Tibullus to poeta rzymski z jednej strony dość znany, ale z drugiej wyraźnie ukryty za plecami takich postaci jak Horacy czy Wergiliusz. Po polsku dostępne są dwa przekłady jego twórczości: stary Sękowskiego i zupełnie nowy Arndt (tutaj obszerny wstęp i komentarz). Sytuacja jest więc całkiem niezła, bo przecież wielu autorów starożytnych nie zostało przetłumaczonych na polski ani razu. Jak się do tego wszystkiego ma książka Swobody? Cóż, stanowi ogólne wprowadzenie do tematu oparte o stan badań sprzed jakichś 50 lat. W momencie powstania była to na pewno bardzo dobra praca, ale po półwieczu poważnych studiów nad elegią rzymską jest już mocno zdezaktualizowana. Prawdę mówiąc nie ma w niej dużo więcej niż w podręcznik Cytowskiej i Szelest do literatury augustowskiej. Z perspektywy samej analizy literaturoznawczej daleko do wyczerpania tematu. Autor skupia się na konstruowaniu w oparciu o utwory poety jego biografii oraz na ustalaniu chronologii ich powstania. Cóż, można było skupić się na ciekawszych wątkach chyba. Ale nie ma na co narzekać, jest też sporo sensownych porównań Tibullusa z innymi autorami łacińskimi i greckimi, dużo o stosunku do ideałów augustowskich (cf. J. Korpanty, Obraz człowieka i filozofia życia w literaturze rzymskiej epoki augustowskiej),o leksyce Corpus Tibullianum. Jeśli ktoś jest zainteresowany rzymską elegią miłosną i kulturą epoki Augusta, to powinien zajrzeć.

Tomasz Babnis

Tibullus to poeta rzymski z jednej strony dość znany, ale z drugiej wyraźnie ukryty za plecami takich postaci jak Horacy czy Wergiliusz. Po polsku dostępne są dwa przekłady jego twórczości: stary Sękowskiego i zupełnie nowy Arndt (tutaj obszerny wstęp i komentarz). Sytuacja jest więc całkiem niezła, bo przecież wielu autorów starożytnych nie zostało przetłumaczonych na...