Uwielbiam ❤️

Uwielbiam ❤️

Żmudź, XIX wiek. Marek Czertwan po śmierci ojca przejmuje opiekę nad majątkiem rodziny Orwidów. Przez dziesięć lat ma sprawować opiekę nad Poświciem, oczekując na spadkobierców Kazimierza Orwida. Spełnienie obietnicy danej ojcu, ciąży bardzo Markowi i kosztuje go wiele pracy i wyrzeczeń. Jednak jego poczucie obowiązku, pracowitość i dobroć nie pozwala mu na odstępstwa od obietnicy danej ojcu. Czy Marek doczeka się spadkobiercy i prawowitego właściciela Poświecia? Jak i czy zmieni się jego życie. Czym jest tytułowy Dewajtis i co sobą reprezentuje. Ta książka to prawdziwa czytelnicza uczta. Piękna i wzruszająca historia, która koniecznie musicie przeczytać. Polecam z całego serca.

Żmudź, XIX wiek. Marek Czertwan po śmierci ojca przejmuje opiekę nad majątkiem rodziny Orwidów. Przez dziesięć lat ma sprawować opiekę nad Poświciem, oczekując na spadkobierców Kazimierza Orwida. Spełnienie obietnicy danej ojcu, ciąży bardzo Markowi i kosztuje go wiele pracy i wyrzeczeń. Jednak jego poczucie obowiązku, pracowitość i dobroć nie pozwala mu na odstępstwa od...

Czytając , można odnieść wrażenie , że jest to inna wersja -Nad Niemnem ,ale to jest tylko wrażenie .Historia opisana , jako typowa sielanka , taką sielanką już nie jest , gdy w grę wchodzą różne majątki i to darowane synowi przez umierającego ojca .Ta Żmudź , jako żywo przypomina troszkę Korczyn i troszkę Soplicowo .Ale Marek Czertwan jest potrzebny wszędzie i na majątkach i przy rozstrzyganiu sporów , a tych nie brakuje .Do tego jeszcze krewna z Ameryki , która zjawia się nagle , burząc ustalony porządek .I tu zaczynają się kolejne nieporozumienia .A żyć na wsi trzeba .Cudowne przypomnienie po latach.----(---ocena 8 /10---)

Czytając , można odnieść wrażenie , że jest to inna wersja -Nad Niemnem ,ale to jest tylko wrażenie .Historia opisana , jako typowa sielanka , taką sielanką już nie jest , gdy w grę wchodzą różne majątki i to darowane synowi przez umierającego ojca .Ta Żmudź , jako żywo przypomina troszkę Korczyn i troszkę Soplicowo .Ale Marek Czertwan jest potrzebny wszędzie i na...

Wspaniale napisana powieść o człowieku dzielne walczącym z przeciwnościami losu, pracowitym i szlachetnym.
A także o tym, że warto być dobrym człowiekiem.
Polecam! Na pewno poprawi Wam humor :)

Wspaniale napisana powieść o człowieku dzielne walczącym z przeciwnościami losu, pracowitym i szlachetnym.
A także o tym, że warto być dobrym człowiekiem.
Polecam! Na pewno poprawi Wam humor :)

Uwielbiam książki Marii Rodziewiczównej. Bardzo lubię czytać historie które opisują stary, wiejski obraz chłopów, ich życie i trudy. Dlatego i teraz czytałam z zapałem o losach Marka Czertwana. Jego rozterki, jego pracowitość i jego wiara urzekły mnie.

Uwielbiam książki Marii Rodziewiczównej. Bardzo lubię czytać historie które opisują stary, wiejski obraz chłopów, ich życie i trudy. Dlatego i teraz czytałam z zapałem o losach Marka Czertwana. Jego rozterki, jego pracowitość i jego wiara urzekły mnie.

Przyjemnie się czyta tego ówczesnego harlequin'a :)) Polecam.

Przyjemnie się czyta tego ówczesnego harlequin'a :)) Polecam.

