Remy

SUPER.

SUPER.

Pokaż mimo to

Bardzo lubię gdy w książce mamy historię opisaną z perspektywy jej i jego. Nie przepadam za dodatkowymi tomami. Spokojnie można sobie ten tom odpuścić. absolutnie nic nie wnosi do znanej nam historii. Miałam nadzieje,że więcej będzie opisu gdy np. Brooke odeszła, jego przemyśleń o życiu, niepokoju itd. Ale znowu głównie mamy "ona jest moja, nie mogę bez niej żyć, szaleje za nią".... zero dodatkowej treści. absolutnie nic.

Bardzo lubię gdy w książce mamy historię opisaną z perspektywy jej i jego. Nie przepadam za dodatkowymi tomami. Spokojnie można sobie ten tom odpuścić. absolutnie nic nie wnosi do znanej nam historii. Miałam nadzieje,że więcej będzie opisu gdy np. Brooke odeszła, jego przemyśleń o życiu, niepokoju itd. Ale znowu głównie mamy "ona jest moja, nie mogę bez niej żyć, szaleje za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem po co takie książki powstają. Historia, którą znam z poprzedniej części, ale tym razem opisana przez Remingtona. Tak skrócona, że gdybym nie przeczytała poprzedniej, to chyba nie wiedziałabym o co chodzi. I ciągle tylko czytamy jak bardzo on jest napalony. Nudy.

Nie wiem po co takie książki powstają. Historia, którą znam z poprzedniej części, ale tym razem opisana przez Remingtona. Tak skrócona, że gdybym nie przeczytała poprzedniej, to chyba nie wiedziałabym o co chodzi. I ciągle tylko czytamy jak bardzo on jest napalony. Nudy.

Pokaż mimo to

Bardzo się cieszę, że po tę część sięgnęłam nie dość że po przeczytaniu wszystkich innych części, to jeszcze po około miesięcznej przerwie. W tym czasie przeczytałam wiele innych książek, dzięki czemu niektóre rzeczy z tej mogłam sobie przypomnieć. Trzeba od razu zaznaczyć, że w tej książce praktycznie nie znajdziemy niczego nowego. To są te same wydarzenia, które znamy z dwóch pierwszych części - te jednak widziane są oczami Remiego. Wiele sytuacji możemy lepiej zrozumieć, ponieważ zagłębiamy się w jego myśli, przypominam: osoby z chorobą dwubiegunową. Jeśli przeczytałabym tę część zgodnie z kolejnością, czyli zaraz po Real i Mine, z pewnością byłabym rozczarowana. Bardzo się cieszę, że zrobiłam sobie przerwę, dzięki temu mogłam na nowo rozkoszować się cudnym Remym, serio, uwielbiam tę postać. Teraz znów jest mi przykro, że pożegnałam się z Remym i resztą bohaterów, wiem jednak że zrobiłam wszystko, aby cieszyć się ich "obecnością" nieco dłużej :) Polecam Wam tę metodę! Czytamy tom 1, 2, później 4 i resztę, a po kilku tygodniach a nawet miesiącach, wracamy do tomu 3 :D

Bardzo się cieszę, że po tę część sięgnęłam nie dość że po przeczytaniu wszystkich innych części, to jeszcze po około miesięcznej przerwie. W tym czasie przeczytałam wiele innych książek, dzięki czemu niektóre rzeczy z tej mogłam sobie przypomnieć. Trzeba od razu zaznaczyć, że w tej książce praktycznie nie znajdziemy niczego nowego. To są te same wydarzenia, które znamy z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta część bardzo mnie rozczarowała. Co w niej jest? Przeplata się przeszłość (czyli tom pierwszy i drugi z punktu widzenia Remingtona) oraz czas obecny - przygotowania do ślubu, ślub kościelny i noc poślubna głównych bohaterów. Nic ciekawego. Przerywałam czytanie i wracałam, aby skończyć na siłę.

Ta część bardzo mnie rozczarowała. Co w niej jest? Przeplata się przeszłość (czyli tom pierwszy i drugi z punktu widzenia Remingtona) oraz czas obecny - przygotowania do ślubu, ślub kościelny i noc poślubna głównych bohaterów. Nic ciekawego. Przerywałam czytanie i wracałam, aby skończyć na siłę.

