Kosiarz

Mam spory zgrzyt za każdym razem, kiedy trzeba ocenić dzieło Terry'ego Pratchetta z serii "Świat Dysku". Bo bez dwóch zdań ma on swoje zalety. Wykreowana przez autora rzeczywistość jest doprawdy fascynująca, dopracowana w szczegółach, podobnie jak wyraziste, zapadające w pamięć postacie takie jak Śmierć, Cohen Barbarzyńca, GSP Dibbler, strażnik Marchewa i mnóstwo innych. Do tego jeszcze bardzo inteligentny humor - w zasadzie wystarczy otworzyć książkę na losowej stronie i zacząć czytać od losowej linijki i niemal na pewno bardzo szybko trafimy na jakąś zabawną nazwę rzeczy czy zjawiska, nieszablonowy opis czegoś/kogoś, oryginalnie sformułowane zdanie albo celną ironiczną szpilę wetkniętą w jakiś element rzeczywistości.
Doprawdy wyśmienity autor, bardzo inteligentny, z poczuciem humoru, który jednak pisze, wybaczcie sformułowanie, chujowe na maksa książki. Bo (w momentach, kiedy nie tworzymy w głowie po raz kolejny obrazu przetłoczonego, śmierdzącego i rojącego się od nieudolnych rzezimieszków i głupawych trolli miasta Ankh-Morpork czy kiedy nie podśmiechujemy się pod nosem czytając jak zabawnie autor opisał prozaiczną czynność) bardzo ciężko i nieprzyjemnie się to czyta. Coś takiego jak "akcja" czy "fabuła" to pojęcia, które autor postawił na dalszym planie... o ile w ogóle ma dla nich plan. Narracja jest chaotyczna, tempo rwane (czasem przez kilka stron nic się nie dzieje a potem w trzech linijkach Pratchett zrobi kompletny zwrot akcji).

Takie rzeczy jak budowanie wątków, tworzenie napięcia czy nawet spójna od początku do końca sensowna fabuła, którą można byłoby jakoś streścić w kilku zdaniach, u Pratchetta nie istnieje. Momentami nawet miałem wrażenie, że autor w ogólnie ma na swoje książki pomysłu - zacznie jakiś wątek, potem odpływa w swoje śmieszne opisy śmiesznego świata, potem popchnie wątek do przodu - byle jak, aby tylko popchąć, zacznie jakiś nowy i ogólnie to ma gdzieś akcję, narrację, fabułę.

"Świat Dysku" mnie fascynuje i męczy zarazem. I po każdej książce chcę sobie odpuścić i odpuszczam... aby za kilka miesięcy jednak zatęsknić.

Mam spory zgrzyt za każdym razem, kiedy trzeba ocenić dzieło Terry'ego Pratchetta z serii "Świat Dysku". Bo bez dwóch zdań ma on swoje zalety. Wykreowana przez autora rzeczywistość jest doprawdy fascynująca, dopracowana w szczegółach, podobnie jak wyraziste, zapadające w pamięć postacie takie jak Śmierć, Cohen Barbarzyńca, GSP Dibbler, strażnik Marchewa i mnóstwo innych. Do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obłędnie dobra!!

Obłędnie dobra!!

Pokaż mimo to

7,5/10

7,5/10

Pokaż mimo to

Świetny Terry Pratchett. Dobry humor, ciekawa fabuła (chociaż wątek magów jest troszkę dziwny) i wartka akcja. Polecam każdemu.

Świetny Terry Pratchett. Dobry humor, ciekawa fabuła (chociaż wątek magów jest troszkę dziwny) i wartka akcja. Polecam każdemu.

Pokaż mimo to

Jedna z moich ulubionych, min, ponieważ pojawia się Śmierć Szczurów...

Jedna z moich ulubionych, min, ponieważ pojawia się Śmierć Szczurów...

Pokaż mimo to

Pratchett to jest Pratchett - albo się go uwielbia albo nie, ja bardzo takie poczucie humoru lubię i jego książki pomagają oderwać mi się od rzeczywistości i szarego świata, jednocześnie poruszają pod wartwą ironii i sarkazmu wartości moralne i uniwersalne. Jego mądrości zostaną ze mną na zawsze. Twarz ludzi w autobusie gdy wybuchałem śmiechem - bezcenna!

Pratchett to jest Pratchett - albo się go uwielbia albo nie, ja bardzo takie poczucie humoru lubię i jego książki pomagają oderwać mi się od rzeczywistości i szarego świata, jednocześnie poruszają pod wartwą ironii i sarkazmu wartości moralne i uniwersalne. Jego mądrości zostaną ze mną na zawsze. Twarz ludzi w autobusie gdy wybuchałem śmiechem - bezcenna!

