rozwińzwiń

Dobra terrorystka

Okładka książki Dobra terrorystka Doris Lessing
Okładka książki Dobra terrorystka
Doris Lessing Wydawnictwo: Albatros literatura piękna
448 str. 7 godz. 28 min.
Kategoria:
literatura piękna
Wydawnictwo:
Albatros
Data wydania:
2008-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2008-01-01
Liczba stron:
448
Czas czytania
7 godz. 28 min.
Język:
polski
ISBN:
9788373597235
Inne
Średnia ocen

6,2 6,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,2 / 10
153 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
39
10

Na półkach:

Choć autorkę książki cechuje lekkość pióra, to ciężko było przebrnąć do końca. Zdecydowanie druga połowa lepsza. Odnoszę wrażenie, że bohaterowie są pokazani w sposób lekko infantylny. Niedojrzałość zbuntowanej przeciwko systemowi grupy, planowanie ataków terrorystycznych w sposób przypominający zabawę dzieci na placu zabaw, mnie osobiście nie przypadła do gustu.

Choć autorkę książki cechuje lekkość pióra, to ciężko było przebrnąć do końca. Zdecydowanie druga połowa lepsza. Odnoszę wrażenie, że bohaterowie są pokazani w sposób lekko infantylny. Niedojrzałość zbuntowanej przeciwko systemowi grupy, planowanie ataków terrorystycznych w sposób przypominający zabawę dzieci na placu zabaw, mnie osobiście nie przypadła do gustu.

Pokaż mimo to

avatar
474
69

Na półkach:

Bardzo podobała mi się ta książka. Każdy z bohaterów swoją historią wnosi coś do całości. Większość z nich jest wkurzająca z powodu swojego egoizmu, lenistwa, hipokryzji. Udają że walczą w ważnej sprawie a tak na prawdę to dorośli ludzie którzy bawią się jak dzieci w dorosłość, kradną, wyłudzają, żerują na innych, a nawet zabijają zupełnie bezmyślnie, a wszystko to tłumaczą sobie walką o wolność. Jaką wolność? Czyją wolność? Jaki świat chcą wywalczyć takimi metodami? Czyż wokół nas nie mamy czasem wciąż takich ludzi? Nienawidzą systemu ale nie umieją go zmienić inaczej niż poprzez krzywdzenie innych, terror. Główna bohaterka to zdolna i inteligentna osoba. Swoimi umiejętnościami mogłaby pomóc wielu ludziom. Mimo że ma pewne wątpliwości co do metod swoich znajomych to na pewno nie jest dobra. Ale jest na pewno ciekawą postacią.

Bardzo podobała mi się ta książka. Każdy z bohaterów swoją historią wnosi coś do całości. Większość z nich jest wkurzająca z powodu swojego egoizmu, lenistwa, hipokryzji. Udają że walczą w ważnej sprawie a tak na prawdę to dorośli ludzie którzy bawią się jak dzieci w dorosłość, kradną, wyłudzają, żerują na innych, a nawet zabijają zupełnie bezmyślnie, a wszystko to tłumaczą...

więcej Pokaż mimo to

avatar
287
86

Na półkach: , ,

,,Dobrą terrorystkę” czyta się sprawnie i gładko, a to głównie ze względu na klarowny, pozbawiony ornamentyki styl Doris Lessing (kojarzący się nieco z Alice Munro) oraz duże nagromadzenie wydarzeń - czasami są to wydarzenia rozgrywające się gdzieś między kuchnią a strychem, a czasami robi się zdecydowanie bardziej dramatycznie i sensacyjnie.

