Książka jest fenomenalna i czyta się ją niczym powieść. Autor nie zanudza czytelnika suchymi faktami lub statystykami, ale wciąga go w ówczesne wydarzenia. Mile zaskoczyło mnie to, iż w owej książce zawarty jest również przebieg kampanii z perspektywy rosyjskiej, gdzie, jak się okazuje, panował niemniejszy chaos.

Książka jest fenomenalna i czyta się ją niczym powieść. Autor nie zanudza czytelnika suchymi faktami lub statystykami, ale wciąga go w ówczesne wydarzenia. Mile zaskoczyło mnie to, iż w owej książce zawarty jest również przebieg kampanii z perspektywy rosyjskiej, gdzie, jak się okazuje, panował niemniejszy chaos.

Niby książka bardzo dobra, ale stylem pisarskim ustępuje wg mnie M. Kukielowi i jego "Wojnie 1812". Myślałem, że dowiem się czegoś więcej z książki Zamoyskiego, bo pisał ją prawie 100 lat po Kukielu i lekko się zawiodłem - sprzedałem Zamoyskiego bez żalu, ale Kukiela już nie.

Niby książka bardzo dobra, ale stylem pisarskim ustępuje wg mnie M. Kukielowi i jego "Wojnie 1812". Myślałem, że dowiem się czegoś więcej z książki Zamoyskiego, bo pisał ją prawie 100 lat po Kukielu i lekko się zawiodłem - sprzedałem Zamoyskiego bez żalu, ale Kukiela już nie.

Jest to książka po którą miałem sięgnąć wiele lat temu. Jako, że nie jest praktycznie dostępna na rynku wydawniczym, dopiero teraz uznałem, że jest na nią czas. Książka mnie nie zawiodła, jest kolejną z tej tematyki, ale po raz kolejny odczuwam ten dreszcz, chłód strasznych emocji na jakie byli skazani uczestnicy wyprawy 1812. Pióro Zamoyskiego jest rewelacyjne, ponieważ już po pierwszych stronach nie bedzię się w stanie człowiek oderwać. Przeczytałem w 2,5 dnia, jak najbardziej polecam. Dla mnie to dodatkowo kolejna dawka potężniej wiedzy z zakresu okresu Napoleońskiego jak i wyprawy na Moskwę

Jest to książka po którą miałem sięgnąć wiele lat temu. Jako, że nie jest praktycznie dostępna na rynku wydawniczym, dopiero teraz uznałem, że jest na nią czas. Książka mnie nie zawiodła, jest kolejną z tej tematyki, ale po raz kolejny odczuwam ten dreszcz, chłód strasznych emocji na jakie byli skazani uczestnicy wyprawy 1812. Pióro Zamoyskiego jest rewelacyjne, ponieważ...

Znakomicie przedstawiona historia jednego z przełomowych wydarzeń w dziejach Europy. Warto uzupełnić lekturę inną książką Zamoyskiego "1815. Upadek Napoleona i Kongres Wiedeński".

Znakomicie przedstawiona historia jednego z przełomowych wydarzeń w dziejach Europy. Warto uzupełnić lekturę inną książką Zamoyskiego "1815. Upadek Napoleona i Kongres Wiedeński".

Bardzo dobrze napisana książka polecam.

Bardzo dobrze napisana książka polecam.

Dzieło wybitne. Talent pisarski autora bezsporny, a zasób wiedzy imponujący. Jedna z tych książek, która przenosi w czasie i zapada na zawsze w pamięć. Do tego, nie tylko dzieło historyczne, ale i rewelacyjna literatura. Polecam gorąco.

Dzieło wybitne. Talent pisarski autora bezsporny, a zasób wiedzy imponujący. Jedna z tych książek, która przenosi w czasie i zapada na zawsze w pamięć. Do tego, nie tylko dzieło historyczne, ale i rewelacyjna literatura. Polecam gorąco.

Czyta się doskonale. Jednakże warto ją skonfrontować z dziełem Sokołowa "Napoleon Aleksander i Europa 1806-1812".
Dlaczego?
Zamoyski, jak wielu innych autorów, za bardzo zawierza pamiętnikom pisanym post factum. Kampania w Rosji w ogóle nie tak miała wyglądać i nie tak planowały ją obydwie strony. Nic nie było przesądzone.
Kto planował pierwszy atakować? Jaką kampanię przewidywał sam Napoleon? Jak miały się bronić jednostki rosyjskie - to wszytko genialnie wręcz "rozbraja" Sokołow.

