rozwińzwiń

Pamięć jest naszym domem

Okładka książki Pamięć jest naszym domem Suzanna Eibuszyc
Okładka książki Pamięć jest naszym domem
Suzanna Eibuszyc Wydawnictwo: Prószyński i S-ka reportaż
392 str. 6 godz. 32 min.
Kategoria:
reportaż
Tytuł oryginału:
Memory is Our Home
Wydawnictwo:
Prószyński i S-ka
Data wydania:
2016-05-12
Data 1. wyd. pol.:
2016-05-12
Liczba stron:
392
Czas czytania
6 godz. 32 min.
Język:
polski
ISBN:
9788380693234
Tłumacz:
Anna Maria Nowak
Tagi:
Anna Maria Nowak
Średnia ocen

7,4 7,4 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,4 / 10
59 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
15368
2026

Na półkach: ,

wspomnienia warszawskiej żydówki, której pamiętnik przetrwania uzupełnia niezwykłe świadectwo jej córki. Suzanna została przez córkę nakłoniona do opublikowania wspomnień,. Ojciec umarł ,a matka obdarzona licznymi dziećmi nie mogła ich utrzymać. Najstarszy przejął miejsce ojca w fabryce, bliźniaczki też pracowały. Relacja przybliża obyczajowość żydowską, tardycje, siwięto Pesach. Tylko Sewek chodzil do szkoły, Suzana przepisując jegolekcje też się uczyła, od 1925 roku uczęśzzała do szkól, zwsze byla prymuską. Epidemia gruźlicy,ciężkie życie po wojnie-bieda. Matkadoznałą udary, ostatie latażycia leżąła jak kłoda. Sala już mężatka chciała emigrow, więć ozbyła się ciąży.DLUB aNI NASILAJĄCY SIĘ ANTYSEMITYZM RZĄDY I ŚMIERĆ pIŁSUDSKIEGO. gDY WYBUCHLA WOJNA, UCIEKLI DO zWIĄZKU rADZIEKIEGO, dokąd Niemcy WKROCZYLI 1 W 1941 R I ZACZĘLI PRZEŚLADOWAĆLUDNOŚĆ O ŻYDOWSKIEJ PROWENIENCJI, A

wspomnienia warszawskiej żydówki, której pamiętnik przetrwania uzupełnia niezwykłe świadectwo jej córki. Suzanna została przez córkę nakłoniona do opublikowania wspomnień,. Ojciec umarł ,a matka obdarzona licznymi dziećmi nie mogła ich utrzymać. Najstarszy przejął miejsce ojca w fabryce, bliźniaczki też pracowały. Relacja przybliża obyczajowość żydowską, tardycje, siwięto...

więcej Pokaż mimo to

avatar
469
401

Na półkach:

