Cenię Lwa-Starowicza za wyważone opinie, które mogą kojarzyć się kojarzyć boomersko, lecz przynajmniej profesor nie daje się całkowicie poddać obowiązującej dziś przesadnie feministycznej narracji.

Cenię Lwa-Starowicza za wyważone opinie, które mogą kojarzyć się kojarzyć boomersko, lecz przynajmniej profesor nie daje się całkowicie poddać obowiązującej dziś przesadnie feministycznej narracji.

I nawet z własnych kłótni można się pośmiać

I nawet z własnych kłótni można się pośmiać

Bardzo stereotypowe płciowo spojrzenie, trochę taki Profesor Dziadek doradzający jak żyć na podstawie tego, jak za jego czasów było. Można skorzystać, jeśli chcemy zrozumieć starsze małżeństwa, ale z czasów po emancypacji kobiet to już niewiele, oprócz kilkukrotnego wspomnienia, że młodsze osoby mogą mieć inaczej.

Bardzo stereotypowe płciowo spojrzenie, trochę taki Profesor Dziadek doradzający jak żyć na podstawie tego, jak za jego czasów było. Można skorzystać, jeśli chcemy zrozumieć starsze małżeństwa, ale z czasów po emancypacji kobiet to już niewiele, oprócz kilkukrotnego wspomnienia, że młodsze osoby mogą mieć inaczej.

Wiecie, ze jak facet po pracy nie ma siły na obowiązki domowe i po prostu po pracy siedzi na kanapie to mądra kobieta to zrozumie?
Wiecie, ze jak facet chce z wami mieć trójkę dzieci to po to żeby miał pewność ze go nie zdradzicie? serio, tylko po to!
Ta książka jest poniżej jakiegokolwiek poziomu. Potraktuje ją jako rozpałka do kominka

Wiecie, ze jak facet po pracy nie ma siły na obowiązki domowe i po prostu po pracy siedzi na kanapie to mądra kobieta to zrozumie?
Wiecie, ze jak facet chce z wami mieć trójkę dzieci to po to żeby miał pewność ze go nie zdradzicie? serio, tylko po to!
Ta książka jest poniżej jakiegokolwiek poziomu. Potraktuje ją jako rozpałka do kominka

Starowicz przytacza najczęściej używane zwroty, padające podczas kłótni partnerskich,wychodząc z założenia, że podczas dyskusji kobieta i mężczyzna się nie rozumieją. Wytłumaczenie tych komunikatów obu stronom konfliktu, a także rozpoznanie sygnałów mowy ciała, stanowią trzon książki.

Jakby nie było rozczarowanie. Dużo uogólnień i oczywistości. Oczekiwałam głębszych rozważań. Układ książki sugerujący więcej treści niż jest realnie.

Starowicz przytacza najczęściej używane zwroty, padające podczas kłótni partnerskich,wychodząc z założenia, że podczas dyskusji kobieta i mężczyzna się nie rozumieją. Wytłumaczenie tych komunikatów obu stronom konfliktu, a także rozpoznanie sygnałów mowy ciała, stanowią trzon książki.

Jakby nie było rozczarowanie. Dużo uogólnień i oczywistości. Oczekiwałam głębszych...

Dawno nie czytałam czegoś co bardziej podkreśla i potwierdza stereotypy. Rozwiązań ta książka nie podaje żadnych. To jedynie zbiór najbardziej utartych ' powiedzonek'.

Dawno nie czytałam czegoś co bardziej podkreśla i potwierdza stereotypy. Rozwiązań ta książka nie podaje żadnych. To jedynie zbiór najbardziej utartych ' powiedzonek'.

Książka składa się z trzech części. Pierwsza najbardziej treściwa zawiera zbiór najczęstszych, tekstów, komunikatów słyszalnych w związkach, czy tam małżeństwie. Ważna jest sekcja: co myśli ona i co myśli ona, która w zasadzie tłumaczy dany komunikat, jego powody i co osoba chce nim przekazać. Druga to krótki obrazkowy poradnik mowy ciała, a ostatnia część to rady dla związków.

