Książka ma swoje lata i scena polityczna też się nieznacznie zmieniła. Teoretycznie wojsko też, ale niewiele (łącznik po kadrę funkcjonuje do dzisiaj o innych patologiach nie wspominając). Książka jako pastisz gatunków thrillera politycznego i książki akcji spełnia swoją rolę, bo uśmiałem się co niemiara. Nie wiem z jakiego powodu autor zmieniał nazwy służb np. CBŚ na Centralne Biuro Dochodzeniowe, ówczesne Biuro Ochrony Rządu na Batalion Ochrony Rządu itd.

Książka ma swoje lata i scena polityczna też się nieznacznie zmieniła. Teoretycznie wojsko też, ale niewiele (łącznik po kadrę funkcjonuje do dzisiaj o innych patologiach nie wspominając). Książka jako pastisz gatunków thrillera politycznego i książki akcji spełnia swoją rolę, bo uśmiałem się co niemiara. Nie wiem z jakiego powodu autor zmieniał nazwy służb np. CBŚ na...

Słebe

Słebe

Mimo, iż nie jest to rodzaj literatury po jaki sięgnęłabym w pierwszej kolejności to książka jest świetna!
Już od pierwszych stron rozpoczyna się akcja z elementami dobrze przemyślanej intrygi. Dzieło wyróżnia się mnogością inteligentnego humory i zabawnych porównań w cyniczny sposób przedstawiających scenę polityczną naszego kraju.
Książkę czyta się bardzo łatwo i przyjemnie- wciąga. Gorąco polecam! :)

Mimo, iż nie jest to rodzaj literatury po jaki sięgnęłabym w pierwszej kolejności to książka jest świetna!
Już od pierwszych stron rozpoczyna się akcja z elementami dobrze przemyślanej intrygi. Dzieło wyróżnia się mnogością inteligentnego humory i zabawnych porównań w cyniczny sposób przedstawiających scenę polityczną naszego kraju.
Książkę czyta się bardzo łatwo i...

[...]autor swoją satyrę przerysowuje. Dodaje pieprzu i… przepieprza potrawę. A popitki nie ma – Mathea obnaża mierność narodu, lecz nie proponuje niczego, co naród z niej podniesie. Rezultatem jest aż za gorzka polityczna satyra, której momentami brakuje wiarygodności. Wybiórcze przejaskrawienie postaci i środowisk – obniża ogólną ocenę powieści.

Nadal jednak jest to powieść dobra. Nie tylko momentalnie przyszpilająca uwagę i wciągająca, ale też potrafiąca czytelnikiem wstrząsnąć. Preferencje polityczne na pewno określą stosunek odbiorcy do książki Mathei, jednak warto ją polecić niezależnie od tych czy innych sympatii. Niezłą akcję wzbogaca dreszcz niepokoju i swędzenie kręgosłupa – tego moralnego. A to już wartość stawiająca lekturę wyżej od czytadła. I dlatego warto po nią sięgnąć.

Całość recenzji na:

http://ciche-wieczory-czytelnika.blogspot.com/2013/03/gorzko-gorzko-gorzko-zbyt-o-satyrze.html

[...]autor swoją satyrę przerysowuje. Dodaje pieprzu i… przepieprza potrawę. A popitki nie ma – Mathea obnaża mierność narodu, lecz nie proponuje niczego, co naród z niej podniesie. Rezultatem jest aż za gorzka polityczna satyra, której momentami brakuje wiarygodności. Wybiórcze przejaskrawienie postaci i środowisk – obniża ogólną ocenę powieści.

Nadal jednak jest to...

Rewelacja! Chociaż metody drastyczne ale zmiany proponowane przez autora są jak najbardziej potrzebne.

Rewelacja! Chociaż metody drastyczne ale zmiany proponowane przez autora są jak najbardziej potrzebne.