10/10 od mojego męża :)

10/10 od mojego męża :)

uśmiałam się

uśmiałam się

Zaskoczył mnie autor, bo jednak Clarkson to jeden śmieszny facet z trio o autach. A jednak ma sporo do powiedzenia, wiele ciekawostek sprzedaję w książce.
Bardzo dobrze się bawiłam przy książce, chociaż kilka ciekawostek mnie drażniło bo ich nie sprawdzę, gdyż nie mieszkam w Wielkiej Brytanii.

Zaskoczył mnie autor, bo jednak Clarkson to jeden śmieszny facet z trio o autach. A jednak ma sporo do powiedzenia, wiele ciekawostek sprzedaję w książce.
Bardzo dobrze się bawiłam przy książce, chociaż kilka ciekawostek mnie drażniło bo ich nie sprawdzę, gdyż nie mieszkam w Wielkiej Brytanii.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Jeremy'ego Clarksona.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Jeremy'ego Clarksona.

Po raz kolejny, przekonałem się, że optymistyczna zachęta na okładce jest tylko i wyłącznie zabiegiem marketingowym. Wiele felietonów faktycznie napisane dowcipnie ale generalnie nie rozśmiesza do łez.

Po raz kolejny, przekonałem się, że optymistyczna zachęta na okładce jest tylko i wyłącznie zabiegiem marketingowym. Wiele felietonów faktycznie napisane dowcipnie ale generalnie nie rozśmiesza do łez.

Jedni uważają felietony Clarksona za chamskie, inni że ma w nich dystans do siebie i otaczającej go rzeczywistości. Mnie bliżej do tej drugiej grupy.
Co do samej książki, to im bliżej końca, tym niestety nudniejsza się wydawała (zwłaszcza felietony zachaczające o brytyjską politykę).

Jedni uważają felietony Clarksona za chamskie, inni że ma w nich dystans do siebie i otaczającej go rzeczywistości. Mnie bliżej do tej drugiej grupy.
Co do samej książki, to im bliżej końca, tym niestety nudniejsza się wydawała (zwłaszcza felietony zachaczające o brytyjską politykę).

Cięty język.
Smaczna ironia
Ścigające się absurdy.
Pułapki konsumpcyjne.
Obłuda polityczna.
I to wszystko nie w Polsce.
Jak nie chcesz wiedzieć, że gdzie indziej jest dziwniej absolutnie nie sięgaj po felietony i nie oglądaj Świata według Clarksona. Prawie 20 lat temu.

Dobra rozrywka.
Czasem z nostalgią, w którą to stronę zmierzamy.
Polecam.
Dobra rozrywka.

https://www.instagram.com/p/CKYsfPDBpsF/?utm_source=ig_web_copy_link

Cięty język.
Smaczna ironia
Ścigające się absurdy.
Pułapki konsumpcyjne.
Obłuda polityczna.
I to wszystko nie w Polsce.
Jak nie chcesz wiedzieć, że gdzie indziej jest dziwniej absolutnie nie sięgaj po felietony i nie oglądaj Świata według Clarksona. Prawie 20 lat temu.

Dobra rozrywka.
Czasem z nostalgią, w którą to stronę zmierzamy.
Polecam.
Dobra...

Książka z felietonami Jeremiego Clarksona z lat 2001-2003. Mimo swojego wieku, większość z nich nadal potrafi rozbawić (przynajmniej mnie). Co prawa sporo się na świecie zmieniło przez te 20 lat od ich napisania, jednak niektóre tematy są nadal aktualne lub można je odnieść do współczesnej rzeczywistości. Można też spojrzeć z perspektywy czasu na wydarzenia komentowane przez pana Clarksona.
Ja bawiłem się całkiem dobrze w trakcie lektury.

Książka z felietonami Jeremiego Clarksona z lat 2001-2003. Mimo swojego wieku, większość z nich nadal potrafi rozbawić (przynajmniej mnie). Co prawa sporo się na świecie zmieniło przez te 20 lat od ich napisania, jednak niektóre tematy są nadal aktualne lub można je odnieść do współczesnej rzeczywistości. Można też spojrzeć z perspektywy czasu na wydarzenia komentowane...

Uwielbiam gdy chłop daje jakieś złote rady żeby nie kupować jakiegoś konkretnego samochodu. Tak jakby kogoś z nas miało stać na samochód za kilka milionów funtów.

Uwielbiam gdy chłop daje jakieś złote rady żeby nie kupować jakiegoś konkretnego samochodu. Tak jakby kogoś z nas miało stać na samochód za kilka milionów funtów.

Znany brytyjski dziennikarz zebrał i wydał w formie książki swoje cotygodniowe felietony.
Niestety, jak dla mnie, z cynizmu i krytykanctwa zrobił sobie sposób na pisanie, który pozwala mu ironizować i łatwo wyszydzać właściwie wszystko, wliczając w to samego siebie. I tak, przykładowo, Unia Europejska jest do bani, bo instytucje rządowe w Brukseli zatrudniają 35 tysięcy pracowników tylko po to, by wprowadzać idiotyczne zarządzenia, mówiące o tym, na przykład, że etykietka na skórzanych butach musi informować, że buty są ze skóry. Albo, jeśli w jakimś kraju nie ma naszej ambasady, możemy skorzystać z opieki i pomocy innej ambasady EU. Ha, ha, ha, jakie to śmieszne, 35 tysięcy nierobów, tylko po to by pokazać mi jakiś kawałek świni albo „pomoc Wikingów na wypadek, gdyby w jakiejś dziurze Trzeciego Świata moje sprawy przybrały zły obrót.”!
Nierzetelne, subiektywne, obliczone na łatwy poklask jednostronne płytkie wypowiedzi, stronniczo dobrane argumenty, troszkę robiące z Autora klowna – z czytelników głupków.
Męczące jest też, przy dłuższym czytaniu, to przeskakiwanie z tematu ma temat, to silenie się na dowcip za wszelką cenę.
Czy widzę rekomendację dla tej książki? sprawdzi się na pewno w łazience.

Znany brytyjski dziennikarz zebrał i wydał w formie książki swoje cotygodniowe felietony.
Niestety, jak dla mnie, z cynizmu i krytykanctwa zrobił sobie sposób na pisanie, który pozwala mu ironizować i łatwo wyszydzać właściwie wszystko, wliczając w to samego siebie. I tak, przykładowo, Unia Europejska jest do bani, bo instytucje rządowe w Brukseli zatrudniają 35 tysięcy...