Jedna z nudniejszych książek jaką ostatnio czytałam. Bardzo męcząca. Dużą cześć pominęłam. Za dużo opisów tego co bohaterka robi, co ma zamiar zrobić i jej opinii na wiele tematów. Miałam wrażenie jakby bohaterka naprawde miała cos nie tak z głową (bez obrazy),jej mysli były wszędzie nie tam gdzie powinny. Ciężko określić to lekką lektórą, za bardzo mnie irytowało czytanie jej. Może innym sie spodoba, jednak dla mnie 3/10 to i tak za dużo.

Jedna z nudniejszych książek jaką ostatnio czytałam. Bardzo męcząca. Dużą cześć pominęłam. Za dużo opisów tego co bohaterka robi, co ma zamiar zrobić i jej opinii na wiele tematów. Miałam wrażenie jakby bohaterka naprawde miała cos nie tak z głową (bez obrazy),jej mysli były wszędzie nie tam gdzie powinny. Ciężko określić to lekką lektórą, za bardzo mnie irytowało czytanie...

Florence Love prowadzi agencję detektywistyczną, pomaga innym ludziom w różnych sytuacjach, szukaniu przyjaciół, sprawdzaniu kochanków, czy innych. Zatrudnia ją Alice, która chce sprawdzić, czy jej ukochany może ją zdradzić i czy mówi prawdę. Dziewczyna ma 10 dni, by rozwiązać sprawę. Nie zdaje sobie sprawy z tego jakie to może mieć konsekwencje. Po kilku dniach zbliża się do światowej skali wokalisty jazzowego i zaczyna czuć do niego miętkę. Florence wysyła jego dziewczynę na rajską wyspę, by ta mogła go omamić i sprawdzić. Kontaktują się ze sobą mailowo i w jednym z nich, główna bohaterka zachowała się bardzo nie odpowiedzialnie i napisała z ekscytacją, że nie może doczekać się kolejnego spotkania. Ale czy dojdzie do niego? Niespodziewane fakty utrudniają życie dziewczynie, a ta nie wie co ma na to poradzić i czy kontynuować swoją prowokację. Po kontrowersyjnej sytuacji decyduje się to przerwać. Co wydarzyło się, że dziewczyna przerwała swoją pracę?
Przeczytałam ją w jeden wieczór i nie bardzo wiem jak się zachować i co mam myśleć. Nie mogłam przez nią na początku przebrnąć, ale potem było już świetnie. Akcja toczyła się dynamicznie i szybko, mimo tego czytało się ją przyjemnie. Poczułam dużo emocji między innymi miłość, rozpacz oraz radość. Końcówka lektury lekko mnie zszokowała i miałam dużo myśli w głowie. To co rodziło się od strony Florence było słodkie jak jej zachowanie, nie chciała zepsuć związku swojej klientce, ale uczucie wzrastało. Cała lektura bardzo mi się podobała
Ocena 9/10.

Florence Love prowadzi agencję detektywistyczną, pomaga innym ludziom w różnych sytuacjach, szukaniu przyjaciół, sprawdzaniu kochanków, czy innych. Zatrudnia ją Alice, która chce sprawdzić, czy jej ukochany może ją zdradzić i czy mówi prawdę. Dziewczyna ma 10 dni, by rozwiązać sprawę. Nie zdaje sobie sprawy z tego jakie to może mieć konsekwencje. Po kilku dniach zbliża się...

Książkę przeczytałam tylko dlatego, że czyta się ją szybko.

Niestety ale fabuły w niej mam wrażenie że nie było. Zamiast skupić się na tej prowokacji bardziej skupialiśmy się na życiu prywatnym głównej bohaterki, a raczej na tym jak próbuje rozwiązać zagadkę dotyczącą jej mamy. Książka mnie nudziła i czytając ją chciałam mieć to już za sobą.

Zdecydowanie mogę wam odradzić czytanie tej książki jak już to polecam przeczytać kontynuację od której zaczęłam co być może nie było dobrym wyborem i stąd moja taka ocena.

Książkę przeczytałam tylko dlatego, że czyta się ją szybko.

Niestety ale fabuły w niej mam wrażenie że nie było. Zamiast skupić się na tej prowokacji bardziej skupialiśmy się na życiu prywatnym głównej bohaterki, a raczej na tym jak próbuje rozwiązać zagadkę dotyczącą jej mamy. Książka mnie nudziła i czytając ją chciałam mieć to już za sobą.

