Autor tej książki jest bez wątpienia znawcą historii Turcji. Jedyną uwagą jaką można mieć do tego dzieła jest taka że trudno w tej książce doszukać się błędów jeżeli chodzi o dzieje samych Osmanów to tam gdzie autor wzmiankuje o historii Polski w związku ze stosunkami Rzeczypospolitej z Imperium Tureckim tam zdarzają się jednak błędy rzeczowe jeżeli chodzi o historię naszego kraju. Widać autor jest wybitnym turkologiem ale historię Polski zna jednak słabiej.

Autor tej książki jest bez wątpienia znawcą historii Turcji. Jedyną uwagą jaką można mieć do tego dzieła jest taka że trudno w tej książce doszukać się błędów jeżeli chodzi o dzieje samych Osmanów to tam gdzie autor wzmiankuje o historii Polski w związku ze stosunkami Rzeczypospolitej z Imperium Tureckim tam zdarzają się jednak błędy rzeczowe jeżeli chodzi o historię...

Kolejna książka wydawnictwa Dialog bardzo rzeczowa i dobrze napisana/przetłumaczona.
Autor jest trochę zafascynowany historią Osmanów/Turków, ale nie zabiera mu to trzeźwego osądu o sytuacji w Imperium Osmańskim. W książce opisana jest nie tylko historia, ale też szerokie spektrum życia gospodarczo-społecznego.
Dla mnie zastanawiające jest to, jak imperium po początkowych okresach sukcesów mniej więcej do połowy XVI w., w zasadzie bez większych reform trwało siłą rozpędu do XX w. Dla nas Europejczyków, dla nas Polaków szczególnie po przez wielość wspólnych konfliktów, wydaje się że I.O. było silnym monolitem, a tak naprawdę było targane bardzo mocnymi wewnętrznymi podziałami i rozłamami, które często doprowadzały Państwo prawie do upadku/rozpadu. Aż dziw bierze, że imperium oparte głównie na niewolnictwie zwłaszcza chrześcijan (narodów podbitych ja Grecy, Serbowie, Bułgarzy, Koptowie, Ormianie, Gruzini, Węgrzy),ale nie tylko, przetrwało bez większych reform do czasów współczesnych. Do tego jeszcze zaskoczyła mnie nieudolność i brutalność Sułtanów, którzy często byli na łasce koterii pałacowych i intryg haremu. Dla sułtana ważniejsze była walka o tron z innymi pretendentami, niż reformowanie i zarządzanie państwem. I tu wychodzi różnica między Europejskim podejściem a Muzułmańskim do spraw dziedziczenia, a przez to i polityki zarządzania państwem oraz ryzykiem wygaśnięcia dynastii, co wiąże się z walkami o władzę, po ew. wygaśnięciu lokalnej dynastii. Tego problemu dyn. Osmańska nie miała, ale za to miała inny problem z nadmiarem pretendentów.
Harem po przez wielość żon dawał władcy gwarancje spadkobiercy, ale najczęściej dawał, aż za dużo pretendentów do tronu, co prowadziło do brutalnych wyniszczających wojen wewnętrznych, przez co kraj nie mógł się reformować, a gł. zmartwieniem władcy było eliminowanie kolejnych pretendentów, a tylko w miedzy czasie zajmował się sprawami wewnętrznymi i zewnętrznymi, co finalnie doprowadziło Imperium do upadku.
W tej książce autor w umiejętny sposób kreśli zależności, systematyzując i łącząc fakty, dlatego warto przeczytać tą książkę, żeby lepiej zrozumieć podejście bliskowschodnie do polityki, gospodarki i społeczeństwa.

Kolejna książka wydawnictwa Dialog bardzo rzeczowa i dobrze napisana/przetłumaczona.
Autor jest trochę zafascynowany historią Osmanów/Turków, ale nie zabiera mu to trzeźwego osądu o sytuacji w Imperium Osmańskim. W książce opisana jest nie tylko historia, ale też szerokie spektrum życia gospodarczo-społecznego.
Dla mnie zastanawiające jest to, jak imperium po początkowych...

