Może to kwestia okładki, a może tytułu, ale sięgając po „99 dni lata” byłam pewna, że dostanę lekką, przewidywalną młodzieżówkę. Okazało się, że sprawa jest bardziej skomplikowana. Na Lubimyczytać książka ma niską ocenę, co mnie trochę dziwi. Ona wcale nie jest taka oczywista i daje do myślenia. Choć nie jest ona porywająca i trudno tutaj polubić bohaterów, to jednak jest warta przeczytania, zwłaszcza dla młodych. Dlaczego? Molly wikła się w dość skomplikowaną relację między braćmi (w sumie cala rodzina ma w tym swój udział). Dziewczyna jest adoptowaną córką znanej pisarki, która nie do końca nadawała się do roli matki, więc praktycznie wychowała się z rodziną Patricka. Z przyjaźni ich uczucie naturalnie ewoluowało w coś więcej, ale czy faktycznie była to miłość? Jak się dowiadujemy na początku książki, Molly jednak zdradza Patricka z jego bratem – Gabem, a wszystko wychodzi na jaw, ponieważ mama Molly opisuje tę relację w swojej najnowszej książce, która okazuje się bestsellerem. Molly, znienawidzona przez praktycznie całą młodzież w miasteczku i szykanowana przez Julie (siostrę Patricka) ucieka do szkoły z internatem. Wraca po roku, ale niestety nikt nie zapomniał, co się wydarzyło między nią a Patrickiem i Gabem. Jedyną osobą, która wydaje się cieszyć z powrotu Molly, to właśnie Gabe, nic więc dziwnego, że powoli między nimi znów coś zaczyna iskrzyć. W trakcie tych 99 dni wakacji, które Molly spędza w rodzinnym miasteczku, powoli dowiadujemy się, co tak naprawdę zaszło między nią a Gabem, co takiego zrobił Patrick, że pchnął ją w ramiona własnego brata. I ta książka, te relacje, naprawdę nie są łatwe. Patrick – wielka miłość Molly, okazuje się nie być wcale takim ideałem, bo czy to faktycznie miłość, jeśli nie pozwala Molly spełniać marzeń, tylko dlatego że musiałaby wyjechać. Albo wyzywa ją od dziwek i pozwala, by Julia niszczyła ją na każdym kroku. A Gabe? Jego chyba polubiłam bardziej niż Patricka, pytanie, czy faktycznie był w Molly zakochany, czy to była kwestia tego, że jego brat miał coś, czego on nie mógł mieć. On też nie stawał w obronie Molly, gdy ją szykanowano. No i wreszcie najważniejsza puenta, dlaczego tylko Molly musiała cierpieć i odpowiadać za to, co się wydarzyło? Pomijając już winę Patrica, Gabe też miał swój rozum i dobrze wiedział, że zaciąga do łóżka ukochaną brata. Chyba tak naprawdę nikt tutaj nie był bez winy. Postać matki Molly też była ciekawa, choć autorka mogła bardziej rozwinąć ten wątek, rozprawić się z tą relacją matka-córka. Uważam, że ta książka jest serio dobra, do tego czyta się ją lekko i szybko. Mogę ją spokojnie polecić, mimo że jakoś szczególnie nie skradła mojego serca.

Może to kwestia okładki, a może tytułu, ale sięgając po „99 dni lata” byłam pewna, że dostanę lekką, przewidywalną młodzieżówkę. Okazało się, że sprawa jest bardziej skomplikowana. Na Lubimyczytać książka ma niską ocenę, co mnie trochę dziwi. Ona wcale nie jest taka oczywista i daje do myślenia. Choć nie jest ona porywająca i trudno tutaj polubić bohaterów, to jednak jest...

Katie Cotugno stworzyła bardzo uroczą i smutną zarazem opowieść o dorastaniu. Ale ono właśnie takie jest, to mieszanina różnych uczuć i zdarzeń. Tylko od nas zależy czy wyciągniemy wnioski z własnych błędów. Czytając "99 dni lata" zastanawiałam się, co ja zrobiłabym na miejscu Molly Barlow.
I wiecie co? Nie mam zielonego pojęcia. Historia jest prosta, a zarazem strasznie skomplikowana. Czytelnik dostaje sporą dawkę informacji na temat każdego z braci Donnelly. Bardzo podoba mi się jak płynnie rozgrywa się akcja, jednak to, co dzieje się po drodze sprawia, że nie mogę dać jej wyższej oceny. Skłamałabym mówiąc, że nie bawiłam się dobrze czytając. Tym bardziej, że przeczytanie jej zajęło mi trzy godziny…

99 dni.
Tyle Molly Barlow musi wytrzymać w znienawidzonym przez siebie miejscu. A wszystko przez książkę jej adopcyjnej matki. Książkę, która nie miała prawa powstać, zdradziła opiekunce swój największy sekret, którego bardzo się wstydziła. Do głowy by jej nie przyszło, że osoba której powinna ufać bezgranicznie, tak to wykorzysta. Za równo 99 dni dziewczyna ucieknie z tego miejsca, od tych ludzi, którzy nienawidzą jej równie mocno, co ona sama. Zacznie nowe życie na uczelni w Bostonie. Tylko musi przetrwać to lato.