Zdecydowanie mogę wam...

Mam wrażenie, że opis kompletnie nie wpasowuje się w fabułę książki. Jestem nieco zawiedziona. Flo czasem wydawała mi się "upośledzona", a fabuła prowadzona na siłę.

Mam wrażenie, że opis kompletnie nie wpasowuje się w fabułę książki. Jestem nieco zawiedziona. Flo czasem wydawała mi się "upośledzona", a fabuła prowadzona na siłę.

Całkiem fajny zabójca czasu.
Jest w porządku.

Całkiem fajny zabójca czasu.
Jest w porządku.

Praca prywatnego detektywa jest wypełniona różnymi, czasem nieprzewidywalnymi sytuacjami oraz zagrożeniami. Najlepiej opracować zasady, których przestrzeganie zapewnia nieco spokoju i komfortu psychicznego w całym tym chaosie. W taki sposób działa Florence Love. Jej mocną stroną są prowokacje i takie też otrzymuje kolejne zlecenie od Alice, dziewczyny sławnego wokalisty. Scot „Scat” Delaney ma nie tylko talent muzyczny, ale i wygląd powodujący szybsze bicie serca niejednej kobiety. Czy dotychczas niezawodne metody stosowane przez Florence podziałają na przystojnego muzyka? Czy dziesięć dni wystarczy, by sprostać zadaniu?

Louise Lee – pracowała jako nauczycielka geografii a następnie jako prywatny detektyw. Powieść o przygodach Florence Love stanowi pierwszą część cyklu o pani detektyw.

Rozpoczynając książkę oczekiwałam lekkiej, przyjemnej lektury z dozą humoru i taką też otrzymałam. Okazało się jednak, że powieść jest bardziej różnorodna. Poza zabawnymi perypetiami trzydziestotrzyletniej pani detektyw autorka poruszyła trudniejsze problemy, które przeplatają się w całej opowieści. Utrata bliskiej osoby, traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa, brak zrozumienia. Wszystko to kształtuje charakter i ma wpływ na to, kim się jest i jak później postrzega się świat. Z pozoru powierzchowna lektura dotyka poważniejszych zagadnień. Ciężko ją jednoznacznie sklasyfikować, gdyż różnych wątków jest całkiem spory zestaw.

Główny wątek to praca pani detektyw. Jest to postać wyrazista, pełna kontrastów, słabostek, ale i mocnych stron. Bywa wrażliwa, jak też dosadna i bezlitosna. Jej przemyślenia często wywołują śmiech, Wykonując taki zawód nie można mieć zbyt miękkiego serca. Trzeba stworzyć własne zasady i starać się ich przestrzegać. Przeplatają się one podczas lektury jako tak zwany wstęp do sztuki prowokacji i dodają smaczku opowieści, która swoją drogą i tak jest dosyć zawiła. Główną bohaterkę można polubić lub nie, ale przyznać należy, że jest to silna kobieta, która poszukuje swojego miejsca i szczęścia. Kobieta po dwóch nieudanych, poważnych związkach i wielu innych doświadczeniach życiowych, które nauczyły ją zarówno pokory, jak i walki z przeciwnościami.

Na uwagę zasługuje też kreacja postaci Michaela – brata Florrie. Pisarka realnie nakreśliła jego historię oraz relacje między rodzeństwem. Oboje w różnym zakresie wymagają wsparcia i stają się dla siebie podporą. Michael bywa zabawny, wrażliwy i pomocny. Czasem wraz z siostrą prowadzi obserwacje, wychwytując wiele detali, które później mogą okazać się istotne. W książce znajdziecie całkiem rozpięty krąg postaci, do których należą między innymi: Sébastien, Alice, Maeve.

Autorka dobrze rozbudowała warstwę psychologiczną. Sposób jej prezentacji nie przytłacza, a raczej dostarcza informacji pozwalających na lepsze zrozumienie wydarzeń. Wiele działań ma swoje uzasadnienie w przeszłości, której elementy pojawiają się stopniowo w czasie lektury. Nie zawodzi także wątek kryminalny oraz zawirowania miłosne, stanowiące tło powieści. Całość składa się w ciekawą układankę, której wynik może zaskoczyć.