„Pamięć jest naszym domem” - to dwugłos matki i córki, wyjątkowych kobiet i ich rodzin naznaczonych piętnem Holokaustu i socjologicznym zmaganiem się ze stygmatem dzieci „ocalonych”. To wspomnienie Romy Talasiewicz - Eibuszyc, Żydówki dorastającej w Warszawie, która po wybuchu II Wojny Światowej, „przedostała” (bolesna tułaczka) się do Związku Radzieckiego i tam przetrwała lata wojny. Jej pamiętnik, to naoczna relacja, walka o przetrwanie, o każdy dzień życia, jest przeplatany wspomnieniami córki - Suzanne. Wspomnienia te, są bardzo trudne, bolesne, związane z powojenną komunistyczną Polską, próbą powrotu do „normalności”, wykluczeniem, społecznym ostracyzmem oraz powszechnym antysemityzm. Stereotypy i uprzedzenia, szykanowania i donosicielstwo, tego doświadczyła cała rodzina i to nie tylko ze strony oprawcy, ale również i polskiego narodu.
.
Roma ratując swe życie przed zagładą i wojną, oraz ratując sobie przed przed śmiercią z rąk hitlerowców, zostawiła w Polsce całą rodzinę (poza jedną siostrą). Ta świadomość, że wyjechała, będzie jej niezagojoną blizną, która będzie miała swe konsekwencje w dalszym jej i całej rodziny życiu. „Dorastałam w cieniu jej wspomnień, stałam się świadkiem przeszłości. Byłam wściekła i jednocześnie przytłoczona ciężarem nieprzerwanej żałoby, którą matka przerzuciła na mnie”. Rodzina męża pochodziła z Łodzi, i również ona cała zginęła w czasie wojny, czego Abram nie potrafił sobie nigdy wybaczyć. Opisane życie, realistyczne sceny, historyczne fakty, sprawiają, że emocje sięgają zenitu. Trudno pogodzić się z myślą, że człowiek, kobieta, dziecko, może otrzymać od losu tyle cierpienia, tyle bólu, tyle niesprawiedliwości. W każdym miejscu nie było serca do życia. Związek Radziecki, Rosja, Uzbekistan, Ameryka … nigdy nie zastąpią rodzinnych korzeni, Łodzi i Warszawy. Polski … domu!.
.
„Nikogo nie martwi ich los. Sami musieli uporać się z tym, co ich dręczyło. (…) Kazano im zacząć od nowa, jakby to, co było wcześnej, w ogóle nie istniało. Ocaleni, którzy stracili w Holocauście całe rodziny, nie znajdowali ujścia dla psychicznego bólu. Otaczali się więc murem milczenia. Traumatyczne przeżycia kładły się cieniem na ich psychice”.
.
Trudne i bolesna wspomnienia, każda przeczytana strona tnie serce i zostawia bliznę. Tego nie można zapomnieć, wymazać z pamięci. To już na zawsze zostanie z nami i w nas….

„Pamięć jest naszym domem” - to dwugłos matki i córki, wyjątkowych kobiet i ich rodzin naznaczonych piętnem Holokaustu i socjologicznym zmaganiem się ze stygmatem dzieci „ocalonych”. To wspomnienie Romy Talasiewicz - Eibuszyc, Żydówki dorastającej w Warszawie, która po wybuchu II Wojny Światowej, „przedostała” (bolesna tułaczka) się do Związku Radzieckiego i tam przetrwała...

więcej Pokaż mimo to

avatar
569
214

Na półkach: , , , , ,

Wspomnienia Suzanny Eibuszyc i Romy Talasiewicz-Eibuszyc przeleżały na mojej półce sporo czasu, nim zdecydowałam się ją przeczytać. Czułam, że to nie będzie lekka lektura.

Tytuł "Pamięć jest naszym domem" dobrze oddaje treść tej książki. Mamy w niej dwie narracje - matki i córki. Na życie obu kobiet ogromny wpływ miał holocaust i powszechny antysemityzm. Roma uciekła z Warszawy do Związku Radzieckiego, ratując siebie przed śmiercią z rąk hilerowców. Jej cała rodzina (poza jedną siostrą) zginęła, o czym przekonała się, kiedy po latach wojennej zawieruchy wróciła do Polski. Utrata najbliższych w holocauście miała wpływ na całe jej późniejsze życie, co odczuła także urodzona po wojnie córka Suzanna. Ucierpiała psychika także Abrama, męża Romy, który przed wojną mieszkał w Łodzi - jego bliscy także nie przeżyli eksterminacji. Mężczyzna przez cały swój późniejszy żywot nie potrafił sobie wybaczyć, że opuścił rodzinne miasto, uciekając na ziemie Sowietów.

Nie jest to książka łatwa dla Polaków. Większość z nas chciałaby czytać wyłącznie o chlubnych momentach naszej historii, ale nie możemy wciąż wypierać się tych mniej przyjemnym faktów. W tych wspomnieniach nie przeczytamy o bohaterstwie naszych rodaków, którzy ratowali Żydów. Znajdziemy w niej za to przykłady szykanowania i donosicielstwa na mniejszość narodową. Roma opisuje, że jeszcze na długo przed wojną spotykała się z antysemityzmem ze strony Polaków, zwłaszcza po śmierci Józefa Piłsudskiego. Po wybuchu II wojny światowej wśród polskiego społeczeństwa pojawiła się grupa szmalcowników, którzy dla własnych korzyści finansowych zdradzali hitlerowcom kryjówki Żydów. Nie tylko Niemcy nienawidzili wyznawców religii mojżeszowej. Stereotypowe myślenie, uprzedzenia i ksenofobia były przyczyną krzywdy wielu niewinnych ludzi.

