Zbiór opowiadań, jedne lepsze drugie gorsze, poczytać można.

Zbiór opowiadań, jedne lepsze drugie gorsze, poczytać można.

Dobra książka jeśli nie oczekuje się grozy ;) Utrzymana w humorystycznym tonie, miło się czyta ale nie pozostawia jakiś silnych wrażeń po lekturze.

Dobra książka jeśli nie oczekuje się grozy ;) Utrzymana w humorystycznym tonie, miło się czyta ale nie pozostawia jakiś silnych wrażeń po lekturze.

Jedynie "Zapach prawdziwych róż" zachwycił, reszta taka sobie. Nie można opowiadaniom nic zarzucić bo i pomysły nowatorskie i akcja wartka i przyjemnie się czyta, ale brakuje czegoś co spowodowało by we mnie zachwyt.

Jedynie "Zapach prawdziwych róż" zachwycił, reszta taka sobie. Nie można opowiadaniom nic zarzucić bo i pomysły nowatorskie i akcja wartka i przyjemnie się czyta, ale brakuje czegoś co spowodowało by we mnie zachwyt.

"Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, straszna antologia będzie..." no trochę nie bardzo jak na mój gust...

Nawiedziny to antologia do której powstania przyłożyło się trzynastu młodych pisarzy... zapraszają do nawiedzonych domów... i nie tylko... tylko czy jest sens wpadać w odnawiedziny....
Podobno duchy... strachy mogą czaić się wszędzie - i to jest motywem przewodnim tych opowiadań... tylko jak dla mnie za mało tego horroru... tej nutki szaleńczo-opętanej fobii że coś się czai za załomem ściany... osobiście poleciłbym przeczytanie pięciu opowiadań, które dla mnie, wybijają się wśród pozostałych... a byłyby to opowiadania:

N. Garczyńska - Humoresca nocturna - czyli opowieść o najstraszniejszej możliwej konsekwencji dla człowieka który lubi używać życia

Marta Kisiel - Nawiedziny - tytułowe opowiadanie w ktorym cnota jest przekleństwem... a klątwy działają i to bardzo dobrze... mimo niezdarnego kaznodziei

Radosław Scheller - Chcesz się zabawić? - własciwie za wskazanie że i bogowie upadli... i pozostawienie w mym umyśle wizerunku Jabby w żeńskiej formie co było faktycznie straszne...

Martyna Raduchowska - Shade - czyli opowieść o domu studenckim... który mimo kilku dziwnych lokatorów nie różni się w sumie zbytnio od normalnego akademika :D

Maciej Żytowiecki - Legenda domu na wzgórzu - za przedstawienie całej opowieści z perspektywy straszącego... który mimo wszystko nie wie że strach potrafi zabić... a wszystko jest teoretycznie zabawą...

Reszta opowiadań nie powala... można przeczytać jednak są to opowiadania trochę oparte na zasadzie przeczytaj-zapomnij...

"Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, straszna antologia będzie..." no trochę nie bardzo jak na mój gust...

Nawiedziny to antologia do której powstania przyłożyło się trzynastu młodych pisarzy... zapraszają do nawiedzonych domów... i nie tylko... tylko czy jest sens wpadać w odnawiedziny....
Podobno duchy... strachy mogą czaić się wszędzie - i to jest motywem przewodnim tych...

Niektóre opowiadania są spoko inne oceniłabym bardzo słabo.

Niektóre opowiadania są spoko inne oceniłabym bardzo słabo.