Książka „Ostatnia prowokacja” to wielowątkowa powieść, zabarwiona dużą porcją humoru. Charakterystyczne grono postaci, tych głównych i drugoplanowych dostarcza różnych, często skrajnych emocji. Bywa z uśmiechem, bywa bardziej mrocznie, bywa dosadnie, ale całkiem interesująco. Muszę przyznać, że mimo objętości książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/07/08/ostatnia-prowokacja-louise-lee/

Praca prywatnego detektywa jest wypełniona różnymi, czasem nieprzewidywalnymi sytuacjami oraz zagrożeniami. Najlepiej opracować zasady, których przestrzeganie zapewnia nieco spokoju i komfortu psychicznego w całym tym chaosie. W taki sposób działa Florence Love. Jej mocną stroną są prowokacje i takie też otrzymuje kolejne zlecenie od Alice, dziewczyny sławnego wokalisty....

Już sam tytuł jest w tym przypadku bardzo intrygujący, prawda? W dodatku ciekawy opis zachęcił mnie do poświęcenia swojego czasu "Ostatniej prowokacji".

Sama formuła wydawała mi się bardzo ciekawa. Która kobieta nie chciałaby się przekonać czy jej partner/mąż jest jej faktycznie wierny. A tu z taką ofertą przychodzi Florence. I faktycznie całość zaczynała się bardzo ciekawie. Wprowadzona w ten świat intryg, czułam się ogromnie zafascynowana działaniem tej komicznej machiny Z jednej strony poważna kobieta prowadząca równie poważny interes, a z drugiej dziewczyna bawiąca się w uwodzenie obcych mężczyzn. I choć początkowo, kiedy rozpoczynała się faza obserwacji "obiektu", było to bardzo ciekawe, to później rozpoczęła się równie nudna monotonia. Następnie Florence spotkała się ze Scottem. I tu znowu nastała fala zainteresowania fabułą. A potem stopniowo to malało. Nie ukrywam że tak zmienne stany bardzo mi przeszkadzały. I pomimo tego, że fabuła była faktycznie ciekawa, to uważam, że sporo straciła na tym fakcie, iż przy czytaniu moje zainteresowanie jak już wcześniej wspomniałam, ogromnie się wahało.

Całość ratowało zakończenie. Oczywiście nie zdradzę wam, jakie ono było, ale przyznać muszę że było chyba tym elementem z całej książki, który podobał mi się najbardziej. I wcale nie dlatego że moja przygoda z nią się kończyła. Było nie tylko ciekawe, ale i zaskakujące.

Głowna bohaterka, była według mnie bardzo ciekawą postacią. To nie tylko silna i stanowcza ale i bardzo pomysłowa i przebiegła. Nie raz jej decyzje mi się nie podobały, ale też i nie raz byłam pod wrażeniem jej pomysłów i intryg. Pozostałe postaci nie były już niestety tak charakterystyczne i wyraziste. Z jednej strony, to dobrze. Dzięki temu Florence jest tu na prawdę na głównym planie i dokładanie się tam zarysowuje. Z drugiej strony, chętnie dowiedziałbym się czegoś więcej o innych postaciach. Ale nie można mieć wszystkiego.

Czy wrócę do tej książki? Bardzo wątpliwe. Faktycznie jest dobra do przeczytania na raz, ale jeśli miałabym to zrobić, wydaje mi się że męczyłabym się przy tym. Książka raczej skierowana do kobiet, powinna być przeczytana zdecydowanie przez nie.

Już sam tytuł jest w tym przypadku bardzo intrygujący, prawda? W dodatku ciekawy opis zachęcił mnie do poświęcenia swojego czasu "Ostatniej prowokacji".

Sama formuła wydawała mi się bardzo ciekawa. Która kobieta nie chciałaby się przekonać czy jej partner/mąż jest jej faktycznie wierny. A tu z taką ofertą przychodzi Florence. I faktycznie całość zaczynała się bardzo...

Jeżeli ktoś nie przepada za brutalnym i krwistymi kryminałami pewnie jest kobietą za pewne spodobają mu się kryminały nieco lżejsze, bardziej kobiece, z dużą dawką dowcipu i kroplą romansu. Lubicie Stephanie Plum? To poznajcie Flo Love!



Florence Love to prywatny detektyw po trzydziestce, specjalistka w dziedzinie prowokacji. Bez problemu potrafi uwieść dużo młodszego/starszego mężczyznę, by zebrać dowody dla zaniepokojonej zdradami żony podejrzanego. Kobieta ma swoje zasady, których nigdy nie łamie. Do momentu. Gdy spotka na swojej drodze niezwykle przystojny cel, który okaże się być bardziej niedostępny i nieprzewidywalny niż pozostali, a i w sprawach rodzinnych wszystko zacznie się sypać, Flo będzie zmuszona podjąć nieodwracalne decyzje.

