Powieść z czasów królowej Jadwigi i Władysława Jagieły. Po śmierci Ludwika Węgierskiego Polską jako król rządzi Jadwiga. Polscy panowie na siłę swatają jej poganina, chcą aby przyjął chrzest i został królem Polski

Powieść z czasów królowej Jadwigi i Władysława Jagieły. Po śmierci Ludwika Węgierskiego Polską jako król rządzi Jadwiga. Polscy panowie na siłę swatają jej poganina, chcą aby przyjął chrzest i został królem Polski

Akcja tej szesnastej z kolei powieści z cyklu "Dzieje Polski" toczy się w czasach bezkrólewia po Ludwiku Węgierskim, bezpośrednio przed objęciem tronu przez Władysława Jagiełłę. Głównym bohaterem utworu jest Ziemowit IV, książę mazowiecki, młodszy brat Janusza, czyli właśnie tytułowy Semko. Ta zapomniana już dzisiaj postać była wówczas jednym z pretendentów do korony polskiej. Popierany przez Bartosza z Odolanowa i przez możnowładców wielkopolskich Semko ponosi jednak klęskę. Aby zyskać niezbędne środki finansowe wydzierżawia Krzyżakom Wiznę, jednak panowie krakowscy wzgardzili roszczeniami Semka i ostatecznie wybrali Jagiełłę. Za sprawą tego ostatniego Semko utrzymał się w swoim Płocku poślubiwszy wpierw jego siostrę, Olgę (1388).
Na powieść Kraszewskiego składają się trzy kolejne tomy i o ile narracja jest jeszcze względnie żywa i wciągająca w przypadku dwóch pierwszych, o tyle tom trzeci to już nieomal "droga przez mękę". W ostatnim bowiem tomie tytułowy Semko staje się bohaterem drugiego planu, najistotniejszą zaś rolę odgrywa tu Jadwiga, odmalowana w sposób odbiegający znacznie od zapisów kronikarskich, w których zazwyczaj podkreślano, iż wyrzekła się swej miłości do Wilhelma i poślubiając znacznie starszego, bo liczącego wówczas 37 lat Jagiełłę (sama miała wtedy lat 13-15) poświęciła swe życie dziełu chrystianizacji Litwy. Jadwiga Kraszewskiego żadnej ofiary ponosić nie zamierza, wręcz przeciwnie: otwarcie takiej możliwości się przeciwstawia, a nawet stawia na szali interes państwa odmawiając propozycji Wilhelma wspólnej ucieczki do Wiednia z tej oto przyczyny, że miejsce dla siebie, jak i dla niego widzi jedynie w Krakowie.
Jak to zazwyczaj bywało w przypadku innych powieści Kraszewskiego dotyczących średniowiecza, tak i "Semko" jest dziełem obficie czerpiącym z kronik Janka z Czarnkowa i Jana Długosza. Kraszewski korzystał też z dzieła Karola Szajnochy "Jadwiga i Jagiełło 1374-1413" (wyd. 1: Lwów 1855-1856). Powstała w ten sposób powieść broni się pod względem wierności faktom historycznym (szczegółowe uwagi na ten temat zawiera posłowie Wiktora Hahna),także pod względem artystycznym jest to utwór dojrzały, często lepszy od wielu innych powieści autora "Starej baśni".

Akcja tej szesnastej z kolei powieści z cyklu "Dzieje Polski" toczy się w czasach bezkrólewia po Ludwiku Węgierskim, bezpośrednio przed objęciem tronu przez Władysława Jagiełłę. Głównym bohaterem utworu jest Ziemowit IV, książę mazowiecki, młodszy brat Janusza, czyli właśnie tytułowy Semko. Ta zapomniana już dzisiaj postać była wówczas jednym z pretendentów do korony...

Skąd ten facet tyle faktów historycznych wygrzebał? Zazdroszcę mu znajomości łaciny

Skąd ten facet tyle faktów historycznych wygrzebał? Zazdroszcę mu znajomości łaciny

Zaczynam przygodę z Kraszewskim od tej książki. Kilka lat temu przeczytałem może ze dwie książki, teraz chcę więcej.

Zaczynam przygodę z Kraszewskim od tej książki. Kilka lat temu przeczytałem może ze dwie książki, teraz chcę więcej.