Kompletne kompendium wiedzy o wczesnych Turkach. W sam raz jeżeli ktoś interesuje się osmanami i lubi naukowe książki.

Kompletne kompendium wiedzy o wczesnych Turkach. W sam raz jeżeli ktoś interesuje się osmanami i lubi naukowe książki.

Z historią Turcji warto się zapoznać. Kilka lat temu mieliśmy wysyp książek o Turcji, związanych ze "Wspaniałym stuleciem". Podróżujemy na co dzień do Turcji, tym bardziej warto poznawać jej historię.

Książka przeleżała swoje. Pierwszy raz czytana była gdzieś rok temu.
Nie jest to nudny wykład akademicki, ale bardzo potoczysta, przystępna narracja. Mamy wiele ciekawostek związanych z dziejami Turcji i Turków.

Autor prowadzi narrację chronologicznie, od najdawniejszych, stepowych czasów, poprzez Imperium Osmańskie.

Wiem, że drugi tom też zamówię.

Polecam Wam tę książkę, gdyż jak wspomniałem, Turcja to bardzo ważny kraj na styku Azji i Europy, a jej losy wiążą się z losami naszej Ojczyzny.

Z historią Turcji warto się zapoznać. Kilka lat temu mieliśmy wysyp książek o Turcji, związanych ze "Wspaniałym stuleciem". Podróżujemy na co dzień do Turcji, tym bardziej warto poznawać jej historię.

Książka przeleżała swoje. Pierwszy raz czytana była gdzieś rok temu.
Nie jest to nudny wykład akademicki, ale bardzo potoczysta, przystępna narracja. Mamy wiele ciekawostek...

To już kolejna książka o Imperium Osmańskim, którą miałem okazję przeczytać. Praca ta nie jest najnowsza, bo przedmowa do wydania angielskiego została napisana w 1976 roku, lecz jest ona jedną z niewielu przetłumaczonych na język polski o tak szerokich ramach czasowych. Obejmuje ona dzieje imperium w latach 1280-1808, opisując szeroko dzieje twórców imperium na długo przed imperium. Geneza państwa Osmańskiego jest tutaj bardzo szeroko nakreślona, ale zacznijmy od początku i po kolei.
Książka jest podzielona na dwie główne części:
a) powstanie i rozwój imperium - do 1566
b) decentralizacja i tradycyjne reformy - do 1808
Każda z nich zakończona jest naprawdę potężnym pakietem informacji o społeczeństwie i administracji imperium w omawianym czasie. Te główne części są podzielone na mniejsze, o bardziej szczegółowym i węższym wymiarze czasowym. Na początku i na końcu książki autor zamieścił dwie mapy - rozwój imperium do 1683 na początku oraz rozpad imperium i powstanie republiki do 1975, więc jak mogę wywnioskować do czasów współczesnych autorowi. Niestety, są to jedyne mapy w książce. To jest jeden z mankamentów pracy, niekiedy trochę denerwujący. Ponadto jeśli szukacie portretów władców, wielkich wezyrów, sułtanek, lub ogólnie czegoś odmiennego od ciągłego tekstu to się lekko zawiedziecie. Mnie osobiście to nie przeszkadzało, bo to nie jest wielki problem, by takie rzeczy szybko wyszukać w internecie, czy też pod ręką w telefonie.
Cała praca, jak z resztą większość opracowań obejmujących swą treścią tak szerokie ramy czasowe jest napisana w formie podręcznika akademickiego. W sam raz dla człowieka, który chce objąć całą historię imperium w jednym miejscu. Aczkolwiek książka nie jest napisana drętwym stylem podręczników, wszystko układa się tu w logiczną całość tworząc całkiem przejrzysty związek przyczynowo-skutkowy.
Podsumowując, książka zdecydowanie warta jest polecenia dla każdego zainteresowanego dziejami Orientu, bardzo ją sobie cenię jako skarbnicę wiedzy na temat Imperium Osmańskiego.

