 Gorąco polecam!

Pokochałam tę książkę już za pierwszym razem. Mimo, że trudno ją zauważyć i zdobyć w księgarniach to warto trochę pogrzebać i w końcu ją przeczytać 😊 Nie wiem czy to niewinna, początkowo niedojrzała i być może niedoskonała miłość młodej Linnei do starszego farmera czy też strach Teodora przed powierzeniem swojego serca młodej, ledwo pełnoletniej pannie z wyższych sfer, ale...

Co za nudy

Co za nudy

Dobre czytadło, przy którym można się zrelaksować. Niestety, książka ma jedną poważną wadę - jest przewidywalna. Właściwie już na początku można domyślić się, jaki obrót przybiorą wydarzenia.

Na szczęście powieść ma też kilka dużych plusów. To na pewno wartka akcja, która obfituje w zabawne sytuacje i dialogi (zwłaszcza, gdy młoda nauczycielka próbuje nauczyć swoich podopiecznych i starszych mieszkańców ogłady i dobrych manier).
Mimo wspomnianej przewidywalności nie ma tu banałów i pretensjonalności, rozmowy wypadają naturalnie; może czasem w narracji niepotrzebnie powtarzają się wyjaśnienia dotyczące motywów postępowania i przemyśleń postaci, ale ten szczegół zbytnio mnie nie raził.

Spodobało mi się obyczajowe tło powieści - codzienne trudy życia osadników skandynawskich, którzy od kilku pokoleń mieszkają w Północnej Dakocie, starając się przetrwać w surowym klimacie i zachować odrębność kulturową.
Interesująco pokazane są rodzinne zależności, zwłaszcza matriarchat panujący w domu jednego z głównych bohaterów.

Czyta się szybko, lekko i przyjemnie, ale nie należy nastawiać się na duchową ucztę - ot, powieść, jakich wiele.

Dobre czytadło, przy którym można się zrelaksować. Niestety, książka ma jedną poważną wadę - jest przewidywalna. Właściwie już na początku można domyślić się, jaki obrót przybiorą wydarzenia.

Na szczęście powieść ma też kilka dużych plusów. To na pewno wartka akcja, która obfituje w zabawne sytuacje i dialogi (zwłaszcza, gdy młoda nauczycielka próbuje nauczyć swoich...