Nieźle napisany scenariusz. Szkoda, że jednak mistrz horroru nie przekuł tego w powieść. Taka cegiełka dwukrotnej objętości byłaby świetna.

Nieźle napisany scenariusz. Szkoda, że jednak mistrz horroru nie przekuł tego w powieść. Taka cegiełka dwukrotnej objętości byłaby świetna.

Super pozycja. Polecam!

Super pozycja. Polecam!

Książkę znalazłam na przystanku tramwajowym , wyrzuconą do kosza.
Oczywiście zaraz zaczęłam czytać. Przejechałam aż trzy przystanki, tak mnie wciągnęła.
A jakby co, to horrorami niby się nie zachwycam.
Świetna książka. Od pierwszej strony już angażuje czytelnika, że trudno się od niej oderwać.
Dodatkowo zaś co za piękne wydanie, twarda oprawa, prześliczna tajemnicza okładka pędzla Jacka Kopalskiego. Wewnątrz zaś umieszczono zdjęcia z filmu, który koniecznie muszę obejrzeć . Same kadry już robią wrażenie.

Pomimo tego ,że jest to scenariusz , to nie ma znaczenia. Czuje się tak jakby się było na miejscu.
Opisy same tworzą się w głowie. Strach manewruje całym sobą. Ból również jest odczuwalny.
Widzimy każdą scenę, przeżywamy wszystko razem z bohaterami.
Wielkie wrażenie robi sama zimowa burza, przeistaczająca się w sztorm stulecia, a dodatkowo postać upiornego człowieka mordercy z zakrwawioną laską ze srebrzystą głową wilka. Reszta już ciągnie jak huragan wszystkie wypadki za sobą razem z nami. Wtłaczamy się w ten obraz na długo na stałe i pozostaje w pamięci po zakończeniu książki też.

Genialna postać koszmaru.
Scenariusz czyta się jak powieść i naprawdę w niczym ta forma nie przeszkadza.

Polecam dla wielbicieli horrorów, szczególnie dla fanów Kinga, dla meteorologów również.

Książkę znalazłam na przystanku tramwajowym , wyrzuconą do kosza.
Oczywiście zaraz zaczęłam czytać. Przejechałam aż trzy przystanki, tak mnie wciągnęła.
A jakby co, to horrorami niby się nie zachwycam.
Świetna książka. Od pierwszej strony już angażuje czytelnika, że trudno się od niej oderwać.
Dodatkowo zaś co za piękne wydanie, twarda oprawa, prześliczna tajemnicza okładka...

Mała wyspa, LEGION (Linoge - demon) i tajemnice ludzi.

Kolejny raz King porusza ważny temat (w Sztormie stulecia, naszą moralność i chęć przeżycia kosztem oddania tego, co najbardziej niewinne i najbardziej cenne).
Gdyby była napisana w formie prozy, a nie scenariusza, pewnie dałbym 10.

Do tego moją ocenę zaniża troszkę zmęczenie Kingiem (W końcu ostatni tom z kolekcji 64 Tomów Mistrza Grozy w 2023 roku.),niestety na chwilę obecną, nie jestem w stanie dać wyżej niż 7.
W przyszłości zamierzam wrócić do niej i na spokojnie jeszcze raz spotkać się z mieszkańcami Little Tall (Być może już po obejrzeniu ekranizacji tego scenariusza).

Mimo wszystko polecam

Mała wyspa, LEGION (Linoge - demon) i tajemnice ludzi.

Kolejny raz King porusza ważny temat (w Sztormie stulecia, naszą moralność i chęć przeżycia kosztem oddania tego, co najbardziej niewinne i najbardziej cenne).
Gdyby była napisana w formie prozy, a nie scenariusza, pewnie dałbym 10.

Do tego moją ocenę zaniża troszkę zmęczenie Kingiem (W końcu ostatni tom z kolekcji 64...

Pomimo mej nieukrywanej miłości do wszelkich filmów – nigdy nie miałam okazji przeczytać żadnego scenariusza. Moim pierwszym spotkaniem z taką formą okazał się być „Sztorm Stulecie”, czyli stworzona przez Stephena Kinga opowieść, która prędko trafiła na telewizyjne ekrany (w takim celu zresztą została spisana). Historia ta ujrzała publikę w 1999 roku i do teraz potrafi skutecznie przerazić.

Niewielka wyspa oddalona od wybrzeża stanu Maine… Zbliżająca się zamieć śnieżna jakiej nie widziano od lat… Drobna społeczność Little Tall, która potrafi zachować w tajemnicy więcej, niż można by przypuszczać na pierwszy rzut oka. Przybysz znikąd - André Linoge morduje starszą kobietę, a następnie bez żadnego oporu daje się zatrzymać lokalnemu konstablowi. Nieznajomy zdaje się być niebezpieczny i wie podejrzanie dużo o mieszkańcach… Zamknięcie go w celi na tyłach sklepu spożywczego nie stanowi jednak dla niego żadnego problemu, w podejrzany sposób realizuje wciąż swe okrutne plany. Ma żądania, które zmrożą krew w żyłach wszystkim mieszkańcom wyspy… Utracony kontakt z lądem wyłącznie pogarsza sytuację bohaterów, nie mogą oczekiwać pomocy z zewnątrz – zostali uwięzieni razem z przestępcą, który wydaje się wcale nie być człowiekiem.

