Konflikt o Ogaden jest w tej powieści tłem dla historii Askara, chłopca urodzonego w Kallafo i osieroconego na samym progu życia. Matka chłopca umiera przy porodzie, ojciec nie żyje już od kilku miesięcy – zginął w jednej z walk granicznych. Askar zostaje przygarnięty przez kobietę imieniem Misra, która staje się dla niego matką, opiekunką i przyjaciółką w jednym. Pierwsze lata jego życia zdominowane są niezwykle silną – tak duchową jak i fizyczną – relacją z Misrą (przedstawioną w sposób tak szczegółowy, że momentami aż odrzucający: dużo w tych opisach potu, moczu i krwi menstruacyjnej). Misra dostrzega w chłopcu niezwykłe zdolności, inteligencję i wrażliwość; chłopiec wydaje jej się dojrzały ponad swój wiek i świadomy rzeczy, których często nie rozumieją nawet ludzie dorośli.
Co istotne dla dalszej fabuły powieści to fakt, że Misra – w przeciwieństwie do swojego podopiecznego i do innych mieszańców wioski – jest Etiopką i kiedy Ogaden znów znajdzie się na linii ognia, wynikną z tego niemałe komplikacje.
(...)
Jako kilkulatek Askar zostaje wysłany do stolicy, by zamieszkać ze swoim zamożnym wujkiem ze strony matki oraz jego nowoczesną żoną. Dzięki temu nie tylko zostaje oddalony ze strefy konfliktu, ale również otrzymuje szansę na dobrą edukację i lepsze życie. W Mogadiszu otwiera się przed nim zupełnie inny świat. Wujek i ciotka to postępowi, wykształceni ludzie – początkowo Askara szokuje fakt, że podział ról w ich domu zdaje się być odwrotny od tradycyjnego i to ciotka jeździ codziennie do pracy (w dodatku samodzielnie prowadząc samochód!),a wuj spędza dni w domu i gotuje obiady. Wkrótce jednak chłopak nasiąka postępowymi ideami swojego nowego domu i po kilku latach widzimy go jako wykształconego, światłego i wrażliwego nastolatka o szerokich horyzontach i otwartym umyśle, który sam usiłuje znaleźć odpowiedzi na pytania o własną tożsamość.

To właśnie jeden z głównych tematów powieści Nuruddina Faraha – tożsamość. Ta narodowa i ta etniczna. Ta narzucona i ta wybrana. Ta wynikająca z miejsca na mapie, w którym przyszło nam żyć i ta szeroka, ponadetniczna i ponadgraniczna, tkwiąca korzeniami w kulturze, literaturze i sztuce, będąca wspólnotą myśli i ducha bardziej niż więzami krwi. Choć wujek i ciotka nie narzucają Askarowi własnych poglądów i pozwalają mu samodzielnie podjąć decyzję, czy przystąpić do walki o Ogaden, czy poświęcić życie nauce i pisaniu, to ich stanowisko w tej sprawie jest jasne: pióro jest silniejsze od miecza.
Tytułowe mapy odgrywają w powieści dużą rolę – dosłownie

Więcej: naszanisza.pl

Konflikt o Ogaden jest w tej powieści tłem dla historii Askara, chłopca urodzonego w Kallafo i osieroconego na samym progu życia. Matka chłopca umiera przy porodzie, ojciec nie żyje już od kilku miesięcy – zginął w jednej z walk granicznych. Askar zostaje przygarnięty przez kobietę imieniem Misra, która staje się dla niego matką, opiekunką i przyjaciółką w jednym. Pierwsze...