Ostatnia prowokacja to typowy kobiecy kryminał dla dojrzałych odbiorców, bliżej trzydziestki na karku niż piętnastki. Nie znajdziemy tu długich opisów i interpretacji zupy pomidorowej jawiącej się niczym krwisty zachód słońca nad kamienistym wybrzeżem, ale duże dawki humoru i niezwykle zadziorny język. Nie bez powodu polecam tę lekturę osobom dorosłym, bo wyrażenia i sceny często odnosić się będą do aspektów seksualnych. Do tego główna bohaterka, Flo, to prawdziwa kobieta z pazurem. Nie jest głupiutką dziewuszką, wykazuje się niezwykłą inteligencją, co i rusz podsuwa nam jakieś ciekawostki i anegdotki z zakresu psychologii, historii, polityki czy też prosto z Wikipedii. Niczym Sherlock nie traktuje miłości jako dar losu, a czystą biologię, tłumacząc nam, które narządy i układy są odpowiedzialne za pożądanie czy wybranie konkretnego partnera. Sprawia to, że przy Ostatniej Prowokacji nie stykamy się ani z typowym kryminałem, ani komedyjką romantyczną.

Bałam się, czy Louise Lee będzie rzeczywiście umiała zataić przed nami pewne tajemnice, bo dość często spotykam w literaturze sytuacje, gdy ukrywane są przed nami fakty, które dawno rozpracowaliśmy i nie możemy wyjść z szoku, dlaczego główna postać jeszcze tego nie ogarnęła. Tu jednak kiedy pojawia się nowy ślad, a w naszych głowach świta pewien pomysł, ten sam pojawia się w głowie Flo. Myśli tak jak my i nie występuje u nas znaczące klapniecie w czoło i westchniecie "Boże, jaka to tępa dziewoja". Do tego jesteśmy częścią historii, bo Pani Love wielokrotnie będzie zwracać się bezpośrednio do nas.

Przy Ostatniej Prowokacji naprawdę świetnie się bawiłam, a do tego nauczyłam się kilku ciekawostek z zakresu różnych nauk. Jeżeli macie ochotę na rozwiązywanie zagadek kryminalnych, ale bez dużych ilości płynącej krwi, jeżeli podobają Wam się opowieści tworzone przez Janet Evanovich, to z czystym sercem mogę polecić Wam tomik od Louise Lee. Zakończenie pozostawiło mnie z kilkoma pytaniami, na które odpowiedzi będę poszukiwać w tomie drugim, gdy już się ukaże. Jako ciekawostkę mogę Wam za to zdradzić, że BBC wykupiło prawa do przeniesienia Ostatniej Prowokacji na mały ekran. Jeżeli już czytaliście tę powieść, koniecznie dajcie znać, kogo obsadzilibyście w rolach głównych.

http://secret-books.blogspot.com/2016/05/przysiegam-ze-to-ostatnia-taka.html

Jeżeli ktoś nie przepada za brutalnym i krwistymi kryminałami pewnie jest kobietą za pewne spodobają mu się kryminały nieco lżejsze, bardziej kobiece, z dużą dawką dowcipu i kroplą romansu. Lubicie Stephanie Plum? To poznajcie Flo Love!



Florence Love to prywatny detektyw po trzydziestce, specjalistka w dziedzinie prowokacji. Bez problemu potrafi uwieść dużo...

Dałam sobie spokój po stu stronach. Nic się w zasadzie nie działo, zmęczyły mnie rozkminy bohaterki. Takie 'grzmoty babki pod pierzyną' ... Może kiedyś do niej powrócę i doczytam, ale nie mam wielkich nadziei, że będzie mi się chciało ;)

Dałam sobie spokój po stu stronach. Nic się w zasadzie nie działo, zmęczyły mnie rozkminy bohaterki. Takie 'grzmoty babki pod pierzyną' ... Może kiedyś do niej powrócę i doczytam, ale nie mam wielkich nadziei, że będzie mi się chciało ;)

Zawiodłam się. Brak "humoru", akcja rozwleczona, nic zachwycającego...Szkoda.

Zawiodłam się. Brak "humoru", akcja rozwleczona, nic zachwycającego...Szkoda.