Okładka ładna, nazwa wydawnictwa też niezła, ciekawiły mnie fragmenty na początku, o młodych latach, np. nie wpadłabym na to, że dzieci na gruzach warszawskich budynków mogły się bawić w wojnę, czy jakieś wspomnienie odnośnie warunków mieszkaniowych w okresie bycia młodym dorosłym. A reszta to już no bardzo mało co, może jakieś momenty z aktorstwem czy ogólnie teatrem. Jestem niespełna 30letnią apostatką o wątpliwie patriotycznej postawie i bardzo mało do mnie ta książka przemawia. Pod koniec to już w ogóle, chociaż nie miałam odczucia przekazywania jakichś mega narzucających opinii politycznych, to jakoś mi nie podeszło takie połączenie tematyczne książki. Może to kwestia kompozycji, może zbyt daleko mi do odbiorcy "docelowego". I nawet nie jestem przekonana co do tego, żeby "ludzie kultury" byli jacyś bardzo politycznie uzewnętrznieni, widzę plusy w braku określania, chociaż jeśli większość działalności to efekt koneksji, to może większej różnicy to nie robi.
Trochę głupio mi dawać tak niską ocenę biografii, ogólnie była napisana spoko językiem i czytało się "gładko", jakoś po prostu "nic nie dostałam" w pewnym sensie. Chciałam dać 4, że takie ujdzie w tłumie, no bo smutne ogólnie, ta żona chorująca, trudy z poczęciem dziecka, no ale zakończenie to już trochę mnie zdystansowało. Nie mój klimat luls.

Okładka ładna, nazwa wydawnictwa też niezła, ciekawiły mnie fragmenty na początku, o młodych latach, np. nie wpadłabym na to, że dzieci na gruzach warszawskich budynków mogły się bawić w wojnę, czy jakieś wspomnienie odnośnie warunków mieszkaniowych w okresie bycia młodym dorosłym. A reszta to już no bardzo mało co, może jakieś momenty z aktorstwem czy ogólnie teatrem....

Nie potrafię zachwalić tej książki. Nie dlatego, że nie jest ciekawa, bo jest. Po prostu są to bardzo osobiste wynurzenia aktora. Można wiele dowiedzieć się o powstawaniu scen do filmów czy sztuk teatralnych, w których grał Jerzy Zelnik. Są wątki o życiu prywatnym, o ukochanej żonie, o jej powolnym odchodzeniu. Są też refleksje aktora, jego zmiana hierarchii wartości, która nastąpiła wraz z wiekiem. Czytając można wyczuć dużą mądrość życiową.
Książkę czyta się szybko (duża czcionka, mnóstwo zdjęć). Nie czuje się niedosytu, dostajemy tyle ile chcemy, bynajmniej ja "się najadłam":)

Nie potrafię zachwalić tej książki. Nie dlatego, że nie jest ciekawa, bo jest. Po prostu są to bardzo osobiste wynurzenia aktora. Można wiele dowiedzieć się o powstawaniu scen do filmów czy sztuk teatralnych, w których grał Jerzy Zelnik. Są wątki o życiu prywatnym, o ukochanej żonie, o jej powolnym odchodzeniu. Są też refleksje aktora, jego zmiana hierarchii wartości, która...