W sumie to już klasyk i w sumie, to nawet nie wiedziałam, że ta książka jest już dość "stara". Nie wiedziałam też, że to pozycja debiutancka tego autora, a to wiele mi tłumaczy. Ponieważ wcześniej przeczytałam dwie jego książki, ale były to opowiadania i podobały mi się bardzo. Natomiast "Wszystko martwe" jest "takie se".

Taki bardzo amerykański zlepek powieści gangstersko, mafijnej z elementami horroru i lekkiej metafizyki. Jest to książka, w której fruwają flaki, a skóry są obdzierane z rozpłatanych bestialsko ciał. Jest też prawie samotny (prawie, bo ma za przyjaciół gejowską parę) sprawiedliwy, który ściga mordercę swojej rodziny.

Są przeróżne mafie i gangsterzy i pyszałkowate teksty typu: "Ty i twój kumpel skończcie jako posiłek dla krabów". W tym tyglu facetów jest też piękna i mądra pani doktor, która.... tak moi drodzy, a jakże, czuje "miętę" do naszego sprawiedliwego i wzajemnie, rzecz jasna.😉

Powieść trochę rozwleczona, pełna pobocznych wydumanych opisów i niepotrzebnych dywagacji. Ode mnie tym razem ocena tylko "przeciętna"

W sumie to już klasyk i w sumie, to nawet nie wiedziałam, że ta książka jest już dość "stara". Nie wiedziałam też, że to pozycja debiutancka tego autora, a to wiele mi tłumaczy. Ponieważ wcześniej przeczytałam dwie jego książki, ale były to opowiadania i podobały mi się bardzo. Natomiast "Wszystko martwe" jest "takie se".

Taki bardzo amerykański zlepek powieści...

Takie sobie - ani złe, ani dobre. Autor zalewa czytelnika dygresjami, retrospekcjami, rozwlekłymi opisami i górnolotnymi opisami, przez co główna opowieść traci na wyrazistości. Gdyby autor skupił się na fabule (nawet kosztem objętości) byłoby znacznie lepiej. Przeczytałem bez bólu, ale zapomniałem zanim jeszcze zdążyłem odstawić książkę na półkę. Powieść z gatunku tych, które można przeczytać, ale czy aby na pewno trzeba?

Takie sobie - ani złe, ani dobre. Autor zalewa czytelnika dygresjami, retrospekcjami, rozwlekłymi opisami i górnolotnymi opisami, przez co główna opowieść traci na wyrazistości. Gdyby autor skupił się na fabule (nawet kosztem objętości) byłoby znacznie lepiej. Przeczytałem bez bólu, ale zapomniałem zanim jeszcze zdążyłem odstawić książkę na półkę. Powieść z gatunku tych,...

Ocieka krwią jak drzewo sokiem. Główny bohater jakby niewzruszony w obliczu nawałnicy trupów i przez to nierealistyczny. Średnio.

Ocieka krwią jak drzewo sokiem. Główny bohater jakby niewzruszony w obliczu nawałnicy trupów i przez to nierealistyczny. Średnio.

Kocham tę ksiązkę, ponieważ wspaniale łączy ze sobą gatunki horroru, grozy, kryminału i dramatu. Jej nastrój i odniesienie się do sztuki i literatury dodają jej dodatkowego smaku. I tak jest w następnych ksiązkach o Parkerze. Żałuję z całego serca, że zaprzestano tłumaczeń kolejnych części.

Kocham tę ksiązkę, ponieważ wspaniale łączy ze sobą gatunki horroru, grozy, kryminału i dramatu. Jej nastrój i odniesienie się do sztuki i literatury dodają jej dodatkowego smaku. I tak jest w następnych ksiązkach o Parkerze. Żałuję z całego serca, że zaprzestano tłumaczeń kolejnych części.

Jedna z najlepszych powieści kryminalnych, które przeczytałem w ostatnich miesiącach. Może trochę zanadto brutalna, a trup ściele się nieco zbyt gęsto, ale "Wszystko martwe" warte jest polecenia.
I jeszcze jedno... Delta Missisipi, czyli Luizjana. Dotąd myślałem, że klimatu, tajemniczości, ale także upiorności, która przyzywa do siebie człowieka z mrocznych bagien tej dziwnej krainy nie oddał nikt lepiej niż James Lee Burke. Myliłem się. John Connolly, choć Irlandczyk, czyli w przeciwieństwie do rdzennego mieszkańca Luizjany Lee Burke'a można by powiedzieć gość, turysta w przymglonym świecie cypryśników i oplątwy opisał to miejsce wprost rewelacyjnie.

