Świetna książka o tym, dlaczego wojna może okazać się zbawienna, a jej zniesienie może oznaczać proliferację wrogości, wykraczającą poza ramy uznanych zwyczajów prawno-międzynarodowych dot. wojny. Pozycję tę warto czytać z książkami Schmitta: Pojęcie polityczności i Nomos ziemi, Schmitt w swoich teoriach nawiązuje do wielu myślicieli, np. do teorii Maxa Webera.

Świetna książka o tym, dlaczego wojna może okazać się zbawienna, a jej zniesienie może oznaczać proliferację wrogości, wykraczającą poza ramy uznanych zwyczajów prawno-międzynarodowych dot. wojny. Pozycję tę warto czytać z książkami Schmitta: Pojęcie polityczności i Nomos ziemi, Schmitt w swoich teoriach nawiązuje do wielu myślicieli, np. do teorii Maxa Webera.

Cóż więcej napisać poza tym, że rozprawa daje świetne entrée do świata teorii wojny i prawa międzynarodowego? Obowiązkowa pozycja dla badaczy prawa, prawa międzynarodowego i nauki o państwie.

Cóż więcej napisać poza tym, że rozprawa daje świetne entrée do świata teorii wojny i prawa międzynarodowego? Obowiązkowa pozycja dla badaczy prawa, prawa międzynarodowego i nauki o państwie.

Solidna pozycja, bardzo przystępne wprowadzenie do tematyki klasycznej i nowej teorii wojny oraz tego, co oznacza dla nich partyzant. Schmitt kreśli nieostrą dla prawa międzynarodowego definicję, w której dystynkcje na działanie legalne-nielegalne czy regularne-nieregularne nie jest sprawą oczywistą. Tym samym jednak oddaje on dokładnie deterytorializację jakiej podejmuje się partyzant.
Zarysowuje również historyczny rozwój partyzanta jako działacza intensywnego politycznie, mobilnego (choć defensywnego) i wykazującego się telluryzmem (najlepiej oddają to w praktyce , o ironio patrząc na poglądy Schmitta, 'wojujący' marksiści tacy jak Lenin czy Mao).
W świecie po wydarzeniach z 9/11 i "zielonych ludzików", Teoria partyzanta staje się bardzo atrakcyjną pozycją do rozpoczęcia swojej intelektualnej przygody z teorią wojny (w mało oczywisty sposób). Trzeba mieć jednak na uwadze że książka wymaga pewnej podstawowej wiedzy o historii i prawie międzynarodowym. To może część czytelników odstraszyć.
Nie jest to wielka przeszkoda, wystarczy parę kliknięć w Google i czytelnik powinien sobie poradzić.

Solidna pozycja, bardzo przystępne wprowadzenie do tematyki klasycznej i nowej teorii wojny oraz tego, co oznacza dla nich partyzant. Schmitt kreśli nieostrą dla prawa międzynarodowego definicję, w której dystynkcje na działanie legalne-nielegalne czy regularne-nieregularne nie jest sprawą oczywistą. Tym samym jednak oddaje on dokładnie deterytorializację jakiej podejmuje...

Duże typowo prawniczych sformułowań, konkluzji, przemyśleń, analiz. Momentami można przysnąć. Mimo wszystko lektura raczej obowiązkowa dla politycznych eksploratorów bezdroży.

Duże typowo prawniczych sformułowań, konkluzji, przemyśleń, analiz. Momentami można przysnąć. Mimo wszystko lektura raczej obowiązkowa dla politycznych eksploratorów bezdroży.