Mam mieszane uczucia. Lubię styl autora, polubiłam głównego bohatera, ale jednak za dużo tu dla mnie wszystkiego: wątków, bohaterów głównych i pobocznych, aluzji, niedopowiedzeń. Kilka kwestii wg mnie zostało nierozwiązanych, a szkoda. Przeczytałam cały cykl - choć można czytać książki oddzielnie, nie są aż tak ściśle ze sobą powiązane - ale nie będzie na pewno na liście moich ulubionych pozycji.

Mam mieszane uczucia. Lubię styl autora, polubiłam głównego bohatera, ale jednak za dużo tu dla mnie wszystkiego: wątków, bohaterów głównych i pobocznych, aluzji, niedopowiedzeń. Kilka kwestii wg mnie zostało nierozwiązanych, a szkoda. Przeczytałam cały cykl - choć można czytać książki oddzielnie, nie są aż tak ściśle ze sobą powiązane - ale nie będzie na pewno na liście...

Bardzo dobry kryminał!

Bardzo dobry kryminał!

"Niespodziewanie spotykamy kogoś na naszej drodze. Wszystko jedno, nazwijmy to przeznaczeniem. Lub przypadkiem. I to spotkanie przesądza o naszym życiu"

"Piąty Beatles" jest czwartym tomem z cyklu kryminalnego z Rudolfem Heinzem w roli głównej. I trzeba przyznać, że tomem bardzo udanym, z misternie uknutą intrygą, świetnie skonstruowanymi postaciami i dopracowanym tłem. Akcja jest mocno osadzona w czasoprzestrzeni. Ramy czasowe wyznaczają rzeczywiste wydarzenia, jak choćby wspomniany mecz Polska-Rosja czy tragedia himalaistów na Broad Peak. Prowadząc śledztwo, Heinz przemieszcza się po całym kraju, a my możemy ruszyć jego śladem.
Heinz będąc na szkoleniu w Pile zostaje przypadkowo włączony w śledztwo dotyczące dziwnego morderstwa młodego chłopaka. Chłopak okazuje się być synem znanego biznesmena ze Śląska. Wszystkie tropy podjęte przez Heinza prowadzą donikąd. Do czasu drugiego morderstwa - dość dziwnego...z odniesieniem do Beatlesów. Krąg się zacieśnia. Puzzle zaczynają wskakiwać na swoje miejsca. Profiler nawet nie przypuszcza jaki obrót przybierze sprawa, która zajmie mu prawie dwa lata i okaże się ostatnią w jego karierze.
Postaci są dokładnie takie, jakie powinny być, by uznać je za wiarygodne. Niejednoznaczne, nie bez wad, charakterystyczne, wzbudzające emocje. Heinz oczywiście wysuwa się na pierwszy plan, ze swoją miłością do muzyki i ignorancją dotyczącą portali społecznościowych czy technicznych nowinek.
Historia kryminalna, która mogła wydarzyć się wszędzie, Nie zaskakuje, ale też nie nuży, jest dobra, a przede wszystkim realna. Bohater nieco sarkastyczny, ironiczny, jak taki dinozaur, ale odnajdujący się we współczesnym świecie. Jeśli ktoś spodziewa się petardy - zawiedzie się, jeśli ktoś szuka dobrego solidnego kryminału na niedzielne popołudnie niech przeczyta.
Jak ja lubię rzeczy, miejsca i zdarzenia, które znam osobiście i widziałam na własne oczy. Tak właśnie dzieje się w książkach z komisarzem Heinzem. Czyta się dobrze, szybko. No i lubię bohaterów tworzonych przez Mariusza Czubaja. Tacy normalni i pozytywni. Polecam.

"Niespodziewanie spotykamy kogoś na naszej drodze. Wszystko jedno, nazwijmy to przeznaczeniem. Lub przypadkiem. I to spotkanie przesądza o naszym życiu"

"Piąty Beatles" jest czwartym tomem z cyklu kryminalnego z Rudolfem Heinzem w roli głównej. I trzeba przyznać, że tomem bardzo udanym, z misternie uknutą intrygą, świetnie skonstruowanymi postaciami i dopracowanym tłem....

Dobra, ale bez szału, chyba najbardziej "rozwleczona". Trochę dłużyło mi się czytanie - zatem z czterech przeczytanych "Piąty Beatles" to najsłabsza część. Mam nadzieję, że dwie kolejne części będą jednak lepsze.

