Piekło otwarte

Druga odsłona z Tommym Bergmannem. W Oslo policjanci odnajdują zmasakrowaną młodocianą prostytutkę. Mimo pomocy lekarskiej nie udaje się uratować dziewczyny. Przed zgonem wypowie imię. Policjanci zaczynają poszukiwania. Zbrodnia przypomina wcześniejsze dokonane na młodych dziewczynach. Problem w tym, że za te poprzednie już został skazany Anders Rask. Odbywa karę na oddziale dla niebezpiecznych przestępców w szpitalu psychiatrycznym. Po ostatniej zbrodni występuje o wyjście na wolność. Sprawa komplikuje się, policjanci muszą rozwikłać sprawę sprzed lat. Bergmann sięga do swoich wspomnień z dzieciństwa.

Druga odsłona z Tommym Bergmannem. W Oslo policjanci odnajdują zmasakrowaną młodocianą prostytutkę. Mimo pomocy lekarskiej nie udaje się uratować dziewczyny. Przed zgonem wypowie imię. Policjanci zaczynają poszukiwania. Zbrodnia przypomina wcześniejsze dokonane na młodych dziewczynach. Problem w tym, że za te poprzednie już został skazany Anders Rask. Odbywa karę na...

Nie wiem dlaczego przeczytałam tę książkę do końca. Wiele razy odłożyłam i miałam już do niej nie wracać. Sam pomysł kryminalny nie najgorszy, z dużym potencjałem, ale to w jaki sposób podany, nie zjadliwy. Główni bohaterowie nudni, bardzo chaotycznie budowane postacie, za dużo wątków nic nie wnoszących do książki ( np. ich fantazje miłosno-eroryczne wobec każdego kogo napotkają). Sposób pisania dziwaczny,albo to kwestia tłumaczenia. Zagadka w połowie rozwiązana bardzo szybko, z nadzieją że koniec zrekompensuje niedociągnięcia. A jednak się nie udało....

Nie wiem dlaczego przeczytałam tę książkę do końca. Wiele razy odłożyłam i miałam już do niej nie wracać. Sam pomysł kryminalny nie najgorszy, z dużym potencjałem, ale to w jaki sposób podany, nie zjadliwy. Główni bohaterowie nudni, bardzo chaotycznie budowane postacie, za dużo wątków nic nie wnoszących do książki ( np. ich fantazje miłosno-eroryczne wobec każdego kogo...

Z przykrością napisać muszę, że lektura "Piekła otwartego" to niestety rozczarowanie. A szkoda, bo "Ostatni Pielgrzym" zawierał to, co lubię: skandynawski klimat, wartka akcja, wplecione wątki historyczne...

Druga część opowieści o detektywie Tommym Bergmannie niewiele zachowała z pierwszej części. Pełno tu dłużyzn oraz dialogów, które prowadzą donikąd, mało mrocznego klimatu, ciekawych bohaterów. Bardzo słabo zarysowana została postać policjantki, koleżanki Bergmanna, która wzbudziła we mnie tylko irytację, a partie tekstu, które dotyczyły śledztwa prowadzonego właśnie przez nią, najchętniej bym przeskoczyła.

Zakończenie mało zaskakujące, niespecjalnie zachęciło mnie do czytania trzeciej części. Ale twarda zawodniczka jestem, lubię znać całość, nim skrytykuję (lub pochwalę). Więc tylko dodam, że trzeci tom ma ten niewątpliwy plus, że jest znacznie krótszy...

Z przykrością napisać muszę, że lektura "Piekła otwartego" to niestety rozczarowanie. A szkoda, bo "Ostatni Pielgrzym" zawierał to, co lubię: skandynawski klimat, wartka akcja, wplecione wątki historyczne...

Druga część opowieści o detektywie Tommym Bergmannie niewiele zachowała z pierwszej części. Pełno tu dłużyzn oraz dialogów, które prowadzą donikąd, mało mrocznego...

Po 150 stronach powiedziałem sobie dość! Nie warto!

Po 150 stronach powiedziałem sobie dość! Nie warto!

W sumie słabo. Po "Ostatnim pielgrzymie" to spore rozczarowanie. Po lekturze tej książki przypomniałam sobie, że mam dosyć skandynawskich kryminałów:)

W sumie słabo. Po "Ostatnim pielgrzymie" to spore rozczarowanie. Po lekturze tej książki przypomniałam sobie, że mam dosyć skandynawskich kryminałów:)

Pierwszą powieść Garda Sveena, czyli „Ostatniego Pielgrzyma” wspominam dość ciepło; był to solidny, typowy skandynawski kryminał. Autor ten drugim Jo Nesbo póki co nie zostanie, ale tym debiutem pokazał że drzemie w nim spory potencjał. Dlatego też z ciekawością sięgnąłem po kolejną jego powieść z Tommy Bergmannem w roli głównej. Jednak po lekturze muszę stwierdzić, że „Piekło otwarte” wypada gorzej od swojego poprzednika. Nie twierdzę teraz że to słaba powieść, bo tak nie jest, ale „… Pielgrzym” zdecydowanie był lepszy. Śledztwo przedstawione w książce toczy się dość mozolnie, choć na nudę na pewno nie narzekałem; niemniej jednak są tu fragmenty, które spokojnie mogły zostać pominięte. Sveen dość umiejętnie wprowadza Czytelnika w błąd, jednak im dalej w treść, tym staje się to coraz bardziej przewidywalne. Całość jednak bardzo fajnie broni zakończenie – tu mnie zaskoczył, a to lubię w kryminałach.
Wychodzi zatem na to, że skoro „Ostatniego Pielgrzyma” oceniłem na siedem gwiazdek, to „Piekło otwarte” dostanie ode mnie jedną mniej, a więc dokładnie tyle na ile zasługuje.