Ogromnym plusem tej książki jest to, że nie zawiera tylko osobiste wspomnienia, ale przeczytamy w niej także sporo o niektórych wydarzeniach historycznych, ówczesnej polityce i problemach społecznych. Dzięki tym elementom dużo łatwiej w trakcie lektury zrozumieć położenie Żydów w Polsce i Związku Radzieckim. Trzeba też wziąć pod uwagę, że książka została po raz pierwszy wydana w Ameryce (wspomnienia Romy z języka polskiego przetłumaczono na angielski). Osobom nieznającym historii Polski należało przedstawić rys historyczny.

Ze smutkiem czytałam tę książkę. Wielu członków narodu żydowskiego traktowało Polskę jako swój dom, ale zostało zmuszonych do emigracji, o czym więcej napisała Suzanna. "Pamięć jest naszym domem" opowiada do czego prowadzi ksenofobia i jest bardzo cennym głosem w dyskusji o antysemityzmie.

Wspomnienia Suzanny Eibuszyc i Romy Talasiewicz-Eibuszyc przeleżały na mojej półce sporo czasu, nim zdecydowałam się ją przeczytać. Czułam, że to nie będzie lekka lektura.

Tytuł "Pamięć jest naszym domem" dobrze oddaje treść tej książki. Mamy w niej dwie narracje - matki i córki. Na życie obu kobiet ogromny wpływ miał holocaust i powszechny antysemityzm. Roma uciekła z...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1154
1154

Na półkach: , ,

Czytając o okrucieństwie II wojny światowej zazwyczaj skupiamy się na doświadczeniach tych co przeżyli ten koszmar zapominając że trauma której doznali jest często przekazywana kolejnym pokoleniom. Dzieci a nawet wnuki tych co przeżyli gromadzą w sobie ich lęki, obawy, wieczny strach.

"Pamięć jest naszym domem" Suzanny Eibuszyc to książka która opowiada o losach jej matki Romy, Żydówki urodzonej w Polsce która aby uniknąć pewnej śmierci ucieka z okupowanej przez Niemców Warszawy do Związku Sowieckiego. W swoich wspomnieniach sięga do wczesnego dzieciństwa. Mówi o dorastaniu pod opieką mamy i starszego rodzeństwa. Wspomina biedę i głód ale też ogromne oddanie i miłość najbliższych, edukację, a nawet pierwsze miłości.
Wszystko zmienia się wraz z wybuchem wojny. Odczuwane już wcześniej antysemickie nastroje jeszcze się potęgują a jedynym celem staje się przeżycie.
Aby przetrwać Roma decyduje się na ucieczkę z Warszawy na tereny okupowane przez Rosjan gdyż ich boi się mniej niż hitlerowców. Zaczyna się więc niebezpieczna tułaczka na wschód. Mimo iż udaje się jej przetrwać koszmar wojny do końca życia nie może sobie wybaczyć że w stolicy zostawiła większość członków swojej rodziny z których nikt nie przeżył.To poczucie winy i wstydu jest brzemieniem które dźwiga już do końca życia a swoje strachy i obawy nieświadomie przekazuje swoim córkom.

Drugim głosem w tej powieści jest głos Suzanny, córki Romy która wychowana przez rodziców którzy przeżyli Holocaust musi emigrować z Polski i rozpoczynać nowe życie w Stanach Zjednoczonych. Mimo iż urodzona po wojnie żyje ich wojennymi przeżyciami oraz żalem że kraj który jej matka uważała za swoją ojczyznę tak okrutnie potraktował społeczność żydowską.