Dobra, ale bez szału, chyba najbardziej "rozwleczona". Trochę dłużyło mi się czytanie - zatem z czterech przeczytanych "Piąty Beatles" to najsłabsza część. Mam nadzieję, że dwie kolejne części będą jednak lepsze.

Rudolf Heinz – profiler, miłośnik bluesa po traumatycznych przejściach – i zagadkowe morderstwo, którego okoliczności są bardzo nietypowe. Czwarta książka o pracy policyjnego profilera - Rudolfa Hainza.
A do tego ta pozostawiona na miejscu zbrodni okładka Abbey Road Beatlesów.
Czerwiec 2012. Trwa mecz Polska–Rosja podczas mistrzostw Europy w piłce nożnej,
gdy policjanci z Piły otrzymują wezwanie na dawne lotnisko, gdzie stacjonował kiedyś pułk myśliwców Su-22. Jest to miejsce zabójstwa, na które przybywa także Rudolf Heinz prowadzący kurs w miejscowej szkole policji. Heinza najbardziej intryguje okładka albumu Beatlesów Abbey Road pozostawiona w hangaroschronie. Profiler nawet nie przypuszcza, jaki obrót przybierze sprawa, która zajmie mu prawie dwa lata i okaże się ostatnią w jego karierze .
Jest to powieść o przeżyciu pokoleniowym, o które chyba coraz trudniej w dzisiejszych " nowoczesnych " czasach. Jest to jednak powieść policyjna w pełni tego słowa znaczeniu .

Rudolf Heinz – profiler, miłośnik bluesa po traumatycznych przejściach – i zagadkowe morderstwo, którego okoliczności są bardzo nietypowe. Czwarta książka o pracy policyjnego profilera - Rudolfa Hainza.
A do tego ta pozostawiona na miejscu zbrodni okładka Abbey Road Beatlesów.
Czerwiec 2012. Trwa mecz Polska–Rosja podczas mistrzostw Europy w piłce nożnej,
gdy policjanci z...

Początek powieści trochę drętwy, ale później się wciągnąłem. Plusem było to, że spora część dzieje się w Katowicach, mieście, które od paru lat staram się polubić. To, że powieść jest prowadzona w dwóch narracjach nie przeszkadzało mi, było nawet ciekawym zabiegiem. Bohater był dość komiczny ze swoim podejściem do życia, rzeczywiście był „niereformowalny” jak określała to jego dziewczyna.
W sumie wszystko było dość zagmatwane i wydawało mi się mało prawdopodobne. Ale było też sporo sytuacyjnego humoru i to z kolei bardzo duży plus. (…Nalał sobie kieliszek wódki i uniósł go w stronę pustego krzesła. - Napij się ze mną – powiedział… (str.197)).
Szkoda, że było dużo irytujących błędów redakcyjno/korektorskich.

Początek powieści trochę drętwy, ale później się wciągnąłem. Plusem było to, że spora część dzieje się w Katowicach, mieście, które od paru lat staram się polubić. To, że powieść jest prowadzona w dwóch narracjach nie przeszkadzało mi, było nawet ciekawym zabiegiem. Bohater był dość komiczny ze swoim podejściem do życia, rzeczywiście był „niereformowalny” jak określała to...

Być może to zasługa wakacji i chęci przeczytania "lekkiego" kryminału, czyli takiego, który wciąga i nie chce puścić, bez wielkich udziwnień i intryg, spowodowała tak pozytywny odbiór tej książki. A może też nawiązanie do kultury "The Beatles", czy też sprawne nakreślenie głównego bohatera, który ma swoje problemy i zgryzoty, stając się przez to bliższy normalności, coś prawie jak Harry Hole.

Z początku trochę naciągane, ale im dalej posuwała się akcja, tym z większą ochotą czytałem dalej. Historia opowiedziana przez Mariusza Czubaja na pewno nie jest oryginalna. Ba! Pewnie jest jedną z bardziej klasycznych dla sztuki kryminału, ale właśnie niczym w klasyce, strzelamy ślepakami, by pod koniec dzięki uprzejmości autora odkryć numerację kart.

I bardzo mi to przypadło do gustu.
Podobają mi się spostrzeżenia głównego bohatera, mimo że nie należą one do pozytywnych. Sam ostatnio "mam problem" w zrozumieniu dzisiejszego świata, który staje się coraz bardziej inny od moich wyobrażeń sprzed 15-20 lat. I chyba trochę też o tym jest ten tytuł, pod płaszczykiem sprytnej intrygi i ciekawego kryminału, główny bohater pokazuje nam, jak często idee i marzenia niczym błoto rozpryskują się o beton.