Czy można mieć szczęście w nieszczęściu? Można, dobrym przykładem jest moja osoba, która zakupiła ową książkę w antykwariacie za niecałe 16 zł, wychodzi na to, że miałem szczęście bo gdybym wydał za nią pełną cenę szalałbym ze złości. Jak wiadomo nie powinno się oceniać książki po okładce, nie zmienia to faktu, że ciężko ocenić jej wartość trzymając ją w ręku i zastanawiając się nad zakupem, mając do dyspozycji jedynie opis na tyle książki, a ten jakże wprowadza w błąd... Choć ciężko dać wiarę, ale pierwsza oznaka, że mogłem popełnić błąd pojawiła się już w pierwszym opowiadaniu:
1) Humoresca nocturna - pierwsze opowiadanie, na szczęście mające 4 strony. Pełne amerykańskich powiedzonek i humoru tak wybitnego, że aż żałosnego, który nie ubawiłby mnie nawet za czasów podstawówki gdy byłem małym podrostkiem. A podmiotem mówiącym nie jest duch, lecz kac. Tak, kac nawiedza biednego mężczyznę, przerażające...
2) Themooniada, czyli cztery dni we Wspanialewie Górnym - Pierwszy duch! Szkoda tylko, że tutaj ważniejszymi wątkami jest pani sekretarka pracująca na rurze i... seks z androidem? Być może opowiadanie to kipi nieodkrytym geniuszem, który umiejscawia autorkę na równi z Mickiewiczem i Słowackim, ale niestety nie uważałem na Analizie dzieła literackiego i jego sens mi się ulotnił. Nie wykluczam jednak pisania pod wpływem środków wyskokowych.
3) Leśniczówka "Zadupie" - tytuł właściwie dużo nam mówi o tym opowiadaniu. Są duchy, szkoda tylko, że klimat, treść i jakość tego opowiadania nie zostały przelane na papier przez autora bo utknęły w miejscu skąd wzięła swoją nazwę leśniczówka (wystarczy wymazać "za").
4) Howling success - Ponownie mamy duchy, ale opowiadanie jest tak marne, że na drugi dzień po przeczytaniu nie pamiętałem nawet o czym było patrząc na spis treści. A to bynajmniej nie jest oznaką dobrego dzieła literackiego.
5) Duchy - opowiastka o człowieku chorym psychicznie, słabe, tak słabe, że podzieliło los Howling success i wyleciało mi z głowy na drugi dzień. Nie wiem czemu to opowiadanie znalazło się w tej antologii.
6) Nawiedziny - duch dziewicy w burdelu! Musi być śmiesznie prawda? Jednak nie za bardzo, raz czy dwa kąciki ust uniosły mi się do góry, ale to było maksimum mojej reakcji. Na szczęście autorka nie przesadziła i nie dobiła do poziomu żenady pierwszego opowiadania pod względem humoru.
7) Chcesz się zabawić? - Formułę tego opowiadania widziałem już co najmniej piętnaście razy. King zrobił to lepiej bo tam przynajmniej były duchy zmarłych gwiazd rockowych, tutaj mamy różnego rodzaju pogańskie bóstwa i Lilith, nie ma nic wspólnego z duchami, kompletnie nie straszne i kompletny banał.
8) Shade - I znów nie ma ducha, co mamy? Wiedźmę, szamana i wampira. Tego opowiadania nie uratowało nawet moje zamiłowanie do wampiryzmu. Całość wygląda jak projekt pisany przez kogoś z przełomu podstawówki i gimnazjum. Nic nie trzyma się kupy, wszystko pisane po łebkach. Mój profesor by mnie wyśmiał gdybym położył je na jego biurku.
9) Legenda domu na wzgórzu - samoświadomy dom, nic o duchach. Nudne, kompletnie nie straszne, humoru też nie uświadczymy. NUDA
10) Dom nad przepaścią - Boginie mórz i dom, który zmienia się w wieloryba. Nie muszę mówić nic więcej.
11) Dom - jedyne dobre opowiadanie w całej tej książce. Pomysł jest dobry, ale całość ma problemy techniczne, które niewątpliwie wynikają z krótkiej formy. Szkoda, że nie przerodziło się ono w książkę, z pewnością bym kupił. Zaznaczam jedynie, że opowiadanie nie jest jednak straszne.
12) Do głębi serca - Miłośnikom gier Fallout niewątpliwie się spodoba, ja nie widzę w tym nic strasznego, duchów też nie ma i nie rozumiem czemu to opowiadanie w ogóle się tutaj pojawiło.
13) Zapach prawdziwych róż - ponownie choroba psychiczna, brak duchów, próba szokującego zakończenia i... tyle. Przeciętne, motyw widziałem już wielokrotnie, nic specjalnego.
Podsumowując, nie polecam tej książki. Nie uświadczymy tutaj ani jednego strasznego opowiadania (ani śmiesznego). Całość przypomina raczej coś skleconego na szybkiego pod luźnym tematem "Nawiedzeń" i wydanego by zapchać miejsce wydawnicze. Kupować jedynie w antykwariatach.

Czy można mieć szczęście w nieszczęściu? Można, dobrym przykładem jest moja osoba, która zakupiła ową książkę w antykwariacie za niecałe 16 zł, wychodzi na to, że miałem szczęście bo gdybym wydał za nią pełną cenę szalałbym ze złości. Jak wiadomo nie powinno się oceniać książki po okładce, nie zmienia to faktu, że ciężko ocenić jej wartość trzymając ją w ręku i...

Bardzo długo nie mogłam przebrnąć przez ten zbiór opowiadań. Jeśli ktoś ma odwagę i chęć na zmierzenie się z opowiadaniami o bardzo zróżnicowanym poziomie to polecam, ale trzeba się przygotować na rozczarowania. Najbardziej do gustu przypadł mi "Dom na przepaścią" Tomasza Kiliana, i tylko ten z czystym sercem mogę polecić.