Książka składa się z trzech części. Pierwsza najbardziej treściwa zawiera zbiór najczęstszych, tekstów, komunikatów słyszalnych w związkach, czy tam małżeństwie. Ważna jest sekcja: co myśli ona i co myśli ona, która w zasadzie tłumaczy dany komunikat, jego powody i co osoba chce nim przekazać. Druga to krótki obrazkowy poradnik mowy ciała, a ostatnia część to rady dla związków.

Może być. Inne pozycje Profesora, moim zdaniem, lepsze.

Może być. Inne pozycje Profesora, moim zdaniem, lepsze.

Profesor Zbigniew Lew Starowicz to uznany seksuolog, psycholog, biegły sądowy i terapeuta. Świetnie się go słucha i czyta jego książki, bo mówi i pisze życiowo, nie rzuca skomplikowanymi terminami klinicznymi. Czytając niniejsza książkę niemal widziałam w wyobraźni jego postać i słyszałam głos kiedy stara się wytłumaczyć to co opisuje w danym rozdziale. Autor napisał sporo książek, były lepsze i gorsze, ale "rozmówki malzenskie" moim zdaniem zaliczają się do tych "bardzo dobrych". Niektorzy piszą, że nie dowiedzieli się niczego nowego. Gratuluję prawie idealnego związku, gdzie problemy łatwo się rozwiązują! :) Dla tych, którzy nie koniecznie dogadują się z partnerem lub mają chwilowy kryzys, a są świadome że błędy leżą w komunikacji po obu stronach książka jest świetnym rozwiązaniem, ponieważ napisana jest krótko, na temat i działania w niej napisane są potwierdzone naukowo. Ba! czasem można się i pośmiać :)

Profesor Zbigniew Lew Starowicz to uznany seksuolog, psycholog, biegły sądowy i terapeuta. Świetnie się go słucha i czyta jego książki, bo mówi i pisze życiowo, nie rzuca skomplikowanymi terminami klinicznymi. Czytając niniejsza książkę niemal widziałam w wyobraźni jego postać i słyszałam głos kiedy stara się wytłumaczyć to co opisuje w danym rozdziale. Autor napisał sporo...

Do tej pory nie przeczytałam zbyt wielu książek na temat związków i w pewien sposób uświadomiłam sobie dlaczego. To są zwyczajnie pierdoły, sprawy oczywiste, które można poczytać chyba tylko wtedy, kiedy wielka literatura jest dla kogoś jednak zbyt wielka. W przeciwnym wypadku - szkoda tracić na to czas.
W ogóle większość książek psychologicznych jest dla mnie totalnie beznadziejna i oceniam je jako absolutnie nieambitne, a jak mam czytać nieambitnie, to już wolę kosmetologię.

Nie dowiedziałam się absolutnie niczego, jestem mężatką, stosunkowo młodą, więc jak najbardziej jestem w zbiorze docelowym czytelników - nie mogę zatem zwalić na niedopasowanie treści do odbiorcy. Szczerze powiedziawszy, książka bardzo stereotypowo podchodzi do potencjalnych problemów w związku, niestety ani ja, ani mąż w ogóle nie pasujemy do opisów, zupełnie co innego odczuwamy niż Pan Lew-Starowicz twierdzi, że odczuwać powinniśmy.

Styl lekki i prosty, dla każdego. A jak coś jest dla każdego, to wiadomo...

Do tej pory nie przeczytałam zbyt wielu książek na temat związków i w pewien sposób uświadomiłam sobie dlaczego. To są zwyczajnie pierdoły, sprawy oczywiste, które można poczytać chyba tylko wtedy, kiedy wielka literatura jest dla kogoś jednak zbyt wielka. W przeciwnym wypadku - szkoda tracić na to czas.
W ogóle większość książek psychologicznych jest dla mnie totalnie...