Pokaż mimo to

Odswieżyłam po latach, doceniłam.
Gdybym była Renatą, też zapraszałabym wieczorami Billa Bramę.
Książka, po której chciałoby się osobiście poznać Śmierć:) I nawet magowie mi tu nie przeszkadzają - a nie jestem zagorzałą wielbicielką cyklu o nich.

Odswieżyłam po latach, doceniłam.
Gdybym była Renatą, też zapraszałabym wieczorami Billa Bramę.
Książka, po której chciałoby się osobiście poznać Śmierć:) I nawet magowie mi tu nie przeszkadzają - a nie jestem zagorzałą wielbicielką cyklu o nich.

Pokaż mimo to

Książka o Śmierci i o umarłych, gdzie akcja toczy się w dwóch luźno ze sobą związanych wątkach. W pierwszym z nich Śmierć zostaje odesłany na emeryturę i postanawia "przeżyć" ostatnie chwile zajmując się najnudniejszymi zajęciami jakie jest w stanie znaleźć. W drugim, podobnie jak w "Ruchomych obrazkach", Ankh Morpork staje się celem tajemniczej inwazji świata realnego. Ten drugi wątek jest też pretekstem do sparodiowania szerokiego wachlarza umarłych, nieumarłych i tradycyjnie strasznych postaci.
Akcja jest nieco chaotyczna, magowie biegają i rzucają na oślep czarami, umarli gestykulują dużo lecz nie robią wiele, a sam Śmierć nie może się zdecydować co by chciał w życiu robić. Obydwa wątki kończą się bełkotliwymi i absurdalnymi punktami kulminacyjnymi... a później następuje słodko-gorzkie, poetyckie i wzruszające zakończenie, które (niespodziewanie) mówi o śmierci.
Szczerze - gdyby nie to zakończenie to książka dostała by ode mnie 5/10. Tylko dla tych ostatnich 20 czy 30 stron, warto!

Książka o Śmierci i o umarłych, gdzie akcja toczy się w dwóch luźno ze sobą związanych wątkach. W pierwszym z nich Śmierć zostaje odesłany na emeryturę i postanawia "przeżyć" ostatnie chwile zajmując się najnudniejszymi zajęciami jakie jest w stanie znaleźć. W drugim, podobnie jak w "Ruchomych obrazkach", Ankh Morpork staje się celem tajemniczej inwazji świata realnego. Ten...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny wspaniały tom przygód ze Świata Dysku. Tym razem w roli głównej Śmierć oraz Magowie. Śmierć przestaje wykonywać swoją pracę, przybiera imię Billy Brama i pracuje dla starej panny Renaty na roli. Do pracy dostaje kosę (raczej nie można mieć wątpliwości, czy umie się nią posługiwać). Jednak przy koszeniu trawy, wprowadza zasadę "tylko jedno źdźbło na raz!", co wcale nie oznacza, że będzie praca wykonana wolniej. Na niewidocznym uniwersytecie umiera mag - Widle Poons, a wiadomo, po magów przybywa zawsze Śmierć we własnej, kościstej osobie, tym razem jednak zajęty przy wiązaniu snopków, nie zjawia się. Martwy mag, nie wiedząc gdzie się udać - po prostu wraca do własnego ciała, zostaje umarłym w świecie żywych. Jak wiadomo, w świecie dysku, każda drobna zmiana, wpływa na rzeczywistość, możemy więc domyślać się, jak poważne będą konsekwencje tym razem.. Uwielbiam tomy z magami i ze Śmiercią, a właściwie to uwielbiam wszystkie tomy. Poczucie humoru Terry'ego Pratchetta bardzo do mnie trafia, szczególnie nawiązania do innych książek/filmów/wierzeń. Polecam serdecznie. :)

Kolejny wspaniały tom przygód ze Świata Dysku. Tym razem w roli głównej Śmierć oraz Magowie. Śmierć przestaje wykonywać swoją pracę, przybiera imię Billy Brama i pracuje dla starej panny Renaty na roli. Do pracy dostaje kosę (raczej nie można mieć wątpliwości, czy umie się nią posługiwać). Jednak przy koszeniu trawy, wprowadza zasadę "tylko jedno źdźbło na raz!", co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Że będzie ciekawa - domyśliłem się, jako że seria o śmierci jest wysoko stawiana i pierwsza część też mi się podobała.
Że będzie zabawna - spodziewałem się, chociaż chyba i tak przerosła moje oczekiwania.
Ale że się wzruszę? Na książce z serii dysku? Tutaj było zaskoczenie. Jak dla mnie naprawdę rewelacyjna.

Że będzie ciekawa - domyśliłem się, jako że seria o śmierci jest wysoko stawiana i pierwsza część też mi się podobała.
Że będzie zabawna - spodziewałem się, chociaż chyba i tak przerosła moje oczekiwania.
Ale że się wzruszę? Na książce z serii dysku? Tutaj było zaskoczenie. Jak dla mnie naprawdę rewelacyjna.

Pokaż mimo to