Książka wartościowa, bo opisuje autentyczne przeżycia i losy ks. Eustachego Sapiehy (od dzieciństwa w majątku Spusza, przez kampanię wrześniową, obóz jeniecki, epizod z zarządzaniem polskimi stadninami w wyzwolonych przez aliantów Niemczech, wreszcie zaczynanie życia "od zera" na emigracji w Kenii). Książka napisana jest prostym, niekiedy nawet dość dosadnym językiem - co może czytelnika nawet trochę zszokować biorąc pod uwagę osobę autora, nomen omen arystokraty, kniazia z bardzo znanego i zasłużonego dla Polski rodu. Jest to jednak usprawiedliwione tym, że Eustachy Sapieha był przede wszystkim żołnierzem (w randze podporucznika kawalerii brał udział w kampanii wrześniowej),studiów rozpoczętych w Belgii po wojnie już ze względu na trudne położenie materialne nie kontynuował. Dla mnie książka wartościowa, bo pokazuje niezłomność charakteru ludzi, którzy stracili wszystko i z wiadomych względów nie mogli wrócić do kraju. Z książki dowiadujemy się też całkiem sporo o powojennej historii Kenii. Bardzo ciekawe są też zamieszczone w książce liczne zdjęcia i ilustracje. Podsumowując - nie jest to jakaś wybitna literatura, wspomnień ks. Sapiehy nie czyta się tak dobrze jak np. "Na skraju imperium" Mieczysława Jałowieckiego - myślę jednak że mimo wszystko warto je przeczytać.. Mnie trochę raziły opisy polowań w Afryce (kiedyś takie polowania były zapewne normą, dziś nie są już "w dobrym guście" i według mnie bardzo dobrze..). Utkwił mi w głowie taki cytat z książki: "(...)Tylko chamstwo wstydzi się biedy. (...) Chodziło nam o to, żeby nasze dzieci wiedziały nie tylko o 'noblesse', ale że 'noblesse oblige', a to rzecz dużo ważniejsza".

Książka wartościowa, bo opisuje autentyczne przeżycia i losy ks. Eustachego Sapiehy (od dzieciństwa w majątku Spusza, przez kampanię wrześniową, obóz jeniecki, epizod z zarządzaniem polskimi stadninami w wyzwolonych przez aliantów Niemczech, wreszcie zaczynanie życia "od zera" na emigracji w Kenii). Książka napisana jest prostym, niekiedy nawet dość dosadnym językiem - co...

Książka jest interesująca, pokazuje, że pamiętnik może być znacznie ciekawszy niż niejedna wymyślona historia.

Książka jest interesująca, pokazuje, że pamiętnik może być znacznie ciekawszy niż niejedna wymyślona historia.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka. Nie przepadam za biografiami ani autobiografiami ale ta jest napisana w wyjątkowy, gawędziarski i bardzo wciągający sposób. Do tego okraszona wieloma zdjęciami.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka. Nie przepadam za biografiami ani autobiografiami ale ta jest napisana w wyjątkowy, gawędziarski i bardzo wciągający sposób. Do tego okraszona wieloma zdjęciami.

Od młodości na Kresach do Safarii w Kenii.

Młodość w Spuszy na Kresach, studia w Belgii, wrzesień 1939 i obóz jeniecki, wyjazd z Europy i poszukiwanie rubinów w Afryce, łowy na grubego zwierza w Kenii- losy księcia Eustachego Sapiehy były jak scenariusz filmowy. Scenariusz, który napisało życie....

Kiedyś do autora książki podeszły córki i zaczęły rozmowę takimi oto słowami: Poszedł, nic po sobie nie zostawił, nic nie napisał, a tak ślicznie umiał pisać. Dziadzio poszedł. Babiś poszła, stryj Jasiek poszedł, teraz stryj Lew, ani słowa nie zostawili. Świat nie może się dla nas zaczynać w Afryce, w Eldorecie czy Nairobi, przecie istniał dla was przedtem i kochaliście go i zawsze o nim mówiliście, jak byliście razem. My tu jesteśmy jak tabaka w rogu- nic nie wiemy. Nie chcemy być Angielkami, Francuzkami czy Afrykankami, chcemy wiedzieć, dlaczego urodziłyśmy się w Afryce. Odpowiedź, że to wojna, że to komuniści, Rosjanie, Niemcy, bardzo mało nam mówi. Nie zrób jak wszyscy inni w rodzinie, musisz napisać, jak to było, obiecaj, że to zrobisz, ja proszę za nas trzy i nasze dzieci, napisz swoje wspomnienia. Tata obiecaj, proszę, obiecaj teraz!
I takim oto sposobem powstały te wspomnienia. Wspomnienia całego życia Eustachego Sapiehy. Osoby, która na pewno zostanie zapamiętana dla potomnych.

Kalendarium:
Książę Eustachy Seweryn Sapieha ur. 7 sierpnia 1916 w Spuszy koło Grodna, zm. 2 marca 2004 w Nairobi. Pochowany został w Boćkach na Podlasiu. Zawodowy myśliwy, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, historyk rodu Sapiehów.

Książę Eustachy Seweryn Sapieha z rodziny Sapiehów Rożańsko-Czerejskich, herbu Lis.

Od młodości na Kresach do Safarii w Kenii.

Młodość w Spuszy na Kresach, studia w Belgii, wrzesień 1939 i obóz jeniecki, wyjazd z Europy i poszukiwanie rubinów w Afryce, łowy na grubego zwierza w Kenii- losy księcia Eustachego Sapiehy były jak scenariusz filmowy. Scenariusz, który napisało życie....

Kiedyś do autora książki podeszły córki i zaczęły rozmowę takimi oto...

2012

2012

Pozycja wciągająca. Mimo braków w konstrukcji i zaskakujących zmian w treści narracji, określiłabym ją jako interesującą gawędę. Autor wspaniale maluje klimat opisywanych czasów i miejsc i to jest tej pozycji największym atutem.

Pozycja wciągająca. Mimo braków w konstrukcji i zaskakujących zmian w treści narracji, określiłabym ją jako interesującą gawędę. Autor wspaniale maluje klimat opisywanych czasów i miejsc i to jest tej pozycji największym atutem.

Książka ukazująca koleje losu polskiego ziemianina, który został zmuszony porzucić swoje dotychczasowe, nie zaprzeczajmy, nad wyraz wygodne życie i rzucić się w wir losu, który zgotowała mu wojna.
Ciekawe opisy czasów dzieciństwa, wiele interesujących, śmiesznych historyjek. Mało ciekawe, zlewające się w jedną całość opisy polowań.

Książka ukazująca koleje losu polskiego ziemianina, który został zmuszony porzucić swoje dotychczasowe, nie zaprzeczajmy, nad wyraz wygodne życie i rzucić się w wir losu, który zgotowała mu wojna.
Ciekawe opisy czasów dzieciństwa, wiele interesujących, śmiesznych historyjek. Mało ciekawe, zlewające się w jedną całość opisy polowań.

Bardzo długa, ale ciekawa książka autobiograficzna.

Bardzo długa, ale ciekawa książka autobiograficzna.