Wciągająca akcja, prokurator przeżywajacy kryzys wieku średniego, niezla dawka psychologii, a wszystko to opisane dobrym językiem.

Wciągająca akcja, prokurator przeżywajacy kryzys wieku średniego, niezla dawka psychologii, a wszystko to opisane dobrym językiem.

To jak bardzo polski klimat panuje w tej książce jest niesamowite. Zresztą sama akcja jest po prostu wciągająca, postaci barwnie zbudowane, tak ludzko, ciekawie.

Jestem miło zaskoczona odkryciem Miłoszewskiego i już wciągam się w kolejne części.

To jak bardzo polski klimat panuje w tej książce jest niesamowite. Zresztą sama akcja jest po prostu wciągająca, postaci barwnie zbudowane, tak ludzko, ciekawie.

Jestem miło zaskoczona odkryciem Miłoszewskiego i już wciągam się w kolejne części.

Pewnie nie uwierzycie, ale to było moje pierwsze spotkanie z autorem i jego twórczością. Jak się okazało - całkiem udane.
Powieść czytało mi się bardzo przyjemnie. Nie wiem czy to za sprawą głównego bohatera, który jest naprawdę barwną postacią, czy raczej ze względu na to, że akcja książki rozgrywa się w mieście, w którym aktualnie mieszkam. Warszawa to jest moje miasto, ukochane, ale tak strasznie męczące. Miasto pełne chaosu, ale jednocześnie piękne.
Teodor Szacki - warszawski prokurator, próbuje rozwikłać zagadkę morderstwa mężczyzny, do którego doszło podczas sesji terapeutycznej. Wątek kryminalny na początku nie wzbudził zbytnio mojego zainteresowania, ponieważ zagadka kryminalna wydała mi się zbyt prosta do rozwiązania. W pierwszej chwili pomyślałam, że będzie nudno, ale Zygmunt Miłoszewski mile mnie zaskoczył. Po pierwsze stworzył w swojej książce bohatera, którego natychmiast polubiłam. Prokurator Szacki ma bowiem cięty język, jest inteligentny, nieco bezczelny, bezkompromisowy i jak wielu z nas, odrobinę rozgoryczony swoim życiem prywatnym. Po drugie - autor zgrabnie wplata w swoją opowieść wydarzenia z historii politycznej Polski, nawiązuje do czasów PRL-u oraz tajnych służb SB. Na chwilę przeniosłam się w czasie i przypomniałam sobie okres swojego dzieciństwa. Szczególnie jednak zainteresował mnie wątek terapii ustawień rodzinnych Hellingera o której nigdy wcześniej nie słyszałam. Temat zaciekawił mnie na tyle mocno, że w przerwie pomiędzy rozdziałami postanowiłam poszukać informacji dotyczących tej metody.
Podsumowując: "Uwikłanie" to inteligentnie napisana powieść kryminalna ze spójnymi wątkami. W pierwszej części odrobinę brakowało mi dynamiki, ale im bliżej finału tym robiło się ciekawiej. Zakończenie nie wywołało może efektu WOW, jednak zaskoczyło mnie brakiem konkretnego rozstrzygnięcia. Według mnie to przyzwoita lektura. Czy zdecyduję się sięgnąć po kolejne tomy cyklu o przygodach prokuratora Szackiego? Bardzo prawdopodobne. Na pewno w najbliższym czasie skuszę się i obejrzę film na podstawie książki.

Pewnie nie uwierzycie, ale to było moje pierwsze spotkanie z autorem i jego twórczością. Jak się okazało - całkiem udane.
Powieść czytało mi się bardzo przyjemnie. Nie wiem czy to za sprawą głównego bohatera, który jest naprawdę barwną postacią, czy raczej ze względu na to, że akcja książki rozgrywa się w mieście, w którym aktualnie mieszkam. Warszawa to jest moje miasto,...