Pierwszą powieść Garda Sveena, czyli „Ostatniego Pielgrzyma” wspominam dość ciepło; był to solidny, typowy skandynawski kryminał. Autor ten drugim Jo Nesbo póki co nie zostanie, ale tym debiutem pokazał że drzemie w nim spory potencjał. Dlatego też z ciekawością sięgnąłem po kolejną jego powieść z Tommy Bergmannem w roli głównej. Jednak po lekturze muszę stwierdzić, że...

Mroczna, mocna i zakręcona. Bardzo klimatyczna i zaskakująca.

Mroczna, mocna i zakręcona. Bardzo klimatyczna i zaskakująca.

Wysokiej klasy historia, kryminał, aż się wierzyć nie chce że to dopiero druga książka autora! Aż chce się więcej! Książka przykuwa od samego początku, intryguje cały czas, zakończenie mocno zaskakujące. Podobają mi się bardzo częste zwroty akcji, pojawia się dużo nazwisk, dużo bohaterów, mnogość wątków - to wszystko nie pozwala się nudzić. Ta ilość potencjalnych podejrzanych, ogólnie występujących postaci, profile głównych bohaterów, wątki, nazwiska - zadziwia mnie styl napisania tego, że autor sam się w tym nie pogubił, tylko potrafił opisać to wszystko w sposób logiczny i sensowny, spójny :)

Wysokiej klasy historia, kryminał, aż się wierzyć nie chce że to dopiero druga książka autora! Aż chce się więcej! Książka przykuwa od samego początku, intryguje cały czas, zakończenie mocno zaskakujące. Podobają mi się bardzo częste zwroty akcji, pojawia się dużo nazwisk, dużo bohaterów, mnogość wątków - to wszystko nie pozwala się nudzić. Ta ilość potencjalnych...

Większego lania wody to ja już nie czytałem. To będzie świetny kryminał obrzucony nagrodami mówili, a gorzej już być nie mogło. biłem się o każdą stronę, ale przegrałem. Nuda przez wielkie N. Jakby ktoś to pisał po twardych narkotykach, albo na wycieczce w Wenecji. Powoli opowiemy wszystko ze szczegółami niekoniecznie potrzebnymi i suniemy się powolutku do przodu. Zero jakiegokolwiek napięcia i dramatyzmu. Brutalne morderstwo, a ja jako czytelnik czułem się jakby ktoś zabił komara. O postaciach nie będę wspominał bo to szkoda słów. Ja mówię zdecydowane NIE.

Większego lania wody to ja już nie czytałem. To będzie świetny kryminał obrzucony nagrodami mówili, a gorzej już być nie mogło. biłem się o każdą stronę, ale przegrałem. Nuda przez wielkie N. Jakby ktoś to pisał po twardych narkotykach, albo na wycieczce w Wenecji. Powoli opowiemy wszystko ze szczegółami niekoniecznie potrzebnymi i suniemy się powolutku do przodu. Zero...

Gard Sveen przebojem wszedł na zacnego grona pisarzy norweskich którzy swoimi powieściami kryminalnymi podbijają świat. Jego debiut "Ostatni pielgrzym" został obsypany nagrodami i świetnie przyjęty przez czytelników. Poprzeczka została ustawiona bardzo wysoko. Wszyscy czekali na kolejną książkę tego autora. "Piekło otwarte" to kolejna część serii z Tommym Bergmannem jako bohaterem. Myślę że to właśnie kreacja tego bohatera nadaje książce niepowtarzalny klimat i sprawia że losy bohatera śledzi się w takim samym napięciu jak intrygę kryminalną.

Autor wciąga nas w mroczny świat już na początku kiedy to policjanci znajdują nastoletnią prostytutkę bliską śmierci. Jej obrażenia przypominają serię morderstw sprzed lat za które skazano na zamknięcie w zakładzie psychiatrycznym Andersa Raska.
Tommy Bergmann jako początkujący policjant brał udział w znalezieniu pierwszej ofiary psychopaty - 15-letniej Kristine. Niespodziewanie, po latach Rask wycofuje swoje zeznania i twierdzi że nie zabił dziewczynki. Pojawia się więc wątpliwość czy ujęto prawdziwego sprawcę.
Policjant dostaje tydzień aby sprawdzić czy nic nie przeoczono w poprzednim dochodzeniu. Wkracza do mrocznego świata psychopatycznego mordercy, walcząc z własnymi demonami których źródeł poszukuje we wczesnym dzieciństwie.

"Piekło otarte" to bardzo przytłaczająca książka łamiąca wiele tabu: przemoc w rodzinie, zakazana miłość, agresja.
Podczas czytania rzeczywiście czułam się tak jakbym z każdym rozdziałem wchodziła do kolejnego kręgu piekła opisywanego przez Dantego. Grozy dodaje fakt że jest ona oparta na prawdziwych wydarzeniach. Otwarte zakończenie jest wyraźną wskazówką że czeka nas kolejna część serii na co czekam z niecierpliwością.

Gard Sveen wyrasta na poważną konkurencję dla swoich bardziej znanych kolegów pisarzy. Ja mocno trzymam za niego kciuki.

Gard Sveen przebojem wszedł na zacnego grona pisarzy norweskich którzy swoimi powieściami kryminalnymi podbijają świat. Jego debiut "Ostatni pielgrzym" został obsypany nagrodami i świetnie przyjęty przez czytelników. Poprzeczka została ustawiona bardzo wysoko. Wszyscy czekali na kolejną książkę tego autora. "Piekło otwarte" to kolejna część serii z Tommym Bergmannem jako...