"Tajemnica starego mistrza" – Głęboko Ukryte Tropy i Zawiłości

Joseph Delaney, mistrz opowieści o mrocznym świecie, w którym rzeczywistość splata się z nadnaturalnymi zagrożeniami, w "Tajemnicy starego mistrza" kontynuuje swój misterny taniec między światem ludzi a zaklętymi mrokami. Delaney to znawca opowieści o magii i strachu, a jego umiejętność wprowadzenia czytelnika w intrygujący kosmos budzi podziw.

W Hrabstwie, gdzie jesień schodzi powoli na ziemie, a chłodne wiatry przenikają serca, Stracharz wraz ze swoim uczniem, Thomasem, zmierzają do Anglezarke – miejsca pełnego tajemnic, które zaczyna budzić niepokój. Oczywiście, opowieści o budzącej drżenie w kościach sadybie były znane, ale stawienie czoła temu okrutnemu spektrum rzeczywistości przerosło wszelkie wyobrażenia.

Mrok i tajemniczość przesiąkają nie tylko mury siedziby Mistrza, ale całe okoliczne tereny, które zdają się pulsować odmienną energią. Delaney mistrzowsko tworzy atmosferę napięcia i niepewności, prowokując czytelnika do zagłębienia się w opowieść. Niemniej jednak, w tej misternie splecionej sieci tajemnic, powieść czasami traci równe tempo, wprowadzając momenty, które mogą przysporzyć pewnych trudności w utrzymaniu zainteresowania.

W centrum opowieści stoi nie tylko tajemnicza sadyba, lecz także przeszłość samego Mistrza, którą drążą bohaterowie. Tyle że ta wycieczka w głąb historii i zawiłych sekretów czasem mija się z celem, a zamiast odkrywania nowych horyzontów może przytłoczyć niektórych czytelników.

Joseph Delaney nadal prezentuje swój wyjątkowy talent w tworzeniu magicznego i tajemniczego świata. "Tajemnica starego mistrza" to lektura dla tych, którzy cenią mroczne opowieści o ukrytych prawdach i tajemnicach. Mimo pewnych ograniczeń w narracji, nie sposób przejść obok tego gęstego klimatu obojętnie.

Ocena: 5/10

"Tajemnica starego mistrza" – Głęboko Ukryte Tropy i Zawiłości

Joseph Delaney, mistrz opowieści o mrocznym świecie, w którym rzeczywistość splata się z nadnaturalnymi zagrożeniami, w "Tajemnicy starego mistrza" kontynuuje swój misterny taniec między światem ludzi a zaklętymi mrokami. Delaney to znawca opowieści o magii i strachu, a jego umiejętność wprowadzenia czytelnika...

Joseph Delaney nie spoczął na laurach i zaserwował nam kolejny świetny tom!

Tym razem Thomas Ward wraz ze swoim mistrzem udają się na czas zimy do Anglezarke. Na kartach powieści poznamy tajemnice, jakie skrywa przeszłość Stracharza, zarówno te dotyczące jego związku z dziką wiedźmą jak i te związane z dawnym uczniem, który zszedł na złą drogę i pragnie przebudzić pradawne zło…

W zasadzie mógłbym w tym miejscu powtórzyć wszystkie zalety, o którym wspominałem w recenzji poprzedniej części. Autor stopniowo odsłania nam coraz więcej tajemnic ze swojego uniwersum. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, w żadnym przypadku nie są to postacie idealne, często popełniają błędy i ponoszą ich konsekwencje. Jednocześnie bardzo dobrze wypadają relacje między nimi, zwłaszcza na linii mistrz – uczeń oraz Thomas – Alice. Antagonista także został dobrze nakreślony, jest brutalny i widać co nim kieruje.

Jeśli chodzi o wady to w zasadzie nie za bardzo mam się do czego przyczepić. W porównaniu z poprzednią częścią akcji jest nieco mniej (zwłaszcza pierwsze 130 stron),podobnie nie uświadczymy aż tylu scen przemocy czy śmierci, ale to dla mnie nie problem. Ogólnie Klątwa z przeszłości podobała mi się ciut bardziej, różnica jest jednak niewielka i bardzo subiektywna.

Jak najbardziej polecam i niedługo biorę się za tom IV. Ode mnie 8/10.

Joseph Delaney nie spoczął na laurach i zaserwował nam kolejny świetny tom!

Tym razem Thomas Ward wraz ze swoim mistrzem udają się na czas zimy do Anglezarke. Na kartach powieści poznamy tajemnice, jakie skrywa przeszłość Stracharza, zarówno te dotyczące jego związku z dziką wiedźmą jak i te związane z dawnym uczniem, który zszedł na złą drogę i pragnie przebudzić pradawne...

Nadal mam mieszane uczucia. Trochę krwistości w opowieści zorientowanej na młodzież się pojawia. I kolejnym razem pojawia się motyw głównego bohatera, który przez to, że nie słucha Stracharza, wpada w nowe tarapaty.

Nadal mam mieszane uczucia. Trochę krwistości w opowieści zorientowanej na młodzież się pojawia. I kolejnym razem pojawia się motyw głównego bohatera, który przez to, że nie słucha Stracharza, wpada w nowe tarapaty.