To moje pierwsze spotkanie z Autorem i muszę przyznać, że całkiem udane.
Teodor Szacki - warszawski prokuratur - próbuje rozwikłać zagadkę śmierci mężczyzny podczas sesji terapeutycznej. Autor ma lekkie pióro zgrabnie żongluje wątkami, wplata elementy tajników terapii ustawień, grzebie w dość mrocznej przeszłości SB i stwarza głównego bohatera, do którego od razu czuje się sympatię. Prokurator Szacki - bystry, inteligentny, z ciętym językiem i nieco sfrustrowany swoim życiem(kto z nas tak czasem nie ma...). Nie ukrywam, że w pewnym momencie wątek obyczajowy bardziej mnie wciągnął niż rozwiązanie zagadki kryminalnej.
Po spędzeniu dwóch wieczorów w tym miłym towarzystwie postanowiłam kontynuować literacką znajomość z prokuraturem :)

To moje pierwsze spotkanie z Autorem i muszę przyznać, że całkiem udane.
Teodor Szacki - warszawski prokuratur - próbuje rozwikłać zagadkę śmierci mężczyzny podczas sesji terapeutycznej. Autor ma lekkie pióro zgrabnie żongluje wątkami, wplata elementy tajników terapii ustawień, grzebie w dość mrocznej przeszłości SB i stwarza głównego bohatera, do którego od razu czuje...

Fajna książka, dobrze napisana tylko zakończenie mnie trochę rozczarowało. Jakby pisane na szybko. Lecimy do kolejnej części :-)

Fajna książka, dobrze napisana tylko zakończenie mnie trochę rozczarowało. Jakby pisane na szybko. Lecimy do kolejnej części :-)

Momentami bardzo dobra, momentami irytująca. Jednakże pyk, pyk...i zaczynamy kolejny tom.

Momentami bardzo dobra, momentami irytująca. Jednakże pyk, pyk...i zaczynamy kolejny tom.

Zacząłem przygodę z Teodorem Szackim za sprawą jednego, wieczoru autorskiego. No i nie żałuję. Podoba mi się. Skuteczny, bezkompromisowy, nieco bezczelny, ale też niezłomny jak dzielny stróż prawa. Bierze udział w trudnej grze, odkrycia, kto jest mordercą Telaka? Dodatkowo uatrakcyjniają powieść wydarzenia towarzyszące w historii politycznej Polski. Podobają mi się też nawiązania do totalitaryzmu PRL i tajnych służb SB.

Wciągający, dobry kryminał. Cóż więcej dodać? Nie pozostaje mi nic innego, jak przeczytać kolejne części.

Zacząłem przygodę z Teodorem Szackim za sprawą jednego, wieczoru autorskiego. No i nie żałuję. Podoba mi się. Skuteczny, bezkompromisowy, nieco bezczelny, ale też niezłomny jak dzielny stróż prawa. Bierze udział w trudnej grze, odkrycia, kto jest mordercą Telaka? Dodatkowo uatrakcyjniają powieść wydarzenia towarzyszące w historii politycznej Polski. Podobają mi się też...

Historia jakoś super mnie nie poruszyła i nie zaciekawiła, ale książkę czytało mi się przyjemnie, może z powodu głównej postaci. Poza tym najpierw widziałam film "Ziarno prawdy" i dlatego sięgnęłam po pierwszą część trylogii. Robert Więckiewicz podoba mi się w tej roli, a chyba jestem w mniejszości.
EDYTORSKO: moje ręce trafiło wydanie I z roku 2007 z wyd.WAB i stwierdziłam dużo literówek, za to dobry font.

Historia jakoś super mnie nie poruszyła i nie zaciekawiła, ale książkę czytało mi się przyjemnie, może z powodu głównej postaci. Poza tym najpierw widziałam film "Ziarno prawdy" i dlatego sięgnęłam po pierwszą część trylogii. Robert Więckiewicz podoba mi się w tej roli, a chyba jestem w mniejszości.
EDYTORSKO: moje ręce trafiło wydanie I z roku 2007 z wyd.WAB i stwierdziłam...

Jednym słowem REWELACJA!

Jednym słowem REWELACJA!

dla nnie rewelacja, kazda z czesci

dla nnie rewelacja, kazda z czesci