Dobre, przyjemne(chyba satysfakcjonujące) zakończenie dość przeciętnego cyklu o stracharzu.

Dobre, przyjemne(chyba satysfakcjonujące) zakończenie dość przeciętnego cyklu o stracharzu.

Finał "Kronik Wardstone" to jedno z najbardziej rozczarowujących zakończeń (choć w tym wypadku trudno nazwać to zakończeniem) cykli książkowych, jakie dane mi było przeczytać...

Niestety, nie do końca pojmuję cel tego, co próbował osiągnąć w finale Joseph Delaney - w finale, do którego podbudowę prowadził od kilkunastu tomów, "wyprawiając" bohaterów w miejsca odległe i niebezpieczne, każąc im zdobywać przeklęte grymuary, zaklęte artefakty i legendarny oręż (i inne, jak się okazało, McGuffiny) a ponadto torturował ich myślami na temat tego, kogo duszę i ciało przyjedzie poświęcić - by pokonać Czorta - aby w ostatnim tomie cyklu, zrobić coś takiego.

Byliście rozczarowani finałem serialowej "Gry o Tron"? Cóż, świętej pamięci J. Delaney przygotował tu coś równie mało sensownego (choć zaskakującego... jakkolwiek negatywnie),niwecząc skrzętnie prowadzoną - i pełną wybojów - relację Alice (w której nagle, za pośrednictwem wydarzeń, które miały miejsce "off-screen", lub raczej "off-book", zachodzi zaskakująca odmiana charakteru i priorytetów) i Toma, jak i sprowadzając wcześniejszy wysiłek i poświęcenie wielu bohaterów do... cóż, jakkolwiek by one dobrymi koncepcyjnie nie były, pretekstami do zapełnienia kart powieści cyklu.

I jakby tego było mało, finał ów okazuje się być swoistym prologiem do kolejnej serii, w której przyjdzie się zmierzyć Tomowi i przyjaciołom z PRAWDZIWYM ZAGROŻENIEM. Ech... Cóż, i tak przeczytam...

Finał "Kronik Wardstone" to jedno z najbardziej rozczarowujących zakończeń (choć w tym wypadku trudno nazwać to zakończeniem) cykli książkowych, jakie dane mi było przeczytać...

Niestety, nie do końca pojmuję cel tego, co próbował osiągnąć w finale Joseph Delaney - w finale, do którego podbudowę prowadził od kilkunastu tomów, "wyprawiając" bohaterów w miejsca odległe i...

Fajne zakończenie całej serii, pozostawiające po sobie lekki niedosyt. Polecam

Fajne zakończenie całej serii, pozostawiające po sobie lekki niedosyt. Polecam

Jako pojedyncza historia - czyta się całkiem nieźle - trzyma niezbyt wysoki i niezbyt ambitny poziom pozostałej części serii. Całkiem znośne czytadło. Jako zakończenie 13-tomowej historii - wypada blado. Wyraźnie widać, że w ostatnich kilku tomach autor przygotowywał grunt pod nową serię, ale jednocześnie nie zadbał o to, żeby porządnie zakończyć opowiadaną już historię.
Ostatecznie antagonista kreowany na największe, niemal wszechmocne zło zostaje pokonany jak pierwszy lepszy potwór, zupełnie nie czuć stawki tego wydarzenia mimo, że ta była budowana przez kilka książek. Protagonista rozwinął się - co cieszy (ta książka ewidentnie siedzi już w nurcie Young Adoults),aczkolwiek zmiana charakteru, jak mam wrażenie, nastąpiła zbyt gwałtownie.
Na minus należy również zaliczyć śmierć Starego Gregory'ego - opisaniu odejścia jednej z najważniejszych postaci autor poświęca aż jedno zdanie.
Największym jednak problemem jest chyba przemiana Alice. Lukrasta wyciągnięty jak królik z kapelusza, służy jednie popchnięciu głównej żeńskiej postaci na tory, jakie zaplanował jej autor. No i tu leży zasadniczy problem, bo ta przemiana jest absolutnym przeciwieństwem całego budowania postaci Alice przez 12 tomów. Gdyby ta przemiana miała jakiekolwiek podwaliny w poprzednich książkach nie miałbym z tym problemu, ale tu jest dokładnie odwrotnie. Trochę tak, jak gdyby w ostatnim tomie "Władcy Pierścieni" Gandalf na polach Cormallen przeszedł nagle na stronę Saurona

Jako pojedyncza historia - czyta się całkiem nieźle - trzyma niezbyt wysoki i niezbyt ambitny poziom pozostałej części serii. Całkiem znośne czytadło. Jako zakończenie 13-tomowej historii - wypada blado. Wyraźnie widać, że w ostatnich kilku tomach autor przygotowywał grunt pod nową serię, ale jednocześnie nie zadbał o to, żeby porządnie zakończyć opowiadaną już historię....

I dotarliśmy do końca. Zarwałam pół nocy żeby dowiedzieć się jak skończyła się cała seria.
W tym tomie mieliśmy dużo zwrotów akcji. I mam wrażenie, że w końcu Tom dojrzał.
Historia jak zawsze wciągająca, ale jedna kwestia mnie rozczarowała. A mianowicie Alice. Jakoś nigdy specjalnie mnie nie urzekła jej postać (po prostu była i czasami irytowała),ale w tej części kompletnie mnie rozczarowała. I nie, nie chodzi mi o to, że oddała się Mrokowi bo to akurat było do przewidzenia, ale o coś innego (nie będę spoilerować).