EDIT - 28.IV
Książka jest bardzo dobra, ale nie znaczy to, że ustrzegła się błędów.
Dla przykładu, autor pisze, że Rodos broniło 60 tys. ludzi, podczas gdy było ich zdecydowanie mniej - 2 tys. żołnierzy i Greccy mieszkańcy wyspy (nie przypuszczam, żeby oni zapełnili 58-tysięczną lukę). W innym miejscu autor uznaje Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego jako państwo Habsburgów, co trzeba przyznać od razu bije po oczach. Poza tym są pewne literówki, ale nie jest ich aż tyle, by zakłóciły przekaz tekstu.

To już kolejna książka o Imperium Osmańskim, którą miałem okazję przeczytać. Praca ta nie jest najnowsza, bo przedmowa do wydania angielskiego została napisana w 1976 roku, lecz jest ona jedną z niewielu przetłumaczonych na język polski o tak szerokich ramach czasowych. Obejmuje ona dzieje imperium w latach 1280-1808, opisując szeroko dzieje twórców imperium na długo przed...

Bardzo dobra książka, ukazująca różne aspekty życia Imperium Osmańskiego przez stulecia.

Bardzo dobra książka, ukazująca różne aspekty życia Imperium Osmańskiego przez stulecia.

Nie znam się za bardzo na historii Turcji więc wierzę na słowo autorowi w tym co pisze, ale jak tylko zdarza mu się zahaczyć w tekście o sprawy polskie to się kompromituje. Nie słyszał o abdykacji Jana Kazimierza i o tym, że królem przed Sobieskim był Michał Korybut Wiśniowiecki, myli Stanisława Poniatowskiego, jednego ze stronników szwedzkiego króla Karola XII ze Stanisławem Augustem Poniatowskim, późniejszym królem. Takie oczywiste babole powinny chyba być okraszone jakimś przypisem redaktorskim, tego jednak niestety zabrakło.

Nie znam się za bardzo na historii Turcji więc wierzę na słowo autorowi w tym co pisze, ale jak tylko zdarza mu się zahaczyć w tekście o sprawy polskie to się kompromituje. Nie słyszał o abdykacji Jana Kazimierza i o tym, że królem przed Sobieskim był Michał Korybut Wiśniowiecki, myli Stanisława Poniatowskiego, jednego ze stronników szwedzkiego króla Karola XII ze...

Zadziwiająco niewiele jest książek poświęconych historii Imperium Osmańskiego dostępnych po polsku. Ta pozycja jest dlatego jedną z ważniejszych i chyba pierwszą znaczącą pozycją poświęconą temu zagadnieniu po książce Jana Reychmana oraz tłumaczeniu "Imperium Osmańskiego - okresu klasycznego" Inalcika. Przekrojowe omówienie wydarzeń z okresów rządów poszczególnych sułtanów, słowo o kulturze czy sytuacji społecznej, przystępnie przedstawione fakty to główne atuty tej książki. Czytelnikowi polskiemu może doskwierać brak pogłębionych wątków polsko-osmańskich (nie tylko wojen),ale trzeba tu wziąć pod uwagę, że jest to tłumaczenie, niepisane z perspektywy "Lechistanu". Mając z tyłu głowy obszerne ramy czasowe, które musiały zostać zawarte w książce, przestaje to jednak dziwić. Książka jest rzetelnym kompendium wiedzy na temat państwa osmańskiego, podpartym bardzo bogatą bibliografią. Poziom akademicki, język przystępny. I jest to wciąż jedna z nielicznych przekrojowych pozycji na ten temat.

Zadziwiająco niewiele jest książek poświęconych historii Imperium Osmańskiego dostępnych po polsku. Ta pozycja jest dlatego jedną z ważniejszych i chyba pierwszą znaczącą pozycją poświęconą temu zagadnieniu po książce Jana Reychmana oraz tłumaczeniu "Imperium Osmańskiego - okresu klasycznego" Inalcika. Przekrojowe omówienie wydarzeń z okresów rządów poszczególnych sułtanów,...