To mój pierwszy Sanderson. Pomysł ciekawy, jeżeli chodzi o wykreowany świat, jego hierarchię i system magii. Początek książki można potraktować jako wprowadzenie do tego świata, wszystko jest w miarę dobrze wytłumaczone w trakcie toczenia się narracji , dlatego łatwo można tą rzeczywistość przyswoić, to zdecydowany plus. Środek to trochę leniwa akcja, to bardziej obyczaj z polityką i stosunkami religijnymi oraz intrygami tego przedstawianego tutaj świata. Na szczęście dobra książka "nie musi wcale cały czas pędzić", tutaj to stopniowe dozowanie napięcia plus zabieg nieoczekiwanej zamiany czarnego w białe trafia w mój gust. Z kolei zakończenie jest dla mnie zbyt szybkie, po prostu za dużo, w za krótkim czasie, ale za to pozwala oczekiwać na następne przygody Vashera i Vivenny, którzy odchodzą razem w stronę Kuth i Huth...

To mój pierwszy Sanderson. Pomysł ciekawy, jeżeli chodzi o wykreowany świat, jego hierarchię i system magii. Początek książki można potraktować jako wprowadzenie do tego świata, wszystko jest w miarę dobrze wytłumaczone w trakcie toczenia się narracji , dlatego łatwo można tą rzeczywistość przyswoić, to zdecydowany plus. Środek to trochę leniwa akcja, to bardziej obyczaj z...

Tak, to kolejna świetna książka Sandersona. W dodatku pojedyncza (choć wiem, że w założeniu ma być seria, ale tego nie czuć) i moim zdaniem nadająca się jako pierwsza lektura spod pióra tego znakomitego autora. Straszono mnie, że jest tutaj trochę romansu, ale nie uważam tak, a przynajmniej nie ma go więcej niż w innych pozycjach.

Historia przedstawiana jest w sposób charakterystyczny dla autora - mamy kilka ognisk akcji i głównych bohaterów, nie wszystko jest tłumaczone wprost, ale jest to na tyle ciekawe poprowadzone, że sami wręcz cieszymy się, że coś odkrywamy, a potem dostajemy tego potwierdzenie... lub nie. Sama fabuła jest po prostu ciekawa i ponownie osadzona w charakterystycznym systemie magii, nieoczywistym jak na zwykłe fantasy, ale oczywistym dla Sandersona - tym razem polega on na oddechach i kolorach. Prosty, genialny pomysł, podparty wprowadzeniem do uniwersum, które pewnie będzie jeszcze rozwijane. Co ciekawe i nie zawsze pewne dla tego autora, mamy tutaj troszeczkę humoru i to tych bohaterów, którzy są nim obdarzeni, najbardziej polubimy. W dodatku jest epicko (szczególnie pod koniec),jest dużo walki, dużo emocji i znowu heroicznie.

No właśnie - może nawet za bardzo heroicznie, co trochę męczy, a w dodatku niespodzianki, które rzuca nam autor (a jest ich trochę) są dziwnie podobne do innych lektur spod jego pióra. Specjalnie nie będę nic więcej pisał, aby nie spoilerować, ale podczas lektury miałem silne skojarzenia z inną pojedynczą książką Sandersona. To nie jest nic złego, ale z drugiej strony, muszę to odnotować. Mam też wrażenie, że przez dość normalne 3/4 książki, pod koniec dzieje się aż za dużo i za szybko. To też niby normalne, ale mam wrażenie, że jest tutaj zbyt duża kumulacja niesamowitych zbiegów okoliczności.

Co nie zmienia faktu, że polecam tę książkę gorąco. Jedna z lepszych pozycji Brandona Sandersona i ceniłbym ją ciut wyżej niż "Elantris".

Tak, to kolejna świetna książka Sandersona. W dodatku pojedyncza (choć wiem, że w założeniu ma być seria, ale tego nie czuć) i moim zdaniem nadająca się jako pierwsza lektura spod pióra tego znakomitego autora. Straszono mnie, że jest tutaj trochę romansu, ale nie uważam tak, a przynajmniej nie ma go więcej niż w innych pozycjach.

Historia przedstawiana jest w sposób...

"Rozjemca" to książka, po którą sięgnęłam przypadkowo, nie mając względem niej żadnych oczekiwań, tym bardziej, że wcześniej nie czytałam książek Sandersona. Na szczęście historia okazała się wciągająca, ze świetnie wykreowanym światem, ciekawymi i różnorodnymi bohaterami i wciągającą akcją.

