Powrót do dzieciństwa. O ile się nie mylę książka była lekturą w II klasie szkoły podstawowej i bardzo przypadła mi wówczas do gustu. Teraz nie było inaczej i choć słuchałam interpretacji Maszy Boguckiej w audiobooku to odbierałam książkę równie emocjonalnie co wiele lat temu. Czytałam pamiętam moim córkom a one teraz swoim dzieciom. Tej lektury nie powinno zabraknąć żadnemu dzieciaczkowi. Polecam. Konopnicka zawsze na czasie.
#odkurzmykonopnicką
#WyzwanieLC2024

Powrót do dzieciństwa. O ile się nie mylę książka była lekturą w II klasie szkoły podstawowej i bardzo przypadła mi wówczas do gustu. Teraz nie było inaczej i choć słuchałam interpretacji Maszy Boguckiej w audiobooku to odbierałam książkę równie emocjonalnie co wiele lat temu. Czytałam pamiętam moim córkom a one teraz swoim dzieciom. Tej lektury nie powinno zabraknąć...

Książka „Na jagody” Marii Konopnickiej zabiera nas do świata małego Janka, który pragnie zrobić mamie urodzinową niespodziankę i wybiera się do boru w czerwonym kapeluszu, aby nazbierać koszyczek jagód. Podczas tej wyprawy poznamy Jagodowego Króla i siedmiu braci, wiewiórki, panny Borówczanki oraz wiele innych.
Wierszowana baśń odkrywa przed dziećmi krainę pełną kolorów i magii, w której jest dużo radości, niespodzianek i dziwów mieszających
Po książkę sięgnęłam w ramach marcowego wyzwania czytelniczego. Czasami przyjemnie wracać do literatury, którą czytało się w dzieciństwie.

Książka „Na jagody” Marii Konopnickiej zabiera nas do świata małego Janka, który pragnie zrobić mamie urodzinową niespodziankę i wybiera się do boru w czerwonym kapeluszu, aby nazbierać koszyczek jagód. Podczas tej wyprawy poznamy Jagodowego Króla i siedmiu braci, wiewiórki, panny Borówczanki oraz wiele innych.
Wierszowana baśń odkrywa przed dziećmi krainę pełną kolorów i...

Będąc w bibliotece uwielbiam przechadzać się między regałami w poszukiwaniu skarbu. Czasami leży sobie taki na wierzchu i się do mnie uśmiecha, niekiedy muszę przerzucić około 50 egzemplarzy książek żeby znaleźć to „coś”.
Trzy dni temu moja wizyta w bibliotece była tak udana, że wyszłam z pełnym plecakiem, bo chyba odnalazłam regał marzeń :D Mianowicie – książki mojego dzieciństwa oraz inne stare opowieści, które są po prostu piękne i niewinne. Lubię takie.
Gdy ujrzałam „Na Jagody” Marii Konopnickiej wiedziałam, że dziś wieczorem przeniesiemy się do królestwa Jagodowego Króla!
Niedługa, napisana wierszem książeczka opisuje przygodę Janka, którą przeżył w lesie podczas zbierania jagód i borówek. Wybrał się na wyprawę z samego rana, ponieważ chciał w ten sposób zrobić prezent swojej mamie. Niestety, jego poszukiwania nie przyniosły rezultatu. Koszyki były puste. Wtem spotkał jakby krasnoludka, który okazał się Jagodowym królem.
Wtem zaczyna się seria niesamowitych zdarzeń. Chłopiec poznaje zwierzęta, które spieszą z pomocą, pająka tkacza ubrań królewskich, książęta. Wszyscy są bardzo mili, również dziewczęta, które później spotykają. Nie ma tutaj nudy. Jest również ciekawy zwrot akcji na końcu, co ucieszyło i zdziwiło mojego syna.
Nie ma co ukrywać – język pisany w przypadku tej książki nie jest prosty. Musiałam trochę tłumaczyć, podpowiadać ale ogólne zrozumienie sytuacji i kontekst historii jest zrozumiały dla dzieci w wieku 5 lat. Zabawa była przednia!
Serdecznie z synem polecamy! Czy tak jak ja lubicie stare książki? A ich zapach? Tak! Te wiekowe z biblioteki pachną najlepiej.