Wszystko zaczęło się tu, w Star Lake. Molly była dziewczyną Patricka, ale potem zakochała się w jego starszym bracie Gabie. Trójkąt miłosny zniszczył wszystko i sprawił każdemu wiele bólu. Najbardziej znienawidziła ją Julia, siostra obu chłopaków i zarazem najlepsza przyjaciółka głównej bohaterki. Teraz kiedy Molly wróciła, Julia stara się jak może, żeby obrzydzić jej pobyt w rodzinnym mieście. Zostawia jej przykre liściki, rysuje samochód kluczem i takie tam. Samotność, która ze wszystkich stron otacza zaszczutą dziewczynę, jest wręcz nie do zniesienia. Jedyną osobą z pozytywnym nastawieniem do Barlow jest Gabe. Ten sam Gabe, z którym wcześniej zdradziła swojego chłopaka. Nastolatek zabiega o względy dziewczyny, aż w pewnym momencie ta zgadza się na tę nową relację. Może to lato wcale nie będzie takie złe, jak pierwotnie zakładała?

Molls zaczyna pracę w motelu prowadzonym przez Penn, co pozwala jej odciągnąć myśli od przykrych wspomnień. Wkrótce życie niemal wraca do normalności. Niemal, bo sytuacja między Molly i Patrickiem nadal, jest mocno napięta. Chłopak ją odpycha, jednocześnie sprawiając, że główna bohaterka nie wiem, co ma o tym wszystkim myśleć. Zaczynają się potajemne spotkania, żeby razem pobiegać, jak to mieli w zwyczaju, kiedy byli ze sobą w związku. Pojawiają się również drobne gesty i pieszczoty, co przeraża Molly. Przecież już to przerabiała, to przed taką sytuacją wcześniej uciekła do innego miasta. Nastolatka ponownie wplątuje się w romans z oboma braćmi, tym razem zdradzając Gabe. Tylko czy na pewno, cała ta sytuacja, jest wyłącznie jej winą?

Katie Cotugno stworzyła bardzo uroczą i smutną zarazem opowieść o dorastaniu. Ale ono właśnie takie jest, to mieszanina różnych uczuć i zdarzeń. Tylko od nas zależy czy wyciągniemy wnioski z własnych błędów. Czytając "99 dni lata" zastanawiałam się, co ja zrobiłabym na miejscu Molly Barlow.
I wiecie co? Nie mam zielonego pojęcia. Historia jest prosta, a zarazem strasznie...

Największy problem tej książki polega na tym, że zmierza donikąd. Łudziłam się, że te magiczne 99 dni będą stanowiły jakiś punkt zwrotny dla historii, ale nie. Bohaterka wciąż i wciąż popełnia te same idiotyczne błędy, przez co, ani ona się nie rozwija, nie szanuje siebie, a przez to też kompletnie nie szanuje mojego czasu. Bardzo, ale to bardzo bym chciała powiedzieć, że ta historia niesie jakieś przesłanie, ale jedyne, co mi przychodzi na myśl, to nie bądź jak Molly. Ani tym bardziej jak jej mama, bo jej zachowanie to już materiał na osobną historię.

Największy problem tej książki polega na tym, że zmierza donikąd. Łudziłam się, że te magiczne 99 dni będą stanowiły jakiś punkt zwrotny dla historii, ale nie. Bohaterka wciąż i wciąż popełnia te same idiotyczne błędy, przez co, ani ona się nie rozwija, nie szanuje siebie, a przez to też kompletnie nie szanuje mojego czasu. Bardzo, ale to bardzo bym chciała powiedzieć, że...

Mam mieszane uczucia. Książka sama w sobie mi wie podobała ale kurczę te zakończenie nie fajne. Szkoda bo myślałam że ale rozwinie trochę.

Mam mieszane uczucia. Książka sama w sobie mi wie podobała ale kurczę te zakończenie nie fajne. Szkoda bo myślałam że ale rozwinie trochę.

Przyjemna książka ale nic z niej nie wynika

Przyjemna książka ale nic z niej nie wynika

. Nutka tajemnicy, romansu, wiejska otoczka, coś idealnego dla każdego kto lubi czuć letnie klimaty.
Zaczęłam czytać z myślą, że po prostu przeczytam dla samej świadomości, że mam tę książkę, bo ją dostałam i muszę ją przeczytać. Ale zaskoczyłam mnie w pozytywnym znaczeniu i czytało mi się ją z przyjemnością i satysfakcją.
Jakbym miała ją polecić to idealnie nadawała by się na lipcowy piątek wieczorem, gdy jesteś sam w domu i nie masz co ze sobą zrobić, a nie chcesz się pusto wpatrywać w ekran telewizora.

. Nutka tajemnicy, romansu, wiejska otoczka, coś idealnego dla każdego kto lubi czuć letnie klimaty.
Zaczęłam czytać z myślą, że po prostu przeczytam dla samej świadomości, że mam tę książkę, bo ją dostałam i muszę ją przeczytać. Ale zaskoczyłam mnie w pozytywnym znaczeniu i czytało mi się ją z przyjemnością i satysfakcją.
Jakbym miała ją polecić...

