Wyjątkowe czasy

Byłem ciekawy jak wypadną krótsze opowiadania od Cunningham'a i muszę przyznać, że jest bardzo dobrze. Każde z opowiadań miało swój klimat i tragizm, trzecie zdecydowanie najbardziej przypadło mi do gustu. Simon my beloved.
Najlepsze są jednak połączenia między opowiadaniami, ponieważ pojawiają się nagle i pozytywnie zaskakują.
Polecam bardzo

Byłem ciekawy jak wypadną krótsze opowiadania od Cunningham'a i muszę przyznać, że jest bardzo dobrze. Każde z opowiadań miało swój klimat i tragizm, trzecie zdecydowanie najbardziej przypadło mi do gustu. Simon my beloved.
Najlepsze są jednak połączenia między opowiadaniami, ponieważ pojawiają się nagle i pozytywnie zaskakują.
Polecam bardzo

Oś nowej książki Cunninghama stanowi poezja Walta Whitmana. Trzy opowiedziane w niej historie toczą się w tym samym miejscu, na Manhattanie, ale w różnych epokach: także i bohaterowie opowiadań są swego rodzaju własnymi reinkarnacjami. Pierwsze i najlepsze z opowiadań pełne jest poezji i dławiącego przenikliwego smutku. Pozostałe dwa zmieniają nastrój, dążąc w stronę Whitmanowskiej witalności i radości istnienia. Z jednej strony jest to Cunningham podobny do tego z innych swoich książek, piszący trafnie i błyskotliwie o miłości, śmierci, stracie i kruchości życia. Z drugiej strony, jeśli szukasz stojącej mocno nogami na ziemi opowieści o ludziach, związkach i kłopotach, jakie mają ludzie w związkach, moja recepta brzmi: nie najnowszy Cunningham. a Haruki Murakami.

(Anka Konieczna, nr 3)

Oś nowej książki Cunninghama stanowi poezja Walta Whitmana. Trzy opowiedziane w niej historie toczą się w tym samym miejscu, na Manhattanie, ale w różnych epokach: także i bohaterowie opowiadań są swego rodzaju własnymi reinkarnacjami. Pierwsze i najlepsze z opowiadań pełne jest poezji i dławiącego przenikliwego smutku. Pozostałe dwa zmieniają nastrój, dążąc w stronę...

Pierwsza część najlepsza.
Druga poprawna.
Trzecia najgorsza.

Pierwsza część najlepsza.
Druga poprawna.
Trzecia najgorsza.

Dupy nie urywa.. Lubię tego pisarza, za te opowiadania sięgnęłam ponieważ zainteresowało mnie opowiadanie sf, byłam ciekawa jak mu pójdzie. W książce są 3 opowiadania, które niby mają się łączyć mieć wspólne motywy..Jedno dzieje się w przeszłości, drugie w teraźniejszości a trzecie w przyszłości. Niestety opowiadanie SF, było takie sobie, lekko nie zrozumiałe, które próbowało pochwycić kilka koncepcji naraz w sumie ciężko było stwierdzić o co tak naprawdę pisarzowi chodziło..Cunningham jednak najlepiej porusza się w opowieściach dziejących się w teraźniejszość, poruszających ważne społecznie wątki, w których zaskakuje czytelnika. Z tego też powodu najlepsze było opowiadanie drugie, widać było, że pisarz miał koncepcję od początku do końca, pierwsze też było dobre, nawet się lekko wzruszyłam, natomiast trzecie było takie se. Nie rozumiałam tez wątku z misą, przewijała się w każdym opowiadaniu, w jakiś sposób łączyła je, przenikała epoki, jednak co to była za misa? skąd się wzięła? Autor nic na ten temat nie mówi, trochę bez sensu mógł w ramach wprowadzenia przed głównymi opowiadaniami jakoś ją wprowadzić, opowiedzieć historie jej powstania, albo uszyć jakąś magiczna opowieść itp..wtedy obecność misy w opowiadaniach była by jakaś bardziej interesująca. Opowiadania ma łączyć niby tez miasto, czyli Nowy Jork, tylko, że trzecie dzieje się w sumie wszędzie, więc ten zabieg tez nie wyszedł pisarzowi za bardzo. Ogólnie czyta się dobrze, jednak bez jakiejś głębi większej i sensu, jako powieść na wakacje może być i to tyle w sumie..

