Pomocnik dla dzieci doświadczonych przemocą słowną oraz fizyczną, innymi patologiami rodzinnymi typu alkoholizm a nawet kazirodztwo. Nie jest to podręcznik dla rodzica szukającego wskazówek wychowawczych.

Pomocnik dla dzieci doświadczonych przemocą słowną oraz fizyczną, innymi patologiami rodzinnymi typu alkoholizm a nawet kazirodztwo. Nie jest to podręcznik dla rodzica szukającego wskazówek wychowawczych.

Rewelacja. Trudne treści ale warte zapoznania się. Oczywiście należy ja czytać w krytycznym duchu, jak wszystko, ale sporo wyjaśnia i rzeczywiście może być pomocna, dla każdego.

Rewelacja. Trudne treści ale warte zapoznania się. Oczywiście należy ja czytać w krytycznym duchu, jak wszystko, ale sporo wyjaśnia i rzeczywiście może być pomocna, dla każdego.

Mam mieszane uczucia. Plusem zapisków jest to, że autorka nie poszła na skróty i poruszyła momentami wybitnie trudne tematy, niemniej bardzo potrzebne. Z drugiej jednak strony odniosłam wrażenie, że ta książka niczego nowego nie wnosi, poza tym niektóre przypadłości są omówione wyjątkowo pobieżnie... Oczywiście, żadna publikacja nie zastąpi terapii, natomiast ja będąc po takowej i chcąc nieco zgłębić problemy toksyczności rodziców, w tej książce nie odkryłam niczego nowego.

Mam mieszane uczucia. Plusem zapisków jest to, że autorka nie poszła na skróty i poruszyła momentami wybitnie trudne tematy, niemniej bardzo potrzebne. Z drugiej jednak strony odniosłam wrażenie, że ta książka niczego nowego nie wnosi, poza tym niektóre przypadłości są omówione wyjątkowo pobieżnie... Oczywiście, żadna publikacja nie zastąpi terapii, natomiast ja będąc po...

Z jakim oporem przyszło mi sięgnąć po tego typu lekturę, wiem tylko ja sama, ale po jej przeczytaniu zdałam sobie sprawę że było warto. Czytając analizowałam treści w niej zawarte zarówno oczami dziecka jak i rodzica. Choć muszę przyznać, że bardziej interesowała mnie perspektywa rodzicielska.
Żadna osoba dorosła nie uczęszczała do szkoły rodzicielstwa, więc często błądzimy.
Jakimi jesteśmy rodzicami 🤔, a może jak bardzo toksycznymi jesteśmy i czy w ogóle tacy jesteśmy 😳 - tego możemy dowiedzieć się właśnie z tej lektury. Lektury trudnej, ale zawierającej treści tak oczywiste, że aż bolące. Bardzo pomogły mi w zrozumieniu przywoływane przez autorkę przykłady. Mimo, że dużo spraw mnie nie dotyczyło, to nie pominęłam rozdziałów, o których opowiadały. Miałam okazję, jak nigdy dotąd, spojrzeć z perspektywy dojrzałych, a skrzywdzonych w dzieciństwie dorosłych ludzi. Ich traumy ciągnęły się latami, a krzywdy wyrządzone dały się we znaki i odbiły się na ich psychice w sposób okrutny. Poradzili sobie, ale kosztowało ich to wiele pracy, wysiłku, odwagi, determinacji.
Autorka wszystko wyjaśnia prostym, niezbyt skomplikowanym językiem, dając sposobność i możliwość poradzenia sobie z nawet najtrudniejszym sytuacjami, które wyrządzili dorośli swoim dzieciom.
Byłam mocno zaskoczona kiedy okazało się, że toksyczność rodzicielska może mieć rażenie ogromne nawet w przypadku dziecka, którego rodzic już dawno nie żyje.

Konkluzja z tej lektury wysuwa się samoistnie i brzmi : wszyscy dorośli jesteśmy po części dziećmi, a niektórzy zaś rodzicami.
Jakimi? Oby nigdy nie toksycznymi.

Z jakim oporem przyszło mi sięgnąć po tego typu lekturę, wiem tylko ja sama, ale po jej przeczytaniu zdałam sobie sprawę że było warto. Czytając analizowałam treści w niej zawarte zarówno oczami dziecka jak i rodzica. Choć muszę przyznać, że bardziej interesowała mnie perspektywa rodzicielska.
Żadna osoba dorosła nie uczęszczała do szkoły rodzicielstwa, więc często...

Książka „Toksyczni rodzice. Jak się uwolnić od bolesnej spuścizny i rozpocząć nowe życie” Susan Forward i Craiga Bucka zabiera nas do świata ludzi, którzy byli wychowywani przez rodziców, z kolei oni również byli wychowywani w podobnych wzorcach i to takie błędne koło, z którego nie każdy potrafi się wyrwać i zrozumieć, dlaczego są tak, a nie inaczej ukształtowani.
Zniszczone poczucie własnej wartości może wyrządzić wiele niedobrego. Jedne dzieci są regularnie bite, inne nieustannie krytykowane, obarczani zbyt dużą odpowiedzialnością lub napastowani seksualnie. Ludziom trudno jest dostrzec fakt, że wszystko zaczyna się w relacjach rodzinnych. Nie wystarczy leczyć symptomy, ale zająć się ich źródłem. Terapia jest efektywna, kiedy przebiega dwutorowo. Nasi rodzice sieją w nas mentalne i emocjonalne ziarna, które będą rosły wraz z nimi. Jedni dostają ziarna miłości, akceptacji, zrozumienia, szacunku, wolności, inny strachu i winy. Kiedy dorastamy i niewyrywany chwastów zasianych w dzieciństwie nasze życie, poczucie wartości i pewność siebie powoli więdną.
Książka idealna dla ludzi pragnących wyrwać chwasty ze swojego życia.