Tak jak pisali już inni, jest to przede wszystkim studium niedojrzałości. I wcale nie chodzi o to, że Alice ma 36 lat i mieszka na skłocie. Chodzi o ogromną, rozbrajającą niekonsekwencję, o całkowity rozjazd deklaracji i realnie podejmowanych czynności. W mikroświecie Alice i jej towarzyszy mających się za wywrotowców wszystko toczy się wokół pieniędzy. I nie są one w żadnym razie zarabiane “obok” systemu - na przykład na nauczaniu albo twórczości - ale beztrosko wyjmowane z kieszeni tych, którzy w systemie jakoś dają radę, jak choćby ojca Alice. W tym kontekście sympatię budzi właściwie tylko Philip, drugorzędna, ale jakoś niezwykle zacna postać tej powieści - ofiara nie tylko Thatcherowskiego neoliberalizmu dającego ogromną przewagę pracodawcy, ale chyba po prostu ofiara życia i cechującej go nieusuwalnej bezwzględności. “Dobra terrorystka” pokazuje też, jak spod deklaracji ideowo-politycznych wychodzą bulgocące pod powierzchnią słów inne siły, zwłaszcza psychologiczne, związane z nierozpoznanymi, nieprzepracowanymi emocjami. Alice w zasadzie powinna udać się najpierw na rzetelną psychoterapię; być może dowiedziałaby się wtedy, w jakim miejscu życia się znajduje i czego oczekuje od działalności politycznej. Ta bohaterka jest niczym pani domu z tanich gazetek, gosposia, domowa kura - w brudnym nie będzie mieszkać, a zbiornik na wodę ma być sprawny, choćby z kieszeni ojca/przedsiębiorcy lub matki/faszystki trzeba było wyjąć ostatniego centa i zabrać im ostatnie firanki. Alice jest jednocześnie samozwańczą ofiarą; zdaje się, że chce walczyć o świat bez pasożytnictwa, a jej rola w grupie jest przyzwoleniem na nie, a więc ma funkcję deprawująco-demobilizującą, imituje w mikroprzestrzeni skłotu asymetryczne relacje wyzyskujący-wyzyskiwany. Pod powierzchnią zaangażowania politycznego tłamszony jest skomplikowany stosunek Alice do rodziców, ich rozejścia się. Jej relacja wobec Jaspera to wieczne “czekanie na mężczyznę”, zgoda na bycie “dodatkiem” do niego - jest to postawa nie tylko mająca się nijak do całościowo rozumianej antysystemowości, ale nijak nie pasuje nawet do lat 80., jest totalnie pre-hipisowska, tak jakby ta bohaterka za nic miała lekcje rewolucji seksualnej. Powieść pokazuje też, jak łatwo można ześlizgnąć się z beztroskiej niedojrzałości w działania otwarcie destruktywne; jak dziecięctwo i arbitralne okrucieństwo są dwiema stronami tego samego medalu. Jednym z najbardziej żenujących momentów książki jest ten, w którym Alice telefonicznie powołuje się na IRA - jest wtedy niczym podrygujący dzieciak, marzący o wejściu w struktury dorosłych, których metody można/należy krytykować, ale które są przynajmniej organizacjami, a nie chaotycznym, marnym ideowo działaniem w rodzaju “my im pokażemy.” Slavoj Żiżek pewnie zobaczyłby tutaj przemoc na poziomie zero; być może powiedziałby o tych postaciach, że swoimi działaniami co najwyżej testują kanał komunikacyjny z resztą społeczeństwa. Z różnych powodów nie chcą w nim być, ale ze swojej strony nie mają nic do powiedzenia.

Doris Lessing chciała chyba napisać książkę przeciw wszelkiej wywrotowości. Ja staram się nie widzieć jej tak do końca. Jest tu bowiem moment, kiedy Jasper i Bert udają się na demonstrację, a późniejsza notatka w “Timesie” głosi, że według obecnych tam robotników pikieciarze “nie są tu mile widziani. Robotnicy dadzą sobie radę sami.” Racja. Tak przecież było zawsze odkąd istnieje kapitalizm - zatrzymać system, który Alice i jej towarzystwo chcą wysadzić w powietrze, może jedynie świat pracy. Wszelcy awangardowi rewolucjoniści swoim indywidualnym terrorem mogą jedynie utrudnić, skomplikować, opóźnić realne starcie, która odbywa się tam, gdzie odbywało się zawsze - w zakładzie pracy.

,,Dobrą terrorystkę” czyta się sprawnie i gładko, a to głównie ze względu na klarowny, pozbawiony ornamentyki styl Doris Lessing (kojarzący się nieco z Alice Munro) oraz duże nagromadzenie wydarzeń - czasami są to wydarzenia rozgrywające się gdzieś między kuchnią a strychem, a czasami robi się zdecydowanie bardziej dramatycznie i sensacyjnie.