Historia przedstawiona przez Rodziewiczównę nie porwała mnie. Ot, taka opowieść o męskim Kopciuszku. Jedyna, godna uwagi postać to Irenka, kobieta o silnym charakterze, znająca swoją wartość. A Marek? Zaciekły w jakiś żalach, ciągle bolejący nad swoją niedolą, kochający ziemię, niosący pomoc biednym i prostym ludziom i jednocześnie gotowy zajeździć konia i porzucić źrebaka dla ratowania starego dębu! Nie jest to wzór pozytywnego bohatera!

Historia przedstawiona przez Rodziewiczównę nie porwała mnie. Ot, taka opowieść o męskim Kopciuszku. Jedyna, godna uwagi postać to Irenka, kobieta o silnym charakterze, znająca swoją wartość. A Marek? Zaciekły w jakiś żalach, ciągle bolejący nad swoją niedolą, kochający ziemię, niosący pomoc biednym i prostym ludziom i jednocześnie gotowy zajeździć konia i porzucić źrebaka...

Po opiniach spodziewałam się zupełnie innej książki, niż przeczytałam. W powieści można było znaleźć kila fajnych momentów, ale jest to odrobinę za mało, aby uznać tę książkę za arcydzieło. Na plus na pewno postać Irenki Orwid i wątek amerykańskiej przeszłości - jest to bardzo ciekawa, a zarazem silna postać kobieca, która odznacza się na tle polskiej literatury. Wszystkie sceny z jej udziałem mi się podobały, ale już poza tym było ciężko. Marek że względu na swój charakter „wiecznego męczennika” okazał się trudnym bohaterem do polubienia.

Fabuła książki przyspieszyła w moim przypadku dopiero po setnej stronie. Bardzo podobała mi się scena sądu – a szczególnie fenomenalne wystąpienie Marka. Styl całej powieści również mi podpasował, chociaż często postacie rozmawiały o mało interesujących rzeczach. Warto znać, ale nic specjalnego.

Po opiniach spodziewałam się zupełnie innej książki, niż przeczytałam. W powieści można było znaleźć kila fajnych momentów, ale jest to odrobinę za mało, aby uznać tę książkę za arcydzieło. Na plus na pewno postać Irenki Orwid i wątek amerykańskiej przeszłości - jest to bardzo ciekawa, a zarazem silna postać kobieca, która odznacza się na tle polskiej literatury. Wszystkie...

Sięgnęłam po książkę oczywiście po tym, jak wyszedł serial. Najpierw przeczytałam, potem obejrzałam. No i przepadłam. Moja ulubiona książka zajmująca honorowe miejsce na półce. Pięknie przedstawione krajobrazy, relacje między ludźmi Czułam się, jakbym tam była. Relacja Marka i Ireny świetnie napisana - chcę taką miłość w moim życiu <3

Sięgnęłam po książkę oczywiście po tym, jak wyszedł serial. Najpierw przeczytałam, potem obejrzałam. No i przepadłam. Moja ulubiona książka zajmująca honorowe miejsce na półce. Pięknie przedstawione krajobrazy, relacje między ludźmi Czułam się, jakbym tam była. Relacja Marka i Ireny świetnie napisana - chcę taką miłość w moim życiu <3

Bardzo miłe zaskoczenie. Niby powieść pozytywistyczna, więc można by spodziewać się ciężkości i moralizatorstwa, a tu mamy lekkość i nienachalnie wplecione elementy wspomnianego nurtu. Opowieść bardzo plastyczna, ciepła, nostalgiczna i o dziwo można nawet się pośmiać.

edit: dodaję, że to się czyta jak baśń o Kopciuszku Marku Czertwanie

Bardzo miłe zaskoczenie. Niby powieść pozytywistyczna, więc można by spodziewać się ciężkości i moralizatorstwa, a tu mamy lekkość i nienachalnie wplecione elementy wspomnianego nurtu. Opowieść bardzo plastyczna, ciepła, nostalgiczna i o dziwo można nawet się pośmiać.

edit: dodaję, że to się czyta jak baśń o Kopciuszku Marku Czertwanie