Lektura "odhaczona", ale szału nie było.
Zamiast klasycznego kryminału, została podana sensacyjno-szpiegowska opowieść, okraszona kwestiami politycznymi i happy endem :) Autorka zdecydowanie odbiegła od utartych ścieżek pisarskich.
Nie jestem przekonana do książki. Wolę klasykę w wykonaniu tej pisarki - trup, śledztwo oraz ujęcie sprawcy.

Lektura "odhaczona", ale szału nie było.
Zamiast klasycznego kryminału, została podana sensacyjno-szpiegowska opowieść, okraszona kwestiami politycznymi i happy endem :) Autorka zdecydowanie odbiegła od utartych ścieżek pisarskich.
Nie jestem przekonana do książki. Wolę klasykę w wykonaniu tej pisarki - trup, śledztwo oraz ujęcie sprawcy.

Jak lubię książki Christie, tak tę naprawdę ciężko mi się czytało i nie podobała mi się. Jest znacząco inna od pozostałych, które napisała w swojej karierze. Zajmuje się kwestiami politycznymi, szpiegostwem w latach 50-60. Według mnie nie zostało to dobrze poprowadzone.

Jak lubię książki Christie, tak tę naprawdę ciężko mi się czytało i nie podobała mi się. Jest znacząco inna od pozostałych, które napisała w swojej karierze. Zajmuje się kwestiami politycznymi, szpiegostwem w latach 50-60. Według mnie nie zostało to dobrze poprowadzone.

Nie tego oczekiwałam po mojej ulubionej A. Christie

Nie tego oczekiwałam po mojej ulubionej A. Christie

Dyplomata Stafford Nye zgadza się , na frankfurckim lotnisku oddać swój plaszcz i dokumenty nieznajomej dziewczynie , która twierdzi , że jest w niebezpieczeństwie. Zapowiadało się jak powieść szpiegowska z elementami science fiction , ale rozwinęło się w opisy rewolucji zmieniającej historię świata.
Jak zwylke w przypadku sensacyjnych powieści autorki , pojawiaja się tu pułkownik Pikaeway i pan Robinson - reszta bohaterów nie występowała wcześniej. Mamy tu historie związane z Hitlerem , ale jest też trochę zabawnych elementów. Choćby ogłoszenie : " młody człowiek , nie przepadający za ciężką pracą , gotów jest podjąć się zajęcia , które przypadło by mu do gustu". A propos młodego czowieka - już na pierwszej stronie dowiadujemy się , że Stafford ma 45 lat. Nie wiem czy to nie pomyłka , ponieważ w kilku miejscach określany jest uporczywie jako młody człowiek. Budzi to we mnie nadzieję- wystarczy że znajdę grono dziewięćdziesięciolatkow i będę traktowana jak podlotek.
Zdecydowanie wolę w wykonaniu Agathy Christie kameralne książki detektywistyczne. Moja ocena nie byłaby obiektywna , więc tylko opisuję z czym czytalnik będzie miał do czynienia.

Dyplomata Stafford Nye zgadza się , na frankfurckim lotnisku oddać swój plaszcz i dokumenty nieznajomej dziewczynie , która twierdzi , że jest w niebezpieczeństwie. Zapowiadało się jak powieść szpiegowska z elementami science fiction , ale rozwinęło się w opisy rewolucji zmieniającej historię świata.
Jak zwylke w przypadku sensacyjnych powieści autorki , pojawiaja się tu...

Agatha Christie w każdej powieści potrafi stworzyć klimat grozy i tajemniczości...

Agatha Christie w każdej powieści potrafi stworzyć klimat grozy i tajemniczości...

Jak dotąd (70 pozycji z 80) najsłabsza Christie jaką czytałam. Nie byłam w stanie się zmusić. Nudna prze potwornie. Bardzo się starałam przebrnąć, ale w końcu odpuściłam. Ile można się męczyć :)

Jak dotąd (70 pozycji z 80) najsłabsza Christie jaką czytałam. Nie byłam w stanie się zmusić. Nudna prze potwornie. Bardzo się starałam przebrnąć, ale w końcu odpuściłam. Ile można się męczyć :)

O czym właściwie była ta książka?

O czym właściwie była ta książka?

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

Powieść poprzedzona jest wstępem autorki, w którym tłumaczy, skąd zaczerpnęła pomysł utworu.
Jak pisze – przyniosła go codzienna lektura gazet, w których doniesienia grupują się wokół następujących tematów: „Porwane samoloty. Kidnapping. Przemoc. Zamieszki. Nienawiść. Anarchia – rosnąca w siłę, wszechogarniająca”

Powieść poprzedzona jest wstępem autorki, w którym tłumaczy, skąd zaczerpnęła pomysł utworu.
Jak pisze – przyniosła go codzienna lektura gazet, w których doniesienia grupują się wokół następujących tematów: „Porwane samoloty. Kidnapping. Przemoc. Zamieszki. Nienawiść. Anarchia – rosnąca w siłę, wszechogarniająca”

No nie, przez przypadek sięgnęłam po kolejną z rzędu pozycję szpiegowską Agathy, i to jeszcze bez Poirota, czy Panny Marple. Muszę pamiętać by do tej pozycji już nie wracać.

No nie, przez przypadek sięgnęłam po kolejną z rzędu pozycję szpiegowską Agathy, i to jeszcze bez Poirota, czy Panny Marple. Muszę pamiętać by do tej pozycji już nie wracać.