Pokaż mimo to

Trzecia część REAL - Z punktu widzenia Remy'ego. Duży plus dla autorki za wybranie nietypowego bohatera o tak skomplikowanej konstrukcji psychicznej

Trzecia część REAL - Z punktu widzenia Remy'ego. Duży plus dla autorki za wybranie nietypowego bohatera o tak skomplikowanej konstrukcji psychicznej

Pokaż mimo to

;*

;*

Pokaż mimo to

matkości jedyna kto wpadł na ten idiotyczny pomysł i odtworzył pierwszy tom tyle że z punktu widzenia naszego samca alfa...?
zupełnie nic nie wnosząca część...poza dosłownie 5 stronami...sprytnie ukryte pod "teraźniejszość"....ale ja sprytnie przeskakiwałam tylko do teraźniejszości..wizja naszego niebieskookiego naprawdę nic nie wnosi

matkości jedyna kto wpadł na ten idiotyczny pomysł i odtworzył pierwszy tom tyle że z punktu widzenia naszego samca alfa...?
zupełnie nic nie wnosząca część...poza dosłownie 5 stronami...sprytnie ukryte pod "teraźniejszość"....ale ja sprytnie przeskakiwałam tylko do teraźniejszości..wizja naszego niebieskookiego naprawdę nic nie wnosi

Pokaż mimo to

Historia Remingtona Tate pisana z jego strony, jego odczuć i wyobrażeń. Przeplatanie czasu teraźniejszego czyli historii jego i Brooke i małego Racera z tym co przeszedł czyta się dobrze, tym bardziej że książki pisane na dwie strony medalu niby dają nam już wiedzę co będzie dalej a jednak zaskakują emocjami i wrażeniami jak odbierają sytuację bohaterowie. Remington wygląda na silnego i potężnego mężczyznę ale serce i dusze ma kruche a właściwie dopiero je odkrywa tak jak odkrył uczucie do kobiety. Czasem potrzeba drugiego człowieka który daje nam tą siłę do życia, jest jak tlen i możemy mieć wszystko a jednak nie mieć nic jeśli nie ma iskry miłości.

Historia Remingtona Tate pisana z jego strony, jego odczuć i wyobrażeń. Przeplatanie czasu teraźniejszego czyli historii jego i Brooke i małego Racera z tym co przeszedł czyta się dobrze, tym bardziej że książki pisane na dwie strony medalu niby dają nam już wiedzę co będzie dalej a jednak zaskakują emocjami i wrażeniami jak odbierają sytuację bohaterowie. Remington wygląda...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Remy” jest moim trzecim spotkaniem z Katy Evans, jak dotąd były to udane chwile, dlatego nie mogłam się doczekać, kiedy sięgnę po książkę, w której jeszcze lepiej poznam tak dobrze wykreowaną postać, jaką jest Tajfun. Musze przyznać, że Remy Tate bije na głowę wielu książkowych amantów, nie są w stanie nawet w marzeniach dorosnąć do jego pięt. Wcale nie przesadzam! Christian Grey w porównaniu do niego, jest jak lepka papka. Moje panie, Tajfun równie szybko zawładnie waszymi sercami, jak wicher, z którym utożsamia go pseudonim.

"Jest tak wyjątkowa, że chcę sięgnąć do samego sedna jej duszy, nim będzie moja. A kiedy tam dotrę, a ona będzie słaba i mi ulegnie, nie pozwolę jej odejść."

W poprzednich częściach cyklu Real widzieliśmy całą historię z perspektywy Brook, tym razem autorka postanowiła nas rozpieścić i wyjaśnić w ten sposób wątpliwości, czy tajemnice, których nie udało nam się zrozumieć. „Remy” wykracza poza to, co zostało zawarte w poprzednich dwóch tomach, odkrywa więcej, odsłania niewiadome. Jest dopełnieniem, wypełnia wszelkie luki, niejasności, a przede wszystkim ujawnił myśli i uczucia tego seksownego boksera. Evans przedstawia nam wspomniane sceny z poprzednich książek, ale też wprowadza pewną świeżość. Potrafiła ukazać dobrze znane nam wątki w interesujący sposób, wręcz magnetyczny, tak, że nie byłam w stanie odłożyć książki, nawet na chwilę! To książka na jeden wieczór, pozornie lekka, ociekająca miłością i seksem, a z drugiej strony bardzo emocjonalna, chwytająca za serce.