Okropne zakończenie. Rozczarowałam się😢😢😢

Okropne zakończenie. Rozczarowałam się😢😢😢

Styl pisania autorki bardzo lekki, przez co książkę czyta się szybko.

Bohaterowie niestety nie przypadli mi do gustu, miałam wrażenie, że są słabo wykreowani. Główna bohaterka niesamowicie mnie irytowała swoim zachowaniem, obwiniała wszystkich tylko nie siebie o to jak wygląda jej życie, w momencie w którym sama sobie na to zapracowała. Ogólnie wszyscy bohaterowie zachowywali się nie dojrzale jak na swój wiek, co było dla mnie dużym minusem.

Fabuły tu nie ma, jedynie roztrząsamy problemy życiowe Molly, która tak de facto nie uczy się na swoich błędach.

Zdecydowanie nie polecam przeczytać, bo mocno się zawiodłam, chociaż na pewno będzie spora część osób, którym ta książka do gustu przypadnie.

Styl pisania autorki bardzo lekki, przez co książkę czyta się szybko.

Bohaterowie niestety nie przypadli mi do gustu, miałam wrażenie, że są słabo wykreowani. Główna bohaterka niesamowicie mnie irytowała swoim zachowaniem, obwiniała wszystkich tylko nie siebie o to jak wygląda jej życie, w momencie w którym sama sobie na to zapracowała. Ogólnie wszyscy bohaterowie...

Książka Katie Cotugno opowiada historię po dramacie nastolatki jaki rozegrał się w pewnym małym miasteczku. Teraz ta dziewczyna powraca do miasta na wakacje i czeka ją 99 dni lata.
Molly była od zawsze zakochana w Patricku, jest to miłość na zawsze a tak przynajmniej się wydawało. Aż zaczęła coś czuć do jego brata Gaba. Może nikt by o tym nie wiedział gdyby jej matka nie była pisarką, którą zainspirowała historia miłosna córki. Teraz wszyscy wiedzą, a Molly uciekła do szkoły z internetem na cały rok.
Gdy tylko wróciła jej dom został obrzucony jajkami, a ona została miejscową zdzirą.
Aż ponownie spotyka Gaba, który nie jest zły na nią jak reszta jego rodziny, od zawsze był w niej zakochany. Czy dziewczyna potrafi uczyć się na błędach. Dwa razy nie powinno się wchodzić do tej samej rzeki, jednak czasem to silniejsze od nas.
Sama historia ciekawa, jednak bohaterowie bez większej głębi. Minął rok od tych wydarzeń ludzie żyją nim jakby to było wczoraj. Trochę to przerażające. Od początku czekałam aż pojawi się drugi brat i trochę namiesza.
Młodzieżowa na jedno popołudnie, trochę pozwala poczuć lato w obecne mroźne popołudnia.

Książka Katie Cotugno opowiada historię po dramacie nastolatki jaki rozegrał się w pewnym małym miasteczku. Teraz ta dziewczyna powraca do miasta na wakacje i czeka ją 99 dni lata.
Molly była od zawsze zakochana w Patricku, jest to miłość na zawsze a tak przynajmniej się wydawało. Aż zaczęła coś czuć do jego brata Gaba. Może nikt by o tym nie wiedział gdyby jej matka nie...

Ograniczę się do zwykłej punktacji, bo gdybym chciała wyrazić opinię o tym "dziele", nie starczyłoby mi dnia. Tak więc:
Styl - całkiem niezły, szybko się czytało -( 6)
Pomysł - lubię trójkąty miłosne, więc nie będę obiektywna -(6)
Bohaterowie - Boże drogi, dawno nie trafiłam na tak wkurzające postaci. Zupełnie nie rozumiem ich postępowania, motywów, którymi się kierują, po co? Za co? Dlaczego? Z każdym rozdziałem było gorzej -( 1)
Główna bohaterka, Molly - uosobienie totalnej głupoty. Strasznie wkurzająca. Nie uczy się na błędach, nie ewoluuje, ślepo tłucze tą samą historię. Czasami żałowałam, że nie spalili jej na stosie. Nie, nie i jeszcze raz nie. Stąd zacna ocena - (-10)
Podsumowując, gdyby usunąć z tej książki 80% bohaterów łącznie z główną bohaterką i jej matką, zostałaby całkiem fajna historia o małym miasteczku i programach dokumentalnych na Netflixie.

Ograniczę się do zwykłej punktacji, bo gdybym chciała wyrazić opinię o tym "dziele", nie starczyłoby mi dnia. Tak więc:
Styl - całkiem niezły, szybko się czytało -( 6)
Pomysł - lubię trójkąty miłosne, więc nie będę obiektywna -(6)
Bohaterowie - Boże drogi, dawno nie trafiłam na tak wkurzające postaci. Zupełnie nie rozumiem ich postępowania, motywów, którymi się kierują, po...