To co mi zostanie z tej książki w pamięci to wiedza że antysemityzm w Polsce był silny długo przed wybuchem II wojny. Wrośnięty w naszą kulturę i podsycany przez wieki przez kościół katolicki jest niestety nadal żywy. Jednak Polacy nie lubią o tym słuchać. Zaraz pojawiają się głosy oburzenia że przecież tylu Polków ratowało Żydów a mówienie o krzywdach im wyrządzonych jest "kalaniem własnego gniazda". Najtrudniej jest uderzyć się we własne piersi.

Czytając o okrucieństwie II wojny światowej zazwyczaj skupiamy się na doświadczeniach tych co przeżyli ten koszmar zapominając że trauma której doznali jest często przekazywana kolejnym pokoleniom. Dzieci a nawet wnuki tych co przeżyli gromadzą w sobie ich lęki, obawy, wieczny strach.

"Pamięć jest naszym domem" Suzanny Eibuszyc to książka która opowiada o losach jej matki...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1528
152

Na półkach: , , , , , ,

Bardzo dobra książka traktująca o losach warszawskich żydów w okresie II wojny światowej. Tym razem główna bohaterka ucieka przed zagładą do Związku Sowieckiego i tam spędza kilka koszmarnych lat, tęskniąc wprost niewiarygodnie za rodziną i ojczystym krajem. Po wojnie udaje się jej wrócić do Polski, lecz nigdy się nie dowiaduje jakie były losy jej rodziny, choć oczywiście możemy się domyślać...

Ciekawie też opisane są lata przed wojną i wprost nieprawdopodobna nędza, w której żyło wiele żydowskich rodzin. Zrobiło to na mnie ogromne wrażenie. Jeśli ktoś lubi czytać wspomnienia z tego okresu, to na pewno warto sięgnąć po tą pozycję.

Bardzo dobra książka traktująca o losach warszawskich żydów w okresie II wojny światowej. Tym razem główna bohaterka ucieka przed zagładą do Związku Sowieckiego i tam spędza kilka koszmarnych lat, tęskniąc wprost niewiarygodnie za rodziną i ojczystym krajem. Po wojnie udaje się jej wrócić do Polski, lecz nigdy się nie dowiaduje jakie były losy jej rodziny, choć oczywiście...

więcej Pokaż mimo to

avatar
935
933

Na półkach:

Kolejne bardzo trafne wspomnienie osób ocalałych z Holocaustu. Opis przedwojennej społeczności żydowskiej oraz jej losy po wybuchu II wojny światowej. Książka opisuje nie tylko okropności hitlerowskie, jak i stalinowskie represje wobec Polaków, Żydów i Ukraińców. Jest to swoista saga rodzinna, w której biorą trzy pokolenia po ocalałych z zagłady: matka, córka i wnuczki.

Kolejne bardzo trafne wspomnienie osób ocalałych z Holocaustu. Opis przedwojennej społeczności żydowskiej oraz jej losy po wybuchu II wojny światowej. Książka opisuje nie tylko okropności hitlerowskie, jak i stalinowskie represje wobec Polaków, Żydów i Ukraińców. Jest to swoista saga rodzinna, w której biorą trzy pokolenia po ocalałych z zagłady: matka, córka i wnuczki.

Pokaż mimo to

avatar
1349
480

Na półkach: ,

Nie planowałam tego. Ale poprzednia moje lektura także traktowała o wspomnieniach,a raczej o codziennej ich utracie. Przed chwilą skończyłam Pamięć jest naszym domem, gdzie wspomnienia były treścią życia. We wspomnieniach ,,mieszkali" ci, którzy tragicznie zginęli, czasy, które już nie wrócą, miejsca do których już nie ma powrotu....
Każdy człowiek powinien mieć swoje korzenie, swoją historię. Powinien mieć swoje wspomnienia, te dobre i te złe, bo o one nas określają. One są naszym doświadczeniem. Dzięki nim mamy swoje korzenie, swoją tożsamość - tą osobistą i tą narodową.
Lektura tej książki pozwoliła mi jakby na nowo popatrzeć na tamte trudne czasy. Znam historię, przeczytałam masę książek o wojnie, holokauście, obozach, okrucieństwie.... Ale czytając tą lekturę jakoś inaczej spojrzałam na tamten okres. Jest jakby pomieszanie faktów i emocji, codziennego życia na tle okrutnych czasów.
Polecam