Bardzo długo nie mogłam przebrnąć przez ten zbiór opowiadań. Jeśli ktoś ma odwagę i chęć na zmierzenie się z opowiadaniami o bardzo zróżnicowanym poziomie to polecam, ale trzeba się przygotować na rozczarowania. Najbardziej do gustu przypadł mi "Dom na przepaścią" Tomasza Kiliana, i tylko ten z czystym sercem mogę polecić.

Bardzo nierówna książka, co właściwie w antologiach, które stanowią zbitkę różnych opowiadań, nie powinno dziwić, ale jednak niedosyt pozostaje. Obok naprawdę niezłych, są i kiepskie, co koniec końców wystawia całości średnią ocenę. Idea przyświecająca twórcom była ciekawa – nawiedzenia – lecz z wykonaniem wyszło różnie. Te dobre oparte są na interesującym pomyśle i potrafią zaskoczyć albo wprowadzić pewną jakość, za to te słabe niedomagają pod względem warsztatowym. Są zbyt infantylne, zbyt wiele wyjaśniające (zero suspensu) albo po prostu prymitywne. Z ciekawszych warto wymienić:

„Chcesz się zabawić?” – nietypowe ujęcie Lilith
„Shade” – temat wampiryzmu widziany nieco od innej strony
„Legenda domu na wzgórzu” – o zagrożeniach czyhających na emigrantów
„Do głębi serca” – najbardziej dojrzałe, pachnące lekko cyberpunkiem
„Zapach prawdziwych róż” – intrygujące dzięki prezentowanej wizji świata przyszłości.

Na dobrą sprawę pierwszą połowę książki można sobie darować, potem poziom poszczególnych opowiadań zaczyna rosnąć.

Bardzo nierówna książka, co właściwie w antologiach, które stanowią zbitkę różnych opowiadań, nie powinno dziwić, ale jednak niedosyt pozostaje. Obok naprawdę niezłych, są i kiepskie, co koniec końców wystawia całości średnią ocenę. Idea przyświecająca twórcom była ciekawa – nawiedzenia – lecz z wykonaniem wyszło różnie. Te dobre oparte są na interesującym pomyśle i...

nie przepadam za opowiadaniami a ten zbiór bardzo mile mnie zaskoczył, szczególnie polecam "Chcesz się zabawić?", "Shade" i "Do głębi serca"

nie przepadam za opowiadaniami a ten zbiór bardzo mile mnie zaskoczył, szczególnie polecam "Chcesz się zabawić?", "Shade" i "Do głębi serca"

13 młodych pisarzy i tematyka nawiedzonych miejsc, duchów i upiorów. Jak to antologia, książka bywa bardzo nierówna. Są opowiadania słabsze i lepsze ale bez rewelacji.

Wydana w 2009 roku przez Fabrykę słów pozycja nie wyróżnia się niczym, czego byśmy już nie znali. Historie są bardzo schematyczne, a naprawdę nowych i świeżych pomysłów jest jak na lekarstwo. Jeżeli nastawiacie się na horror, to absolutnie nie jest ten kierunek. Ponad połowa opowiadań ma być śmieszna (nie jest),a reszta stara się zmusić czytelnika do rozmyślań nad własną egzystencją i ulotnością życia, również z marnym skutkiem.

Ja zakupiłem jeden egzemplarz z kilku powodów:

1) Nie musiałem płacić za niego 33,99 zł, tylko 4,99
2) Mimo wszystko lubię historie z duchami, nawet oklepane
3) W środku znalazłem około 12 ilustracji mojego ulubionego książkowego grafika - Dominika Brońka, a grafikę na okładkę wykonywał Christos Achilleos.
4) Potrzebowałem w miarę szybko dość grubego (440 stron) zapełniacza książkowego między snem a posiłkami :P

Osobiście naprawdę mocno polecam jedynie 3 z 13 opowiadań, dla których warto sięgnąć po tę antologię:

- "Chcesz się zabawić?" (Radosław Scheller)
- "Dom nad przepaścią" (Tomasz Kilian)
- "Do głębi serca" (Andrzej W. Sawicki)

13 młodych pisarzy i tematyka nawiedzonych miejsc, duchów i upiorów. Jak to antologia, książka bywa bardzo nierówna. Są opowiadania słabsze i lepsze ale bez rewelacji.

Wydana w 2009 roku przez Fabrykę słów pozycja nie wyróżnia się niczym, czego byśmy już nie znali. Historie są bardzo schematyczne, a naprawdę nowych i świeżych pomysłów jest jak na lekarstwo. Jeżeli...