Książka „Toksyczni rodzice. Jak się uwolnić od bolesnej spuścizny i rozpocząć nowe życie” Susan Forward i Craiga Bucka zabiera nas do świata ludzi, którzy byli wychowywani przez rodziców, z kolei oni również byli wychowywani w podobnych wzorcach i to takie błędne koło, z którego nie każdy potrafi się wyrwać i zrozumieć, dlaczego są tak, a nie inaczej ukształtowani....

Przykłady podane w książce bardzo mi pomogły. Rozdział o konfrontacjach mniej - nie zawsze ma to sens, według mnie ważniejsze jest postawienie granic i próba zachowania spokoju, praca nad sobą. Jeżeli rodzice uznają nasz ból, to super, ale często tak nie będzie.

Przykłady podane w książce bardzo mi pomogły. Rozdział o konfrontacjach mniej - nie zawsze ma to sens, według mnie ważniejsze jest postawienie granic i próba zachowania spokoju, praca nad sobą. Jeżeli rodzice uznają nasz ból, to super, ale często tak nie będzie.

Aktualność tej książki zbiła mnie z nóg. Przypadkiem przykuła moją uwagę w księgarni, otworzyłam na fragmencie, który do mnie trafił i tak zabrałam ją do domu. Kończąc czytać sprawdziłam, z którego roku jest ta książka i byłam naprawdę zaskoczona. Jedyne negatywne przemyślenie po tej lekturze to myśl, że mogłam ją przeczytać przynajmniej kilka lat wcześniej. Nie jestem fanką podobnych poradników, ale tą książką byłam zachwycona. Nie trzeba być dzieckiem toksycznych rodziców, aby wynieść z niej coś dla siebie.

Aktualność tej książki zbiła mnie z nóg. Przypadkiem przykuła moją uwagę w księgarni, otworzyłam na fragmencie, który do mnie trafił i tak zabrałam ją do domu. Kończąc czytać sprawdziłam, z którego roku jest ta książka i byłam naprawdę zaskoczona. Jedyne negatywne przemyślenie po tej lekturze to myśl, że mogłam ją przeczytać przynajmniej kilka lat wcześniej. Nie jestem...

Książka Toksyczni Rodzice. Hm... mi pomogła. Przykłady mi pomogły. Po prostu. Potrzebowałam zrozumienia niektórych zachowań mojego rodzica, który do dziś sprawia mnie o negatywne emocje. Dzięki książce zaczęłam przygodę epistolarną, mam nadzieję, że kiedyś przekażę te listy rodzicowi. Polecam książkę dla tych osób, dla których rodzic to bolesne słowo.
Książka podzielona na "kategorie" rodziców. Dwa rozdziały pominęłam, bo problem niedotyczył mojej osoby.
Książka dla tych, którzy nie mają nadziei lub błąkają w dorosłym życiu ze spragnionym umysłem skrzywdzonego dziecka. Książka nie przytuli Cię, ale sprawi, że wreszcie uwolnisz się od niewolniczego manipulatora.

Książka Toksyczni Rodzice. Hm... mi pomogła. Przykłady mi pomogły. Po prostu. Potrzebowałam zrozumienia niektórych zachowań mojego rodzica, który do dziś sprawia mnie o negatywne emocje. Dzięki książce zaczęłam przygodę epistolarną, mam nadzieję, że kiedyś przekażę te listy rodzicowi. Polecam książkę dla tych osób, dla których rodzic to bolesne słowo.
Książka podzielona...

Bardzo podobała mi się bezkompromisowość autorki, z zawodu psychoterapeutki. Jasno wskazuje, kto jest odpowiedzialny za trudne dzieciństwo pacjentów, z którymi pracuje. W bezpośredni sposób opowiada o bardzo trudnych tematach: kazirodztwie, życiu w rodzinie alkoholowej, przemocy domowej. Ale w swojej opowieści zawsze stoi po stronie ofiar i to jest postawa godna szacunku. Informacje w książce nie były dla mnie zaskakujące, raczej na podstawowym poziomie, stąd ocena i brak większego zachwytu z mojej strony.

Bardzo podobała mi się bezkompromisowość autorki, z zawodu psychoterapeutki. Jasno wskazuje, kto jest odpowiedzialny za trudne dzieciństwo pacjentów, z którymi pracuje. W bezpośredni sposób opowiada o bardzo trudnych tematach: kazirodztwie, życiu w rodzinie alkoholowej, przemocy domowej. Ale w swojej opowieści zawsze stoi po stronie ofiar i to jest postawa godna szacunku....

Szkodliwie jednostronna i paskudnie płytka.
Jeśli cokolwiek w życiu ci nie wychodzi, Susan pomoże ci zamknąć się w bańce, w której nic nie jest twoją winą, a za wszelkie porażki odpowiedzialni są twoi rodzice.

Nie ma co wskazywać na jakiekolwiek, jeśli w ogóle, pozytywy tej pozycji - na rynku są książki lepsze, użyteczniejsze i bardziej profesjonalne.

Zdecydowanie odradzam.

Sięgnijcie choćby po: "Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców" Lindsay C. Gibson

Szkodliwie jednostronna i paskudnie płytka.
Jeśli cokolwiek w życiu ci nie wychodzi, Susan pomoże ci zamknąć się w bańce, w której nic nie jest twoją winą, a za wszelkie porażki odpowiedzialni są twoi rodzice.

Nie ma co wskazywać na jakiekolwiek, jeśli w ogóle, pozytywy tej pozycji - na rynku są książki lepsze, użyteczniejsze i bardziej profesjonalne.

Zdecydowanie...