Szczerze mówiąc, nie lubię pisarstwa Mary Higgins Clark i nieraz się zarzekałem, że już nie wezmę do ręki jej kryminałów. Irytuje mnie jej nowojorski snobizm, oglądanie świata z perspektywy drogich boutiquów i szykowanych restauracji. Musze wszakże przyznać, że obserwatorką tego świata jest M.H.Clark uważną i chociaż wiem, że NY, owa wyspa blichtru i próżności w morzu przeciętności i biedy, wcale nie do końca tak wygląda jak opisuje go M.H.Clark, to tym razem o powieści "Gdy moja śliczna śpi" mam dobre zdanie (chociaż tytuł, przyznajcie, ckliwy i śmieszny).

Główną zaletą tej sensacyjnej powieści M.H.Clark jest to, że autorce bardzo długo udaje sie utrzymac napięcie,a tym samym zainteresowanie czytelnika. Wprawdzie rozwiązanie (tradycyjne: kto zbił? ) jest oczekiwane ponieważ gdzieś tak od połowy opowiadania wiadomo, że winowajcą jest ten, kto się wydaje najmniej podejrzany, niemniej da się to czytać. Co w przypadku ogromnej większości pisarzy literatury sensacyjnej zza oceanu jest już ogromnym komplementem.

Szczerze mówiąc, nie lubię pisarstwa Mary Higgins Clark i nieraz się zarzekałem, że już nie wezmę do ręki jej kryminałów. Irytuje mnie jej nowojorski snobizm, oglądanie świata z perspektywy drogich boutiquów i szykowanych restauracji. Musze wszakże przyznać, że obserwatorką tego świata jest M.H.Clark uważną i chociaż wiem, że NY, owa wyspa blichtru i próżności w morzu...

Świętny kryminał! Co prawda znając oryginalny tytuł jakoś w połowie można się domyślić kto jest mordercą, nie mniej jednak nie odbiera to przyjemności podążania za bohaterami w rozwikłaniu zagadki. Polecam!

Świętny kryminał! Co prawda znając oryginalny tytuł jakoś w połowie można się domyślić kto jest mordercą, nie mniej jednak nie odbiera to przyjemności podążania za bohaterami w rozwikłaniu zagadki. Polecam!

W tym konkretnym wypadku pani Clark nie popisała się lotnością fabuły. Wystarczyło zwrócić uwagę na jeden fakt, przedstawiony niemal na początku, niczym apetyczne zdjęcie dania głównego... by już wiedzieć, co i jak. Owszem, zaskoczyły mnie dodatkowe powiązania, jednak w tym wypadku fabuła z góry była przesądzona.
Postacie stworzone jak zawsze lekko, przyjemnie, nie płasko i nie papierowo. Wprawdzie wątek romansowy nieco mnie drażnił, bo był niejako na siłę prowadzony, ale poza tym, nie mam zastrzeżeń.
Przyjemny kawałek lektury w klimatach, jakich oczekiwałam, i jakie dostałam.

W tym konkretnym wypadku pani Clark nie popisała się lotnością fabuły. Wystarczyło zwrócić uwagę na jeden fakt, przedstawiony niemal na początku, niczym apetyczne zdjęcie dania głównego... by już wiedzieć, co i jak. Owszem, zaskoczyły mnie dodatkowe powiązania, jednak w tym wypadku fabuła z góry była przesądzona.
Postacie stworzone jak zawsze lekko, przyjemnie, nie płasko i...

Najpierw czytamy jak tajemniczy mężczyzna zabija wścibską acz popularną felietonistkę i pisarkę Ethel Lamston, a potem na kartki książki wkracza Neeve Kearny, córka emerytowanego komisarza nowojorskiej policji i właścicielka ekskluzywnego butiku, którego klientką była zamordowana. Panna Kearny chociaż zajmuje się modą, czuje w sobie ducha detektywa i to, co laikowi niezwiązanemu ze światem mody, umyka w nawale szczegółów, Kearny dostrzega od razu i wysnuwa poprawne wnioski. W sumie jest to naciągana, przydługa opowieść o szukaniu mordercy, o paskudnym i pełnym zazdrości światku mody i… o działaniu przypadku.
Na dobrą sprawę wystarczy zastanowić się nad jednym zdaniem w książce, porównać z tytułem i już morderca jawi się jak na dłoni. Panna Kearny jednak, chociaż taka spostrzegawcza jeśli chodzi o modowe wpadki i przeoczenia, jest (dosłownie) ślepa na to, co ma przed oczyma. Inaczej bowiem powieść zakończyłaby się nie po kilkuset stronach, lecz po kilkudziesięciu.
Plusem niewątpliwym jest to, że tym razem nie ma przeładowania dramatyzmem w scenach końcowych, ale sama akcja jest jednak pełna dziur i niekonsekwencji.