Tak jak pisali już inni, jest...

więcej Pokaż mimo to

avatar
62
14

Na półkach: ,

Średnio przypadła mi do gustu. Raczej nie powrócę do tej pozycji :/

Średnio przypadła mi do gustu. Raczej nie powrócę do tej pozycji :/

Pokaż mimo to

avatar
167
135

Na półkach: ,

Nie wiem doprawdy co skłoniło mnie do sięgnięcia po Dobrą terrorystkę, a tym bardziej do przeczytania jej.
Od razu trzeba jasno powiedzieć, że nie jest to książka o żadnych terrorystach, ale o zgrai która bawi się w terroryzm, w rewolucję i komunizm, choć nie ma o tym pojęcia. Co najwyżej sami siebie powinni wysadzić w powietrze. Już dawno żadni fikcyjni bohaterzy tak mnie nie irytowali jak ci pseudo-terroryści z bożej łaski.
Miałam wrażenie, że czytam o rozkapryszonych nastolatkach, a nie o dorosłych ludziach, którym po prostu nie chce się wziąć za normalną pracę, którzy potrafią jedynie czekać na gotowe żarcie i wyzywać wszystkich od faszystów.
A ta cała Alice to już kompletna porażka. Kobieta pod czterdziestkę!, która włóczy się od jednego zrujnowanego domu do drugiego, ślepo zakochana w geju (jeśli dobrze zrozumiałam sytuację),okradająca własnych rodziców, - miałam ochotę krzyknąć Kobieto ogarnij się! Co z tobą?!
Nie rozumiem jak mogła być tak głupia i dać się tak wykorzystywać - to ona kombinowała pieniądze, sprzątała, gotowała, załatwiała wszystkie sprawy. Prędzej nadawałaby się na gosposię niż na terrorystkę.
Generalnie cały czas podczas czytania byłam poirytowana. Czekałam na jakąś naprawdę terrorystyczną akcję z prawdziwego zdarzenia, ale ona również okazała się prowizorką i amatorszczyzną. Stwierdzenie z okładki książki, że ,,ulice Londynu spłyną krwią" jest Mocno przesadzone.
Z całym szacunkiem dla autorki ale cieszę się, że mam tę książkę za sobą.

Nie wiem doprawdy co skłoniło mnie do sięgnięcia po Dobrą terrorystkę, a tym bardziej do przeczytania jej.
Od razu trzeba jasno powiedzieć, że nie jest to książka o żadnych terrorystach, ale o zgrai która bawi się w terroryzm, w rewolucję i komunizm, choć nie ma o tym pojęcia. Co najwyżej sami siebie powinni wysadzić w powietrze. Już dawno żadni fikcyjni bohaterzy tak mnie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
5150
1255

Na półkach: ,

Książka bardzo ciekawa i wciągająca, trudna za to w ocenie. Po części dlatego, że nie interesowałam się do tej pory zagadnieniem terroryzmu jako takiego i nie mam pojęcia, czy autorka opisała typowych przedstawicieli tejże grupy, czy może ludzi próbujących do terrorystów się upodobnić. W każdym razie przedstawiony tu obraz prezentował kilkoro dorosłych- zachowujących się jak rozpieszczone dzieci hipokrytów- bawiących się w wielką politykę, których jednak głównym celem jest niszczyć, a nic w miejsce zniszczenia nie mogących oferować. Dla mnie był to świetny obraz psychologiczny ludzi uważających się za komunistów czy też terrorystów. Najciekawszą postacią dla mnie była jednak Alice, która tkwiła w dwóch światach, odrzucając i akceptując je jednocześnie.

Książka bardzo ciekawa i wciągająca, trudna za to w ocenie. Po części dlatego, że nie interesowałam się do tej pory zagadnieniem terroryzmu jako takiego i nie mam pojęcia, czy autorka opisała typowych przedstawicieli tejże grupy, czy może ludzi próbujących do terrorystów się upodobnić. W każdym razie przedstawiony tu obraz prezentował kilkoro dorosłych- zachowujących się...

więcej Pokaż mimo to

avatar
216
94

Na półkach:

Bardzo ciekawa. Zafascynował mnie obraz angielskich anarchistów pałających nienawiścią do otaczającego kapitalistycznego świata, w którym żyją tylko "burżuazyjne świnie" ciułające grosz do grosza. Sami zaś żyją z zasiłku, nie pałają się żadną pracą, bo to nie zgodne z ich filozofią, czasami coś ukradną i marzą jak wysadzić w powietrze te "faszystowskie świnie" i nawiązać współpracę z IRA. Główna bohaterka, Alice to praktycznie podchodząca do życia 36-latka, która utrzymuje cały squat, załatwia wszystkie formalności w urzędach, organizuje pieniądze na wydatki, kupuje jedzenie, gotuje, remontuje kamienicę, w której mieszkają, sprząta. Pozostali lokatorzy tylko korzystają z tego co ona zorganizuje. Czytając tą książkę budził się we mnie sprzeciw wobec tych ludzi prowadzących pasożytniczy tryb życia, wobec ich skrzywionego obrazu ładu społecznego, wobec ich chorego marzenia dokonania jakiegoś zamachu terrorystycznego. W finale do zamachu dochodzi. Nie miał on jednak żadnego znaczenia i niczego nim nie osągnęli.