Nie planowałam tego. Ale poprzednia moje lektura także traktowała o wspomnieniach,a raczej o codziennej ich utracie. Przed chwilą skończyłam Pamięć jest naszym domem, gdzie wspomnienia były treścią życia. We wspomnieniach ,,mieszkali" ci, którzy tragicznie zginęli, czasy, które już nie wrócą, miejsca do których już nie ma powrotu....
Każdy człowiek powinien mieć swoje...

więcej Pokaż mimo to

avatar
447
213

Na półkach:

Czym jest pamięć? Czym jest nadzieja?
Jeśli poszukujesz odpowiedzi na te pytania, to ta książka stanowi odpowiedź na nią. Dramatyczne losy kobiety porzucającej wszystko i uciekającej przed horrorem wojny...Opowieść o wierze i głębokiej nadziei. O tym, jaki świat bywa bezlitosny i jak ulotne jest to, co kochamy.
Nie jedna przestroga płynie z tej lektury, ale do mnie najbardziej przemawia ta, którą sformułowałam następująco: "Kto raz zacznie uciekać, już nigdy nie zazna w pełni spokoju."

Czym jest pamięć? Czym jest nadzieja?
Jeśli poszukujesz odpowiedzi na te pytania, to ta książka stanowi odpowiedź na nią. Dramatyczne losy kobiety porzucającej wszystko i uciekającej przed horrorem wojny...Opowieść o wierze i głębokiej nadziei. O tym, jaki świat bywa bezlitosny i jak ulotne jest to, co kochamy.
Nie jedna przestroga płynie z tej lektury, ale do mnie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
721
106

Na półkach: , , ,

Książka opisuje wspomnienia Romy Talasiewicz-Eibuszyc - Żydówki urodzonej w Polsce pod koniec I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej zdołała przedostać się do Związku Radzieckiego i tam walczyła o przetrwanie. Jej pamiętnik, przeplatany wspomnieniami córki, Suzanny, przedstawia zmagania żydowskiej rodziny, która po Holokauście próbuje odbudować życie w powojennej, komunistycznej Polsce. Książka obejmuje 40 lat życia bohaterki. Przedstawia codzienne życie żydowskiej społeczności. Serdecznie polecam przeczytanie tej książki zwłaszcza osobom, które podobnie jak ja interesują się historią naszego kraju.

Książka opisuje wspomnienia Romy Talasiewicz-Eibuszyc - Żydówki urodzonej w Polsce pod koniec I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej zdołała przedostać się do Związku Radzieckiego i tam walczyła o przetrwanie. Jej pamiętnik, przeplatany wspomnieniami córki, Suzanny, przedstawia zmagania żydowskiej rodziny, która po Holokauście próbuje odbudować życie w powojennej,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
99
49

Na półkach:

No nie przebrnęłam. Książka chaotyczna i nieciekawie napisana. Zbyt dużo opisów sytuacji politycznej. I to powtarzanie tych samych informacji i opisów zdarzeń. Nie polecam!

No nie przebrnęłam. Książka chaotyczna i nieciekawie napisana. Zbyt dużo opisów sytuacji politycznej. I to powtarzanie tych samych informacji i opisów zdarzeń. Nie polecam!

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    120
  • Przeczytane
    80
  • Posiadam
    38
  • II wojna światowa
    4
  • 2018
    4
  • Ulubione
    3
  • Literatura faktu
    3
  • Historia
    3
  • Holocaust
    2
  • 2021
    2

Cytaty

Więcej
Suzanna Eibuszyc Pamięć jest naszym domem Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także