Po narodzinach dziecko musi nauczyć się korzystać i panować nad swoimi zmysłami, które nagle odbierają wiele bodźców i mózg musi się z tym uporać. Z powodu wrażliwości wynikającej z doświadczenia nowych wrażeń maluchy nie lubią hałasu, zbyt jasnego światła, jaskrawych kolorów zbliżonych do siebie odcieniami, gwałtownego dotyku. Oczy nowonarodzonego dziecka widzą jakby za gęstej mgły. W tym czasie nie rozróżnia kształtów ani kolorów. To się jednak szybko zmienia. Można mu wtedy pokazywać grube linie narysowane czarnym markerem na białym tle lub czarno-białe plansze edukacyjne. Po trzech tygodniach dziecko zaczyna panować nad zmysłem wzroku i atrakcyjne staną się dla niego kolorowe grzechotki, karuzelki, dzięki którym dalej będzie mógł ćwiczyć swój wzrok. Po dwóch miesiącach nasza pociecha widzi kolory tak jak osoba dorosła. W wieku siedmiu widzi prawie tak dobrze jak dorosły, a w dziewięciu włącza połączenia wzroku z koordynacją ruchową.
Na początku nasza pociecha potrzebuje oswajania się ze światem, spokoju, delikatności, dlatego powinniśmy odstawić w kąt wszystkie hałaśliwe zabawki. Dzieci najlepiej rozwijają się przez naukę nawiązywania kontaktu wzrokowego z mamą i tatą, przytulanie, masowanie. Dzięki temu budują więź, dzięki której będą pewniejsze, spokojniejsze.
W tym czasie warto sięgnąć po zabawy pozwalające na kształtowanie bliskości i uczące myślenia globalnego (odnoszenie nazw do gatunków, a nie konkretnych przedmiotów).
Otaczanie kształtami zwierząt i przedmiotów jest bardzo ważne od pierwszych chwil życia. Ciągłe powtarzanie nazw, wskazywanie rysunków, maskotek, gumowych zwierząt i wykorzystanie plansz edukacyjnych w połączeniu z nauką mówienia (słuchanie, a później powtarzanie sylab) pozwolą na prawidłowy rozwój mowy.
Świetnym materiałem, który można wykorzystać w połączeniu z książeczkami, własnymi planszami i zabawkami są „Karty kontrastowe”. Można zawiesić je w wózku, przeglądać z dzieckiem w czasie pierwszych prób siedzenia lub podnoszenia główki, a kiedy nasza pociecha jest już większa uczymy ją łączyć zwierzęta – zabawki z kształtami na kartach. Opakowanie zawiera dziesięć grubych kart zawierających dwa zwierzęta (jedno po stronie białej i jedno po czarnej). W czasie zabawy naśladujemy odgłosy zwierząt, mówimy ich nazwy, dopasowujemy do nich pluszaki, gumowe zwierzaki lub grzechotki w ich kształcie.
Dla starszych dzieci będzie to rozwój umiejętności polegający na samodzielnym dopasowaniu przedmiotu do planszy, powiedzeniu odgłosu, jaki wydają zwierzęta a później nazwy. W przypadku półtorarocznego dziecka możemy już bawić się w wykonywanie poleceń. Pokazujemy naszej pociesze karton i prosimy, aby z wielkiego stosu zabawek przyniosło wszystkie takie zwierzęta. Kiedy uda mu się to zrobić prosimy by powiedziało, co to jest. Na początku może się ograniczyć do wydawania odgłosów np. słoń „tuu tuu”, krowa „mu mu”, a my wtedy chwalimy i mówimy nazwę zwierzęcia. Dwulatek nie powinien mieć problemów z samodzielnym nazwaniem.
W tym wieku możemy się już więcej wymagać od naszej pociechy i prosić: „Pokaż kartę ze słoniem”. Kiedy dziecko nam ją daje prosimy: „Przynieś wszystkie takie zwierzęta”. Maluch powinien potrafić samodzielnie sięgnąć do swoich pudeł z zabawkami i odnaleźć wszystkie posiadane słonie. W tym wieku warto zabawę połączyć z plastikowymi zwierzakami (w zestawach w cenie od 5-10 zł).
Kolejny etap nauki to litery. Na każdej karcie piszemy czarnym markerem pierwszą literę nazwy zwierzęcia i robimy własne kartony z literami. Na planszach z białym tłem najlepszy do tego jest lewy górny narożnik, a z czarnym na cieniu zwierzaka. Dziecko będzie miało za zadanie dopasowanie liter do kart (pomogą mu napisane na kartonach litery). Dzięki znajomości nazw zwierząt samo będzie mogło szybko mówić jaką literkę pokazuje. Inna zabawa to dopasowanie do siebie zwierząt zaczynających się na tę samą literę. W ten sposób nasz przedszkolak pozna kilka spółgłosek.
„Karty kontrastowe” są bardzo dobrą pomocą w terapii. Dzięki nim możemy pracować z dziećmi ucząc je wymawiania sylab i liter. Wielkim plusem jest to, że taką zabawkę możemy zabrać ze sobą na spacer. Talia (mimo dużych rozmiarów) bez problemu zmieści się w torebce.
Moja córka uwielbia takie zabawy ze zwierzętami.
Polecam!

Po narodzinach dziecko musi nauczyć się korzystać i panować nad swoimi zmysłami, które nagle odbierają wiele bodźców i mózg musi się z tym uporać. Z powodu wrażliwości wynikającej z doświadczenia nowych wrażeń maluchy nie lubią hałasu, zbyt jasnego światła, jaskrawych kolorów zbliżonych do siebie odcieniami, gwałtownego dotyku. Oczy nowonarodzonego dziecka widzą jakby za...