"Pierwsza kobieta, która kiedykolwiek do mnie tutaj weszła, i jestem pewien, że Bóg stworzył ją wystarczająco odważną, by mogła mi się przeciwstawić."

Remington jest stuprocentowym samcem alfa, a każda strona książki emanowała jego siłą. Jest napisana po męsku, bez zbędnych westchnień i wzruszeń. Tylko miłość, która jest szaleńcza i nieposkromiona. W książce pojawiają się wulgaryzmy, które sprawiają, że postać staje się bardziej autentyczna, nie wyobrażam sobie przecież walczącego w nielegalnych walkach boksera, który wysławia się poetycko, wręcz literacko. To odebrałoby postaci Remy’ego to coś, za co go pokochałyśmy. Często w swoich przemyśleniach zawłaszcza sobie Brooke, nazywa ją „moją”, dla mnie akurat nie jest to wada, to podkreślenie jego męskiej zaborczości. Przyznajcie szczerze, gdyby ktoś kochał Was tak szalenie, nie sprawiałoby Wam przyjemności usłyszenie tego „jesteś moja”? W erze przyjaźni z bonusem, związków bez reguł, lęku przed zaangażowaniem to coś nowego i właściwego. Ja byłabym zachwycona.

"Trzyma moją dłoń, lecz ściskam ją mocniej, żebym to ja trzymał ją. Zawsze będę trzymał nas oboje”.

Katy Evans umożliwiła nam podróż w głąb psychiki Tate’a, żadne zakamarki nie pozostały tajemnicą, poznajemy jego emocje, które tak dobrze maskował, sposób, w jaki patrzył na Brooke, a także to, jak odnosił się do swoich rodziców. Jego charakter przytłaczał domagając się w pełni mojej uwagi, odbierał wszystkie bodźce, które gdzieś docierały do mnie z zewnątrz. Tajfun jest ogromną częścią tej historii, o ile nie kluczową jej postacią. Autorka bardzo skupiła się na tej postaci, jego wizerunek jest dokładnie dopracowany. Nie przeyrysowany.

"Czuję, że potrzebuję jej, jak powietrza, lecz gdybym miał wybierać, wybrałbym ją ponad tlen."

Gdybym musiała określić Remingtona w kilku słowach, z całą pewnością byłoby to niedoceniony i niezrozumiały. Odtrącany przez swoją rodzinę dorastał w zaniżonym przeświadczeniu o swojej wartości. To wartościowy mężczyzna, który musiał trafić na odpowiednią kobietę, która wyciągnie i wyeksponuje z niego to, co najlepsze. Poskromi aroganta i przegoni, gdzie pieprz rośnie, aby wydobyć mężczyznę, który walczy do ostatniej kropli krwi o to, co kocha. „Remy” to cudowna kontynuacja serii Real, która wyszła spod pióra Katy Evans. Porywa niczym szalony tajfun i nie wypuszcza ze swych objęć do ostatniego słowa. Pozostawia spustoszenie emocjonalne, po którym koniecznością będzie sięgnięcie po następny tom, licząc na to, że kolejni bohaterowie będą równie magnetyczni jak Remy.

„Remy” jest moim trzecim spotkaniem z Katy Evans, jak dotąd były to udane chwile, dlatego nie mogłam się doczekać, kiedy sięgnę po książkę, w której jeszcze lepiej poznam tak dobrze wykreowaną postać, jaką jest Tajfun. Musze przyznać, że Remy Tate bije na głowę wielu książkowych amantów, nie są w stanie nawet w marzeniach dorosnąć do jego pięt. Wcale nie przesadzam!...

więcej

mniej

Pokaż mimo to