Mons Kallentoft, szwedzki pisarz, zdobył popularność dzięki swojej serii kryminalnej, której główną bohaterką jest policjantka Malin Fors. Kallentoft słynie z umiejętności tworzenia atmosferycznych opisów i wprowadzania czytelników w głębokie emocje.

"Śmierć letnią porą" to druga powieść w serii, w której Malin Fors staje w obliczu brutalnych zbrodni w upalne lato w regionie Östergötland. Gwałt na czternastoletniej dziewczynce oraz zaginięcie innej nastolatki stawiają przed Malin i jej kolegą Zeke pytania o tożsamość sprawcy i motywy tych okrutnych czynów. Linköping, spokojne miasteczko, staje się areną zła i koszmaru.

W "Śmierci letnią porą" Mons Kallentoft kreuje duszną atmosferę gorącego lata, wplatając wątki mroczne i pełne napięcia. Czytelnicy zostają wciągnięci w śledztwo, próbując razem z Malin odkryć tajemnicę i ujawnić prawdę. Kallentoft bawi się perspektywą, korzystając z narracji z perspektywy ofiar, co dodaje głębi i emocjonalnego wymiaru powieści.

Jednakże, "Śmierć letnią porą" otrzymuje ocenę 6/10 ze względu na pewne ograniczenia. Część czytelników może odczuwać nieco wolniejsze tempo narracji oraz pewną niejednoznaczność w rozwoju postaci. Niektóre wątki mogą być mniej przemyślane i pozostawiać pewien niedosyt w porównaniu do innych powieści kryminalnych.

Mimo to, dla miłośników skandynawskiego kryminału, "Śmierć letnią porą" oferuje solidną dawkę suspensu i tajemnicy. Mons Kallentoft potrafi tworzyć silne obrazy i angażować emocjonalnie czytelników. Chociaż ta część nie jest najmocniejszą w serii, nadal dostarcza wystarczającej dawki intrygi i zainteresowania. Jeśli lubisz klimatyczne kryminały osadzone w surowej scenerii, warto dać szansę tej powieści i poznać dalsze losy Malin Fors.

Mons Kallentoft, szwedzki pisarz, zdobył popularność dzięki swojej serii kryminalnej, której główną bohaterką jest policjantka Malin Fors. Kallentoft słynie z umiejętności tworzenia atmosferycznych opisów i wprowadzania czytelników w głębokie emocje.

"Śmierć letnią porą" to druga powieść w serii, w której Malin Fors staje w obliczu brutalnych zbrodni w upalne lato w...

Styl Monsa Kallentofta może się podobać lub nie, raczej nie pozostawi obojętnym. Ja należę do grona lubiących – coś w tym jest, urywane opisy, wrażenia, wszystko do nas przemawia: przedmioty, zjawiska, zmarli… , nasącza swoimi wspomnieniami i emocjami.
Fabuła trzyma się stylu, sama w sobie daje dobry kryminał, chociaż właśnie sposób narracji nadaje powieści wartość (lub nie, jak z kimś nie zagra).

Styl Monsa Kallentofta może się podobać lub nie, raczej nie pozostawi obojętnym. Ja należę do grona lubiących – coś w tym jest, urywane opisy, wrażenia, wszystko do nas przemawia: przedmioty, zjawiska, zmarli… , nasącza swoimi wspomnieniami i emocjami.
Fabuła trzyma się stylu, sama w sobie daje dobry kryminał, chociaż właśnie sposób narracji nadaje powieści wartość (lub...

W marcu przeczytałam pierwszy tom serii o Malin Fors " ofiara w środku zimy " więc na końcówce lata przyszedł czas na kolejny tom "śmierć letnią porą "
Tym razem Malin musi znaleźć seryjego mordercę którego ofiarami są nastolatki...
Twórczość Mons Kallentoft​​ nie jest dla każdego ponieważ przesycona jest metafizyką, poetyką, symboliką.. zdecydowanie nie jest to typowy kryminał, ale jeśli ominiemy te nietypowe wstawki dostajemy solidną porcję dobrego crimi.

W marcu przeczytałam pierwszy tom serii o Malin Fors " ofiara w środku zimy " więc na końcówce lata przyszedł czas na kolejny tom "śmierć letnią porą "
Tym razem Malin musi znaleźć seryjego mordercę którego ofiarami są nastolatki...
Twórczość Mons Kallentoft​​ nie jest dla każdego ponieważ przesycona jest metafizyką, poetyką, symboliką.. zdecydowanie nie jest to typowy...

Jestem właśnie po lekturze dwóch pierwszych części i to co chciałam przede wszystkim napisać to to, że generalnie jest to ciekawa lektura ALE nie rozumiem jak ktoś (krytyk literacki) mógł napisać: " Nie nawracajcie sobie głowy Stiegiem Larssonem, Kallentoft jest lepszy!". Opinia ta pojawiała się na okładce. Całkowicie nie zgadzam się z tą opinią - jak już pisałam to ciekawa lektura, ale moim zdaniem poziom niżej niż Millenium.

Jestem właśnie po lekturze dwóch pierwszych części i to co chciałam przede wszystkim napisać to to, że generalnie jest to ciekawa lektura ALE nie rozumiem jak ktoś (krytyk literacki) mógł napisać: " Nie nawracajcie sobie głowy Stiegiem Larssonem, Kallentoft jest lepszy!". Opinia ta pojawiała się na okładce. Całkowicie nie zgadzam się z tą opinią - jak już pisałam to ciekawa...