Niezwykle dobrze wypada prowadzenie tej historii, jest bardzo dynamicznie, wiele się tu dzieje, a napięcie wokół przedstawionych postaci wyłącznie rośnie. Choć wprowadzono wielu bohaterów i w przypadku niektórych łatwo się pogubić z tym, o kogo tak właściwie chodzi, o tyle najważniejsze osoby przedstawiono bardzo zgrabnie, a ich charakter prezentuje się spójnie. Koncept zła, którego nie da się powstrzymać przed niczym, skutecznie buduje klimat, wzmagając niepokój o losy poszczególnych postaci. Niezależnie od tego, co zrobią – groźba katastrofy wciąż nad nimi wisi, przez co cała wyspa zdaje się być tykającą bombą, która wyłącznie czeka na wybuch. Intrygi i pomniejsze konflikty między bohaterami wypadają dość przekonująco, choć może nie wszystkie są potrzebne. Na uwagę zasługuje zakończenie, a w zasadzie wszystko, co dzieje się od klimaksu trzeciej części opowieści. Tak przerażających rozwiązań próżno szukać w większości historii spisanych przez mistrza grozy – tutaj jednak udaje mu się postawić wykreowane postaci w sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia, gdyż każda z możliwych opcji prowadzi wyłącznie do tragedii…

Zadziwiająco udanie czytało mi się tę nietypową dla mnie formę scenariuszową – jej zdecydowaną zaletą jest wymuszenie skrajnie minimalistycznych opisów zepchniętych wyłącznie do roli didaskaliów. Naprawdę ułatwia to poruszanie się po kolejnych treściach i co tu dużo mówić… niekiedy omijać rozwlekłe zdania dotyczące wyglądu kolejnych ujęć. W książce pojawia się również kilkanaście zdjęć, które umożliwiają lepszą wizualizację niektórych scen. Tak, jak z reguły nie lubię stylu tego autora, tak w tej konkretnej pozycji nie daje się on szczególnie we znaki. Lekka i przystępna lektura umożliwiła mi skończenie tej pozycji w raptem kilka dni, gdy zazwyczaj książki tego autora o podobnej objętości zajmowały mi ponad tydzień – może to więc być udany wybór również dla tych, którzy dopiero zapoznają się z twórczością Stephena Kinga.

„Sztorm Stulecia” jest naprawdę udaną pozycją, chociaż dość powoli rozwija ona przedstawioną historię. Początkowo zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie, jednak po zastanowieniu się przez chwilę, stwierdzam, że potraktuję ją raczej z dość chłodnym optymizmem. Nie jest to wielkie dzieło, choć potrafi zaciekawić i niektóre z wykorzystanych pomysłów mogą skutecznie zapaść na dłużej w pamięć. W ostatecznym rozrachunku scenariusz ten zyskuje ode mnie ocenę 7/10.

Pomimo mej nieukrywanej miłości do wszelkich filmów – nigdy nie miałam okazji przeczytać żadnego scenariusza. Moim pierwszym spotkaniem z taką formą okazał się być „Sztorm Stulecie”, czyli stworzona przez Stephena Kinga opowieść, która prędko trafiła na telewizyjne ekrany (w takim celu zresztą została spisana). Historia ta ujrzała publikę w 1999 roku i do teraz potrafi...

Burza, przeradzająca się w sztorm 100-lecia, śmierć i strach... Świetna książka i znakomicie skonstruowana fabuła przez klasyka gatunku Stephena Kinga.

Burza, przeradzająca się w sztorm 100-lecia, śmierć i strach... Świetna książka i znakomicie skonstruowana fabuła przez klasyka gatunku Stephena Kinga.

Dziadostwo to jest...

Dziadostwo to jest...

Zanim obejrzycie serial, przeczytajcie to. Warto

Zanim obejrzycie serial, przeczytajcie to. Warto

Z DOMOWEJ BIBLIOTEKI BRATA

Mała wyspa, mała społeczność tworząca swój własny, zamknięty świat, izolacja, sztorm stulecia, atmosfera strachu tworzy wspaniałą trzymającą w napięciu opowieść napisaną w formię scenariusza. Sam Stephen King w przedmowie napisał, że miała to być powieść ale „… pomysł wciąż uparcie pragnął stać się filmem. Każdy obraz opowieści wyglądał raczej jak kadr z filmu niż scena z książki…”. Książka pobudza do myślenia, pozwala czytelnikowi samemu tworzyć wygląd postaci, ich zachowanie, pozwala samemu wyrobić sobie opinie o danym bohaterze. Dzięki temu czytelnik może wejść w ten ciężki, mroczny klimat i stać się członkiem społeczności Little Tall.

Z DOMOWEJ BIBLIOTEKI BRATA

Mała wyspa, mała społeczność tworząca swój własny, zamknięty świat, izolacja, sztorm stulecia, atmosfera strachu tworzy wspaniałą trzymającą w napięciu opowieść napisaną w formię scenariusza. Sam Stephen King w przedmowie napisał, że miała to być powieść ale „… pomysł wciąż uparcie pragnął stać się filmem. Każdy obraz opowieści wyglądał raczej...

Dla kogoś kto zna serial(Ja znam) książka może okazać się nudna. Tak naprawdę jest kopią serialu i nie ma tu nic nowego. Irytował mnie również sposób w jaki została napisana

Dla kogoś kto zna serial(Ja znam) książka może okazać się nudna. Tak naprawdę jest kopią serialu i nie ma tu nic nowego. Irytował mnie również sposób w jaki została napisana