Najpierw czytamy jak tajemniczy mężczyzna zabija wścibską acz popularną felietonistkę i pisarkę Ethel Lamston, a potem na kartki książki wkracza Neeve Kearny, córka emerytowanego komisarza nowojorskiej policji i właścicielka ekskluzywnego butiku, którego klientką była zamordowana. Panna Kearny chociaż zajmuje się modą, czuje w sobie ducha detektywa i to, co laikowi...

Na samym początku dowiadujemy się jaki przebieg miało morderstwo. Z czasem zaczynamy się domyślać kto zabił i dziwimy się, że bohaterowie tak długo rozwiązują tą zagadkę. Aż w końcu dochodzimy do zakończenia i przecieramy oczy ze zdumienia, bo takiego obrotu spraw się nie spodziewaliśmy.
Czyta się przyjemnie i szybko. Książka trzyma w napięciu od początku do samego końca. Nie ma momentu, w którym pomyślałoby się, że akcja jest niepotrzebnie przedłużana i naciągana.
Nie jest to kryminał z najwyższej półki, ale mimo to czyta się go bardzo przyjemnie i szybko.

Na samym początku dowiadujemy się jaki przebieg miało morderstwo. Z czasem zaczynamy się domyślać kto zabił i dziwimy się, że bohaterowie tak długo rozwiązują tą zagadkę. Aż w końcu dochodzimy do zakończenia i przecieramy oczy ze zdumienia, bo takiego obrotu spraw się nie spodziewaliśmy.
Czyta się przyjemnie i szybko. Książka trzyma w napięciu od początku do samego końca....

Bardzo ciekawie skonstruowana fabuła. Choć w pierwszej scenie czytamy o tym jak zostało popełnione morderstwo, to dopiero na końcu wychodzi na jaw kto był jego sprawcą. Nigdy też nie czytałam książki tego gatunku w której tak dużo czasu zajmuje bohaterom zorientowanie się, że ktoś naprawdę został zabity. Rozbudowana fabuła jest kolejnym atutem. Ciekawa historia.

Denerwowało mnie trochę w tej książce, że jest napisana przez kobietę i uwidacznia się to na kilku poziomach np.: szczegółowe opisy strojów (i waga im przypisywana),irracjonalne wyobrażenie miłości - jako ta chmura, która ich ogarnia i już wszystko jasne; ona jest idealna, on jeszcze bardziej, bo ubiera się tak jak ona - fujjj...;

Bardzo ciekawie skonstruowana fabuła. Choć w pierwszej scenie czytamy o tym jak zostało popełnione morderstwo, to dopiero na końcu wychodzi na jaw kto był jego sprawcą. Nigdy też nie czytałam książki tego gatunku w której tak dużo czasu zajmuje bohaterom zorientowanie się, że ktoś naprawdę został zabity. Rozbudowana fabuła jest kolejnym atutem. Ciekawa...

Nic specjalnego, typowa amerykańska paplanina, o której szybko zapomnę.

Nic specjalnego, typowa amerykańska paplanina, o której szybko zapomnę.

Moja druga pozycja tej autorki. Dobra lektura.

Moja druga pozycja tej autorki. Dobra lektura.

Zrobiłam sobie letnio-jesienny maraton Mary Higgins Clark. Tak, pisze dość schematycznie i nietrudno odgadnąć "kto zabił" Ale wiecie co? Mam to w nosie! Uwielbiam! A ta książka jest jedną z najlepszych. Stara dobra Mary, kawka i kocyk - mmmm😍

Zrobiłam sobie letnio-jesienny maraton Mary Higgins Clark. Tak, pisze dość schematycznie i nietrudno odgadnąć "kto zabił" Ale wiecie co? Mam to w nosie! Uwielbiam! A ta książka jest jedną z najlepszych. Stara dobra Mary, kawka i kocyk - mmmm😍

Doczylalam do 70 strony i nudziarstwo nic się nie dzieje - może dalej będzie lepiej ale zupełnie nie wciąga mnie ta książka j

Doczylalam do 70 strony i nudziarstwo nic się nie dzieje - może dalej będzie lepiej ale zupełnie nie wciąga mnie ta książka j