Ale pomijając to to cała seria jest bardzo ciekawa. Często siedziałam po nocy żeby skończyć tom bo nie zasnęłabym nie wiedząc jak się kończy. Dzięki tej serii poznałam też dużo stworów z różnych wierzeń ludowych. Książki skierowane bardziej do młodszych odbiorców ale dorośli też powinni znaleźć w niej coś dla siebie ;) Niekiedy sceny są dość makabryczne więc zastanowiłabym się czy dałabym ją do czytania 10-latkowi :D Styl pisania jest bardzo fajny - czyta się łatwo i przyjemnie.

I na pewno sięgnę po kolejne tytuły Josepha Delaneya :) właśnie sięgam po kontynuację Kronik. Trochę się obawiam że może nie dorównać ale sie przekonamy :)

I dotarliśmy do końca. Zarwałam pół nocy żeby dowiedzieć się jak skończyła się cała seria.
W tym tomie mieliśmy dużo zwrotów akcji. I mam wrażenie, że w końcu Tom dojrzał.
Historia jak zawsze wciągająca, ale jedna kwestia mnie rozczarowała. A mianowicie Alice. Jakoś nigdy specjalnie mnie nie urzekła jej postać (po prostu była i czasami irytowała),ale w tej części...

Świetna książka! Jak moim zdaniem jedna z najlepszych książek które czytałam, dobrze się ją czyta.
Serdecznie polecam :)

Świetna książka! Jak moim zdaniem jedna z najlepszych książek które czytałam, dobrze się ją czyta.
Serdecznie polecam :)

Saga ciekawa chociaż główny bohater nie przypadł mi do gustu. Jest tak prawy i szczery jak polityk z Pisu. Całość jednak szybko i przyjemnie się czyta.

Saga ciekawa chociaż główny bohater nie przypadł mi do gustu. Jest tak prawy i szczery jak polityk z Pisu. Całość jednak szybko i przyjemnie się czyta.

To zdecydowanie jest już koniec. Seria, z którą praktycznie dorastałam, którą czytałam od samiutkiego początku, udało mi się nawet przeczytać jej kontynuacje i inne, niezwiązane książki autora, a jakimś cudem przegapiłam ostatni tom! Zapewne przez to nie odczułam aż tak mocno, że to już koniec, bo gdzieś tam w głębi wiedziałam, do się wydarzy, bo czytałam, co będzie dalej.

Jednakże wciąż miło było wrócić dobrego świata, bo Kroniki Wardstone kocham cały serduchem. Czasami nie wiesz, że za czymś tęsknisz, póki do tego nie wrócisz. Czy było to zakończenie idealne? Ciężko mi powiedzieć, bo ja się tak na dobrą sprawę pożegnalna już dawno temu. Dla mnie to po prostu miły powrót po dłuższym czasie, choć niezaprzeczalnie naznaczony smutkiem.

Zdecydowanie warto, nie tylko dla młodszych, bo i starsi odnajdą się w tym mrocznym świecie, a ja będę niecierpliwie wypatrywać kolejnych książek autora i powrotu do Hrabstwa ;)

To zdecydowanie jest już koniec. Seria, z którą praktycznie dorastałam, którą czytałam od samiutkiego początku, udało mi się nawet przeczytać jej kontynuacje i inne, niezwiązane książki autora, a jakimś cudem przegapiłam ostatni tom! Zapewne przez to nie odczułam aż tak mocno, że to już koniec, bo gdzieś tam w głębi wiedziałam, do się wydarzy, bo czytałam, co będzie...

Tom ma zadanie do wykonania. Wszystko idzie dobrze ale nagle rzeczy ulegają zmianie. Siódmy syn siódmego syna musi poradzić sobie z przeciwnościami losu. Książka bardzo mi się podobała i bardzo ją polecam, bo jest naprawdę zaskakująca.

Tom ma zadanie do wykonania. Wszystko idzie dobrze ale nagle rzeczy ulegają zmianie. Siódmy syn siódmego syna musi poradzić sobie z przeciwnościami losu. Książka bardzo mi się podobała i bardzo ją polecam, bo jest naprawdę zaskakująca.

Alice powróciła z Mroku z ostatnim sztyletem potrzebnym do odprawienia rytuału zabicia Złego. Nieoczekiwanie dzięki interwencji Grimalkin okazało się, że może istnieć inny sposób pokonania tej mrocznej istoty – niestety będzie wymagał użycia bardzo potężnej mrocznej magii. Tom również jest pełen wątpliwości i nie chce pozbawiać życia ukochanej Alice, więc desperacko szuka alternatywy dla wskazanego przez jego matkę rytuału. W tym samym czasie słudzy Złego gromadzą się i depczą stracharzowi oraz jego sprzymierzeńcom po piętach. Rozpoczyna się więc wyścig z czasem, bowiem złowroga potęga nie ma zamiaru poddać się bez walki.

Alice powróciła z Mroku z ostatnim sztyletem potrzebnym do odprawienia rytuału zabicia Złego. Nieoczekiwanie dzięki interwencji Grimalkin okazało się, że może istnieć inny sposób pokonania tej mrocznej istoty – niestety będzie wymagał użycia bardzo potężnej mrocznej magii. Tom również jest pełen wątpliwości i nie chce pozbawiać życia ukochanej Alice, więc desperacko szuka...