Starożytny Egipt wciąż pasjonuje. Zaś egiptologia jest dyscypliną raczej ścisłą, wciąż ukazują się nowe wyniki badań, nowe odkrycia. Osoby zainteresowane tematami egiptologicznymi zmuszone są do aktualizowania wiedzy. Niniejsza recenzowana książka jest dziełem przekrojowym - obejmuje swą treścią czas od od początków Egiptu do po okres dostania się pod wpływy perskie i hellenistyczne. Lektura - szczerze przyznam - zajmuje trochę czasu. Ale nie będzie to dla Was - Drodzy Czytelnicy - czas stracony. Obok zawikłanej historii politycznej - mamy plastyczne opisy życia codziennego, starożytnych Egipcjan, a także mnóstwo ciekawostek. Między innymi na temat balsamowania zwłok. Jak wiemy - starożytni Egipcjanie wierzyli, że dusza po śmierci będzie trwać, dopóki zwłoki będą w nienaruszonym stanie. W publikacji jest mnóstwo zdjęć, map, wykresów, schematów, ilustracji, a także kolorowych i czarno białych zdjęć. Są też zamieszczone tablice genealogiczne. Jak na początku wspomniałem - odkryć wciąż przybywa, ale książka Grimala jest dziełem przekrojowym, więc można śmiało po nią sięgnąć , między innymi planując wypoczynek w Egipcie.

Starożytny Egipt wciąż pasjonuje. Zaś egiptologia jest dyscypliną raczej ścisłą, wciąż ukazują się nowe wyniki badań, nowe odkrycia. Osoby zainteresowane tematami egiptologicznymi zmuszone są do aktualizowania wiedzy. Niniejsza recenzowana książka jest dziełem przekrojowym - obejmuje swą treścią czas od od początków Egiptu do po okres dostania się pod wpływy perskie i...

To z tej książki mogłem się dużo dowiedzieć, jak używało się hieroglifów, jak wyobrażano sobie imiona władców, faraonów, bogów i zapisywano je na glinianych tabliczkach. O samej Kleopatrze więcej czytałem w poprzedniej książce, także tutaj skupiono się na prehistorycznych czasach i zapiskach, które dawniejsi ludzie zostawili potomnym. Wszędzie dzisiaj mamy artefakty archeologiczne, opisy budowli przed którymi stoimy. Ta pozycja wcale nie jest łatwa w czytaniu - mamy mnóstwo imion, których dzisiejszych dzieci już się wogóle tak nie nazywa. Mamy wspomniane o Księdze Wyjścia ze Starego Testamentu. Ale na całe szczęście nie przeoczono także Marka Antoniusza czy Juliusza Cezara. Polecam wszystkim fascynatom historii starożytnego Egiptu i nie tylko.

To z tej książki mogłem się dużo dowiedzieć, jak używało się hieroglifów, jak wyobrażano sobie imiona władców, faraonów, bogów i zapisywano je na glinianych tabliczkach. O samej Kleopatrze więcej czytałem w poprzedniej książce, także tutaj skupiono się na prehistorycznych czasach i zapiskach, które dawniejsi ludzie zostawili potomnym. Wszędzie dzisiaj mamy artefakty...

Podstawowa publikacja o historii Starożytnego Egiptu.
Pozycja obowiązkowa, chociaż niezbyt łatwa w odbiorze.

Podstawowa publikacja o historii Starożytnego Egiptu.
Pozycja obowiązkowa, chociaż niezbyt łatwa w odbiorze.

Opisano dość szczegółowo całe dzieje Egiptu od czasów prehistorycznych po okres rzymski. Znajduje się tu dużo informacji szczególnie o władcach kolejnych dynastii oraz o budowlach (i innych śladach) jakie po sobie pozostawili. Próba połączenia informacji o historii dynastii (trochę schematyczna i zdawkowa jak dla mnie) z próbą opisania wierzeń (szczątkowo),kultury materialnej (przede wszystkim wielkie budowle) i innych informacji z życia wg. mnie niezbyt udana. Jako opis kolejnych dynastii książka jest dość szczegółowa ale schematyczna, a jako zbiór innych danych zbyt uboga. Niemniej daje pojęcie o Egipcie i jego dziejach. I zachęca do sięgnięcia po inne pozycje.

Opisano dość szczegółowo całe dzieje Egiptu od czasów prehistorycznych po okres rzymski. Znajduje się tu dużo informacji szczególnie o władcach kolejnych dynastii oraz o budowlach (i innych śladach) jakie po sobie pozostawili. Próba połączenia informacji o historii dynastii (trochę schematyczna i zdawkowa jak dla mnie) z próbą opisania wierzeń (szczątkowo),kultury...

Jestem w połowie uczciwej lektury oraz po kilku przekartkowaniach i lekturze co ważniejszych dla mnie ustępów. Synteza ta jest świetnie przetłumaczona, co przy pracach na tematy tak obce naszej kulturze zawsze się chwali (choćby problem z transkrypcją nazw własnych na różne języki). Podzielona chronologicznie, zapewnia podstawową, podręcznikową wiedzę o dziejach politycznych i kulturalnych Egiptu. Okazjonalnie pojawiają się wyróżnione fragmenty, traktujące o konkretach właściwym monografiom naukowym. Każde zagadnienie jest opatrzone przypisem (w najgorszej jednak dla mnie formie - nic nie pobije konkretnej i przejrzystej stopki),co pozwala natychmiastowo skompletować podstawową bibliografię i wyznaczyć sobie stopniowo zagłębianie się w wybrany temat.
Mogę jedynie się przyczepić do zbyt powierzchownego przedstawienia kilku zagadnień (kosmogonie),wspomnianą formę przypisów i fatalną pod względem użytkowym bibliografię (najpaskudniejszy anglosaski wzór). W moim egzemplarzu brakuje kilku fotografii barwnych wymienionych w spisie i w tekście (nie brakuje żadnej strony, książka nienaruszona).
Solidny podręcznik, chociaż są lepsze.