Świat stworzony w tej książce jest zdecydowanie czymś wyjątkowym i wartym uwagi. Powracający (bogowie),biochroma (takie... magiczne zdolności),oddechy, nieżywi, księżniczki, najemcy, tajemniczy Bóg i intrygujący mężczyzna z jeszcze bardziej intrygującem mieczem... To wszystko tworzy zgrabną całość, która wciąga, ale nie prowadzi do tego, że czujemy się zagubieni.

Bardzo polubiłam stworzonych przez osobę autorską bohaterów i doceniam, że przechodzili oni swój własny rozwój na łamach tych powieści. Każdy z nich miał ważną rolę do odegrania i swoje miejsce w tym świecie.

Choć książka jest lekko przegadana i pewne wątki można byłoby skrócić, tym bardziej, że zakończenie było dość szybkie, to i tak zdecydowanie polecam wszystkim, którzy chcieliby zmierzyć się z nieco bardziej rozbudowaną fantastyką.

"Rozjemca" to książka, po którą sięgnęłam przypadkowo, nie mając względem niej żadnych oczekiwań, tym bardziej, że wcześniej nie czytałam książek Sandersona. Na szczęście historia okazała się wciągająca, ze świetnie wykreowanym światem, ciekawymi i różnorodnymi bohaterami i wciągającą akcją.

Świat stworzony w tej książce jest zdecydowanie czymś wyjątkowym i wartym uwagi....

Książka była ciekawa, aczkolwiek akcja toczyła się dość wolno. Samo zakończenie pospinało większość wątków, jednak końcówka książki była zbyt szybka w porównaniu z jej początkiem. Mocne 7 za dobry styl i pomysł!

Książka była ciekawa, aczkolwiek akcja toczyła się dość wolno. Samo zakończenie pospinało większość wątków, jednak końcówka książki była zbyt szybka w porównaniu z jej początkiem. Mocne 7 za dobry styl i pomysł!

mocne 8. Książka trzyma poziom. Troszkę zakończenie mogłoby być bardziej rozwinięte, brakowało mi tutaj kilkudziesięciu stron.

mocne 8. Książka trzyma poziom. Troszkę zakończenie mogłoby być bardziej rozwinięte, brakowało mi tutaj kilkudziesięciu stron.

Sanderson to jeden z moich ulubionych autorów.
Jako, że powoli próbuję nadrobić wszystkie powieści autora tym razem przyszła kolej na "Rozjemcę".

Książka opowiada o Siri i Vivennie, dwóch księżniczkach, z których jedna ma poślubić Króla-Boga. W ich świecie istnieje magia, czyli tak zwana Biochroma, a o potędze człowieka decyduje liczba posiadanych przez niego Oddechów. Może on wchłaniać z otaczającego świata kolory, żeby tchnąć Oddech w przedmioty nieożywione i za ich pomocą czynić dobro lub zło. W tym samym świecie ludzie, którzy umarli jako bohaterowie powracają do życia jako bogowie. Dar Pieśni jest jednym z takich bogów, jednak posiada bardzo lekceważący stosunek do pełnionej przez siebie roli. Oprócz nich w rozgrywanych wydarzeniach występuje również Rozbudzający imieniem Vasher, a losy wszystkich bohaterów ostatecznie się splatają i wplątują się oni w polityczną intrygę.

Jak zawsze światotwórstwo u Sandersona jest wykonane po mistrzowsku. Jego pomysły na świat i bohaterów są niesamowicie świeże, a fabuła jest poprowadzona bardzo oryginalnie. Najciekawszym aspektem powieści jest religia i bogowie, stąpający pośród śmiertelników. Również system magii jest niesłychanie wciągający.

Muszę jednak przyznać, że nie wszystko w tej powieści mi się podobało. O tyle o ile męscy bohaterowie byli wykreowani bardzo dobrze, to obie żeńskie postaci traciły przy bliższym poznaniu. Miałam wrażenie, że brakowało im charakteru i do samego końca pozostały w moim odczuciu raczej nijakie. Miałam również problem z zakończeniem, które rozegrane było po prostu zbyt szybko, odkrywając wszystkie karty na kilku ostatnich stronach.

Nie mówię, że jest to powieść zła, jednak w moim odczuciu jest to najsłabsza powieść Sandersona z tych, które dotychczas udało mi się przeczytać.

Sanderson to jeden z moich ulubionych autorów.
Jako, że powoli próbuję nadrobić wszystkie powieści autora tym razem przyszła kolej na "Rozjemcę".

Książka opowiada o Siri i Vivennie, dwóch księżniczkach, z których jedna ma poślubić Króla-Boga. W ich świecie istnieje magia, czyli tak zwana Biochroma, a o potędze człowieka decyduje liczba posiadanych przez niego Oddechów....