Jedna z najlepszych powieści kryminalnych, które przeczytałem w ostatnich miesiącach. Może trochę zanadto brutalna, a trup ściele się nieco zbyt gęsto, ale "Wszystko martwe" warte jest polecenia.
I jeszcze jedno... Delta Missisipi, czyli Luizjana. Dotąd myślałem, że klimatu, tajemniczości, ale także upiorności, która przyzywa do siebie człowieka z mrocznych bagien tej...

Największe zaskoczenie - spodziewałam się dobrego kryminału, a wyszedł zarąbiasty horror!!!! Niepowtarzalny klimat, element zaskoczenia - miałam wrażenie, czytając wszystkie części o detektywie, że sam autor nie wiedział, w którą stronę ma pójść i dzięki niebiosom, wybrał tą mroczniejszą, para para - drogę!!! Kto nie czytał - polecam, na równi prawie z Kingiem! Tylko inne klimaty:-) świetne powieści! Bardzo inteligentny pisarz, bardzo!!! Specyficzne poczucie humoru, które uwielbiam:-)

Największe zaskoczenie - spodziewałam się dobrego kryminału, a wyszedł zarąbiasty horror!!!! Niepowtarzalny klimat, element zaskoczenia - miałam wrażenie, czytając wszystkie części o detektywie, że sam autor nie wiedział, w którą stronę ma pójść i dzięki niebiosom, wybrał tą mroczniejszą, para para - drogę!!! Kto nie czytał - polecam, na równi prawie z Kingiem! Tylko inne...

Jako że jest to pierwsza książka tego autora jaką przeczytałem (aktualnie jestem już po kilku) to mam do niej sentyment. W tej książce jest wszystko czego potrzeba do zrozumienia Charliego Parkera. W tej książce jest również wszystko czego potrzebujecie do dobrej zabawy... oczywiście jeśli lubicie się "bać".

Jako że jest to pierwsza książka tego autora jaką przeczytałem (aktualnie jestem już po kilku) to mam do niej sentyment. W tej książce jest wszystko czego potrzeba do zrozumienia Charliego Parkera. W tej książce jest również wszystko czego potrzebujecie do dobrej zabawy... oczywiście jeśli lubicie się "bać".

17 / 2019

17 / 2019

Przyzwoity debiut, ale jednak cudów nie ma, czuć, że autor ma jeszcze sporo przed sobą -- mimo że ponoć przeredagowywał książkę czterdzieści razy. Brutalny czarny kryminał z lekką metafizyczną, a nawet nadnaturalną nutą. Misz-masz Chandlera -- włącznie z jedną bezczelną zrzynką (ukłonem?) tekstu o brodzie i Singapurze -- i podgatunku "wyrafinowany seryjny morderca".

Przyzwoity debiut, ale jednak cudów nie ma, czuć, że autor ma jeszcze sporo przed sobą -- mimo że ponoć przeredagowywał książkę czterdzieści razy. Brutalny czarny kryminał z lekką metafizyczną, a nawet nadnaturalną nutą. Misz-masz Chandlera -- włącznie z jedną bezczelną zrzynką (ukłonem?) tekstu o brodzie i Singapurze -- i podgatunku "wyrafinowany seryjny morderca".

Książka była ciekawa, ale dość długo ją czytałam, ciągnęła się trochę. Chociaż muszę przyznać, że im później, tym lepiej. Z autorem mam w miarę podobne poczucie humoru, i postać Angelo i jego kochanka bardzo mi się podobała i niesamowicie ich polubiłam. Poza tym, długo zwlekałam z napisaniem tej opinii. Nie za wiele ta książka pozostawiła w mojej głowie. Ale czas z nią spędzony był przyjemny i chętnie przeczytam coś jeszcze tego autora.
Pozdrawiam

Książka była ciekawa, ale dość długo ją czytałam, ciągnęła się trochę. Chociaż muszę przyznać, że im później, tym lepiej. Z autorem mam w miarę podobne poczucie humoru, i postać Angelo i jego kochanka bardzo mi się podobała i niesamowicie ich polubiłam. Poza tym, długo zwlekałam z napisaniem tej opinii. Nie za wiele ta książka pozostawiła w mojej głowie. Ale czas z nią...