Nieprzeciętny temat - różne podejścia do ojcostwa na wczesnym etapie życia dziecka. Książka składa się z wywiadów z ojcami i matkami (aby pokazać obydwa punkty widzenia, co już jest ciekawe) pokazując zarówno powody takiego a nie innego podziału zadań w rodzinie, jak i sam temat zajmowania się dzieckiem, zabaw z nim, jego rozwoju itp. Są również dwa rozdziały rozmowy z psychologami, pokazujące, jak niektóre rozwiązania przyjęte przez bohaterów mogą wpłynąć na dziecko, co też dodaje sporo informacji i jeszcze inne ujęcie tego tematu.
Ale w sumie najciekawsze było poznać te kilka osób, które podzieliły się swoim doświadczeniem z autorką oraz ich powody i sposób na ojcostwo.

Nieprzeciętny temat - różne podejścia do ojcostwa na wczesnym etapie życia dziecka. Książka składa się z wywiadów z ojcami i matkami (aby pokazać obydwa punkty widzenia, co już jest ciekawe) pokazując zarówno powody takiego a nie innego podziału zadań w rodzinie, jak i sam temat zajmowania się dzieckiem, zabaw z nim, jego rozwoju itp. Są również dwa rozdziały rozmowy z...

Nie ulega wątpliwości, że do prawidłowego rozwoju dziecka, tak jak do jego powstania, nie przyczyni się jedynie sam ojciec. Niezmiennie ogromny wpływ na wychowanie dziecka ma czas, jaki na każdym etapie wychowania poświęca mu każde z rodziców. Niniejsza pozycja prawdopodobnie skłoni niejednego rodzica do refleksji nad jakością czasu poświęcanego dziecku.

Nie ulega wątpliwości, że do prawidłowego rozwoju dziecka, tak jak do jego powstania, nie przyczyni się jedynie sam ojciec. Niezmiennie ogromny wpływ na wychowanie dziecka ma czas, jaki na każdym etapie wychowania poświęca mu każde z rodziców. Niniejsza pozycja prawdopodobnie skłoni niejednego rodzica do refleksji nad jakością czasu poświęcanego dziecku.

Reportaż o ojcach, którzy na pełen etat zajmują się dziećmi. Dowiedziałam się, że mój mąż osiągnął już 6 level:),poza tym kilka historii rodzin, trochę o innym podejściu ojców od matek, warto przeczytać, ale u mnie obyło się bez jakichś wielkich odkryć, czy wzruszeń przy lekturze. Fajnie, że dużo się zmienia w Polsce pod tym względem, że ojcowie chcą budować głębsze relacje z dziećmi.

Reportaż o ojcach, którzy na pełen etat zajmują się dziećmi. Dowiedziałam się, że mój mąż osiągnął już 6 level:),poza tym kilka historii rodzin, trochę o innym podejściu ojców od matek, warto przeczytać, ale u mnie obyło się bez jakichś wielkich odkryć, czy wzruszeń przy lekturze. Fajnie, że dużo się zmienia w Polsce pod tym względem, że ojcowie chcą budować głębsze...

O ojcach którzy są ale ich nie widać. O rodzinach które funkcjonują wbrew stereotypowi Matki Polki - niezastąpionej, nieomylnej a dla niektórych wbrew biologii.
Ciekawe spojrzenie na rodzinę oczami ojców "siedzących" z dzieckiem w domu i wpływu tego "siedzenia" na relacje rodzinne.

O ojcach którzy są ale ich nie widać. O rodzinach które funkcjonują wbrew stereotypowi Matki Polki - niezastąpionej, nieomylnej a dla niektórych wbrew biologii.
Ciekawe spojrzenie na rodzinę oczami ojców "siedzących" z dzieckiem w domu i wpływu tego "siedzenia" na relacje rodzinne.

Macierzyństwo uchodzące za domenę kobiet, autorka ukazuje od ,,męskiej" strony. Podjęte wyzwanie okazuje się skokiem do głębokiej wody - bo nie dość, że mężczyźni z niemowlętami, to w dodatku na ,,tacierzyńskim". Wbrew pozorom okazuje się, że to wcale nie są wyjątki- udało się znaleźć całkiem sporo reprezentantów tej rosnącej z roku na rok grupy. W zasadzie jest to lekka książka, sposób pisania nie jest powalający jednakże jej wkład w obserwacje społeczeństwa polskiego jest niebagatelny. Mamy cały przekrój tatusiów - pod względem zarobków, wieku, wykształcenia itd. Wnikliwie opisane przypadki nie są może reprezentatywne pod względem badania tendencji społecznych, jednak mimo to dają pole do ciekawych obserwacji. pomiędzy historie poszczególnych panów dołączone zostały wywiady z psychologami udzielającymi wyczerpujących wypowiedzi na temat ojcostwa. Polecam wszystkim rodzicom i nie tylko - szeroko pojęte role płciowe zaczynają ulegać transformacjom, a nasze pokolenie jest właściwie pierwszym biorącym udział w tego typu zmianach na szerszą skalę, a świadome ojcostwo stanowi wyzwanie XXI wieku.