Czyta się doskonale. Jednakże warto ją skonfrontować z dziełem Sokołowa "Napoleon Aleksander i Europa 1806-1812".
Dlaczego?
Zamoyski, jak wielu innych autorów, za bardzo zawierza pamiętnikom pisanym post factum. Kampania w Rosji w ogóle nie tak miała wyglądać i nie tak planowały ją obydwie strony. Nic nie było przesądzone.
Kto planował pierwszy atakować? Jaką kampanię...

Kampania 1812 roku była najtragiczniejszą spośród wszystkich napoleońskich. Podczas jej trwania śmierć poniosło wielu żołnierzy i cywilów.

Książka Zamoyskiego doskonale oddaje tło kampanii, wskazuje motywy jakie kierowały Napoleonem, a także przedstawia obraz marszu odwrotnego spod Moskwy nie tylko w wymiarze tragedii poszczególnych korpusów/dywizji, ale i pojedynczych jego uczestników. Smaku dodają liczne cytaty ze wspomnień osób biorących udział w tej tzw. II wojnie polskiej po stronie francuskiej, jak i rosyjskiej.

Pozycja ta nie jest niestety w każdym calu doskonała. Autor uległ mitowi niskiego wzrostu Napoleona, a także pomylił Desaixa z Dessaixem (pierwszy poległ pod Marengo w 1800 r.).

Kampania 1812 roku była najtragiczniejszą spośród wszystkich napoleońskich. Podczas jej trwania śmierć poniosło wielu żołnierzy i cywilów.

Książka Zamoyskiego doskonale oddaje tło kampanii, wskazuje motywy jakie kierowały Napoleonem, a także przedstawia obraz marszu odwrotnego spod Moskwy nie tylko w wymiarze tragedii poszczególnych korpusów/dywizji, ale i pojedynczych...

Znakomite opracowanie na temat jednej z najsłynniejszych kampanii wojennych w historii, która - choć tak głośna i owiana legendą - pozostaje zaskakująco mało znana co do swych przyczyn i przebiegu. Adam Zamoyski stworzył nadzwyczaj plastyczny obraz tych wydarzeń, przy czym ich epicka skala zrównoważona została przez wymiar ludzki, tchnący z obficie cytowanych relacji bezpośrednich uczestników tej wojny. Dzięki temu zabiegowi i klarownej narracji autora (który nie zarzuca niewyspecjalizowanego czytelnika nadmiernymi, a mało dlań interesującymi szczegółami co do ruchów i numeracji poszczególnych jednostek - co nie wiąże się jednak z żadnymi uproszczeniami),całość przybrała formę wciągającej, a nierzadko też przejmującej opowieści o ludziach (żołnierzach i cywilach),zaplątanych w konflikt wymykający się chwilami spod jakiejkolwiek kontroli decydentów.
Lektura książki może miejscami zaskakiwać - raczej mało znany jest fakt, że nie tylko odwrót Napoleona z Moskwy, ale i sam marsz Wielkiej Armii przez Rosję od pierwszych dni po przekroczeniu Niemna był prawdziwą gehenną. Czytelnicy, którzy mają w pamięci Tołstojowską wizję kampanii 1812 roku, zwątpić zaś będą musieli w rzekomy geniusz Kutuzowa - trzeba jednak od razu zaznaczyć, że i Napoleonowi nigdy nie zdarzyło się popełnić tylu fatalnych błędów, co właśnie podczas "drugiej wojny polskiej" (cyniczne rozgrywanie przez cesarza Francuzów karty polskiej i jego niesprawiedliwy stosunek do naszych wojsk przewija się zresztą po wielekroć na kartach tej pozycji).
Słowem, wielkie (nie tylko ze względu na swoje rozmiary) dzieło Adama Zamoyskiego służyć może za wzór nowoczesnego pisania o historii, a dla każdego miłośnika dawnych, szczególnie tak barwnych jak epoka napoleońska dziejów, powinno być pozycją obowiązkową, która niewątpliwie dostarczy mu mnóstwa wiedzy i sporej satysfakcji.

Znakomite opracowanie na temat jednej z najsłynniejszych kampanii wojennych w historii, która - choć tak głośna i owiana legendą - pozostaje zaskakująco mało znana co do swych przyczyn i przebiegu. Adam Zamoyski stworzył nadzwyczaj plastyczny obraz tych wydarzeń, przy czym ich epicka skala zrównoważona została przez wymiar ludzki, tchnący z obficie cytowanych relacji...

Bardzo ciekawie napisana książka- - polecam

Bardzo ciekawie napisana książka- - polecam