Lektura dająca do myślenia rodzicom. Co jest dla nas ważne? Jak odbierają nas i życie nasze pociechy? Jak wyglądałby list do nas? Czy byłby pełen żalu czy raczej byłby podziękowaniem za wspaniałe dzieciństwo? Chwila na spojrzenie na czas jaki poświęcamy dzieciom i na to ile im staramy się dać, a ile możemy?

Lektura dająca do myślenia rodzicom. Co jest dla nas ważne? Jak odbierają nas i życie nasze pociechy? Jak wyglądałby list do nas? Czy byłby pełen żalu czy raczej byłby podziękowaniem za wspaniałe dzieciństwo? Chwila na spojrzenie na czas jaki poświęcamy dzieciom i na to ile im staramy się dać, a ile możemy?

Z kart książki wyłania się obraz rodziny - bardziej zbliżony do rzeczywistości niż ten kreowany prawie wszędzie przez prawie wszystkich.
Nie ma rodzin idealnych i w zasadzie nikt nie wie co się dzieje za zamkniętymi drzwiami. Tak chyba najczęściej jest lepiej.

Z kart książki wyłania się obraz rodziny - bardziej zbliżony do rzeczywistości niż ten kreowany prawie wszędzie przez prawie wszystkich.
Nie ma rodzin idealnych i w zasadzie nikt nie wie co się dzieje za zamkniętymi drzwiami. Tak chyba najczęściej jest lepiej.

Książkę jeśli nie całą to chociaż kilka listów z pewnością powinni przeczytać przede wszystkim ojcowie,ale nie zaszkodziłoby gdyby sięgnęły po nią również matki. Sama jestem matką i czytając te listy dochodzę do wniosku,że czasami my rodzice jesteśmy zbyt małostkowi,traktujemy swoje dzieci w sposób w jaki nie chcielibyśmy być sami traktowani.Warto przeczytać i otworzyć oczy póki jeszcze nie jest za późno.

Książkę jeśli nie całą to chociaż kilka listów z pewnością powinni przeczytać przede wszystkim ojcowie,ale nie zaszkodziłoby gdyby sięgnęły po nią również matki. Sama jestem matką i czytając te listy dochodzę do wniosku,że czasami my rodzice jesteśmy zbyt małostkowi,traktujemy swoje dzieci w sposób w jaki nie chcielibyśmy być sami traktowani.Warto przeczytać i otworzyć oczy...

"List do ojca" to kontynuacja akcji rozrachunku z ojcami, którą rozpoczęli trzej dziennikarze Gazety Wyborczej. Książka to zbiór listów czytelników do redakcji. Wyborem oraz opracowaniem zajęli się Jerzy Wójcik i Grzegorz Piechota.

Książka to przekrój wszystkich możliwych uczuć, które można żywić do drugiego człowieka. Życie poszczególnych autorów listów i ich relacje z ojcami diametralnie się różnią. Niektóre osoby czują nienawiść, a inne dziękują za wsparcie, za pomoc, za miłość. Kolejni żałują, że ich ojcowie ich opuścili, że wychowywali się bez męskiego wzorca, a jeszcze inni – urażeni przeszłością – dziękują za to, że ojca w ich życiu zabrakło. Są również tacy, którzy modlą się o to, by ich ojcowie, którzy zamieniają dom w piekło, raz na zawsze odeszli.

Najczęstszą z obietnic, które stawiają sobie dzieci ojców, których nie było, którzy ich nie wychowywali jest to, by nie powtórzyć popełnionych błędów wychowując własne dzieci. Co pokazują inne listy – nie zawsze, mimo idealistycznych założeń, udaje się to zrealizować.

Wiele poruszanych kwestii w listach jest niedopowiedzianych. Poznajemy tylko wycinek, skrawek życia danych osób. Czasami czułam niedosyt, chciałam poznać dalszą część opowieści.

Książka Piechoty to zbiór listów czytelników Gazety Wyborczej do ojców. Jak to w zbiorach - poziom listów jest różny. Niektóre zachwycają, inne wzruszają, a kolejne są po prostu słabsze, mniej interesujące. Książka została stworzona po to, by uzmysłowić każdemu z nas jak wiele chcielibyśmy powiedzieć swoim ojcom, jak wiele spraw wyjaśnić, ale z jakiś powodów tego nie robimy. Warto zdobyć się na szczerą rozmowę.