Jestem w połowie uczciwej lektury oraz po kilku przekartkowaniach i lekturze co ważniejszych dla mnie ustępów. Synteza ta jest świetnie przetłumaczona, co przy pracach na tematy tak obce naszej kulturze zawsze się chwali (choćby problem z transkrypcją nazw własnych na różne języki). Podzielona chronologicznie, zapewnia podstawową, podręcznikową wiedzę o dziejach...

Solidnie potraktowana, a jednocześnie opisana w sposób zwięzły i przystępny historia Starożytnego Egiptu. Godne polecenia.

Solidnie potraktowana, a jednocześnie opisana w sposób zwięzły i przystępny historia Starożytnego Egiptu. Godne polecenia.

Całkiem dobry podręcznik.

Całkiem dobry podręcznik.

Bardziej synteza niż podręcznik - wiele zagadnień potraktowanych jako oczywiste wymaga doczytania w innych źródłach, kilka innych, jako zbyt szczegółowe, wymaga tego samego. Zwięzłe, przejrzyste, zachęca do dalszego zapoznawania się z tematem.

Bardziej synteza niż podręcznik - wiele zagadnień potraktowanych jako oczywiste wymaga doczytania w innych źródłach, kilka innych, jako zbyt szczegółowe, wymaga tego samego. Zwięzłe, przejrzyste, zachęca do dalszego zapoznawania się z tematem.

Dość dobrze napisana książka, ale autor często poświęca chronologię i spójność wywodu na rzecz stylu i płynności narracji. Sporo opisów budowli.

Dość dobrze napisana książka, ale autor często poświęca chronologię i spójność wywodu na rzecz stylu i płynności narracji. Sporo opisów budowli.

Kompleksowy przewodnik do historii starożytnego Egiptu autorstwa prominentnego francuskiego egiptologa, Nicolasa Grimala, profesora na Sorbonie, będąca najważniejszą summą końca XX wieku na ten temat. Grimal zaczyna od czasów prehistorycznych, sięga w prehistorię bardzo głęboko, bo aż do dziesiątek tysięcy lat wstecz (ale wiadomo, że im dalej w przeszłość, tym mniej można o niej powiedzieć, więc jest tu tylko minimum),ale już sam ten zabieg pokazuje dbanie o szczegóły, wręcz pedantyczność autora. Potem już, poprzez okres neolityczny, przechodzi do czasów predynastycznych i do zjednoczenia Egiptu, gdzie zaczyna się większy i szerszy znaczeniowo odcinek historii. A dalej to już wiadomo – po kolei z górki, przez wzloty i upadki, aż do Egiptu rzymskiego.

Narracja, którą Grimal prowadzi, jest bardzo skrupulatna, ale specyficzna. Często zagłębia się w detale, wypisując szereg najdrobniejszych, najbardziej wycyzelowanych informacji, maleńkich szczególików – co znaczył przydomek tego i tego władcy, ile lat władał, co robił w danym roku swojego panowania, jakie budowle za jego poleceniem wzniesiono, czy jak go pochowano. Szczegółowo są tu również opisane wszelkie zawirowania polityczne, spiski i utraty rządów, jak również kampanie bitewne. Autor powołuje się przy tym na różne teksty źródłowe. Nie brakuje rozdziałów poświęconych egipskim wierzeniom, piramidom czy zwyczajom pogrzebowym. Dużo tu załączonych zdjęć i ilustracji przedstawiających najróżniejsze zabytki – palety, wazy, popiersia, stele, wizerunki, posągi, przekroje architektoniczne i plany oraz rekonstrukcje budynków.

Oczywiście ograniczona i nierozdęta liczba stron sprawia, że nie ma tu mowy o przeciąganiu jakiegoś pojedynczego wątku w nieskończoność, wszystko jest raczej zasklepione i zwarte, ale i tak informacji jest przy tym natłok. Dużo tu egzotycznych nazw, dużo wyliczeń i datowań, wtrąceń periodyzacyjnych. I to wszystko pomimo tego, że autor skupił się głównie na historii politycznej. Grimal postanowił rozepchać swoją książkę tak wieloma szczegółami, że sprawia ona wręcz wrażenie podręcznika akademickiego. Nie jest to lektura łatwa w odbiorze i wymaga dużego skupienia, ale z pewnością odznaczająca się profesjonalizmem i stanowiąca kopalnię informacji.

Kompleksowy przewodnik do historii starożytnego Egiptu autorstwa prominentnego francuskiego egiptologa, Nicolasa Grimala, profesora na Sorbonie, będąca najważniejszą summą końca XX wieku na ten temat. Grimal zaczyna od czasów prehistorycznych, sięga w prehistorię bardzo głęboko, bo aż do dziesiątek tysięcy lat wstecz (ale wiadomo, że im dalej w przeszłość, tym mniej można o...