Książka podejmuje aktualną na świecie oraz w Polsce dyskusję na temat zna­czenia doświadczania własnego ciała dla funkcjonowania psy­chologicznego człowieka. Przed­stawiono próbę definicji, a w ramach regulacyjnej funkcji Ja cielesnego, wyodrębniono dwa aspekty zachowania – kom­fort w kontaktach fizycznych i zdolność do ochrony własnego ciała.

Autorka prezentuje pojęcie „silnego” i „słabego” Ja fizycznego, wskazując na czynniki leżące u podłoża tych dwóch wzorców oraz analizę czynników odpowiedzial­nych za rozwój Ja cielesnego. Użycie pojęcia Ja cielesnego do wyjaśnienia zachowań codzien­nych, powszechnych, może być oceniane jako nowatorskie.


Z recenzji prof. UAM dr hab. Wojciecha Poznaniaka:

Autorka książki dała się poznać jako psy­cholog dokonujący trafnych i interesujących diagnoz odnoszących się do Ja cielesnego człowieka, traumy i przywiązania, a także dojrzały, krytyczny analityk literatury z zakresu tej problematyki. Na szczególną uwagę zasługują pomysły aplikacyjne dotyczące psychoterapii i profilaktyki zaburzeń w doświadczaniu własnego ciała.

Z recenzji prof. UAM dr hab. Anny Suchańskiej:

Po książkę powinno sięgnąć szerokie grono odbiorców zainteresowanych do­ciekaniem źródeł i przejawów zakłóceń samoregulacji; przede wszystkim bada­czy – psychologów, pedagogów, lekarzy. Jej adresatami są także osoby, które nie zajmują się tą dziedziną profesjonalnie, ale poszukują wiedzy pozwalającej im lepiej rozumieć własne funkcjonowanie. Pragną bardziej refleksyjnie spojrzeć na swoje – czasem niepokojące – doznania fizyczne, rozdrażnienie, zmiany nastroju czy wreszcie napięcie w sytuacjach fizycznej bliskości z innymi ludźmi. Dzięki rosnącej samoświadomości mógł zwiększyć szanse radzenia sobie z tymi problemami.