Bardos to oświeceniowy Ezop

Bardos to oświeceniowy Ezop

Akcja dzieje się w miejscowości przy Krakowie o mrocznej nazwie - Mogiła. Do wsi przybywają górale, aby dokonać zaręczyn Bryndusa z Basią. Zostają odprawieni i mszczą się, porywając bydło Krakowiakom. Bardos chce doprowadzić do ich zgody.

Wadą książki jest podobieństwo imion Bryndus i Bardos - przez to myliły mi się te postacie.

Akcja dzieje się w miejscowości przy Krakowie o mrocznej nazwie - Mogiła. Do wsi przybywają górale, aby dokonać zaręczyn Bryndusa z Basią. Zostają odprawieni i mszczą się, porywając bydło Krakowiakom. Bardos chce doprowadzić do ich zgody.

Wadą książki jest podobieństwo imion Bryndus i Bardos - przez to myliły mi się te postacie.

"Świat srogi, świat przewrotny,
Wszystko na opak idzie..."

Napotykająca na poważną przeszkodę miłość Basi i Stacha, występne uczucie Doroty (żony młynarza Bartłomieja i macochy Basi),dzieje ubogiego studenta Bardosa, konflikt Krakowiaków i górali, potyczki i intrygi - wszystko ot znajdziecie tutaj!

Jest interesująco i zabawnie, do tego prawdopodobnie - bohaterami kierują odwieczne ludzkie słabostki: urażona duma, zazdrość, miłość. A język wcale nie razi, tylko wzmaga prawdopodobieństwo. Ot, taka odrobina folkloru :)

Jeszcze jedno - gdyby nie wstęp (do którego lektury również zachęcam),nie odgadłabym, że Bogusławskiemu w istocie chodziło o pobudkę do zorganizowania powstania. Tak więc uczucie Stacha i Basi i wszystkie wynikające z niego perypetie to tylko przykrywka do wielkiej polityki.

Całkiem przyjemna lektura. Polecam!

"Świat srogi, świat przewrotny,
Wszystko na opak idzie..."

Napotykająca na poważną przeszkodę miłość Basi i Stacha, występne uczucie Doroty (żony młynarza Bartłomieja i macochy Basi),dzieje ubogiego studenta Bardosa, konflikt Krakowiaków i górali, potyczki i intrygi - wszystko ot znajdziecie tutaj!

Jest interesująco i zabawnie, do tego prawdopodobnie - bohaterami kierują...

Wesoła historia miłosna Stasia i Basi, utrzymana w klimacie ludowym. Bardzo przyjemna, choć muszę przyznać, że nie byłam do niej przyjaźnie nastawiona. Spodziewałam się czegoś o wiele gorszego. Przede wszystkim myślałam, że gwara mnie wykończy, ale po kilku stronach przestałam zwracać na nią uwagę. "Cud mniemany" to zdecydowanie ta lepsza część oświecenia.

Wesoła historia miłosna Stasia i Basi, utrzymana w klimacie ludowym. Bardzo przyjemna, choć muszę przyznać, że nie byłam do niej przyjaźnie nastawiona. Spodziewałam się czegoś o wiele gorszego. Przede wszystkim myślałam, że gwara mnie wykończy, ale po kilku stronach przestałam zwracać na nią uwagę. "Cud mniemany" to zdecydowanie ta lepsza część oświecenia.

Klasyk!

Klasyk!

Zabytek czasów oświecenia - warto znać. Bardzo przyjemnie się ją czyta, dość szybko, a i uśmiechnąć się można:)

Zabytek czasów oświecenia - warto znać. Bardzo przyjemnie się ją czyta, dość szybko, a i uśmiechnąć się można:)

Utwór mnie co prawda nie zachwycił, niemniej czas spędzony na czytaniu mijał przyjemnie. Ludowa sceneria to coś, za czym przepadam, kwestie są dzięki temu proste i lekkie, pełne swoistego, dobrodusznego wdzięku. A wisienką na babeczce była postać biednego studenta Bardosa z kryzysem światopoglądowym, dotyczącym sensu przyswajania tylu mądrości. I jak tu nie poczuć międzypokoleniowej studenckiej solidarności?

Utwór mnie co prawda nie zachwycił, niemniej czas spędzony na czytaniu mijał przyjemnie. Ludowa sceneria to coś, za czym przepadam, kwestie są dzięki temu proste i lekkie, pełne swoistego, dobrodusznego wdzięku. A wisienką na babeczce była postać biednego studenta Bardosa z kryzysem światopoglądowym, dotyczącym sensu przyswajania tylu mądrości. I jak tu nie poczuć...

Historia miłosna epoki oświecenia ukazana w śmieszny sposób, trochę z przymrużeniem oka ;) Przyjemna lektura, mimo że nie przepadam za tego typu literaturą.

Historia miłosna epoki oświecenia ukazana w śmieszny sposób, trochę z przymrużeniem oka ;) Przyjemna lektura, mimo że nie przepadam za tego typu literaturą.

Zabytek literatury oświeceniowej, warto znać, nawet jeśli dzisiaj już nie zachwyca. Polecam w wersji audio, zarys rysuje się weń wyraźniej.

Zabytek literatury oświeceniowej, warto znać, nawet jeśli dzisiaj już nie zachwyca. Polecam w wersji audio, zarys rysuje się weń wyraźniej.

Świetna.

Świetna.