Będąc w bibliotece uwielbiam przechadzać się między regałami w poszukiwaniu skarbu. Czasami leży sobie taki na wierzchu i się do mnie uśmiecha, niekiedy muszę przerzucić około 50 egzemplarzy książek żeby znaleźć to „coś”.
Trzy dni temu moja wizyta w bibliotece była tak udana, że wyszłam z pełnym plecakiem, bo chyba odnalazłam regał marzeń :D Mianowicie – książki mojego...

Mam problem z oceną tej książki. Bo to wszak klasyka. Na pewno warto zwrócić uwagę na piękne ilustracje Katarzyny Minasowicz. Dodają tej opowieści jakiejś magii, niezwykłości.
Co do oceny samego tekstu to jako polonistka z wykształcenia dostrzegam kunszt poetycki Konopnickiej w tym wierszu i mnie jako dorosłej czytało się to dobrze. Mam jednak wrażenie, że to już nie do końca jest książka do czytania przez małe dzieci. Język utworu jest już mocno archaiczny i czytanie wymaga ciągłych objaśnień (przynajmniej niektórych fragmentów). Jeśli nadal jest na liście lektur we wczesnej podstawówce to chyba powinno się zrezygnować z tego. Sama z dzieciństwa nie pamiętam treści tylko ilustracje towarzyszące tekstowi.
"Na jagody" się zestarzały, wiele innych utworów Konopnickiej dla dzieci też. Myślę, że są fajniejsze, bardziej zrozumiałe dla dzisiejszych dzieci teksty innych poetów. Ale samemu warto się pochylić i przypomnieć sobie ten tekst.

Mam problem z oceną tej książki. Bo to wszak klasyka. Na pewno warto zwrócić uwagę na piękne ilustracje Katarzyny Minasowicz. Dodają tej opowieści jakiejś magii, niezwykłości.
Co do oceny samego tekstu to jako polonistka z wykształcenia dostrzegam kunszt poetycki Konopnickiej w tym wierszu i mnie jako dorosłej czytało się to dobrze. Mam jednak wrażenie, że to już nie do...

Jedna z wierszowanych bajek dla dzieci o chłopcu który wyruszył do lasu by zbierać jagody. Piękne ukazanie tego jak wielka potrafi być wyobraźnia dziecka i jak pełne magii i różnych stworzeń świat potrafi wykreować. Wydanie które czytałam zawierały również cudowne ilustracje na które nie mogłam się napatrzeć, brawa dla Pani Katarzyny Minasowicz za te obrazki idealnie pasujące do bajki dla dzieci.

Jedna z wierszowanych bajek dla dzieci o chłopcu który wyruszył do lasu by zbierać jagody. Piękne ukazanie tego jak wielka potrafi być wyobraźnia dziecka i jak pełne magii i różnych stworzeń świat potrafi wykreować. Wydanie które czytałam zawierały również cudowne ilustracje na które nie mogłam się napatrzeć, brawa dla Pani Katarzyny Minasowicz za te obrazki idealnie...

Jest to opowieść o wyprawie do lasu napisana wierszem. To niezwykła przygoda, dreszcz emocji. Gąszcz lasu, drzewa, tajemnicze knieje i manowce... Ależ trudno nazbierać jagód w dniu imienin mamy! Pośród niebezpieczeństw.
Opowieść ma tempo i wszelkie elementy atrakcyjności. Znakomicie się tego słucha. Pamiętam jak czytała mi to mama.

Jest to opowieść o wyprawie do lasu napisana wierszem. To niezwykła przygoda, dreszcz emocji. Gąszcz lasu, drzewa, tajemnicze knieje i manowce... Ależ trudno nazbierać jagód w dniu imienin mamy! Pośród niebezpieczeństw.
Opowieść ma tempo i wszelkie elementy atrakcyjności. Znakomicie się tego słucha. Pamiętam jak czytała mi to mama.

Klasyka. Dzieciństwo. Las. Magia. Wspomnienia.
Warto odświeżyć pamięć.

Klasyka. Dzieciństwo. Las. Magia. Wspomnienia.
Warto odświeżyć pamięć.

Nostalgiczne, pierwsza moja lektura w życiu.

Nostalgiczne, pierwsza moja lektura w życiu.

Na jagody to wierszowana opowieść o wyprawie do lasu, która przeradza się w fantastyczną przygodę. Mały bohater planuje nazbierać jagód, jednak w lesie spotyka niesamowite jagodowe istoty, a jego przygoda z pogranicza snu i jawy to piękna podróż w głąb dziecięcej wyobraźni. To historia, jaka może narodzić się w dziecięcej głowie, gdzieś na styku tajemniczości lasu i bujnej dziecięcej wyobraźni. Wszystko to podane w pięknej poetyckiej formie, w której Konopnicka brylowała.