Macierzyństwo uchodzące za domenę kobiet, autorka ukazuje od ,,męskiej" strony. Podjęte wyzwanie okazuje się skokiem do głębokiej wody - bo nie dość, że mężczyźni z niemowlętami, to w dodatku na ,,tacierzyńskim". Wbrew pozorom okazuje się, że to wcale nie są wyjątki- udało się znaleźć całkiem sporo reprezentantów tej rosnącej z roku na rok grupy. W zasadzie jest to lekka...

W moim odczuciu jest to książka nie tyle o ojcostwie, co o rodzicielstwie. Na podstawie tytułu spodziewałam się reportażu o ojcach, którzy wychowują dzieci przy znikomym udziale partnerki/żony lub zupełnie bez jej udziału. Tymczasem taki skrajny przypadek był tylko jeden, zaś ogólnie bohaterami są pary – pary dzielące się opieką nad dziećmi, i choć większy udział w tej opiece przypada ojcu, to matki nie pozostają w tle. Matki i ojcowie, równorzędni bohaterowie reportażu, opowiadają dużo także o sobie samych, o swojej relacji, o życiu przed posiadaniem dzieci, o pracy zawodowej. Te wszystkie spostrzeżenia nie są bynajmniej z mojej strony krytyką, lecz jedynie stwierdzeniem, że tytuł niezupełnie koreluje z treścią reportażu, albo może raczej z moim wyobrażeniem o jego treści. Tak czy owak, książka jest ogromnie interesująca i poleciłabym ją przede wszystkim parom planującym posiadanie potomstwa, jako skuteczny uświadamiacz i rozbijacz złudzeń.

PS. Mam duże uznanie dla najmłodszego z przedstawionych rodziców, 22-letniego samotnego ojca, który dojrzałością i zaradnością mógłby zawstydzić wielu ludzi starszych od siebie. Trzymam za niego kciuki!

W moim odczuciu jest to książka nie tyle o ojcostwie, co o rodzicielstwie. Na podstawie tytułu spodziewałam się reportażu o ojcach, którzy wychowują dzieci przy znikomym udziale partnerki/żony lub zupełnie bez jej udziału. Tymczasem taki skrajny przypadek był tylko jeden, zaś ogólnie bohaterami są pary – pary dzielące się opieką nad dziećmi, i choć większy udział w tej...

"Mężczyźni z wózkami chodzą pojedynczo. Nawet jeśli jest ich wielu, mijają się. Nie ma w nich czegoś takiego: <Chłopaki, mamy trzech synków, pojedźmy gdzieś razem, na fajniejszy plac zabaw, na teatrzyk czy na jakąś wystawę dla siebie. Jesteśmy w podobnej sytuacji, mamy podobne problemy>. Jakby nie mieli naturalnej potrzeby wspierania się. Jeden Fin zaczął chodzić ze znajomą, choć długo spacerował sam, bo kobiety nie chciały go przyjąć do grupy".

(fragment książki)

"Mężczyźni z wózkami chodzą pojedynczo. Nawet jeśli jest ich wielu, mijają się. Nie ma w nich czegoś takiego: <Chłopaki, mamy trzech synków, pojedźmy gdzieś razem, na fajniejszy plac zabaw, na teatrzyk czy na jakąś wystawę dla siebie. Jesteśmy w podobnej sytuacji, mamy podobne problemy>. Jakby nie mieli naturalnej potrzeby wspierania się. Jeden Fin zaczął chodzić ze...