Przeczytałem "Rozjemcę" ze względu na napotkane zalecenie, aby zapoznać się z tą pozycję przed przystąpieniem do lektury drugiego tomu Archiwum Burzowego Światła. System magii z jakim się tu spotykamy (BioChroma, Oddechy, Rozbudzający, Powracający, Nieżywi) jest odmienny niż ten, który spotykamy w Rosharze, ale niemniej ciekawy. Fajnie, że przedstawiona tu historia tworzy poniekąd pewną zamkniętą całość - myślę, że to dobra książka na rozpoczęcie przygody z uniwersum Cosmere.

Fabuła od samego początku jest całkiem wciągająca, ale w końcówce akcja zdecydowanie przyspiesza - moim zdaniem nawet za bardzo - i wydarzenia toczą się wręcz lawinowo.

---
> Vasherowi od zawsze wydawało się niezwykle ciekawe, że faceci strzegący lochów okazywali się zazwyczaj równie źli lub nawet gorsi od tych, których pilnowali. Istniała oczywiście możliwość, że był to element większego planu. Społeczeństwu jako całości nie sprawiało różnicy, czy tego pokroju ludzie siedzą w celach, czy poza nimi, byle tylko tkwili w więzieniach, z dala od uczciwych ludzi.

Przeczytałem "Rozjemcę" ze względu na napotkane zalecenie, aby zapoznać się z tą pozycję przed przystąpieniem do lektury drugiego tomu Archiwum Burzowego Światła. System magii z jakim się tu spotykamy (BioChroma, Oddechy, Rozbudzający, Powracający, Nieżywi) jest odmienny niż ten, który spotykamy w Rosharze, ale niemniej ciekawy. Fajnie, że przedstawiona tu historia tworzy...

Poznajac swiat Cosmere, Sanderson zaskakuje mnie coraz bardziej z kazda nowa ksiazka.
Zaskoczylo mnie jak predko fabula w ‘Rozjemcy’ zaczela poruszac sie do przodu. Bohaterowie sa na tyle dobrze przedstawieni i barwni, ze kazdy rozdzial pochlanial mnie tak gleboko, ze tracilem rachube czasu. Najbardziej zaskakujace jest to, ze kazdy bohater, na swoj sposob, przypadl mi do gustu. Na ogol jestem sknera jesli chodzi o bohaterow ksiazek i pewnych ich cech, ale tutaj kazdy mial swoj cel, kazdy zapadl mi w pamieci.
Koncept na swiat jest po prostu przepiekny. Sanderson wplata polityke i magie w fabule w mistrzowski sposob. Ukazuje czytelnikom jak bardzo wiara moze wolynac na zwrot akcji w niesamowitej historii - a plot twisty w ‘Rozjemcy’ potrafia naprawde zaskoczyc.

Przyznaje, ze to moja piata ksiazka, ktora przeczytalem z cyklu Cosmere i ‘Rozjemca’ zdecycowanie plasuje sie na pierwszym miejscu, przynajmniej do tej pory.

Poznajac swiat Cosmere, Sanderson zaskakuje mnie coraz bardziej z kazda nowa ksiazka.
Zaskoczylo mnie jak predko fabula w ‘Rozjemcy’ zaczela poruszac sie do przodu. Bohaterowie sa na tyle dobrze przedstawieni i barwni, ze kazdy rozdzial pochlanial mnie tak gleboko, ze tracilem rachube czasu. Najbardziej zaskakujace jest to, ze kazdy bohater, na swoj sposob, przypadl mi do...

Niezbędna książka do przeczytania przed Archiwum. Super się czyta, wyjątkowo dobrze naszkicowane postacie przechodzące wiele transformacji. Polecam serdecznie

Niezbędna książka do przeczytania przed Archiwum. Super się czyta, wyjątkowo dobrze naszkicowane postacie przechodzące wiele transformacji. Polecam serdecznie

Przepiękna, oryginalna i intrygująca książka. Wspaniali bohaterowie, bardzo realistyczni. Książka jest trochę bardziej poważna niż np. Elantris tego autora, dlatego polecam bardziej dla młodzieży i dorosłych. Ale jestem pewna, że każdy nie będzie się mógł oderwać od lektury. Co mnie zachwyciło- niesamowite cechy tego świata, wspaniałe opowieści o historii narodu i odmienność tej książki w wielu aspektach od innych. Po prostu arcydzieło!

Przepiękna, oryginalna i intrygująca książka. Wspaniali bohaterowie, bardzo realistyczni. Książka jest trochę bardziej poważna niż np. Elantris tego autora, dlatego polecam bardziej dla młodzieży i dorosłych. Ale jestem pewna, że każdy nie będzie się mógł oderwać od lektury. Co mnie zachwyciło- niesamowite cechy tego świata, wspaniałe opowieści o historii narodu i...