To jedno z piękniejszych dzieł Konopnickiej, przemawiające do najmłodszych, ale też zabierające dorosłego do świata dziecięcej wyobraźni, otwierającej na dziecięcą wrażliwość. Może być wspaniałą okazją do oddania się rytmowi wiersza, ale i inspiracją do tworzenia z dzieckiem własnych baśniowych opowieści rozgrywających się podczas leśnych wypraw. Piękny, urzekający utwór, który stał się klasyką literatury.

Wydawnictwo Kropka proponuje naprawdę piękne wydanie tego utworu. W wąskim, wydłużonym formacie, twardej oprawie i minimalistycznej okładce o wyczuwalnej fakturze. Ale największą jego siłą są zjawiskowe ilustracje Katarzyny Minasowicz, z których każda sama w sobie jest małym dziełem sztuki. Monochromatyczne rysunki, które są jednokolorowymi szkicami z dodatkiem niewielkiej ilości koloru, często przypominającego delikatne muśnięcia farbą, doskonale balansują między baśniową umownością i wizualizacyjną dosłownością. Wspaniale zgrywają się ze spokojnym rytmem wiersza i jego melancholijną aurą, sprawiając, że lektura jest wspaniałym estetycznym doznaniem na styku literatury i sztuki. To jedna z tych książek, które są wydawniczą perełką i które warto mieć w domowej biblioteczce i do niej wracać. Zjawiskowo piękne wydanie klasyki literatury.

Na jagody to wierszowana opowieść o wyprawie do lasu, która przeradza się w fantastyczną przygodę. Mały bohater planuje nazbierać jagód, jednak w lesie spotyka niesamowite jagodowe istoty, a jego przygoda z pogranicza snu i jawy to piękna podróż w głąb dziecięcej wyobraźni. To historia, jaka może narodzić się w dziecięcej głowie, gdzieś na styku tajemniczości lasu i bujnej...

Tuwim i Brzechwa wielkimi poetami byli. Każdy to przyzna. A jak w tym twórczym świecie miały się panie? 🤔 Jest jedna poetka, która onieśmiela swym talentem, a co najważniejsze dzieci chętnie ją czytają.

To Maria Konopnicka.

Jej twórczość nie jest tak znana jak Julka i Janka, a szkoda, bo gdy bliżej przyjrzymy się pisanym przez nią wierszom dla dzieci odkryjemy świat pogodny, sielski, pełen magicznych stworzeń i wiejskiego spokojnego życia. Warto po nie sięgnąć.

A okazja nadarza się wyjątkowa, bo rok 2022 został jej dedykowany. Wydawnictwo Kropka uczyniło piękny gest - wydało na nowo w subtelnej i delikatnej oprawie graficznej wiersz "Na jagody".

Od razu jednak dodam, że nie jest to łatwy w odbiorze utwór. Ja go przeczytałam, ale moje dzieci wymiękly po czwartej stronie 😅. Dlatego skupiliśmy się na pięknych ilustracjach, na których szukaliśmy mrówek, liczyliśmy jagody i krasnoludki. I choć nie są one w takim dziecięcym stylu, to im się spodobały.

A historia ta jest taka. Kilkuletni Janek chciał zrobić mamie prezent na imieniny i wybrał się do boru, aby nazbierać jagód. Jakie dziwy go tam spotkają i kto mu pomoże nazbierać pełen koszyczek, to już sami przeczytajcie. 😉 Dodam, że warto choćby dla pięknych opisów przyrody 💛.

Autorka tworzyła na przełomie XIX i XX wieku, więc jej twórczość niepozbawiona jest archaizmów. Nie mniej jej wiersze nie tracą na aktualności, nawet w dzisiejszych czasach. My chętnie czytamy "Krasnoludki (są na świecie)", "Stefka Burczymychę", "Kukułeczkę", czy "Co słonko widziało". I Wam też serdecznie polecam 😀👍.

Tuwim i Brzechwa wielkimi poetami byli. Każdy to przyzna. A jak w tym twórczym świecie miały się panie? 🤔 Jest jedna poetka, która onieśmiela swym talentem, a co najważniejsze dzieci chętnie ją czytają.

To Maria Konopnicka.

Jej twórczość nie jest tak znana jak Julka i Janka, a szkoda, bo gdy bliżej przyjrzymy się pisanym przez nią wierszom dla dzieci odkryjemy świat...