Śmierć Letnią porą to opowieść bardzo gorąca, jak żadna inna, zarówno w temacie , jak i atmosferze. Upał wprost bucha z krat książki, niemal naocznie czujemy jak nas dopada i obezwładnia, podobnie jak to czyni z bohaterami. Temat też jest trudny - zaburzone relacje rodzinne na tle seksualnym. Tym razem Malin musi się zmierzyć z tematem trudnym emocjonalnie dla niej samej, do tego śledztwo rozwija się powoli. Autor prowadzi akcję tak obrazowo, że sami odczuwamy niemoc śledczych, ich irytację i bezsilność. Mons Kallendoft ma specyficzny styl, oszczędny, niemal szorstki w wyrazie. Zręcznie stosuje takie konstrukcje dzięki którym odczuwamy atmosferę towarzysząca wydarzeniom z książki. Jednocześnie zmusza nas do wysiłku intelektualnego, tej książki nie czyta się jednym tchem, ale też trudno ją porzucić. Dla niektórych czytelników może się styl autora wydawać nużącym. Mons Kallentoft nie jest pisarzem dla każdego, ale pisze w sposób wyjątkowy, plastyczny, opisowy, wywołujący emocje. Lektura jego książek to swoisty taniec z emocjami.

Śmierć Letnią porą to opowieść bardzo gorąca, jak żadna inna, zarówno w temacie , jak i atmosferze. Upał wprost bucha z krat książki, niemal naocznie czujemy jak nas dopada i obezwładnia, podobnie jak to czyni z bohaterami. Temat też jest trudny - zaburzone relacje rodzinne na tle seksualnym. Tym razem Malin musi się zmierzyć z tematem trudnym emocjonalnie dla niej samej,...

Kolejne spotkanie z Malin Fors. Wszystko zaczyna się od znalezienia nagiej nastolatki, następne ofiary są już martwe, a na koniec pani komisarz musi walczyć o życie własnego dziecka. Malin to zwykła kobieta, ma gorsze dni, ma swoje wady i słabości, czasem jest zmęczona, czasem roztargniona, ulega emocjom. No i wieloosobowa narracja. Początkowo trzeba się do niej przyzwyczaić, ale potem wciąga.

Kolejne spotkanie z Malin Fors. Wszystko zaczyna się od znalezienia nagiej nastolatki, następne ofiary są już martwe, a na koniec pani komisarz musi walczyć o życie własnego dziecka. Malin to zwykła kobieta, ma gorsze dni, ma swoje wady i słabości, czasem jest zmęczona, czasem roztargniona, ulega emocjom. No i wieloosobowa narracja. Początkowo trzeba się do niej...

„Nie zabiję cię, mój letni aniele.
Sprawię tylko, że się odrodzisz”.

W upalny dzień w Lonkopingu zostaje znaleziona naga dziewczyna. Nastolatka nie pamięta ostatnich wydarzeń, rany zadane ostrzem na jej ciele sugerują, że została napadnięta.
Wkrótce śledczy wiążą tę sprawę z zaginięciem kolejnej ofiary. Miasto nie pamięta serii takich brutalnych zbrodni.

ŚMIERĆ LETNIĄ PORĄ to książka, która powinna być podawana jako przykład dla pisarzy jak nie należy pisać.
Mons Kallentoft rzekomo lepszy od Stiega Larssona? (Jak pisze na okładce lektury).
Więc ja się pytam czytelników pana Larssona, czy tak samo się zanudzali czytając jego prozę?
Czy doprowadzał was do szału tanim bełkotem, nie wiedząc co chce przekazać?
Miałam ochotę cisnąć tym gniotem w kąt, zamknąć i już nie wrócić do czytania.
Kallentoft pisze w różnych osobach, zwracając się do postaci, by zaraz oddać myśli ducha. Tak, nie pomyliłam się. Monologi zmarłych, które nie wiem czemu miały służyć, bo jeśli wzruszeniu, to się autorowi nie udało.

Jedyną zaletą jest fabuła. Ale nawet najlepsza historia nie jest warta świeczki, kiedy jest napisana jakby pisało ją dziecko lamentujące nad filozoficznymi aspektami życia.
Zakończenie miało być zaskakujące a wcale nie było. Mało tego, wiele razy miałam ochotę zwymiotować, bo ŚMIERĆ LETNIĄ PORĄ wzbudzała we mnie wstręt.

„Nie zabiję cię, mój letni aniele.
Sprawię tylko, że się odrodzisz”.

W upalny dzień w Lonkopingu zostaje znaleziona naga dziewczyna. Nastolatka nie pamięta ostatnich wydarzeń, rany zadane ostrzem na jej ciele sugerują, że została napadnięta.
Wkrótce śledczy wiążą tę sprawę z zaginięciem kolejnej ofiary. Miasto nie pamięta serii takich brutalnych zbrodni.

ŚMIERĆ LETNIĄ...

Duszno w tej książce i gorąco, nie tylko z powodu upału. Myślę, że plastyczność opisów jest jedną z mocnych stron autora. Od opisów pogody było mi duszno, a od opisów tego, co ludzie mogą zrobić innym ludziom - zimno. Mocne, kontrastowe doświadczenie, chwilami byłam bardzo przejęta w trakcie czytania i będę czytać kolejne części.

Duszno w tej książce i gorąco, nie tylko z powodu upału. Myślę, że plastyczność opisów jest jedną z mocnych stron autora. Od opisów pogody było mi duszno, a od opisów tego, co ludzie mogą zrobić innym ludziom - zimno. Mocne, kontrastowe doświadczenie, chwilami byłam bardzo przejęta w trakcie czytania i będę czytać kolejne części.

Z każdą stroną coraz bardziej wciąga. Kibicuje Malin coraz bardziej i żal mi, że się stacza....

Z każdą stroną coraz bardziej wciąga. Kibicuje Malin coraz bardziej i żal mi, że się stacza....

Świetna kontynuacja. Nie mogę się doczekać następnej

Świetna kontynuacja. Nie mogę się doczekać następnej