Być może to zasługa wakacji i chęci przeczytania "lekkiego" kryminału, czyli takiego, który wciąga i nie chce puścić, bez wielkich udziwnień i intryg, spowodowała tak pozytywny odbiór tej książki. A może też nawiązanie do kultury "The Beatles", czy też sprawne nakreślenie głównego bohatera, który ma swoje problemy i zgryzoty, stając się przez to bliższy normalności, coś...

Moje drugie spotkanie z Mariuszem Czubajem, a jednocześnie z Rudolfem Heinzem i mogę ponownie czuć satysfakcję. Równie wciągająca powieść, akcja toczy się sprawnie i płynnie, a przy tym świetny wątek związany z zespołem Beatlesów. Solidna tym samym robota w wykonaniu Mariusza Czubaja.

Moje drugie spotkanie z Mariuszem Czubajem, a jednocześnie z Rudolfem Heinzem i mogę ponownie czuć satysfakcję. Równie wciągająca powieść, akcja toczy się sprawnie i płynnie, a przy tym świetny wątek związany z zespołem Beatlesów. Solidna tym samym robota w wykonaniu Mariusza Czubaja.

Nie spodziewałam się, że tak szybko wrócę do Czubaja, zakładałam trochę późniejszy powrót ze względu na dość utrudniony dostęp do pozostałych części. Czubaj w końcu do mnie trafił w sposób zupełnie nieoczekiwany ale grunt, że w ogóle trafił bo przynajmniej mogłam dokończyć serię.

"Piąty Beatles" to kolejna, czwarta już część z cyklu o śląskim profilerze, i w sumie nie wiem czy lepsza, czy gorsza niż poprzednie, czytało mi się dobrze więc nie mam większych zastrzeżeń. No może jedno... 😎 Autor zbyt często robi przeskoki z narracji pierwszoosobowej na trzecioosobową, które ciut pogarszają odbiór treści z czytanej książki. Na szczęście nie jest tak tragicznie, żebym odpuściła sobie przeczytanie dwóch kolejnych części. Ale to już po moim powrocie ze wschodniej granicy, zza której ostatnio wszyscy uciekają. Mam nadzieję, że wrócę w jednym kawałku... 😐

Nie spodziewałam się, że tak szybko wrócę do Czubaja, zakładałam trochę późniejszy powrót ze względu na dość utrudniony dostęp do pozostałych części. Czubaj w końcu do mnie trafił w sposób zupełnie nieoczekiwany ale grunt, że w ogóle trafił bo przynajmniej mogłam dokończyć serię.

"Piąty Beatles" to kolejna, czwarta już część z cyklu o śląskim profilerze, i w sumie nie wiem...

""Piąty beatels to Mroczna podróż sentymentalna sięgającą ćwierć wieku wstecz,gdy niektórzy z nas byki piękni, młodzi,trochę szaleni i niewinni. A także historia o straconych złudzeniach i zerwanych więziach. Oraz o wspomnieniach ,które mają zabójcza moc.

Książka p.Mariusza jest specyficznym kryminałem (nie jest to jazda bez trzymanki),zawiłym (to prawda),czyta się bardzo dobrze. Cofnięcie się w czasie by rozwikłać zagadkę jest taka perełka tej książki. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał, chodź przyznam że przy lekturze tej książki dwa razy odczułam złość na autora,bo jak tak można było mnie zwodzić za nos! I to dwa razy! Troszkę żal że sprawcę nie poznaje się przy samym końcu,a nie pod koniec(trosze za szybko...) ,ale zakończenie mi to wynagrodziło!
Jeśli lubicie kryminały "lekkie" i i zwodzenie to książka jest właśnie dla Was!
Panie Mariuszu lubi pan ten zespół?

""Piąty beatels to Mroczna podróż sentymentalna sięgającą ćwierć wieku wstecz,gdy niektórzy z nas byki piękni, młodzi,trochę szaleni i niewinni. A także historia o straconych złudzeniach i zerwanych więziach. Oraz o wspomnieniach ,które mają zabójcza moc.

Książka p.Mariusza jest specyficznym kryminałem (nie jest to jazda bez trzymanki),zawiłym (to prawda),czyta się...