Czas odnaleziony


- Tytuł oryginału:
- À la recherche du temps perdu. Le temps retrouvé
- Data wydania:
- 2016-09-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 1960-01-01
- Liczba stron:
- 349
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377792810
- Tłumacz:
- Maciej Żurowski
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo MG
- Kategoria:
- klasyka
- Tagi:
- literatura francuska XX wiek Maciej Żurowski
- Tytuł oryginału:
- À la recherche du temps perdu. Le temps retrouvé
- Data wydania:
- 2016-09-28
- Liczba stron:
- 349
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377792810
- Tłumacz:
- Maciej Żurowski
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo MG
- Kategoria:
- klasyka
- Tagi:
- literatura francuska XX wiek Maciej Żurowski
„Czas odnaleziony” to ostatni, siódmy tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta „W poszukiwaniu straconego czasu”, a jednocześnie klamra spinająca wszystkie poprzednie tomy: „W stronę Swanna”, „W cieniu zakwitających dziewcząt”, „Strona Guermantes”, „Sodoma i Gomora”, „Uwięziona”, „Nie ma Albertyny”.
Na szczęście Autor mylił się przepowiadając śmierć swoich książek po stu latach. To prawda, że niewiele utworów potrafi przetrwać próbę czasu. „W poszukiwaniu straconego czasu” jest niezwykłym wyjątkiem.
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 116
- 431
- 149
- 48
- 20
- 19
- 16
- 10
- 6
- 5
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
(...) każdy czytelnik jest, kiedy czyta, czytelnikiem samego siebie - swoim własnym. Dzieło pisarza to tylko rodzaj instrumentu optycznego zaofiarowanego czytelnikowi, aby czytelnik mógł roz...
Rozwiń(…)gdyż największe nasze obawy, jak i największe nadzieje nie są czymś ponad nasze siły i w końcu opanowujemy pierwsze, a urzeczywistniamy drugie.
Zobacz więcejBo i rzeczywiście, czyż między nami a kobietami, które przestaliśmy kochać, spotykanymi po latach, nie ma śmierci, tak jak gdyby nie było już ich na świecie, skoro fakt, iż nasza miłość już ...
Rozwiń
Opinie [31]
220/2019 (E)
Pokaż mimo toOstatni tom cyklu to podsumowanie, zakończenie i pożegnanie. Dominuje w nim poczucie upływającego czasu, a zarazem pogodzenie się z nim. Bohaterowie z poprzednich części tutaj tracą swój blask, przykurzeni i nieco zmurszali. Część z nich odchodzi, część trwa nadal w świecie, do którego wydają się już nie pasować.
więcejNa końcu ostatniego tomu bohater w końcu realizuje zamiar...
Ostatnie kilkadziesiąt stron to arcydzieło, idealne zakończenie trafnie oddające ducha całego cyklu. Jedyne w swoim rodzaju doświadczenie literackie, które wywarło na mnie duże wrażenie.
Pokaż mimo toA o czym tak naprawdę jest „W poszukiwaniu straconego czasu”? Co chciałby Proust powiedzieć wprost czytelnikowi? Pisze on „Rozmyślałem o mej książce i niedokładnie określając tych, którzy będą mnie czytać, o moich czytelnikach. Mianowicie nie byliby to właściwie moi czytelnicy, ale czytelnicy samych siebie, ponieważ moje dzieło byłoby czymś w rodzaju szkła...
więcejOcena 10 leci za całość cyklu, który jest genialny.
więcejProust w tłumaczeniu Boya- Żeleńskiego to najpiękniejszy tekst jaki czytałem. Książka mogłaby być o rozmnażaniu jedwabników, a napisana tak wspaniałym językiem byłaby ucztą dla ducha i umysłu. Takie utwory pokazują jak bardzo trudnym zajęciem jest pisanie, jakie kunsztu wymaga.
Jednak forma to nie wszystko. Pierwsze sześć...
Kończyłem o 23:45 i był to mój najlepszy w życiu Sylwester. Z największym, niemożliwym do ogarnięcia arcydziełem. Po tej lekturze (zabrała mi pół roku, choć zdradzałem ją z innymi) nic już nie będzie takie samo. Jakiś czas zajęło mi zaniechanie powtarzania po kolejnych książkach, że "były piękne, ale nie mają startu do Prousta".
więcejMógłbym pisać wiele. Ale inni napisali już...
Książka „Czas odnaleziony” z cyklu „W poszukiwaniu straconego czasu” M. Prousta, to już ostatni tom z tego cyklu. Tom, w którym nasz bohater patrzy na życie z zupełne innej perspektywy. Właśnie pod koniec życia postanawia spisać swoje wspomnienia, przemyślenia, odkrywa w sobie pisarza. Dostrzega, że wszystkich wokół niego naznaczył upływ czasu, wiele osób odeszło, a wielu...
więcejOstatni tom cyklu powieściowego Prousta przesiąknięty jest atmosferą zbliżającego się końca. „Czas odnaleziony” zaczyna się od kilku opowieści o znanych już bohaterach i ich losach w czasie Wielkiej Wojny. Są to jednak już ostatnie historie utrzymane w podobnym tonie, co wcześniejsze tomy cyklu. Po wojnie i po powrocie z sanatorium narrator znów spotyka swoich...
więcejCiekawe opisy Paryża podczas pierwszej wojny światowej. Dużo o zostawaniu pisarzem i zaskakująco (?) sporo o homoseksualizmie. Interesujące przemyślenia o przemijaniu i starzeniu się.
Pokaż mimo toSkończyłam ostatni tom, rewelacja. Najbardziej dojrzała książka Prousta którą można czytać wielokrotnie. Wspomnieniowa.
Pokaż mimo to