Gang różowych kapeluszy

Powieść o charakternych kobietach, które mimo swojego wieku, pragną jeszcze czerpać radość ze swojego życia. Każda z nich jest inna, niepowtarzalna i ma szansę na szczęście. Czy przytłoczona rodziną Barbara odnajdzie się w rozrywkowym sanatorium ? Czy Marii uda się rozwikłać tajemnicę z przeszłości nieżyjącego męża? Czy serce zimnej Olgi skruszy pewna niezbyt urodziwa ale niezwykle wierna psina? Czy Serafina odetchnie z ulgą gdy z jej domu zniknie wnuczka wraz z całym wyposażeniem sexshopu ? Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w tej książce, w której członkinie gangu potrafią wspierać się w najtrudniejszych sytuacjach. Polecam.

Powieść o charakternych kobietach, które mimo swojego wieku, pragną jeszcze czerpać radość ze swojego życia. Każda z nich jest inna, niepowtarzalna i ma szansę na szczęście. Czy przytłoczona rodziną Barbara odnajdzie się w rozrywkowym sanatorium ? Czy Marii uda się rozwikłać tajemnicę z przeszłości nieżyjącego męża? Czy serce zimnej Olgi skruszy pewna niezbyt urodziwa ale...

Niewiele jest książek, których głównymi bohaterami są emeryci, a przecież społeczeństwo polskie, demograficznie ujmując, jest coraz starsze. To urocze czytadło o czterech starszych paniach o różnych charakterach, z rodziną i bez, różnie radzących sobie z samotnością, o ich przyjaźni, późnej miłości, chorobie, ślubie i pogrzebach, przyjmowanych jako nieuniknione zakończenie życia. O dostrzeganiu uroków życia także w późnym wieku i wypróbowywaniu rzeczy nowych. O tolerancji (tradycyjny ślub kościelny w bieli i drag queen wśród gości), o kocie i psie jako wiernych towarzyszach. Pochwała życia do ostatniego tchu – polecam!

Niewiele jest książek, których głównymi bohaterami są emeryci, a przecież społeczeństwo polskie, demograficznie ujmując, jest coraz starsze. To urocze czytadło o czterech starszych paniach o różnych charakterach, z rodziną i bez, różnie radzących sobie z samotnością, o ich przyjaźni, późnej miłości, chorobie, ślubie i pogrzebach, przyjmowanych jako nieuniknione...

Ha no daj Boże mieć takie przyjaciółki w jesieni życia jak w tej przezabawnej powieści.
Cztery starsze panie: Barbara, Serafina, Olga i Maria stanowią bardzo ciekawy kwartet osobowości, a jednocześnie są dla siebie olbrzymim wsparciem. Borykają się bowiem jak my wszyscy ze samotnością, śmiercią bliskiej osoby, nałogami czy kłopotami ze zdrowiem. Ale przy tym wszystkim potrafią zarażać optymizmem i lojalnością wobec siebie.
Autorka znakomicie wczuła się w sytuację osób starszych często zapomnianych przez najbliższych i wyłączonych z "obiegu". Pokazała tym samym jak ważne jest aby nasze babcie, dziadkowie, starsi rodzice wciąż czuli się potrzebnie i akceptowani ze swoimi wadami , humorami i innymi negatywnymi cechami.
Boć my także kiedyś będziemy siwowłosi...
A poza tym to duża dawka super humoru.:)

Ha no daj Boże mieć takie przyjaciółki w jesieni życia jak w tej przezabawnej powieści.
Cztery starsze panie: Barbara, Serafina, Olga i Maria stanowią bardzo ciekawy kwartet osobowości, a jednocześnie są dla siebie olbrzymim wsparciem. Borykają się bowiem jak my wszyscy ze samotnością, śmiercią bliskiej osoby, nałogami czy kłopotami ze zdrowiem. Ale przy tym wszystkim...

Zabawna ,optymistyczna powieść o przyjażni czterech kobiet w sile wieku które lata młodości mają już za sobą.Autorka chce pokazać że życie na emeryturze nie musi oznaczać wyzbycia się swoich pasji ,marzeń ,pragnień, że w życiu na nic nie jest za póżno,Polecam.

Zabawna ,optymistyczna powieść o przyjażni czterech kobiet w sile wieku które lata młodości mają już za sobą.Autorka chce pokazać że życie na emeryturze nie musi oznaczać wyzbycia się swoich pasji ,marzeń ,pragnień, że w życiu na nic nie jest za póżno,Polecam.

Cztery starsze Panie:Serafina,Olga,Barbara i Maria,cztery różne charaktery.Jak to się świetnie czytało,główne bohaterki,chociaż każda inna polubiłam od pierwszej strony. Bo i jak nie lubić kobiet,które mimo dojrzałego wieku czerpią z życia garściami,a przy tym wspierają się na każdym kroku i nie pozwalają na chwilę słabości. Żebym ja miała chociaż jedną taką duszę przy sobie to pewnie inaczej patrzyłabym na świat.

Cztery starsze Panie:Serafina,Olga,Barbara i Maria,cztery różne charaktery.Jak to się świetnie czytało,główne bohaterki,chociaż każda inna polubiłam od pierwszej strony. Bo i jak nie lubić kobiet,które mimo dojrzałego wieku czerpią z życia garściami,a przy tym wspierają się na każdym kroku i nie pozwalają na chwilę słabości. Żebym ja miała chociaż jedną...

Optymistyczna opowieść o tym że życie po sześćdziesiątce wcale nie musi być nudne.Powieść do śmiechu i do łez.Gorąco polecam!

Optymistyczna opowieść o tym że życie po sześćdziesiątce wcale nie musi być nudne.Powieść do śmiechu i do łez.Gorąco polecam!

Przeczytałam bardzo szybko, lekka lektura tego nie da się zaprzeczyć, ale nie należy do ambitnych i wybitnych.

Przeczytałam bardzo szybko, lekka lektura tego nie da się zaprzeczyć, ale nie należy do ambitnych i wybitnych.

Jedynym minusem, ale dla mnie dość poważnym tej książki, są zdecydowanie za długie opisy.

Jedynym minusem, ale dla mnie dość poważnym tej książki, są zdecydowanie za długie opisy.

Całkiem sympatyczna historia

Całkiem sympatyczna historia

Super książka na depresyjne myśli, można się łatwo odprężyć, ciekawa akcja i dialogi
polecam

Super książka na depresyjne myśli, można się łatwo odprężyć, ciekawa akcja i dialogi
polecam