Dupy nie urywa.. Lubię tego pisarza, za te opowiadania sięgnęłam ponieważ zainteresowało mnie opowiadanie sf, byłam ciekawa jak mu pójdzie. W książce są 3 opowiadania, które niby mają się łączyć mieć wspólne motywy..Jedno dzieje się w przeszłości, drugie w teraźniejszości a trzecie w przyszłości. Niestety opowiadanie SF, było takie sobie, lekko nie zrozumiałe, które...

Książka, którą przeczytałem z zaciekawieniem i z wewnętrznymi emocjami, w szczególności przy rozdziale "Dziecięca krucjata". Czyta się bardzo przyjemnie. Nie jest to typ "ciężkiej" książki. Dla mnie jest to książka, która od początku do samego końca jest wyjątkowa, ponieważ wciągnęła mnie w tą historię, tak jakbym był tam obecny. Nie ma co ukrywać, w końcu to "Wyjątkowe czasy". :)

Książka, którą przeczytałem z zaciekawieniem i z wewnętrznymi emocjami, w szczególności przy rozdziale "Dziecięca krucjata". Czyta się bardzo przyjemnie. Nie jest to typ "ciężkiej" książki. Dla mnie jest to książka, która od początku do samego końca jest wyjątkowa, ponieważ wciągnęła mnie w tą historię, tak jakbym był tam obecny. Nie ma co ukrywać, w końcu to...

Książka na tyle wciągająca, że przeczytałam ją poraz drugi.

Książka na tyle wciągająca, że przeczytałam ją poraz drugi.

Film z Meryl Streep na podstawie jego "Godzin" widziało wielu. Na całe szczęście nie tylko "Godziny" napisał. Czytam, czytam ..."Że wszyscy chodzimy ulicami cali i zdrowi tylko dlatego, że akurat tego dnia nikt nie zdecydował się nas zabić. Że krzątając się wokół codziennych spraw, nie wiemy, czy uciekamy przed nieszczęściem, czy się do niego zbliżamy" ...a kilka minut później dowiaduje się szczegółów na temat katastrofy lotniczej w Alpach.

Film z Meryl Streep na podstawie jego "Godzin" widziało wielu. Na całe szczęście nie tylko "Godziny" napisał. Czytam, czytam ..."Że wszyscy chodzimy ulicami cali i zdrowi tylko dlatego, że akurat tego dnia nikt nie zdecydował się nas zabić. Że krzątając się wokół codziennych spraw, nie wiemy, czy uciekamy przed nieszczęściem, czy się do niego zbliżamy" ...a kilka minut...

Przeczytałam tylko dwa pierwsze opowiadania, które nie są takie złe... Trzecie natomiast zaczęłam, ale nie dokończę- to nie moje "klimaty" :-)

Przeczytałam tylko dwa pierwsze opowiadania, które nie są takie złe... Trzecie natomiast zaczęłam, ale nie dokończę- to nie moje "klimaty" :-)

3 opowiadania, z których zdołałam przeczytać zaledwie jedno. Jedyne, co mogę powiedzieć, to to, że się porządnie wynudziłam. Oprócz tego, że książka ta w ogóle mnie nie zaciekawiła, to nie uważam również, żeby były w niej zawarte jakieś głębsze myśli, które mogłyby mnie zmusić do zastanowienia. Być może nie rozumiem przesłania, ale wiem, że to po prostu jest coś, co nie jest dla mnie.

3 opowiadania, z których zdołałam przeczytać zaledwie jedno. Jedyne, co mogę powiedzieć, to to, że się porządnie wynudziłam. Oprócz tego, że książka ta w ogóle mnie nie zaciekawiła, to nie uważam również, żeby były w niej zawarte jakieś głębsze myśli, które mogłyby mnie zmusić do zastanowienia. Być może nie rozumiem przesłania, ale wiem, że to po prostu jest coś, co nie...

Po przeczytaniu innych książek tego autora, ta akurat trochę mnie rozczarowała...Może nie do końca, bo ksiązka ma 3 części, z których 2 sa w porządku. Trzeciej po prostu nie dokończyłam i raczej już tego nie zrobię.

Po przeczytaniu innych książek tego autora, ta akurat trochę mnie rozczarowała...Może nie do końca, bo ksiązka ma 3 części, z których 2 sa w porządku. Trzeciej po prostu nie dokończyłam i raczej już tego nie zrobię.