Powieść wciągająca już od pierwszej strony, ciężko się od niej oderwać. Polecam :)

Powieść wciągająca już od pierwszej strony, ciężko się od niej oderwać. Polecam :)

Czar nadal działa.

Czar nadal działa.

Co do trzeciej część przygód ucznia stracharza mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony, świat jest coraz lepiej zarysowany, każdy rozdział wzbogaca wiedzę czytelnika na temat Hrabstwa o nowe szczegóły, akcja toczy się wartko, bez dłużyzn i wciąga. Z drugiej jednak strony książka i autor stoją w rozkroku. Coś co zapowiadało się jako cykl dla młodszej młodzieży coraz bardziej skręca w stronę Young Adults, ale jeszcze nim nie jest. Kto właściwie ma być głównym odbiorcą serii? Dla młodszych zbyt poważne/straszne, dla starszych zbyt dziecinne.

Co do trzeciej część przygód ucznia stracharza mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony, świat jest coraz lepiej zarysowany, każdy rozdział wzbogaca wiedzę czytelnika na temat Hrabstwa o nowe szczegóły, akcja toczy się wartko, bez dłużyzn i wciąga. Z drugiej jednak strony książka i autor stoją w rozkroku. Coś co zapowiadało się jako cykl dla młodszej młodzieży coraz...

Świetna, jak jej poprzednie części!

Świetna, jak jej poprzednie części!

Opowieść o uczniu Stracharza, jego mistrzu i młodej czarownicy. To już trzecie spotkanie, równie udane jak poprzednie. Jest to książka skierowana do młodszego czytelnika, mimo to czytelnik w każdym wieku odnajdzie coś dla siebie.
Ja odpoczywam psychicznie przy przygodach Toma Warda. Jest w nich coś niewinnego i lekkiego a jednocześnie jest sporo mroku. Sam dom Stracharza jest przerażający - w piwnicach uwięzione są czarownice, żywe i martwe, przebywają w jamach, karmią się robakami a pragną KRWI. No i samo życie nie jest łatwe, trzeba wybierać między obowiązkiem a potrzebą serca, oceniać prawdę i walczyć z boginami. A do tego odchodzi mama, łatwo nie jest. Jednak pomimo trudności wszystko jakoś idzie do przodu, można mieć nadzieję że nie będzie tak źle.

Opowieść o uczniu Stracharza, jego mistrzu i młodej czarownicy. To już trzecie spotkanie, równie udane jak poprzednie. Jest to książka skierowana do młodszego czytelnika, mimo to czytelnik w każdym wieku odnajdzie coś dla siebie.
Ja odpoczywam psychicznie przy przygodach Toma Warda. Jest w nich coś niewinnego i lekkiego a jednocześnie jest sporo mroku. Sam dom Stracharza...

W tej części zagłębiamy się w przeszłość Johna Gregorego i jego zimową posiadłość Anglezarke. Poznajemy tutaj czarownice Meg której to stracharz darował życie oraz jednego z jego byłych uczniów.
Tom i jego mistrz ponownie wpadają w nielada tarapaty i na młodego ucznia znowu spadanie zadanie uratowania swego nauczyciela. Oczywiście z pomocą Alice, która z drugiej strony nieco przyczyniła się do ich kłopotów.
Jak na razie seria skonstruowana jest na zasadzie "monster of the week" czyli co książkę mamy inne niebezpieczeństwo z którym zmagają się nasi protagoniści. Oprócz tego mamy w tle cały czas nić wiążącą całą serię - nauka Toma, jakieś tajemnicze nadchodzące zło i Alice.
Cały czas czyta się przyjemnie i dość szybko. Jak na razie zdania nie zmieniam - gorąco polecam. Jest to seria z którą powinno się zapoznać szersze grono czytelników :)

W tej części zagłębiamy się w przeszłość Johna Gregorego i jego zimową posiadłość Anglezarke. Poznajemy tutaj czarownice Meg której to stracharz darował życie oraz jednego z jego byłych uczniów.
Tom i jego mistrz ponownie wpadają w nielada tarapaty i na młodego ucznia znowu spadanie zadanie uratowania swego nauczyciela. Oczywiście z pomocą Alice, która z drugiej strony...

Zagłębiając się w serię coraz mocniej odnoszę wrażenie, że podział na to co dobre, a co złe, jest bardzo nieoczywisty. Posługując się metaforą bieli i czerni jako odpowiedników dobra i zła, złe postaci są kruczoczarne, a dobre są... szare. Nie ma tu wyidealizowanych, nieomylnych bohaterów o czystym sercu. Moim zdaniem to świetnie wpływa na fabułę – nie jest przewidywalna i nie robi się nudna, a przy tym niesie ze sobą niezwykle ważną lekcję, szczególnie dla młodszych czytelników, ale nie tylko. Wracając po latach do tej serii nie spodziewałam się, że będzie to tak prowokująca do myślenia lektura oraz pretekst do wędrówki do własnego wnętrza.

Zagłębiając się w serię coraz mocniej odnoszę wrażenie, że podział na to co dobre, a co złe, jest bardzo nieoczywisty. Posługując się metaforą bieli i czerni jako odpowiedników dobra i zła, złe postaci są kruczoczarne, a dobre są... szare. Nie ma tu wyidealizowanych, nieomylnych bohaterów o czystym sercu. Moim zdaniem to świetnie wpływa na fabułę – nie jest przewidywalna i...