Wiele osób narzeka na swoje relacje z ojcem. Ubolewa nad ich powierzchownością, brakiem okazywania uczuć. Porównuje i uznaje wyższość relacji z matkami. Każdy przypadek jest inny, bo każdy z nas to oddzielny byt, charakter. Uważam jednak, że relacja z ojcem jest po prostu inna. Nie wartościuje jej – nie jest lepsza, nie jest gorsza. Jest potrzebna.

"List do ojca" to kontynuacja akcji rozrachunku z ojcami, którą rozpoczęli trzej dziennikarze Gazety Wyborczej. Książka to zbiór listów czytelników do redakcji. Wyborem oraz opracowaniem zajęli się Jerzy Wójcik i Grzegorz Piechota.

Książka to przekrój wszystkich możliwych uczuć, które można żywić do drugiego człowieka. Życie poszczególnych autorów listów i ich relacje z...

Tak naprawdę, to nie powinno oceniać się takich książek, ale nie mogę dać nic, więc daję 9 gwiazdek.
Książka porażająca. I wzruszająca.
Posiadam ją na własność, jako...jeden z autorów.

Tak naprawdę, to nie powinno oceniać się takich książek, ale nie mogę dać nic, więc daję 9 gwiazdek.
Książka porażająca. I wzruszająca.
Posiadam ją na własność, jako...jeden z autorów.

Trudno powiedzieć o tej pozycji jako książka. Jest to po prostu 100 listów Polaków do swoich ojców. Listy są prawdziwe, pełne bólu i emocji. Polecam każdemu.

Trudno powiedzieć o tej pozycji jako książka. Jest to po prostu 100 listów Polaków do swoich ojców. Listy są prawdziwe, pełne bólu i emocji. Polecam każdemu.

Rewelacyjna! Bardzo głęboka i dająca do myślenia pozycja. Miejscami bolesna, lecz pozwala spojrzeć na obraz ojca, na to jakich ojców mamy... Szokuje, ale i pozytywnie zaskakuje.

Rewelacyjna! Bardzo głęboka i dająca do myślenia pozycja. Miejscami bolesna, lecz pozwala spojrzeć na obraz ojca, na to jakich ojców mamy... Szokuje, ale i pozytywnie zaskakuje.

W sumie to ciężko ocenić taką książkę. I chyba pozostawię ją bez oceny.
Tej książki nie napisał żaden autor, napisało ją życie, a życie trudno oceniać... przynajmniej pod względem literackim.

Początkowo czyta się ją bardzo ciężko. Wszystkie te historie bardzo poruszają. Przybijający może być fakt jak wiele tych historii jest bardzo bolesnych. Mniej tych ciepłych, radosnych. Czy to z braku dobrych ojców? A może to dla tego, że ludzie, którzy potrafią ze sobą rozmawiać, nie żywią do siebie urazy, nie potrzebują pisać do gazety? Nie wiem, ale chciałabym aby ta teoria była prawidziwa.

W sumie to ciężko ocenić taką książkę. I chyba pozostawię ją bez oceny.
Tej książki nie napisał żaden autor, napisało ją życie, a życie trudno oceniać... przynajmniej pod względem literackim.

Początkowo czyta się ją bardzo ciężko. Wszystkie te historie bardzo poruszają. Przybijający może być fakt jak wiele tych historii jest bardzo bolesnych. Mniej tych ciepłych,...

Bolesne, przerażające, zabójcze, trafiające prosto w serce, rozdzierające, doprowadzające do strachu, złości, łez. Trudne, przepełnione cierpieniem, szokujące. Taka jest większość.

Jest też garstka innych. Ciepłych, wzruszających, czułych, pełnych miłości. Dlaczego tak mało? Jak to jest z tymi ojcami? Boję się odpowiedzieć na to pytanie.

Warto. Nieważne, jakiego ojca miałeś lub masz. Nie chodzi o to, by swoją sytuację porównywać z czyjąś. Te historie są szczere, prawdziwe i właśnie dlatego tak wartościowe. Trzeba się z nimi zmierzyć. A potem ze swoją własną.

Bolesne, przerażające, zabójcze, trafiające prosto w serce, rozdzierające, doprowadzające do strachu, złości, łez. Trudne, przepełnione cierpieniem, szokujące. Taka jest większość.

Jest też garstka innych. Ciepłych, wzruszających, czułych, pełnych miłości. Dlaczego tak mało? Jak to jest z tymi ojcami? Boję się odpowiedzieć na to pytanie.

Warto. Nieważne, jakiego ojca...