Ang

Ang

Drrr!! to jedno z moich ulubionych anime. Jestem osobą, która po obejrzeniu ekranizacji, czy to aktorskiej czy animowanej danej książki / danego komiksu naprawdę, w 95% przypadków nie potrafi zabrać się za pierwowzór. Po prostu jest to dla mnie już nazbyt przewidywalne. Jednak ten tytuł okazał się być wyjątkiem. Nowelka zyskuje dzięki głębszemu wejściu w psychikę bohaterów, ich emocje i przemyślenia.

Tom drugi czytało mi się lepiej niż pierwszy - a zwłąszcza jego pierwszą połowę, gdyż druga porwała mnie już mniej, jednak i w anime część poświęcona postaci Sonohary podobała mi się mniej, więc tu nie było zaskoczenia.

Bardzo lubię konstrukcję Drrr!! - dopiero pod koniec wszystko co z pozoru było zbiegiem okoliczności składa się w całość. Często jest to zasługa naczelnego manipulanta w powieści ;).

No i różnorodność postaci! To jeden z największych plusów serii. Bohaterów jest dużo, niemal każdego coś wyróżnia - każdy ma swoją historię. Na pewno sięgnę po część trzecią!

PS autor chyba lubi motyw spaczonej miłości... ^^''' no i Yandere - ale to już przecież utarty wzorzec osobowy w m&a.

Drrr!! to jedno z moich ulubionych anime. Jestem osobą, która po obejrzeniu ekranizacji, czy to aktorskiej czy animowanej danej książki / danego komiksu naprawdę, w 95% przypadków nie potrafi zabrać się za pierwowzór. Po prostu jest to dla mnie już nazbyt przewidywalne. Jednak ten tytuł okazał się być wyjątkiem. Nowelka zyskuje dzięki głębszemu wejściu w psychikę bohaterów,...

Przez wzgląd na pewne okoliczności udało mi się zdobyć tom 2 i 3 Durarary, których nie czytałam, choć jestem już na 10 tomie. I powiem jedno, to nie jest za dobry tom. Nie mogę powiedzieć, czytało się świetnie, ale kiedy w tomach od 4 niemal nie mogłam się oderwać od czytania, tak przy tym czasami nawet lekko przesypiałam. Dużo myśli, dużo wgłębiania się w psychikę bohaterów i przez to towarzysząca nam nuda. Naprawdę przez ponad połowę tomu niewiele się działo. No, coś tam było, ale sama struktura tomu nie przypominała tej z kolejnych części.
Mimo wszystko, warto przeczytać (ewentualnie obejrzeć 1 sezon anime, bo wiernie zekranizowali ten tom).

Przez wzgląd na pewne okoliczności udało mi się zdobyć tom 2 i 3 Durarary, których nie czytałam, choć jestem już na 10 tomie. I powiem jedno, to nie jest za dobry tom. Nie mogę powiedzieć, czytało się świetnie, ale kiedy w tomach od 4 niemal nie mogłam się oderwać od czytania, tak przy tym czasami nawet lekko przesypiałam. Dużo myśli, dużo wgłębiania się w psychikę...

Cóż mogę powiedzieć o tej novelce? Czy jest w jakiś sposób lepsza niż tom pierwszy? Zaskoczyła mnie? Czy wciąż o niej myślę mimo jej ukończenia?
Wiele pytań, a nie chcę się zbytnio rozpisywać...
Więc po pierwsze. Tak, dalej rozmyślam nad tą książką, zaskoczyła mnie, zmusiła do rozmyślania. Szczególnie epilog skłonił mnie do knucia różnych teorii.
W tym tomie nie pojawiło się zbytnio wiele nowych postaci. Czy to dobrze? Z jednej strony tak, ponieważ pozwoliło to trochę lepiej poznać postacie, które już kojarzyliśmy z podstawowych zachowań. Na naszych oczach zmieniały się, przechodziły na nowy etap.
Seria wyjątkowo bardzo mnie zainteresowała i na pewno skuszę się na tom trzeci i kolejne!
Polecam, jak zawsze ;)

Cóż mogę powiedzieć o tej novelce? Czy jest w jakiś sposób lepsza niż tom pierwszy? Zaskoczyła mnie? Czy wciąż o niej myślę mimo jej ukończenia?
Wiele pytań, a nie chcę się zbytnio rozpisywać...
Więc po pierwsze. Tak, dalej rozmyślam nad tą książką, zaskoczyła mnie, zmusiła do rozmyślania. Szczególnie epilog skłonił mnie do knucia różnych teorii.
W tym tomie nie pojawiło...