Bardzo ciekawa. Zafascynował mnie obraz angielskich anarchistów pałających nienawiścią do otaczającego kapitalistycznego świata, w którym żyją tylko "burżuazyjne świnie" ciułające grosz do grosza. Sami zaś żyją z zasiłku, nie pałają się żadną pracą, bo to nie zgodne z ich filozofią, czasami coś ukradną i marzą jak wysadzić w powietrze te "faszystowskie świnie" i nawiązać...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
209
154

Na półkach:

Świetna książka, z gatunku takich, które lubię najbardziej - pokazuje fragment jakiejś rzeczywistości, relacje między ludźmi, pokazuje wersje obu stron relacji (tytułowej dobrej terrorystki i jej matki, choć w mniejszym stopniu),wreszcie jest tu ewolucja postawy, przewartościowanie. No i moim zdaniem pokazała Lessing czczość pewnej idei, co akurat jest zgodne z moimi poglądami. Polecam. Jedna z najlepszych autorstwa Lessing, nie wszystkie mi się podobaly.

Świetna książka, z gatunku takich, które lubię najbardziej - pokazuje fragment jakiejś rzeczywistości, relacje między ludźmi, pokazuje wersje obu stron relacji (tytułowej dobrej terrorystki i jej matki, choć w mniejszym stopniu),wreszcie jest tu ewolucja postawy, przewartościowanie. No i moim zdaniem pokazała Lessing czczość pewnej idei, co akurat jest zgodne z moimi...

więcej Pokaż mimo to

avatar
364
77

Na półkach: , , ,

Dość długo wahałam się z wystawianiem tej książce jakiejkolwiek oceny. Przede wszystkim dlatego, że sama nie jestem pewna w jaki sposób mam ją odbierać - może ona być bardzo dobra, albo bardzo zła. Osobiście przychylam się ku opinii, że jest dobra - stąd moja ocena.
Przede wszystkim należy zauważyć, że główna bohaterka jest tak irytująca, że podczas lektury można mieć prawdziwą ochotę wyrzucić książkę za okno, z nadzieją, że coś ją jeszcze przejedzie. Właściwie wszystko w książce mniej lub bardziej drażni - to, w jaki sposób żaden z bohaterów nie dopuszcza do siebie prawdy, jak wszyscy obijają się o swoje wielkie Idee, z których nie zostaje praktycznie nic, kiedy skonfrontować je z rzeczywistością.
I tu właśnie leży pies pogrzebany - czytając książkę nie wiedziałam, czy intencją autorki było pokazanie nam tego absurdu, czy absurd wyszedł jej sam. Tak czy inaczej, książka nie nadaje się dla osób o słabych nerwach, które nie lubią się irytować. Omijać szerokim łukiem w takim przypadku.

Dość długo wahałam się z wystawianiem tej książce jakiejkolwiek oceny. Przede wszystkim dlatego, że sama nie jestem pewna w jaki sposób mam ją odbierać - może ona być bardzo dobra, albo bardzo zła. Osobiście przychylam się ku opinii, że jest dobra - stąd moja ocena.
Przede wszystkim należy zauważyć, że główna bohaterka jest tak irytująca, że podczas lektury można mieć...

więcej Pokaż mimo to

avatar
342
2

Na półkach: , ,

Po opisie książki, sądziłam iż będzie ciekawa... Brak akcji zniechęca do dalszego czytania, jedynie pod koniec występują krótkie "wybuchowe" epizody. Nie polecam!

Po opisie książki, sądziłam iż będzie ciekawa... Brak akcji zniechęca do dalszego czytania, jedynie pod koniec występują krótkie "wybuchowe" epizody. Nie polecam!

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    201
  • Chcę przeczytać
    175
  • Posiadam
    52
  • Ulubione
    3
  • Nobliści
    3
  • Literatura angielska
    2
  • 2019
    2
  • Teraz czytam
    2
  • Literatura brytyjska
    2
  • 2013
    2

Cytaty

Więcej
Doris Lessing Dobra terrorystka Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także