Tradycyjną rodzinę czeka wiele wyzwań. Ponieważ kobiety są coraz lepiej wykształcone, lepiej się spisują w kontaktach interpersonalnych i lepiej zarabiają, niejedna rodzina musi przedefiniować zwyczajowe role i obowiązki. Autorka dociera do szeregu rodzin, w których to matka jest "żywicielką rodziny", a mąż idzie na tacierzyński nim dzieci rozpoczną edukację w przedszkolu. Przeprowadza wywiady z obiema stronami. Większość małżeństw jest dobrze sytuowana, często ma długi staż, a niektóre pociechy są już na studiach. Najczęściej mieli dwoje dzieci, a potem nagle, po dłuższej przerwie, ponownie zaciążyli. Większość indagowanych mężczyzn równolegle do obowiązków opiekuna dziecka rozwija swoje własne biznesy lub pasje, inaczej niż żony dają sobie pewien margines wolności by nie zwariować. Ich przypadki uświadamiają, że i tata sobie poradzi, że wykaże się cierpliwością czy pomysłowością gdy dziecko się będzie nudzić, że ogarnie domowe zajęcia. Niestety wrogiem takich układów jest frustracja, że całymi miesiącami partnerem do rozmowy jest roczny osesek, no i męska potrzeba wykazywania się na polu zawodowym.
Niektóre matki wręcz są zazdrosne, że miedzy ojcami a potomstwem wywiązuje się głębsza więź, że mama jest od święta, a tata jest zawsze pod ręką.
ta pozycja to na pewno wielka pomoc dla zdesperowanych rodziców, którzy stają przed wyborem kto przejmie nad dzieckiem opiekę. Póki nie wyrównają się ekonomiczne szanse i płace na wszystkich polach, niewielu mężczyzn zdecyduje się na pozostanie w domu. Chyba że zachęci ich doświadczenie ojców, którzy wypowiadają się w reportażu.
Kompleksowe ujęcie tematu, okraszone rozmową z psychologami, którzy stoją mimo wszystko w opozycji do głoszonej tezy, i raczej popierają tradycyjny podział obowiązków. Ten dysonans jest jedynym minusem wciągającej relacji o problemach z życia wziętych. Na plus zaliczam takze próbę włączenia historii o mniej pozytywnym wydźwięku, jak np młodego dwudziestoletniego ojca, który samotnie zajmuje się córka, gdyż partnerka nie dorosła psychicznie do macierzyństwa i ma zaburzenia osobowościowe, tudzież może dla własnej córki stwarzać zagrożenie. Szkoda, że ze strony państwa ojcowie na tacierzyńskim nie maja zbyt wielu ułatwień czy przywilejów. Mam nadzieję, że prezentowane treści znajdą oddźwięk u naszych władz. Lektura pouczająca, aktualna i dotykająca ważkich kwestii.

Tradycyjną rodzinę czeka wiele wyzwań. Ponieważ kobiety są coraz lepiej wykształcone, lepiej się spisują w kontaktach interpersonalnych i lepiej zarabiają, niejedna rodzina musi przedefiniować zwyczajowe role i obowiązki. Autorka dociera do szeregu rodzin, w których to matka jest "żywicielką rodziny", a mąż idzie na tacierzyński nim dzieci rozpoczną edukację w przedszkolu....

Do wyzwania wybrałam książkę, która jest reportażem. Przedstawia ona rodziny, w którym opiekę nad dzieckiem przejmuje ojciec. Przeważnie jest to spowodowane z pracą oraz przeanalizowaniem, co się w życiu opłaca robić.

W książce autorka przedstawia ten model rodziny jako coś odmiennego. Owszem, jeszcze kilka, kilkanaście lat temu model rodziny, w którym ojciec się zajmuje dziećmi był czymś hmm... nienormalnym dla reszty społeczeństwa. Ale czy tak jest naprawdę. Bo ja zauważam, że coraz więcej rodzin dba o to, by ojciec brał czynny udział w wychowaniu rodziny. Owszem, mieszkając na wsi, zauważam też rodziny, w których "chłop" jest od zarabiania pieniędzy, a "baba" od wychowywania. Ale powolutku zmienia się ten sposób myślenia i to mnie ogromnie cieszy.

Więcej: http://msmagi18.blogspot.com/2016/07/bookathon-lato-2016-autor-o-twoim.html

Do wyzwania wybrałam książkę, która jest reportażem. Przedstawia ona rodziny, w którym opiekę nad dzieckiem przejmuje ojciec. Przeważnie jest to spowodowane z pracą oraz przeanalizowaniem, co się w życiu opłaca robić.

W książce autorka przedstawia ten model rodziny jako coś odmiennego. Owszem, jeszcze kilka, kilkanaście lat temu model rodziny, w którym ojciec się zajmuje...

Fajnie, że taka książka powstała, ale szkoda, że wszystkie opisane rodziny mieszkają w Warszawie, bo jednak w Warszawie wszystko dzieje sie szybciej niż w innych częściach kraju. Średnio podobały mi się też rozmoway z psychologami, którzy za wszelką cenę starali się udowodnić, że dziecku szkodzi stała opieka ojca. Ale poza tym zdecydowanie na plus, zwłaszcza za innowacyjność.

Fajnie, że taka książka powstała, ale szkoda, że wszystkie opisane rodziny mieszkają w Warszawie, bo jednak w Warszawie wszystko dzieje sie szybciej niż w innych częściach kraju. Średnio podobały mi się też rozmoway z psychologami, którzy za wszelką cenę starali się udowodnić, że dziecku szkodzi stała opieka ojca. Ale poza tym zdecydowanie na plus, zwłaszcza za innowacyjność.